Tag "Ernest Hemingway"
Scharakteryzuj bohatera opowiadania Ernesta Hemingwaya Stary człowiek przy moście. Polecenie jest jasne, zupełnie niepodchwytliwe. Dobra odpowiedź na nie sprawia Ci jednak trudność. Dlaczego? Może nie zwróciłeś uwagi na: Wiek, zawód postaci Zacznij od ogólnego przedstawienia postaci. Podaj jej wiek, zainteresowania, powiedz, kim i skąd jest. TWOJA ODPOWIEDŹ Bohaterem opowiadania Ernesta Hemingwaya jest stary człowiek, starzec. Pochodzi z San Carlos. W rodzinnym miasteczku zajmował się zwierzętami. Teraz nie ma rodziny, jest samotny, zagubiony. Szczegóły
Akcja utworu Autor osnuł tę powieść – podobnie, jak większość swoich utworów – wokół wątków autobiograficznych. Akcja Pożegnania z bronią rozgrywa się na froncie włoskim, na którym to właśnie podczas wojny przebywał sam pisarz. Francisco Henry, młody Amerykanin studiujący w Rzymie architekturę wstępuje na ochotnika do armii włoskiej. Pracując w korpusie sanitarnym w Mediolanie poznaje angielską pielęgniarkę, Catherine Barkley. Piękna dziewczyna od razu zniewala go swoim urokiem, ale jej osobowość
Opowieść o starym człowieku i rybie Bohaterem jest stary rybak, który łowi u wybrzeży Kuby. Ostatnie osiemdziesiąt cztery dni połowów nie były dla niego pomyślne. Nie złowił ani jednej ryby. Z tego powodu przylgnęło do niego przezwisko „Salao”, co znaczy „pechowy”, a mały przyjaciel, Manolin, nie wypływał już z nim w morze. Santiago wierzył jednak, że przyjdzie dzień, w którym szczęście uśmiechnie się do niego i złowi wielką rybę „Moja
„Nikt nie powinien zostawać sam na starość. Ale to nieuniknione”. Jak rozumiesz słowa Ernesta Hemingwaya? W jakiej formie możesz napisać wypracowanie? Rozprawka – będziesz w niej starał się odpowiedzieć na pytanie, czy faktycznie samotność starych ludzi jest nieunikniona? Druga forma – trudna, ale ciekawa. Uda się, pod warunkiem że jesteś dobrym obserwatorem. Pamiętnik lub dziennik starszej osoby. Zanim napiszesz Zastanów się, na czym polega samotność starego człowieka – odsunięcie od czynnego życia,
Autor Ernest Hemingway (1899-1961) to jeden z najpopularniejszych pisarzy amerykańskich. Jego życie było bardzo barwne – gdy miał 19 lat, brał udział w I wojnie światowej, później jako reporter podróżował po Europie, polował na dzikie zwierzęta w Afryce, był korespondentem wojennym podczas wojny domowej w Hiszpanii. W czasie II wojny światowej tworzył załogę angielskich bombowców i zasłynął niepospolitą odwagą. Pisał powieści i opowiadania – za swoją twórczość otrzymał Nagrodę Nobla. Miejsce akcji Hiszpania – wojskowy most pontonowy na
„Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać”. Twoje rozważania po lekturze opowiadania Stary człowiek i morze. Pisząc pracę pamiętaj, że główną myślą opowiadania Stary człowiek i morze są słowa: „Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać” – tzn. w każdym człowieku tkwi taka siła, która nie pozwala mu poddać się. Mimo przeciwności losu zawsze powinno się wierzyć w możliwość zwycięstwa, mieć nadzieję. Prawdziwą klęskę człowiek ponosi nie wtedy, gdy inni uznają go za przegranego, ale wówczas,
Stary człowiek i morze Praca z tekstem W rzece Heraklita Ryba łowi ryby, Ryba ćwiartuje rybę ostrą rybą, Ryba buduje rybę, ryba mieszka w rybie, Ryba ucieka z oblężonej ryby. W rzece Heraklita Ryba kocha rybę, twoje oczy – powiada – lśnią jak ryby w niebie, chcę płynąc razem tobą do wspólnego morza, o najpiękniejsza z ławicy […] w rzece Heraklita ja ryba pojedyncza, ja ryba odrębna (choćby od ryby
BEHAWIORYZM – wśród nowych tendencji w psychologii XX wieku, w latach 1915-1930, szczególnie rozwijał się behawioryzm. Nazwa pochodzi od angielskiego behaviour i oznacza zachowanie, postępowanie. Twórcą tego kierunku był John Watson. Chciał on badać człowieka i zdobywać o nim informacje tylko poprzez obserwację jego zachowania i postępowania, niejako oglądając człowieka „z zewnątrz”. W myśl behawioryzmu tylko takie wnioski są obiektywne. Psychologia introspekcyjna, czyli badająca wnętrze, psychikę ludzką „od środka” jest
Stary człowiek i morze Lektura w epoce Hemingway należy do epoki zwanej współczesnością, chociaż stulecie XX to już historia. Opowiadanie o Santiago napisał w 1952 roku – już po II wojnie światowej. Hemingway przeżył dwie wojny, był świadkiem burzliwego rozwoju techniki w XX wieku, ale Stary człowiek i morze jest opowieścią ponad czasem. Zupełnie obojętne czy przygoda Santiago zdarzyła się w latach 40. XX wieku, czy sto lat wcześniej –
Świat wartości i typy bohaterów w epice XX wieku na przykładzie twórczości Antoine’a de Saint-Exupéry’ego i Ernesta Hemingwaya. Świat wartości wyznawanych przez Antoine’a de Saint-Exupéry’ego poznajemy dzięki: Ziemi, planecie ludzi i Nocnemu lotowi. Oba utwory wymykają się jednoznacznym kwalifikacjom gatunkowym – potocznie nazywane powieściami, w rzeczywistości są po trosze zbiorami opowiadań z elementami fabuły, po trosze zaś rodzajem pamiętnika przywołującego zdarzenia z przeszłości. W partiach refleksyjnych zbliżają się do prozy eseistycznej. W Ziemi, planecie ludzi
Rzadko się zdarza, aby uznana za wartościową, wielce ceniona proza była zarazem tak przystępna, przejrzysta i wciągająca. Wynika to zapewne z techniki pisarskiej Hemingwaya, który stosował zasadę behawioryzmu: oszczędzał czytelnikowi własnych komentarzy i refleksji, podawał suchy opis wydarzeń i dialogi. Drugi ważny element pisarstwa Hemingwaya to typ bohatera – mocnego, szlachetnego człowieka, prawdziwego mężczyzny (dalekiego krewnego szeryfów westernu), z którym czytelnik chętnie się utożsamia. Trzecia rzecz – to tematyka: wielka miłość, klęska starości i obrona przed
W XX wieku Stany Zjednoczone stały się potężnym mocarstwem. Dotknięte kryzysem lat dwudziestych, były też ojczyzną nowych, wielkich twórców prozy: William Faulkner – pisarz amerykańskiego Południa, głoszący tezę, iż nie można odrzucić przeszłości; staje się ona piętnem w życiu człowieka. A przeszłość jego postaci bywa ponura, kryminalna, uwikłana w moralne dylematy. Główne powieści: Wściekłość i wrzask, Absalomie, Absalomie, Azyl Ernest Hemingway – bardzo poczytny, operujący behawioryzmem pisarz noblista, opisywał miłość i heroizm, twardych bohaterów o szlachetnym
Egzystencjalizm Nurt ten rozwinął się po wojnie, szczególnie we Francji, lecz początki myśli egzystencjalnej sięgają epoki międzywojennej. Natomiast jej źródła – jeszcze bardziej w głąb czasu, bo aż do poglądów siedemnastowiecznego Blaise’a Pascala. Pascal zwrócił uwagę na kruchość istoty ludzkiej, usytuowanej w ogromnym i tajemniczym wszechświecie, na tragizm wynikający stąd, że człowiek jest świadomy swojej nędzy – słabości i przemijalności. Podobny motyw podchwycił duński filozof XIX wieku – Søren Kierkegaard. Ludzie wieku XX –
