Mity, które trzeba pamiętać Mit prometejski Prometeusz był tytanem, a jego imię znaczy „przewidujący”. Według niektórych podań Prometeusz z gliny i łez stworzył człowieka – nauczył go wielu zajęć m. in. polować. Wykradł bogom z Olimpu ogień, by podarować go człowiekowi. Za dar ognia srodze zapłacił. Rozgniewany Zeus kazał przykuć go do skał Kaukazu, tam zaś zgłodniały sęp (lub orzeł) wyjadał mu odrastającą wątrobę. Po setkach lat męki tytana Herakles za zgodą Zeusa
Metryczka bohatera Lektura: mitologia grecka Pochodzenie: narodzony w Atenach, ale wychowywany na Krecie; syn Dedala. Zmarł: śmiercią tragiczną – spadł z ogromnej wysokości (na jego cześć miejsce upadku nazywa się Ikarią, a morze – Morzem Ikaryjskim). Cechy charakteru: Zdaniem jednych: szalony, lekkomyślny, nierozsądny, głupi, nieposłuszny, dziecinny, nieuważny, nierozważny, nieodpowiedzialny, nieostrożny, beztroski, nieprzezorny. Zdaniem drugich: odważny, śmiały, bohaterski, wrażliwy, dzielny. Najważniejsze (i ostatnie) wydarzenie w jego życiu: dzień ucieczki z Krety Na Krecie przebywali Dedal wraz
Motyw Ikara w polskiej literaturze współczesnej. Tzw. mit ikaryjski okazuje się bardzo popularnym mitem. Pisarze i poeci często do niego nawiązują, dyskutując postawy obu bohaterów opowieści. Ikar zawsze był dotąd symbolem idealisty, marzyciela, nie usłuchał praktycznego ojca, wzbił się zbyt blisko słońca, które stopiło woskową konstrukcję skrzydeł – i Ikar spadł. życiem zapłacił za odwieczną, ludzką chęć poznania świata i pragnienie lotu. Ikar – ojciec idealistów – traktowany był zawsze
Dedal i Ikar – jacy byli? Wstęp – makijaż wypracowania Wstęp pracy jest jak twarz człowieka, jak ładnie umalowane oczy – przy spotkaniu robią pierwsze wrażenie. I to wrażenie często pozostaje bardzo długo, mimo że znamy już nie tylko wygląd, ale także charakter naszego rozmówcy. O tajemnicy dobrego wstępu wie każdy dziennikarz. Jeśli chodzi o szkolne wypracowanko – działa ta sama zasada. Wprawdzie nauczyciel musi przeczytać je do końca bez względu
1. Wyjaśnij, co znaczy: stoicki spokój, tragizm, fatum, syzyfowa praca. Odp. Stoicki spokój – spokój we wszelkich sprawach życia – zarówno w nieszczęściu, jak i powodzeniu. Główna zasada stoików, którzy głosili równowagę ducha i dzielność życia i wyzbycie się namiętności. Tragizm – sytuacja, w której bohater stoi pomiędzy dwoma równorzędnymi racjami i cokolwiek wybierze, poniesie klęskę. Sytuacja bez wyjścia, konflikt równorzędnych racji. Fatum – przeznaczenie, los, fortuna. Grecy wierzyli, że determinuje życie człowieka. Syzyfowa praca –
Fragment tekstu Owidiusza kończy zdanie: „Dedal przeklął swoją sztukę”. Dlaczego? Jakie znaczenie dla całego tekstu ma to zdanie? Skonstruowanie skrzydeł było sztuką – Dedal bardzo misternie połączył ptasie pióra w całość. Odniósł sukces, bo sztuka okazała się skuteczna: za pomocą skrzydeł mężczyźni wydostali się z niewoli. Wkrótce jednak sukces zmienił się w porażkę. Ceną wielkiej sztuki była śmierć Ikara. W takiej chwili ojciec pożałował, że ośmielił się porwać na tak wielkie dzieło, że stworzył
Nie widzieli, czy nie chcieli widzieć? Oceń postawę świadków tragicznych wydarzeń, odnosząc się do mitu lub opowiadania Iwaszkiewicza. Pomysł, czyli forma pracy Rozprawka Pamiętaj o wymogach formy – wstęp, rozwinięcie, zakończenie. We wstępie sformułuj tezę, napisz, jakie jest twoje zdanie (świadkowie są winni czy nie?). W rozwinięciu zbierz konkretne argumenty na poparcie swojej tezy. Zakończenie to krótkie podsumowanie, wniosek płynący z przytoczonych argumentów. Mowa oskarżycielska Możesz użyć tych samych argumentów co w rozprawce. Pamiętaj tylko
Obejrzyj dokładnie obraz Pietera Bruegla pt. Upadek Ikara. Spróbuj wskazać wszystkie kontrastowe przestrzenie, jakie znajdujesz na płótnie. Potem odpowiedz na pytanie: czy scena przedstawiona przez malarza oburza Cię, dziwi czy wydaje Ci się naturalna. Gdyby przeciągnąć nierówną nieco, ale zbliżoną do przekątnej linię od lewego górnego rogu do prawego dolnego – obraz Bruegla zostałby podzielony na dwie przestrzenie. Przyjrzyjmy się im bliżej – po prawej, górnej stronie morze, po lewej ziemia.
Trzon rozprawki to jej rozwinięcie. Kiedy już ułożyłeś ładny wstęp – cytat, tezę, myśl własną lub zapowiedź pracy w rozprawce – nie pozostaje nic oprócz wyłożenia i udowodnienia swoich racji. To właśnie będzie rozwinięcie – jak zresztą samo słowo wskazuje: rozwinięcie swoich myśli. Czy odrobiłeś pracę domową i napisałeś obronę Ikara wymierzoną przeciw wszystkim realistom tego świata? Jeśli tak, to stworzyłeś rozwinięcie tezy, którą sobie założyłeś. Temat: Oceniam postacie mitu ikaryjskiego.
Dedal czy Ikar? Która postawa jest ci bliższa? Rozważ na wybranych przykładach. Możesz pisać rozprawkę: klasyczną, opartą na schemacie teza, argumenty, wnioski – podkreślenie wybranej tezy lub którąś z bardziej „ambitnych”: pytanie, przemiennie argumenty i kontrargumenty, obranie tezy lub: hipoteza, argumenty i kontrargumenty, na końcu zaś znalezienie satysfakcjonującej odpowiedzi. szkolny esej: pozwoli Ci on (zupełnie jak Ikarowi) rozwinąć skrzydła. Nie stwórz jednak chaotycznej wyliczanki i uważaj, by Twoja próba eseju
Tadeusz Różewicz Prawa i obowiązki Dawniej kiedy nie wiem dawniej myślałem że mam prawo obowiązek krzyczeć na oracza patrz patrz słuchaj przecie Ikar spada Ikar tonie syn marzenia porzuć pług porzuć ziemię otwórz oczy tam Ikar tonie albo ten pastuch tyłem odwrócony do dramatu skrzydeł słońca lotu upadku mówiłem ślepy Lecz teraz kiedy teraz nie wiem wiem że oracz winien orać ziemię pasterz pilnować trzody przygoda Ikara nie jest ich
Uwaga, wiersz Ernesta Brylla Wciąż o Ikarach głoszą, Różewicza Prawa i obowiązki i opowiadanie Iwaszkiewicza Ikar korespondują ze słynnym obrazem Pietera Bruegela pt. Upadek Ikara. Wyobraźmy to sobie: słońce wschodzi i zachodzi, ludzie pracują, toczą się tysiące spraw – choć gdzieś tam Ikar upada. Bruegel pokazuje tylko chłopięcą nogę – w centrum umieszcza oracza i wołu. Czyżby więcej szacunku miał dla trudu prozaicznej pracy niż wzniosłych uniesień? Podobnie można wnioskować z wiersza Ernesta Brylla Wciąż o Ikarach głoszą.
Ikar Iwaszkiewicza Lektura w epoce Stop! Jesteś w XX wieku, w czasach II wojny światowej. Tytuł Ikar. Autor nawiązuje do mitu ikaryjskiego i do słynnego obrazu Breughla pt. Upadek Ikara. Tak przenośnie nazywa głównego bohatera swojego opowiadania. Autor Jarosław Iwaszkiewicz – poeta i prozaik. Przed wojną należał do znanej grupy poetyckiej Skamander, pisał w duchu klasycznym. Wojnę przetrwał w Polsce, jego dwór – Stawisko – stało się schronieniem dla wielu artystów
Czasami zapomina się, że ów mit ma dwóch bohaterów: Dedala i Ikara. To Dedal był niezwykle zdolnym konstruktorem, to on zbudował słynny labirynt dla Minotaura, on był genialnym rzeźbiarzem. Tęsknił za ojczyzną, a nie mógł inaczej wydostać się z Krety, jak za pomocą podstępu. Skonstruował skrzydła z ptasich piór, zlepionych woskiem. Wraz z synem wzbili się w powietrze – realizując tym samym odwieczne marzenie człowieka o podniebnym locie na wzór ptaków. Niestety – mimo przestróg, młodemu Ikarowi