ŻiT Szekspir William
Autor William Szekspir (1546-1616), najwybitniejszy przedstawiciel teatru epoki elżbietańskiej i jeden z największych, najbardziej liczących się dramaturgów wszech czasów. Był związany z trupą Słudzy Lorda Szambelana i teatrem The Globe. W Anglii uważany jest za jednego z największych poetów epoki – jest autorem ponad stu sonetów i pięciu poematów. Świadomie łamał zasady dramatu antycznego, np. naruszając zasadę decorum, mieszając liryzm z wisielczym humorem, wprowadzając postacie fantastyczne i bohaterów niskiego pochodzenia. Jego najbardziej znane tragedie nazywane są tragediami namiętności (np.
Czym odznacza się dramat szekspirowski? Narusza klasyczną zasadę trzech jedności: miejsca, czasu i akcji. Utwory Szekspira rozgrywają się w kilku przestrzeniach, akcja trwa nawet kilkanaście lat i obok wątku głównego zawiera również wiele motywów pobocznych. Łamie zasadę decorum, czyli zasadę odpowiedniości stylów, która tragedii przypisywała styl wysoki, pełen powagi i patosu, a komedii styl niski, bardziej rubaszny, nacechowany elementami komizmu. Dramaty Szekspira nie są tak koturnowe i teatralne jak tragedie
Jesteśmy w Verona Beach, na przedmieściach ponurej metropolii. Wysoko nad wieżami miasta unoszą się gigantyczne figury świętych i aniołów. Krążą policyjne helikoptery. Czarnoskóry policjant Prince strzeże ładu w mieście, w którym rządzą pieniądze i gangi. Groźne to miasto i złe. Po rozległej plaży Verona Beach przechadzają się Skinheadzi, Latynosi i królowie narkotyków. Romeo i Julia przeżywają dziki, pełen namiętności romans. Potem giną… Tak, tak, to wciąż szekspirowski dramat, choć renesansowi kochankowie są starsi o kilkaset lat. To najnowsza i najbardziej
Autor William Szekspir (1564-1616) – najsłynniejszy dramaturg angielski i reformator teatru. Pochodził ze Stratfordu, z rodziny mieszczańskiej, lecz dość zamożnej. Jego późniejsze dramaty dowodzą starannego wykształcenia autora, choć na uniwersytet William nie poszedł. Wcześnie się ożenił, ale gdy tylko trójka dzieci podrosła, opuścił rodzinne miasto. Czy z powodu miłości do teatru? Zanim zasłynął jako autor sztuk przeszedł wszystkie etapy teatralnej „kariery” – początkowo podobno pilnował koni gościom przyjeżdżającym do teatru.
Zanim powstał ten dramat, nie brakowało utworów, które opowiadały dzieje szarpanych namiętnością zakochanych i, podobnie jak opowieść o młodych kochankach z Werony, wcale nie kończyły się happy endem. Znał je także Szekspir. Część z nich wykorzystał, tworząc swoje wiekopomne dzieło. Motyw zakochanych, niemogących się połączyć na skutek rozmaitych niesprzyjających okoliczności zewnętrznych i popełniających samobójstwo z powodu nieporozumienia, pojawił się już w czasach antycznych. Chodzi o legendę o Pyramie i Tysbe, opracowaną przez Owidiusza w IV księdze Metamorfoz.
Romeo i Julia jako arcydzieło Szekspir powołał do życia jedną z najbardziej znanych w światowej literaturze parę kochanków – Romea i Julię. Opowiedziana przez niego historia zyskała taką popularność, że sam tytuł dramatu od wieków funkcjonuje jak swoiste hasło wywoławcze etosu miłości wielkiej i – mimo wzajemności – nieszczęśliwej, niedozwolonej. Rękę niespełna czternastoletniej Julii Capuleti przyrzeczono arystokracie Parysowi, ale zanim nastąpią zaślubiny, los chce, żeby na balu dziewczyna poznała Romea. Wszyscy znamy dalszy ciąg
Kochankowie z Werony To para nastolatków, jaką można spotkać w każdym stuleciu i pod każdą szerokością geograficzną. Zakochali się w sobie od pierwszego wejrzenia. Szybko wzięli ślub. Ale nie było im dane przeżyć wspólnie życia. Ich romans skończył się równie szybko, jak się rozpoczął. W wyniku tragicznego nieporozumienia oboje popełnili samobójstwo. Julia Kapuleti miała zaledwie czternaście lat, ale rodzina już szykowała ją do zamążpójścia. Takie to były czasy. Dziewczynka nie chciała jednak mężczyzny, którego znaleźli
Lektura: Romeo i Julia Williama Szekspira Metryczka bohaterów Romeo Montecchi Cechy charakteru Romea: porywczy, lekkomyślny, spontaniczny, nierozważny, kochliwy, odważny, śmiały. Przyczyna śmierci: Skutek strasznego nieporozumienia – Romeo niepoinformowany o tym, że Julia wypiła mocny środek nasenny, a nie truciznę, pojawia się przy trumnie z ciałem ukochanej. Zrozpaczony wypija truciznę i umiera w przekonaniu, że Julia nie żyje. Julia Capuletti Cechy charakteru Julii: prostolinijna, naiwna, ufna, dziecinna, delikatna, skromna, odważna Przyczyna
Podstawowe wiadomości Skąd się wzięła tragedia? To najstarszy gatunek dramatyczny. Powstał w starożytnej Grecji. Wywodzi się z dytyrambu, czyli rytualnej pieśni śpiewanej ku czci boga Dionizosa. Istotą tragedii jest akcja zbudowana wokół nieuchronnego i niemożliwego do rozwiązania konfliktu tragicznego między działaniami i zamiarami bohatera a innymi bohaterami (lub np. bogami). Skąd wiemy, że Romeo i Julia to tragedia? Ponieważ sam Szekspir swój utwór określił jako tragedię. Nie jest to jednak tragedia taka jak antyczna (np. Antygona),
Scharakteryzuj głównych bohaterów tragedii Szekspira Romeo i Julia. Julia Nastolatka (14 lat), jedynaczka samotna w domu, gdzie rządził despotyczny ojciec. Rodzina dająca dobrobyt nie zapewnia ciepła, którego dziewczynka szuka u niani Marty. Julia godzi się z myślą o poślubieniu Parysa, co postanowili rodzice. Nagłe uczucie do Romea burzy jej spokój. Miłość sprawia, że z posłusznej córki przeistacza się niemal natychmiast w pełną inicjatywy kobietę walczącą o swoje szczęście wbrew wszystkim przeciwnościom. Przestaje lękać się kary – ojciec
Dyskusja Czy ojciec Laurenty jest winien tragedii młodych? Przedstaw argumenty. Jest winien Nie dopilnował powiadomienia Romea o podaniu Julii środka nasennego. Powinien był powiadomić wszystkich o ślubie udzielonym Julii i Romeowi. Autorytet zakonnika przekonałby skłócone rodziny. Ponosi całkowitą odpowiedzialność za śmierć Julii – nie powinien był jej pozostawiać samej w grobowcu. Zrozpaczona, opuszczona przez wszystkich dziewczyna jedyny ratunek widziała dla siebie w samobójstwie. Jest niewinny Udzielił młodym ślubu w dobrej wierze – miał nadzieję, że miłość
Kto jest autorem tego utworu i co o tym autorze wiesz? William Szekspir (Shakespeare), angielski dramaturg, prawdopodobnie najbardziej znany na świecie autor utworów scenicznych. Urodził się prawdopodobnie 23 kwietnia 1564 roku w Stratfordzie nad rzeką Avon. Sporą część życia spędził jednak w Londynie. Był reformatorem teatru. Stworzył zupełnie nowy typ dramatu – dramat szekspirowski. Jego sztuki, zarówno tragedie, jak i komedie, pogłębione psychologiczne, poruszające, oddające największe dylematy człowieka są aktualne do dziś i z wielkim powodzeniem
Czas i miejsce akcji Miejsce to Werona i Mantua – włoskie miasta. Czas akcji – koniec wieku XVI (w dramacie wspomniane jest trzęsienie ziemi z 1580 r. – akt 1, scena 3). Akcja rozgrywa się w ciągu pięciu dni. Autor William Szekspir (Shakespeare) (1564-1616) Angielski poeta, dramaturg, aktor. Powszechnie uważany za jednego z najwybitniejszych twórców teatru. Stworzył zupełnie nowy gatunek dramatyczny, tzw. dramat szekspirowski. Najważniejszym motywem jego dramatów jest problem władzy, która jawi się jako demoralizująca
TEATR ANTYCZNY (Grecja) NACZELNA IDEA: Fatum rządzi ludzkim życiem. Źródła – święta ku czci Dionizosa, mit. Podstawowe cechy Silna teatralizacja przedstawień – barwne kostiumy aktorów, niepodobne do codziennych ubiorów Ateńczyków, maski symbolizujące postacie, koturny. Poczucie sacrum. Uczestnictwo w teatrze starożytni postrzegają jako obcowanie z bogami. UMOWNOŚĆ – istota teatru. Przestrzeń – cały czas ta sama, rekwizyty potrzebne później są widoczne od początku (np. grób bohatera…). Rzecz rozgrywa się w tym samym miejscu –
Co należy wiedzieć o dramacie Szekspirowskim? Narusza przede wszystkim klasyczną zasadę trzech jedności: miejsca, czasu i akcji: utwory Szekspira rozgrywają się w kilku przestrzeniach, akcja trwa nawet kilkanaście lat, obok wątku głównego zawiera również wiele motywów pobocznych. Łamie zasadę decorum, czyli odpowiedniości stylów, która tragedii przypisywała styl wysoki, pełen powagi i patosu, a komedii styl niski, bardziej rubaszny, nacechowany elementami komizmu. Dramaty Szekspira nie są tak koturnowe i teatralne jak tragedie antyczne. Autor stosuje również
Mini-CV 23 kwietnia 1564 – narodziny poety. 1582 – zawarcie małżeństwa. 1588 – wyprowadzka do Londynu. 1593 – oficjalny debiut Wenus i Adonis. 1594 – członek Trupy Lorda Szambelana. 1596 – nadanie jego rodzinie herbu. 1599 – otwarcie teatru The Globe. 1613 – pożar teatru. 1613 – powrót do Stratford. 1616 – śmierć. Na tle epoki William Szekspir tworzył w epoce renesansu , wystąpił na arenie życia literackiego w ostatniej dekadzie
Czym jest miłość? Jaki jest jej wpływ na człowieka? Omów temat na podstawie Romea i Julii Szekspira, wykorzystaj wnioski z załączonego fragmentu utworu (zwróć uwagę na występujące w obrazie miłości środki językowe). Benwolio Niestety! Czemuż, zdając się niebianką, Miłość jest w gruncie tak srogą tyranką? Romeo Niestety! Czemuż, z zasłoną na skroni, Miłość na oślep zawsze cel swój goni! […] W grze tu nienawiść wielka, lecz i miłość. O! Wy
Istota tragizmu w dramatach Williama Szekspira. Analiza tematu Twoje zadanie polega na odpowiedzeniu na pytanie: na czym – według Szekspira – polega tragizm życia ludzkiego. Zastanów się także, co w Szekspirowskiej koncepcji tragizmu ma rodowód starożytny, a co jest jego własną innowacją? W swojej pracy możesz wykorzystać: Hamleta, Makbeta, Romea i Julię oraz Króla Leara. Propozycje wstępu 1. Zacznij od przedstawienia klasycznej koncepcji tragizmu i tragedii. Starożytni twórcy (na przykład Sofokles w Antygonie i Królu Edypie) przedstawiali
Na czym polega tragizm bohatera dramatu Szekspirowskiego? (omów problem na wybranym przykładzie). Ażeby dobrze omówić ten problem, musisz po pierwsze: wybrać jednego bohatera z dramatów Szekspira (najłatwiej wybierać spośród lektur: Makbet, Hamlet, Romeo i Julia); po drugie: zastanowić się nad problemem tragizmu wybranego bohatera. Powiedzmy, że decydujesz się na Makbeta. Na czym polega jego tragizm? Był zwykłym rycerzem przestrzegającym honorowego kodeksu, a stał się przestępcą, królobójcą. Ale nie jest za to całkowicie odpowiedzialny.
Charakterystyka rycerza Szekspirowskiego Homer dostrzegał pod pancerzem rycerskim swoich bohaterów pozytywne uczucia ludzkie, Szekspir – wytrawny psycholog – odkrywa przed widzami teatru elżbietańskiego ciemne strony ludzkiej duszy, namiętności zżerające spokój swoich niewinnych, cnotliwych i uczciwych pierwotnie bohaterów. Szekspir tworzy w epoce, w której rycerstwo jako grupa społeczna już nie istnieje, dlatego po pierwowzory bohaterów sięga do średniowiecznych kronik. Renesansowego twórcę – dla którego człowiek jest zawsze tylko człowiekiem – interesuje przemiana, jaka
