Współczesność – charakterystyka epoki
Czym jest współczesność jako epoka?
- Można powiedzieć są to czasy od roku 1939. Ale mówimy tak z pełną świadomością zróżnicowania tych czasów: inne jest bowiem sześć lat II wojny światowej, potem okres powojenny – zimna wojna, podział świata na dwa różne obozy polityczne, inne są lata siedemdziesiąte, osiemdziesiąte, dziewięćdziesiąte.
 
- Patrząc na technikę – przepaść między wojennym radiem czy radiostacją a współczesną komórką – to przepaść między stuleciami. A jednak – ponieważ to epoka nam najbliższa i żyją jeszcze ludzie, którzy ją tworzyli, to właśnie nasza współczesność. I nasz opis – zawsze będzie niedoskonały.
 
Lata powojenne na świecie
- 1945 – to już rok konferencji pokojowych, na których ustalano porządek na świecie (Jałta, Poczdam). Rok 1945 to jeszcze jedna tragedia II wojny światowej: Stany Zjednoczone zrzuciły bombę atomową na Hiroszimę i Nagasaki.
 - 1948 – ONZ uchwaliła Deklarację praw człowieka.
 - 1955 – powstał Układ Warszawski – wojskowy sojusz państw komunistycznych.
 - 1963 – zabójstwo amerykańskiego prezydenta Johna Kennedy’ego.
 - 1964 – wojna w Wietnamie. Zaangażowane w nią Stany Zjednoczone wspierają Wietnam Południowy. Wojna wywołuje protesty pacyfistów w USA. Będzie tematem wielu filmów i dyskusji politycznych. Zakończy się dopiero w 1973 r.
 - 1968 – „praska wiosna” w Czechosłowacji – próba demokratycznych zmian, stłumiona przez wojska Układu Warszawskiego.
 - 1989 – zburzono mur berliński.
 - 1990 – wojna w Zatoce Perskiej (atak Iraku na Kuwejt, USA po stronie Kuwejtu).
 
Co osiągnął człowiek XX wieku?
- Rozwinął kinematografię!
Kino to wynalazek XIX wieku (przypominamy: rok 1895, bracia Lumiére, pierwszy pokaz filmu w Paryżu). Ale to wiek XX jest wiekiem kina i triumfu filmowego. Najpierw kino nieme, potem udźwiękowione, ale czarno–białe, po wojnie film kolorowy, który dziś jest normalnym zjawiskiem. 
- Po raz pierwszy wyruszył w kosmos!
- 12 IV 1961 – pierwszy człowiek wyruszył w kosmos. Był to rosyjski major Jurij Gagarin.
 - 20 VII 1969 – pierwsi ludzie na Księżycu, Amerykanie: Neil Armstrong i Edwin Aldrin.
 
 
- Wymyślił samolot!
Tym samym nareszcie człowiek zrealizował marzenie Ikara – wzbił się w powietrze i zaczął pokonywać przestrzeń inaczej niż drogą lądową lub wodną. Pierwszy lot samolotem odbył się w roku 1903 (bracia Wright). 
- Wymyślił łódź podwodną!
Tym razem spełnia się marzenie Verne’a, który opisał przygody kapitana Nemo. Człowiek XX wieku rzeczywiście skonstruował statek pływający pod powierzchnią wody. Ma to znaczenie głównie w przemyśle wojskowym. 
- Odkrył penicylinę!
To zdarzenie zmieniło oblicze medycyny i rozpoczęło zawrotną karierę antybiotyków. Szereg chorób okazało się uleczalnych! A ampicylinę wynalazł Szkot: lekarz i mikrobiolog Alexander Fleming. Był to rok 1926. 
- Wymyślił telewizję!
Najpierw radio, w latach międzywojennych. Potem powstało coś groźniejszego dla wolnego czasu człowieka: telewizor. Pierwszy udany przekaz telewizyjny: rok 1925, lata 50. – pierwsze kolorowe emisje. Dzięki tym mediom informacje rozchodzą się w błyskawicznym tempie, znane są twarze polityków i gwiazd estrady, rozpowszechniła się kultura masowa, ale i kultura wyższego rzędu. Mówi się czasem, że świat stał się globalną wioską: o wydarzeniach z innego kontynentu dowiadujemy się tak, jakby działy się za płotem u sąsiada. 
- Wymyślił telefon komórkowy!
W ogóle telefon wymyślono jeszcze w wieku XIX (przypominamy: Alexander Bell, rok 1876). Ale człowiek nie ustaje w marzeniach: musiał uwolnić się od kabli i przytwierdzonego do swojego miejsca aparatu. Wymyślił telefon komórkowy! Dziś przedmiot codziennego użytku. 
- Wymyślił komputer i Internet!
Pierwszą maszynę cyfrową zaprezentowano w 1946 roku. Uczynili to Presper Eckhert i John Mauchly. Od tego czasu minęły lata i komputer jest nieodzownym sprzętem we współczesnym świecie. Komputeryzacja zmieniła wszystkie dziedziny życia, a Internet – „sieć sieci” stał się najważniejszym medium informacyjnym. (Pierwszy komputer osobisty PC – rok 1973). 
- Sklonował owcę Dolly!
W roku 1997 w Wielkiej Brytanii. Eksperymenty z genetyką budzą wiele kontrowersji i sprzeciwów. 
Jaki był wiek XX
Dobry:
- rozwój nauki i cywilizacji: wiek kina, samolotu, telewizji, komputera, Internetu powszechna edukacja,
 - demokracja ustrojem państw rozwiniętych,
 - osiągnięcia medycyny,
 - loty w kosmos,
 - bohaterstwo i heroizm ludzi podczas wojny,
 - nowatorskie pomysły w sztuce.
 
Zły:
- dwie wojny światowe,
 - holokaust (zagłada Żydów),
 - faszyzm i stalinizm,
 - obozy koncentracyjne,
 - sowieckie łagry,
 - skonstruowanie i użycie bomby atomowej,
 - wojny II połowy wieku: Wietnam,
 - Korea, Kuwejt itd.,
 - rozwój terroryzmu.
 
Prądy i nurty ważne w drugiej połowie XX w.
Świat po II wojnie musiał podnieść się z ruin – i to nie tylko rzeczywistych, ale przede wszystkim – moralnych. Wojna obnażyła okrutną prawdę o człowieku, stała się godziną próby, ujawniła kryzys humanizmu. Pokolenie, które wojny zaznało – nigdy się z niej nie otrząsnęło. Nic dziwnego, że literatura podjęła temat wojny na pierwszym miejscu.
Tematy literatury współczesnej:
- II wojna światowa – rejestracja zbrodni, hołd bohaterom, przestroga,
 - Człowiek – złożoność jego natury – heroizm i zbrodnia,
 - Totalitaryzm jako zjawisko historyczne, jego skutki w zakresie etyki,
 - Etyka – odbudowa hierarchii wartości,
 - Absurd istnienia – człowiek we władzy historii.
 
Ważne cechy literatury współczesnej
- Przenikanie się różnych form literackich (np. odmian gatunkowych) i nieliterackich.
 - Dominacja dokumentaryzmu.
 - Często spotykana autobiograficzność.
 - Rozwój gatunków awangardowych: antyteatr, antypowieść, kariera groteski i absurdu.
 - Wielka popularność gatunków paraliterackich.
 
Nurty w literaturze współczesnej:
- Egzystencjalizm – Jean Paul Sartre, Albert Camus. Jedno, co pewne – to egzystencja, życie ludzkie. Niemniej jest ono absurdem – nie wiemy, skąd się bierze i jak się kończy. Człowiek jest sam w kosmosie, nie ma Boga (jeśli jest, skazał człowieka na samotność). Między jednym a drugim człowiekiem istnieje ciemność.
 
- Behawioryzm – nurt oparty na doświadczeniu, obserwacji z zewnątrz zachowania ludzkiego – bez introspekcji. Tylko to, co możemy zaobserwować, jest prawdą o człowieku.
 
- Kreacjonizm – eksperymenty w prozie, dramacie prowadzące do zaprzeczenia tradycyjnych gatunków, literatura wykorzystująca groteskę, absurd, paradoks.
 
- Postmodernizm – nurt wychodzący z założenia, że wszystko już było. Literatura znalazła się w stanie wyczerpania, nie można stworzyć nic prawdziwie nowatorskiego, można za to przetwarzać, odwoływać się do źródeł, parodiować je i nadawać im nowy sens.
 
- Realizm magiczny – modny kierunek w literaturze iberoamerykańskiej. Polega na stwarzaniu w powieści świata fantastycznego, magicznego – ale tak, jakby był najprawdziwszy, przy zachowaniu wszelkich wymogów realizmu.
 
Kalendarium – świat
- 1939 – wybuch II wojny światowej
 - 1940 – inwazja Niemiec na Francję, Belgię, Holandię i Norwegię
 - 1941 – inwazja Niemiec na ZSRR
 - 1942 – przystąpienie USA do wojny
 - 1943 – odwrót Niemiec na froncie z ZSRR
 - 1944 – lądowanie aliantów w Normandii
 - 1945 – koniec wojny
 - 1946 – początek zimnej wojny
 - 1948 – uruchomienie w Europie Zachodniej planu Marshalla
 - 1949 – powstanie NATO
 - 1949 – powstanie NRD i RFN
 - 1955 – powstanie Układu Warszawskiego
 - 1956 – powstanie w Budapeszcie – interwencja Armii Czerwonej
 - 1958 – ponowne objęcie władzy we Francji przez de Gaulle’a
 - 1958 – powołanie EWG
 - 1961 – budowa muru berlińskiego
 - 1967 – powstanie Wspólnoty Europejskiej
 - 1968 – fala rewolt studenckich na całym świecie – USA, Francja, Polska, Niemcy
 - 1968 – inwazja państw Układu Warszawskiego na Czechosłowację
 - 1969 – wycofanie się de Gaulle’a z życia politycznego
 - 1975 – śmierć Franco w Hiszpanii – początek demokratyzacji
 - 1989 – jesień ludów w Europie
 - – upadek komunizmu w Czechosłowacji, Polsce, Bułgarii, Rumunii, na Węgrzech, demontaż muru berlińskiego
 - 1991 – przekształcenie Wspólnoty Europejskiej w Unię Europejską
 
Najważniejsi twórcy:
Francja
egzystencjaliści:
- Jean Paul Sartre (Nobel 1964)
 - Albert Camus (Nobel 1957)
 - twórcy nouveau roman:
 - Alain Robbe-Grillet
 - Natealie Sarrauth
 
inni:
- Louis Céline
 - Eugéne lonesco
 - André Gide (Nobel 1947)
 
Czechosłowacja
- Jarosław Seifert (Nobel 1984)
 - Bogumił Hrabal
 - Vaclav Havel
 - Milan Kundera
 
Włochy
- Umberto Eco
 - Salvatore Quasimodo (Nobel 1959)
 - Alberto Moravia
 
Anglia (język angielski)
- George Orwell
 - Aldous Huxley
 - Herbert Wells
 - Malcolm Lowry
 - Samuel Beckett
 - George Bernard Shaw (Nobel 1925)
 - Thomas Stearns Eliot (Nobel 1948)
 - Seamus Heaney (Nobel 1995)
 
Niemcy (język niemiecki)
- Hermann Hesse (Nobel 1946)
 - Bertold Brecht (Nobel 1969)
 - Günter Grass (Nobel 1999)
 - Friedrich Dürrenmatt (Szwajcar piszący po niemiecku)
 - Henrich Boall (Nobel 1972)
 
Rosja
- Josif Brodski (Nobel 1987)
 - Anna Achmatowa
 - Borys Pasternak (Nobel 1958)
 - Aleksander Sołżenicyn (Nobel 1970)
 - Warłam Szałamow
 - Izaak Babel
 - Michał Szołochow (Nobel 1965)
 
Stany Zjednoczone
- William Faulkner (Nobel 1949)
 - Ernest Hemingway (Nobel 1954)
 - John Steinbeck (Nobel 1962)
 - Truman Capote
 - John Dos Passos
 - Jerome Salinger
 - Isaac Singer (Nobel 1978) (jidysz)
 
Postmoderniści:
- Vladimir Nabokov
 - John Barth
 - Kurt Vonnequt
 - Joseph Heller
 
Dramaturdzy:
- Eugene O’Neill (Nobel 1936)
 
Literatura iberoamerykańska
- Luis Borges (Argentyna)
 - Julio Cortazar (Argentyna)
 - Mario Vargas Llosa (Peru)
 - Alejo Carpentier (Kuba)
 - Gabriel Garcia Marquez (Kolumbia), Nobel 1982
 - Octavio Paz (Meksyk), Nobel 1990
 - Pablo Neruda (Chile), Nobel 1971
 
Zobacz:
						