Tag "Antygona"
Treść Antygony Na czym polega tragizm Antygony? Antygona jako przykład tragedii klasycznej Budowa dramatu Źródło tragedii Sofoklesa Komu przyznać rację? Kilka słów o bohaterach Treść Antygony Antygona jest córką Edypa a siostrą Polinejkesa i Eteoklesa oraz Ismeny. Sofokles umieszcza akcję tragedii w chwili, gdy obaj bracia już nie żyją. Walcząc o władzę, doprowadzili do wojny – Eteokles nie dopełnił umowy i po roku panowania nie odstąpił tronu bratu Polinejkesowi, a Polinejkes, uzyskawszy w królestwie Argos pomoc, napadł na
Mowa oskarżycielska przeciwko Antygonie. Wysoki Sądzie! Szanowna Ławo Przysięgłych! Zebraliśmy się tutaj, by wymierzyć sprawiedliwość córce Edypa – Antygonie. Dziewczynę tę strażnik pojmał, gdy trupa grzebała, przyprószywszy zwłoki cienką warstwą ziemi. I odprawiwszy konieczny obrządek, grób gładziła. Gdy skrapiała ciało mieszaniną wina, mleka i oliwy, podeszli strażnicy. Ujrzawszy, co czyni, pojmali dziewkę i doprowadzili przed oblicze władcy. Pan nasz, dobry i sprawiedliwy, rozmawiał z poddaną. Córa Edypa nie okazała nawet należnej mu czci. Spokojnie przyznała
Postawy życiowe Kreona i Antygony Wnioski: Kreona nazwiemy tyranem, Antygonę buntowniczką. Antygonę kimś ceniącym bardziej prawo religijne i humanitarne niż królewskie i państwowe, Kreona – przeciwnie bezdusznym władcą, który ponad wszystko stawia prawo państwowe i królewskie. Antygona reprezentuje postawę heroiczną i bunt, nonkonformizm. Kreon reprezentuje tyranię i konformizm. Obie postacie możemy nazwać postaciami tragicznymi, choć tytuł bardziej eksponuje tragedię Antygony. Cechy tragedii antycznej Cechy tragedii antycznej na przykładzie Antygony Sofoklesa Antygona jest tragedią antyczną, opowiada o dramatycznych
O co poszło, czyli przyczyny konfliktu Brat wystąpił zbrojnie przeciwko bratu (Polinejkes przeciwko Eteoklesowi). Zaatakował rodzinne miasto, żeby bezprawnie przejąć w nim władzę. Gdy obaj bracia zginęli w walce, władzę obejmuje ich wuj (Kreon), który obrońcę miasta czyni bohaterem, a agresor – zdrajcą. Wyklęcie najeźdźcy nie kończy się na słowach. Wuj odbiera zmarłemu prawo do godziwego pogrzebu. O święte prawo do pochówku upomina się siostra (Antygona). Dziewczyna świadomie złamała prawo,
Bohater tragiczny w znanych ci utworach. W literaturze często spotkać można bohaterów, których życie stawia w trudnych sytuacjach. Są oni zmuszeni dokonać wyboru między kilkoma przeciwstawnymi, a jednocześnie równorzędnymi racjami. Każda jednak decyzja prowadzi ich do katastrofy, przynosi klęskę. Bohaterów, których dotknęła ta niemożność podjęcia właściwego, dającego radość i szczęście wyboru, nazywamy tragicznymi. Pierwszą tego rodzaju postacią była Antygona z dzieła Sofoklesa. W utworze tym bardzo wyraźnie przedstawiony został tragiczny konflikt interesów. Po jednej stronie
Antygona jest tytułową bohaterką tragedii Sofoklesa. Pochodzi z rodu Labdakidów, na którym ciążyła klątwa bogów. Antygona wzbudza podziw swoją bezkompromisową postawą i odwagą. Bez wahania sprzeciwia się woli stojącego nad nią Kreona, gdy chodzi o spokój duszy brata. Jest więc idealistką, ale idealistką twardą i pewną swoich racji. Rozmawia z Kreonem bez strachu i pokory – przeciwnie, możemy sobie wyobrazić, że mówi do niego ostro, władczym tonem. To chyba musiało
Tragizm bohatera antycznego. Powołaj się na losy Antygony, Kreon, Edypa. Komentarz Temat tak naprawdę nie jest trudny. W nawiasie podane zostały imiona bohaterów, na których musisz się skupić. Nie znaczy to jednak, że nie wolno przywołać Ci innych. Niezbędna będzie znajomość mitu o rodzie Labdakidów oraz Antygony i Króla Edypa, znanych tragedii Sofoklesa. Ambitni mogą także sięgnąć do Edypa w Kolonie tegoż; przydać się także może znajomość Poetyki Arystotelesa. Streszczenia i przywołania wybranych fragmentów
Racje serca i racje rozumu – rozpatrz konflikt między Antygoną a Kreonem. Forma pracy Trudno cokolwiek doradzić, bowiem wszystko już było… Na ten temat powstało tysiące rozprawek – ta forma bardzo dobrze się do tego nadaje. Spora grupa ambitnych uczniów wybierała z kolei dialog między zwolennikiem racji Kreona a zwolennikiem racji Antygony. Były także mowy oskarżycielskie i obrończe. Zaletą tego tematu jest duża dowolność w wyborze formy pracy. Pocieszeniem zaś fakt, że choć ten temat
Portrety władców starożytnych w świetle znanej Ci literatury i filmu. Władza to zagadnienie uniwersalne. Pamiętaj, by podczas rozważań oceniać je również z punktu widzenia współczesnego człowieka. Własne zdanie czyni pracę nieszablonową. Przykłady wydarzeń dziejących się wokół Ciebie, a związanych z tematem, również urozmaicą pracę. Znajomość antyku przyda się do rozważań na temat władzy. Władcy byli bohaterami antycznych tragedii, a dylematy władzy – tematem tragedii i rozpraw filozoficznych. Uwaga! Temat jest zawężony – mamy pisać tylko
Materiał – według bohaterów Inaczej rozumieli odpowiedzialność bohaterowie średniowieczni, inaczej romantyczni czy współcześni. Dla bohatera średniowiecznego na przykład najważniejsza była odpowiedzialność wobec Boga czy władcy, bohater romantyczny czuł się odpowiedzialny za wielkie sprawy, naród, ojczyznę – mniej za samego siebie czy własną rodzinę, dla egzystencjalisty najważniejsza była chyba odpowiedzialność wobec samego siebie i konkretnych ludzi… Zauważ! Bohater średniowieczny, np. święty Aleksy, bohaterowie żywotów świętych, np. błogosławiona Dorota z Mątowów, czują się odpowiedzialni
Antygona Lektura w epoce Stop! Jesteś w Starożytnej Grecji! Dokładniej w V wieku przed nasza erą, w najciekawszym z miast – Atenach! Panuje tu Perykles – mądry władca, który wsławił się jako opiekun artystów, czuwający nad kultura i sztuką, rozwojem demokracji. Czasy peryklejskie nazywa się też złotym wiekiem starożytnej Grecji… Tu obok nauki i demokracji rozwija się – teatr.Tworzy jeden z najznakomitszych tragików – Sofokles. Jego dzieła okażą się nieśmiertelne,
Antygona pochodzi z mitycznego ród Labdakidów, nad którym ciążyła klątwa, będąca konsekwencją występku króla Teb Lajosa. Lajos kiedy był u króla Pelopsa uwiódł jego syna. Kiedy go porzucił i chłopak popełnił samobójstwo, ojciec chłopca rzucił klatwę na Lajosa. Wyrocznia delficka przepowiedziała Lajosowi, że dziecko Jokasty zostanie jego zabójcą i ożeni się z własną matką. Jest kochającą córką Edypa i Jokasty, siostrą Ismeny, Polinejkesa, Eteoklesa, narzeczoną Hajmona (syna Kreona). Cechy charakteru Antygona
Antygona pochodziła z nieszczęsnego rodu Labdakidów. Była jednym z czworga dzieci Edypa – króla Teb i Jokasty – swej matki i zarazem… babki. Wyrocznia przepowiedziała Edypowi straszliwy los – miał zabić ojca i ożenić się z matką. Przepowiednia ta wypełniła się, a gdy matka-babka Antygony poznała tę okropną prawdę, popełniła samobójstwo, ojciec zaś z rozpaczy wykłuł sobie oczy. Władzę w Tebach przejęli jej bracia. Wybucha jednak między nimi spór o nią – to też klątwa, którą rzucił na nich ojciec
Jakie znasz literackie i kulturowe portrety kobiety? Odwołaj się do wybranych wizerunków postaci kobiecych w tekstach kultury. Starożytność Antyk przynosi wizerunek bardzo niezwykłej dziewczyny, jaką jest Antygona – główna bohaterka dramatu Sofoklesa. Wbrew temu, jakie były lansowane wówczas wzorce, Antygona jest odważna, bezkompromisowa, nie waha się poświęcić życia w imię wartości przez siebie wyznawanych. Jej działanie skonfrontowane jest z postawą Ismeny, którą charakteryzują jej własne słowa, komentujące planowany czyn siostry: Zginiemy marnie,
Antygona – bohaterka bliska czy daleka? We wstępie – analiza tematu Twoim celem jest zastanowienie się, czy bohaterka jest Ci bliska, czy jej postawa Cię przekonuje. Nie zaczynaj więc od streszczania historii Antygony, nie zbieraj argumentów, które będą ją oskarżać czy bronić. Temat dotyczy bowiem Ciebie i Twojego stosunku do postępowania bohaterki tragedii Sofoklesa. Wszystkie fakty z życia Antygony będą ważne, o ile przywołasz je w odpowiednim momencie, jako uzasadnienie
Sofokles nawiązuje do mitu Labdakidów. Antygona jest córką Edypa, a siostrą Polinejkesa i Eteoklesa oraz Ismeny. Sofokles umieszcza akcję tragedii w chwili, gdy obaj bracia już nie żyją. Walcząc o władzę, doprowadzili do wojny – Eteokles nie dopełnił umowy i po roku panowania nie odstąpił tronu bratu Polinejkesowi, a Polinejkes, uzyskawszy w królestwie Argos pomoc, napadł na Teby, aby dochodzić swoich praw. Obaj bracia giną, a władzę obejmuje Kreon. Eteoklesa nakazuje pochować jako bohatera, ze wszelkimi honorami. Jeśli
Ten słynny mit należy to mitów genealogicznych, gdyż przedstawia dzieje rodu. Lajos, syn Labdakosa był królem Teb. Wyrocznia delficka przepowiedziała, że jego syn zabije go i ożeni się z własną matką. Dlatego gdy jego żona Jokasta urodziła chłopca, przerażeni postanowili pozbyć się dziecka. Porzucili je w górach, a wcześniej przekłuli mu stopy, aby krew zwabiła dzikie zwierzęta. Niemowlę zostało jednak uratowane przez pasterza, który tamtędy przechodził. A że pasterz ten był poddanym króla Koryntu, zaniósł
Istnieje jeszcze jeden wymiar treściowy tragedii. Antygona tragedią o miłości i śmierci. Antygoną powoduje miłość siostrzana. Mówi, że przyszła współkochać, nie współnienawidzić – jej miłość wybacza zdradę, jest ponad ziemskie sprawy. Zarzut wobec Antygony – cała miłość tej tebańskiej dziewczyny skupia się na bracie Polinejku. Nie dostrzegamy natomiast w ogóle uczucia kobiety wobec swojego narzeczonego – Hajmona. Antygona odrzuca też ofertę Ismeny, która chce razem z nią ponieść konsekwencje czynu. Dlaczego? Z miłości czy raczej
Przed dyskusją na lekcji! Przygotuj się do dyskusji o czynie Antygony i decyzji Kreona. Czyn Antygony – pochowała brata wbrew zakazowi króla. Okazała się nieposłuszną obywatelką, ale kochającą siostrą i kobietą posłuszną prawom boskim. Decyzja króla Kreona – przestępca musi zostać ukarany. Chodzi tu o dobro państwa i autorytet królewski. Kto ma rację? Jeśli chcesz być pewny wygranej – stań po stronie Antygony. Będziesz w zgodzie z Sofoklesem, chórem i
Antygona Jako wolna jednostka mam prawo do swojej religii i jej obrządków! Siostrę obowiązuje miłość do brata i powinność odpowiedniego pochówku. Muszę pozostać wierna religii i tradycji, a te każą opłakiwać zmarłego i pomóc wędrówce duszy do Hadesu. Uczucia jednostki nie mogą zostać zdeptane przez ustawę lub bezduszny dekret. Władza winna służyć ludziom, a nie odwrotnie. Prawo boskie wyżej stawiam od państwowego. Kreon Polinejkes jest zdrajcą. Należy przykładnie go ukarać, by odstraszyć od zdrady innych. Muszę dbać