Tag "Honoriusz Balzak"
Dziś trudno uwierzyć, że aż do romantyzmu powieści nie uważano za gatunek artystyczny. Dlaczego tak było? Otóż od początku istnienia tego gatunku dostrzegano jego szczególną zdolność do przekazywania wiedzy o człowieku. Już powieści osiemnastowieczne podejmowały tematy dotąd pomijane przez literaturę – opisywały współczesność z całą jej różnorodnością i z perspektywy rozmaitych, także niskich warstw społecznych. Miała więc powieść służyć celom poznawczym, a tej funkcji – którą odziedziczyła po swoich poprzednikach: pamiętnikach, opisach podróży, publicystyce
Już pierwszych dziesięć stron utworu dostarczy dowodów do woli. Powieść zaczyna się bardzo rzeczowo. Pierwsze zdania informują nas dokładnie o miejscu i czasie akcji: od razu wiemy, iż rzecz dzieje się w roku 1819, poznajemy adres pensjonatu pani Vauquer. Później następuje ni to komentarz, ni to zwrot do czytelnika, który można by uznać za swoisty manifest realizmu: „Dramat ten nie jest ani wymysłem, ani romansem. All is true, jest on tak prawdziwy, że
Julian Sorel a Eugeniusz de Rastignac, bohater Ojca Goriot Balzaka – podobieństwa i różnice. Podobieństwa: młodzi, przystojni mężczyźni wzbudzający zainteresowanie kobiet; są ubodzy; pochodzą z prowincji; bardzo ambitni – za wszelką cenę pragną zrobić karierę; zakochane kobiety pomagają im w realizacji celu. Różnice: Eugeniusz jest zubożałym arystokratą; wspiera go rodzina: daje listy polecające, pomaga finansowo itp.; udaje mu się zrealizować młodzieńcze pragnienia: robi karierę. Julian pochodzi z gminu (jest synem cieśli); jest samotny
Eugeniusz de Rastignac Eugeniusz de Rastignac to bohater powieści Honoriusza Balzaka Ojciec Goriot – jednej z części cyklu obrazującego społeczeństwo francuskie początku XIX wieku, zatytułowanego Komedia ludzka. Tytuł ten jest nawiązaniem do Boskiej komedii Dantego – opowieści o podróży po zaświatach od kręgów piekielnych po raj. W cyklu Balzaka zostajemy przeprowadzeni przez wszystkie sfery społeczne ówczesnej Francji, od nizin społecznych po arystokrację i mieszczaństwo. Jednak o ile bohater dzieła Dantego to człowiek dojrzały i w pełni
Akcja powieści rozgrywa się w ciągu trzech miesięcy, od grudnia 1819 do lutego 1820 roku, w Paryżu, głównie w skromnym pensjonacie pani Vauquer i w salonach bogatych arystokratek. Dwaj najważniejsi bohaterowie Ojca Goriot to: Bohater tytułowy – czyli ojciec Goriot Jan Joachim Goriot dorobił się majątku, wykorzystując wahania cen i brak towaru na rynku, a tym samym wzbogacił się kosztem innych. Mniej szczęśliwie toczyło się życie rodzinne bohatera – po siedmiu latach małżeństwa umarła jego ukochana
Pozytywizm to jeden z głównych nurtów filozofii XIX i XX wieku, nawiązujący do niektórych wątków oświeceniowych systemów filozoficznych. Tylko w Polsce nazywa się tak epokę literacką. W połowie XIX wieku terminy „filozofia pozytywna”, „pozytywizm” stały się popularne za sprawą dzieła francuskiego filozofa i socjologa Augusta Comte’a – sześciotomowego Kursu filozofii pozytywnej. Autor wskazywał w nim na konieczność zreformowania życia społecznego tak, aby zapanowały w nim ład, harmonia i aby służyło postępowi. Wierzył, że w osiągnięciu szczęścia pomoże ludzkości
Emil Zola Twórca i teoretyk naturalizmu, w praktyce pisarskiej wielki eksperymentator. Pisanie powieści porównywał do doświadczenia naukowego. Poddawał gruntownej analizie procesy społeczne i psychologiczne, badał zależności między ludźmi, starał się odkryć przyczyny przeróżnych zjawisk społecznych i indywidualnych. Miał dość trudne życie, borykał się z wieloma kłopotami, także materialnymi, w młodości zaznał nawet głodu. Fabuły swoich tekstów często budował na podstawie osobistych doświadczeń. Jest autorem dwudziestotomowego cyklu Rougon-Macquartowie. Historia naturalna i społeczna rodziny za Drugiego Cesarstwa (1870–1893), w
Postaci Balzaka są bardzo realne, mają rzeczywiste rozterki, sytuacje, w jakich się znajdują, mogą być udziałem człowieka funkcjonującego w wielkomiejskiej przestrzeni, która dla Balzaka jest czymś jednoznacznie złym, demonicznym, kruszy bowiem najbardziej szlachetne charaktery, wpycha w otchłań samotności, głosi apoteozę pieniądza. Ojciec Goriot Na przeszłość bohatera składają się elementy niekoniecznie afirmatywne. Goriot, prosty robotnik pracujący w wytwórni makaronu, dzięki sprzyjającej sytuacji politycznej (wybuch rewolucji 1789 roku) kupuje fabrykę swojego pracodawcy, następnie zdobywa pokaźny
All is true (wszystko jest prawdą) „Ten dramat – powiedział o swojej powieści Balzak – nie jest ani utworem fikcyjnym, ani romansem. All is true (wszystko jest prawdą)”. Balzak precyzyjnie określił czas i miejsce akcji Ojca Goriot. Powieściowe wydarzenia rozgrywają się w Paryżu, w ciągu zaledwie trzech miesięcy – od grudnia 1819 roku do lutego 1820 roku. Czytelnik poznaje dokładną topografię miasta, układ uliczek, wygląd kamienic. Wraz z bohaterami przemierza
Mini-CV 1799 – Honoriusz Balzak rodzi się w Tours. 1814 – praktyki prawnicze w Paryżu, początki fascynacji literaturą. 1829 – pierwsze utwory, które Balzak podpisuje swoim nazwiskiem. 1833-1849 – korespondencja z panią Hańską, zakończona małżeństwem. 1834 – wydanie Ojca Goriot i początek cyklu Komedia ludzka. 1850 – przepracowany Balzak umiera. Honoriusz Balzak (1799-1850) to wielki francuski powieściopisarz, a także autor dramatów, artykułów, felietonów i rozpraw krytycznych. Jego cykl powieści – Komedia ludzka to wielkie, liczące ponad
Eugeniusz Rastignac – charakterystyka Eugeniusz Rastignac jest młodzieńcem o ujmującej powierzchowności, który podoba się kobietom. Ma niebieskie oczy, czarne włosy i jasną karnację. Dość szybko zauważa, że uroda potrzebuje odpowiedniej oprawy – czyli eleganckiego ubrania, dlatego zanim wejdzie na salony, inwestuje w elegancki, dobrze uszyty strój. Widzi, że człowiek niechlujny, ubrany niestarannie i o złych manierach w Paryżu ani rusz. Ludzie często oceniają nas po pozorach – jako biednie ubrany
Sylwetki córek w literaturze realizmu – odwołaj się do Ojca Goriot i Nad Niemnem. Wstęp I Czuła, kochająca, pomocna, zawsze blisko rodziców – po prostu idealna córka. Czy takie są córki w literaturze realizmu? Jak zostały przedstawione w „Ojcu Goriot” i „Nad Niemnem”? Wstęp II Miłość rodziców do dzieci bywa ślepa i bezkrytyczna, nie podlegająca dyskusji. Czy wszystkie dzieci na to zasługują? Jak to jest w przypadku Justyny Orzelskiej z „Nad
W Europie nową epokę po romantyzmie zwie się, ze względu na nurt dominujący w literaturze i sztuce, realizmem, a za umowną datę jej początku uznaje się rok 1850. Pamiętajmy jednak, że Stendhal, ojciec powieści realistycznej, uważany równocześnie za twórcę romantycznego, żył i tworzył w pierwszej połowie XIX wieku. Balzak, pisarz odpowiedzialny za ukształtowanie się realizmu w prozie, zmarł w roku 1850. Reprezentant tego kierunku w Anglii, Dickens, umiera w roku 1870. Podwaliny pod realizm zostały zatem położone. Mniej więcej
Co łączy bohaterów Balzakowskich? Podstawową cechą Balzakowskich postaci jest ich nieustanne, zachłanne dążenie do awansu społecznego, do przebicia się do warstwy wyższej lub przynajmniej, w ostateczności, utrzymania dotychczasowej pozycji. Ów pęd do wspinania się po szczeblach drabiny społecznej jest jednym z podstawowych motywów całej Komedii ludzkiej. Bohaterowie Balzaka są zachłanni i drapieżni. Zrobią wszystko, by wspiąć się wyżej – by mieć i znaczyć więcej. Hierarchia społeczna w ujęciu Balzaka jest
Jaką panoramę swoich czasów kreśli Balzak w swoich utworach? Wyjaśnij znaczenie tytułu Komedia ludzka. Panorama balzakowskiej rzeczywistości jest pesymistyczna i przerażająca. Fakt, że nie dotyczy to tylko przeszłości, jeszcze pogarsza samopoczucie czytelnika. Ten świat aż woła o ocalenie choć jednej z cnót człowieka: przyjaźni. miłości lub choćby uczciwości… Balzak nie przekreśla raczej możliwości działania w słusznej sprawie naprawy świata. Cyniczny Vautrin mówi, że „życie jest jak kuchnia – aby zrobić
Powieść realistyczna „Powieść jest jak zwierciadło, które obnosi się po gościńcu”. To jedna z pierwszych, najbardziej znaczących definicji gatunku, którą sformułował Stendhal. Wskazywała na elementarny wyznacznik powieści – Arystotelesowską zasadę mimesis, czyli naśladownictwa rzeczywistości. Powieść niczym lustro miała odbijać świat, z fotograficzną dokładnością odtwarzać to, co zgodnie z regułą prawdopodobieństwa mogłoby się zdarzyć. Mimo że data powstania utworu wskazuje epokę romantyzmu – jest to powieść realistyczna. Powieść realistyczna jest dziełem,
Pisarz – bez niego nie da się mówić o rozwoju dziewiętnastowiecznej powieści. Gatunek ten uznawał za swoiste narzędzie nauki. Wierzył, że człowieka kształtuje środowisko. Szczegółowo więc opisywał otoczenie i przestrzeń, w których umieszczał swoich bohaterów. Ważny w jego twórczości jest motyw kariery młodego bohatera, z reguły prowincjusza, i wtajemniczania go w zło świata; przykład takiego bohatera to Rastignac z Ojca Goriot. Motyw pieniądza jako siły rządzącej światem, konfrontacja ideałów z rzeczywistością, cena ambicji – to tematy powracające w prozie Balzaka.
Panorama balzakowskiej rzeczywistości jest pesymistyczna i przerażająca. Fakt, że nie dotyczy to tylko przeszłości, jeszcze pogarsza samopoczucie czytelnika. Ten świat aż woła o ocalenie choć jednej z humanitarnych cnót człowieka: przyjaźni, miłości lub choćby uczciwości… Balzak nie przekreśla raczej możliwości działania w słusznej idei naprawy świata. Cyniczny Vautrin mówi, że „życie jest jak kuchnia – aby zrobić w niej cokolwiek, trzeba pobrudzić ręce…”. Zauważmy, że Vautrin i Rastignac to dwie postacie aktywne, dwie
Rodzi się realizm Realizmem nazywamy epokę w II połowie XIX wieku – prąd ukształtowany w literaturze i sztuce około roku 1850 – ale dlatego, że dominuje w nim sposób tworzenia znany ludzkości już wcześniej – jego twórcy pragnęli odwzorowywać rzeczywistość. Realizm to ponadczasowa metoda twórcza – wszelkie dążenia artystów różnych epok do odtworzenia rzeczywistości z maksymalnym obiektywizmem i naciskiem na ukazanie prawdy i życia codziennego, stosowana od antyku do dziś.
Filozofia pozytywna Pozytywizm to jeden z głównych nurtów filozofii XIX nawiązujący do niektórych pomysłów oświeceniowych. Tylko w Polsce nazywa się tak całą epokę literacką – ale właśnie bezpośrednio od teoretycznych dzieł filozofów europejskich. W połowie XIX wieku terminy „filozofia pozytywna”, „pozytywizm” stały się popularne za sprawą sześciotomowego dzieła francuskiego filozofa i socjologa Augusta Comte’a – Kursu filozofii pozytywnej. Autor wskazywał w nim na konieczność zreformowania życia społecznego tak, aby zapanowały
