Posts From Zbyszek
Wybór klasy okazał się koszmarną pomyłką, ale Ty uparcie chodzisz do ogólnej, chociaż serce aż Ci się rwie do humany. Masz chłopaka, ale bądźmy szczerzy – to nie jest miłość, jednak lepszy taki niż żaden. Twój kurs angielskiego to czysty sen szaleńca, ale Tobie szkoda nerwów, żeby wyegzekwować pieniądze i po prostu się przenieść. Przykłady można mnożyć. W momencie podejmowania decyzji warto wsłuchać się w swoje serce (tak umownie nazwijmy cały wachlarz naszych
Klasyfikacja i własności trójkątów i czworokątów. Część płaszczyzny ograniczoną łamaną zwyczajną zamkniętą wziętą razem z tą łamaną nazywamy wielokątem. Wierzchołki łamanej nazywamy wierzchołkami wielokąta. Boki łamanej nazywamy bokami wielokąta. Odcinek łączący dwa nie kolejne wierzchołki wielokąta nazywamy przekątną wielokąta. Ze względu na ilość boków wielokąty dzielimy na: Trójkąty – 3 boki Czworokąty – 4 boki Pięciokąty – 5 boków Sześciokąty – 6 boków itd. Trójkąty Trójkąty, to wielokąty o najmniejszej
Stawiasz na markę samochodu i wygląd Matta Damonta? Błąd. Dziewczyny docenią opiekuńczość, odpowiedzialność – bo nade wszystko natura każe szukać im bezpieczeństwa. Tak mówią badania. Ma być bezpiecznie: ”Chcemy najpierw przyjaźni, chcemy się wzajemnie oswoić, dojść do etapu, w którym ta druga osoba będzie znana i przewidywalna”. Badania socjologiczne potwierdzają powszechność takiej postawy Dziewczyny szukają w partnerze nie tylko kompana, ale również rodzica: opiekuńczego, ma zapewnić bezpieczeństwo, byt.. Niech będzie
Prosta, płaszczyzna, punkt, odcinek, łamana, kąt, rodzaje kątów W geometrii istnieją pojęcia PIERWOTNE, których definicji nie jesteśmy w stanie podać. Do takich pojęć należy: PUNKT, PROSTA, PŁASZCZYZNA.Wszystkie inne pojęcia są pochodnymi pierwotnych i dzięki nim definiowane. PUNKT oznaczamy dużymi literami alfabetu, np.: • A • B • C PROSTE oznaczamy małymi literami alfabetu np. : p Prosta jest to linia, która nie ma ani początku ani końca. Punkt leżący
Styczna do okręgu. Wielokąty foremne. Kąty środkowy i wpisany. Zadanie 1 Zbuduj prostokąt mając dany jego bok a, oraz kąt ostry α zawarty między przekątną a bokiem a. 1.Na prostej p od punktu A odkładam bok a. Otrzymuję punkt B. 2. Przenoszę kąt α tak aby jego ramieniem była prosta p a wierzchołkiem punkt A. Otrzymuję drugie ramię kąta. 3. W punkcie B wystawiam prostopadłą do prostej p. W przecięciu prostopadłej z drugim
Zadanie 1 Dany odcinek AB podziel konstrukcyjnie na połowy. Opis: Z punktów A i B zataczamy łuki dowolną, ale jednakową rozwartością cyrkla aż do przecięcia się w punktach C i D, które łączymy otrzymując prostą zwaną symetralną odcinka AB. Symetralna w przecięciu z odcinkiem AB tworzy punkt K, który jest jego środkiem. Punkty symetralnej odcinka posiadają tę własność, że ich odległość od końców danego odcinka jest jednakowa, i tak: |AK|
Skamandryci i ich stosunku do roli poezji. W roku 1918 skończyła się trwająca od czterech lat I wojna światowa. Te okrutne lata zniszczyły bezpowrotnie starą wizję świata i rządzące nim wartości. Wojna przyczyniła się też do niezwykle szybkiego rozwoju cywilizacji technicznej. Zafascynowani nowoczesnością – przejawiającą się w rozpowszechnieniu takich wynalazków, jak kino, telegraf, radio czy samolot – artyści europejscy odrzucali tradycję oraz modernistyczny pesymizm i melancholię w imię zwrotu ku przyszłości. Polsce rok 1918 przyniósł
Jak został przedstawiony szary człowiek w wierszu Bolesława Leśmiana – Spotykam go codziennie? Bolesław Leśmian to jeden z najsłynniejszych polskich poetów. Jego twórczość przypada na epokę Młodej Polski i, później, dwudziestolecia międzywojennego. Jeżeli chodzi o postawę artysty wobec społeczeństwa, są to epoki niemal przeciwstawne. Twórcy młodopolscy gardzili „filistrami” i „kołtunami” i drwili z nich, wyraźnie widać to w tekstach takich jak Forpoczty Wacława Nałkowskiego, Cezarego Jellenty i Marii Komornickiej albo
Przyjrzyj się realizacji tematu opartego na fragmencie „Ludzi bezdomnych” Stefana Żeromskiego. „Ludzi bezdomnych” opublikował Stefan Żeromski w 1899 roku. Powieść ta została przyjęta z olbrzymim entuzjazmem. Uważano, że Żeromski wytyczył program działania dla polskiej inteligencji, postać doktora Judyma stała się czymś w rodzaju wzorca osobowego. Dzisiejsi czytelnicy nie dzielą już tych zachwytów. Dlaczego? Zanim znajdziemy odpowiedź na to pytanie, proponuję zatrzymać się chwilę nad samą postacią doktora Tomasza. Był to
Interpretacja Przedśpiewu Leopolda Staffa. Na panujące w Polsce w ostatnim dziesięcioleciu XIX wieku nastroje pesymistyczne i dekadenckie złożyło się wiele czynników. Na pewno wpływ miały na nie literackie spory z pozytywistami, a także popularna wówczas filozofia determinizmu, która zakładała, że cywilizacje i społeczeństwa podlegają prawom przyrody. To znaczy, że tak jak wszystkie organizmy żywe, rodzą się, dojrzewają i umierają. Twórcy tamtego okresu postrzegali swoją epokę właśnie jako czas schyłku, starości
Interpretacja dekadenckiego liryku pt. „Próżnia” Stanisława Koraba-Brzozowskiego. Przełom wieków to od zawsze czas szczególny. Powracają stare przepowiednie, a na światło dzienne wychodzą głęboko zakorzenione w ludzkiej podświadomości lęki. Nie inaczej działo się w ostatniej dekadzie XIX wieku. Wśród pisarzy i poetów przeważały postawy pesymistyczne, schyłkowe, dekadenckie. Czas fin de siècle’u w artystycznej świadomości jawił się jako etap, w którym umierała kultura i wszelkie wcześniejsze wartości. Artyści zawieszeni w próżni nie potrafili znaleźć żadnego punktu odniesienia, niczego trwałego. Ich
Przyjrzyj się realizacji jednego z tematów z zakresu podstawowego dotyczącego wiersza Stanisława Barańczaka „Spójrzmy prawdzie w oczy”. „Nikt się nie może ostać wobec prawdy, ona jest wielką, wieczną tryumfatorką.” Słowa Emila Zoli zdają się napawać optymizmem wszystkich tych, którzy przeczytali Spójrzmy prawdzie w oczy Stanisława Barańczaka. Wydźwięk słów Zoli jest jasny i stanowczy – prawda zawsze wygrywa! Barańczak nie kwestionuje tego stwierdzenia (które zresztą jest co jakiś czas potwierdzane przez historię),
Skomentuj postawę głównego bohatera Dżumy Alberta Camusa na podstawie przytoczonego fragmentu. „W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę” – tak przynajmniej uważał doktor Bernard Rieux, główny bohater Dżumy Alberta Camusa. Choć niekiedy wydaje mi się, że to patetyczne słowa pozbawione większego sensu, nieznajdujące potwierdzenia w otaczającej nas rzeczywistości, bardzo chciałabym w nie wierzyć, a jeszcze bardziej – żeby okazały się prawdziwe. Przekonanie o ich prawdziwości nie opuszczało mnie podczas lektury powieści Camusa
Na podstawie sonetu Do trupa Jana Andrzeja Morsztyna przedstaw obraz miłości barokowej. Miłość była, jest i zapewne będzie jednym z najpopularniejszych tematów literackich. O miłosnych perypetiach, tragediach i uniesieniach napisano setki tysięcy stron. Literatura stworzyła takie pary kochanków jak Tristan i Izolda czy Romeo i Julia. O miłości pisała w swych wzruszających lirykach starożytna poetka Safona i Owidiusz w budzącej emocje Sztuce kochania, w renesansie powstały słynne Sonety do Laury Francesca Petrarki, w XIX wieku falę samobójstw wśród młodych ludzi wywołały Cierpienia
Do trupa (1) Sonet (2) Leżysz zabity i jam też zabity, (3) Ty – strzałą śmierci, ja – strzałą miłości, (4) (3) Ty krwie, ja w sobie nie mam rumianości. (4) (3) Ty jawne świece, ja mam płomień skryty. (4) (3) Tyś na twarz suknem żałobnym nakryty, (2) (3) Jam zawarł zmysły w okropnej ciemności, (2) (3) Ty masz związane ręce, ja, wolności (2) (3) Zbywszy, mam rozum łańcuchem powity. (2) (5) Ty
Obraz barokowej miłości wyłaniający się z poezji Jana Andrzeja Morsztyna – ukaż cechy tej miłości na podstawie lektury sonetu Do trupa. Jan Andrzej Morsztyn Do trupa sonet Leżysz zabity i jam też zabity, Ty – strzałą śmierci, ja – strzałą miłości, Ty krwie, ja w sobie nie mam rumianości, Ty jawne świece, ja mam płomień skryty. Tyś na twarz suknem żałobnym nakryty, Jam zawarł zmysły w okropnej ciemności, Ty masz związane ręce, ja, wolności
Symetria osiowa i środkowa Przekształcenia figur podzielić można na takie, które: nie zmieniają ani kształtu ani wielkości figury, nie zmieniają kształtu, ale zmieniają wielkość figury, zmieniają kształt i wielkość figury. Do grupy pierwszej należą: przesunięcie równoległe, obrót, symetria osiowa, symetria środkowa. Wymienione powyżej przekształcenia noszą nazwę IZOMETRII. W przekształceniach izometrycznych otrzymujemy figury przystające, których: odpowiednie boki są przystające odpowiednie kąty są równe. Grupa druga to: jednokładność, podobieństwo. Dzięki tym przekształceniom,
Jan Andrzej Morsztyn Do trupa Leżysz zabity i jam też zabity, Ty – strzałą śmierci, ja – strzałą miłości, Ty krwie, ja w sobie nie mam rumianości, Ty jawne świece, ja mam płomień skryty. Tyś na twarz suknem żałobnym nakryty, Jam zawarł zmysły w okropnej ciemności, Ty masz związane ręce, ja, wolności Zbywszy, mam rozum łańcuchem powity. Ty jednak milczysz, a mój język kwili, Ty nic nie czujesz, ja cierpię ból srodze, Tyś jak
Graniastosłup Graniastosłupem nazywamy figurę przestrzenną, której dwie ściany zwane podstawami są przystającymi wielokątami zawartymi w płaszczyznach równoległych, a ściany boczne są równoległobokami. W graniastosłupie prostym wszystkie ściany boczne są prostokątami oraz są prostopadłe do podstawy. Graniastosłupem prostym czworokątnym jest m. in. prostopadłościan. Graniastosłup prawidłowy (bądź graniastosłup foremny) – to taki graniastosłup prosty, którego każda podstawa jest jakimkolwiek wielokątem foremnym (tj. mającym równe boki oraz takie same kąty). Wielokątami foremnymi są np.: trójkąt równoboczny, kwadrat,
Wiedza w pigułce Twierdzenie Pitagorasa Jeżeli trójkąt jest prostokątny, to suma kwadratów długości przyprostokątnych jest równa kwadratowi długości przeciwprostokątnej. a, b – długości przyprostokątnych c – długość przeciwprostokątnej Uwaga! Stosując twierdzenie Pitagorasa, można obliczyć długość jednego z boków trójkąta prostokątnego, gdy są znane długości dwóch pozostałych boków. Warto wiedzieć, że… W wielu figurach płaskich poprzez dorysowanie w danej figurze odpowiednich odcinków otrzymujemy trójkąty prostokątne, dla których można stosować twierdzenie Pitagorasa:
