Tag "formy prac pisemnych"
Jak napisać list …list do postaci rzeczywistej (np. przyjaciela, pisarza, piosenkarza) Kto jest nadawcą? Ty – uczeń, mieszkaniec miasta lub wsi. Podajesz o sobie prawdziwe informacje. Kto jest adresatem? Może być nim Twój rówieśnik z innego kraju, kolega z klasy, koleżanka poznana na wakacjach. Pisarz lub piosenkarz, którego twórczością fascynujesz się. Co powinien zawierać list? Wyjaśnienie przyczyny napisania listu (długa rozłąka, chęć wyjaśnienia czegoś, przeproszenia za coś, w przypadku listu do znanej osoby prośba
Kiedy piszemy kartkę pocztową? Kiedy chcemy kogoś pozdrowić, złożyć komuś życzenia, króciutko dać znać, co u nas słychać. Do kogo? Do kogoś, kogo znamy – do członków rodziny, koleżanki lub kolegi. Albo do redakcji Juniora, która bardzo się cieszy ze wszystkich otrzymywanych kartek i listów. Co powinno się znaleźć na kartce pocztowej? 1. Data napisania kartki i nazwa miejscowości, w której została napisana, np. Władysławowo, 23 kwietnia 2020 roku. 2. Zwrot do
Artykuł to pojęcie bardzo ogólne. Artykułami nazywamy wszystkie teksty umieszczane w gazetach, także te w twojej gazetce szkolnej poruszające aktualne tematy społeczne, kulturalne, polityczne. Wszystkie artykuły to wypowiedzi publicystyczne. Muszą być pisane stylem jasnym, zrozumiałym dla każdego czytelnika. Bez naukowych terminów (jeśli są konieczne, należy je wyjaśnić pod tekstem), bez zapożyczeń, nieznanych powszechnie skrótowców. I oczywiście bez wulgaryzmów. Można natomiast stosować związki frazeologiczne i cytaty (pamiętając o podaniu źródła). Cel artykułu – dostarczanie informacji
Opowiadanie – to krótki utwór epicki, narracyjny (napisany prozą). Charakteryzuje się luźnym układem akcji. Opowiadanie jest „opowiadane” przez kogoś, a zatem ma narratora, bohaterów, miejsce i czas akcji. Opisane postacie i ich dzieje nie muszą być prawdziwe, mogą być wymyślone – to fikcja literacka. Charakteryzuje je: przemyślana kompozycja, akcja (niekoniecznie wartka), ciekawa, sprawna narracja, świat przedstawiony: czas, miejsce, postacie, fikcja literacka – czyli to, co się dzieje w opowiadaniu, może być
Co to jest opowiadanie? Coś się dzieje na przestrzeni jakiegoś czasu. Pamiętasz, że w opisie sytuacji wszystko działo się w tym samym momencie. Tutaj zdarzenia układają się kolejno, jedno po drugim, jedno wynika z drugiego, a wszystkie razem zajmują trochę czasu. Pamiętasz opis sytuacji? Wiele rzeczy dzieje się niemal jednocześnie. W opowiadaniu musimy pamiętać o zegarku i kalendarzu – znacznie bardziej niż o lupie powiększającej do opisu poszczególnych elementów. Nie wystarczy przyglądać się zdarzeniom, trzeba jeszcze poukładać
O co chodzi w streszczeniu? O krótkie zapisanie tego, co w powieści zajmuje kilkaset stron. Można w punktach, można pełnymi zdaniami – najważniejsze, by nie pomylić kolejności zdarzeń i nie przeoczyć czegoś ważnego. Wszystkiego nie zapiszemy, wszak autorowi zajęło to całą książkę. Cała trudność w streszczaniu polega więc na tym, co koniecznie trzeba uwzględnić, a co można pominąć. Innymi słowy, co jest ważne, a co trochę mniej. Co musi się znaleźć w streszczeniu? Zwykle, wątek główny przedstawiamy dokładnie,
List – najbardziej tradycyjna forma porozumiewania się na odległość. Wypowiedź pisemna skierowana do określonego adresata, najczęściej o charakterze prywatnym. Cel listu: powiadomienie o czymś adresata, nakłonienie do czegoś adresata (zaproszenie, prośba o coś), ujawnienie emocji nadawcy, wyrażenie jego opinii na jakiś temat. Typy listów Listy dzielimy na: prywatne (do kolegów, rodziców, dziadków) oficjalne (pisane do urzędu, sądu itd.) motywacyjne (adresowane do pracodawców) Pierwszy typ pozwala na największą swobodę – listy prywatne przypominają codzienne
Sprawozdanie Sprawozdanie to wierna i dokładna relacja ze zdarzeń, których autor był bezpośrednim świadkiem lub uczestnikiem. Sprawozdanie składa się z części informacyjnej i krytycznej. Relacjonować można wszystko: mecz, pierwszą randkę, wizytę u dentysty. Jest jeden warunek. Trzeba w tych wydarzeniach uczestniczyć. Co można relacjonować? wycieczkę szkolną Zwróć uwagę na wszystkie jej etapy: Jaki był cel wycieczki (kulturalny, przyrodniczy, historyczny czy tylko rozrywkowy)? Kto był organizatorem? Co się najbardziej podobało uczestnikom? Musisz również
Kiedy piszemy sprawozdanie? Gdy chcemy dokładnie i po kolei zrelacjonować przebieg jakiegoś wydarzenia. Kiedy pragniemy utrwalić jakiś fakt, np. w kronice szkolnej. Gdy ważne są dla nas fakty, daty, godziny, nazwiska, liczby, a nie wrażenia, przemyślenia, wyobrażenia. Kiedy piszemy coś w rodzaju oficjalnego komunikatu, np. dla kroniki, prasy, a nie swobodnie opowiadamy koleżance jakąś historię. Możemy napisać np. sprawozdanie z: wycieczki szkolnej, uroczystości nadania imienia Twojej drużynie harcerskiej akademii z
Protokół Forma w sam raz dla ludzi konkretnych i dokładnych. Protokołować można przebieg lekcji, zebrania, spotkania. Celem protokołu jest wierne udokumentowanie przebiegu jakiegoś wydarzenia, zgodnie z jego chronologią (nie ma tu miejsca na komentarze i oceny. Konieczny jest pełen obiektywizm). Protokół to dowód, że jakieś zebranie (lekcja) się odbyło – liczą się więc wszystkie fakty. Wrocław, 8 października 2019 Protokół nr 2 … Marek Kowalski Dorota Jakubik Tomek Biś
Opowiadanie jest jedną z form, którą możesz napotkać na maturze pisemnej z języka angielskiego na poziomie rozszerzonym. 1. Co jest najważniejsze w opowiadaniu? Akcja! Dlatego zanim napiszesz opowiadanie, zrób na kartce plan, w którym zaznaczysz główne wydarzenia. 2. Opowiadanie pisz w czasie przeszłym. Używaj czasów: Past Simple – w tym czasie opisuj główne wydarzenia opowiadania; Past Continuous – tego czasu używaj do stworzenia tła opowiadania; Past Perfect – w takich formach opisz to, co wydarzyło się przed
Czym różni się dziennik od pamiętnika? Dziennik pisany jest na bieżąco, na gorąco zapisywane są w nim chwile, systematycznie i bez dystansu czasowego. Jest podzielony na poszczególne zapisy z kalendarza. Nie jest komponowany, bo autor nie panuje nad całością, uzależniony jest od kalendarza i swego nastroju w danym dniu, choć wielu autorów dzienników próbuje kreować się na kogoś innego (tzw. autokreacja). Pamiętnik pisany jest z dystansu czasowego i daje większe możliwości kompozycyjne – ktoś po latach wspomina
Gdy nauczyciel prosi Cię o wrażenia z ferii, najchętniej napisałbyś jednym zdaniem – „Na feriach było fajnie”. A może napiszesz wypracowanie w formie dziennika lub pamiętnika? I dziennik, i pamiętnik są rodzajem osobistych notatek, w których zapisujemy informacje dla nas istotne, a jednocześnie takie, którymi nie chcemy dzielić się z innymi. Te dwie formy możemy wykorzystać podczas pisania wypracowań. Rzecz jasna, tylko wtedy, gdy w temacie otrzymamy informację – „forma dziennika lub pamiętnika” albo „forma dowolna”. Dziennik i pamiętnik najlepiej
Wszystko może zacząć się od takich tematów: 1. Który utwór Henryka Sienkiewicza poleciłbyś do przeczytania koleżance lub koledze? Uzasadnij swój wybór. 2. Tę książkę naprawdę warto przeczytać! Uzasadnij swój wybór. 3. Tę książkę zabrałbym na bezludną wyspę… 4. To jest ciekawa książka – recenzja z wybranej powieści współczesnej. 5. Napisz recenzję wybranego utworu literackiego lub filmowego, ukazującego człowieka o wielkim sercu. Co powinno znaleźć się w recenzji? Każdą recenzję pisze się inaczej,
Recenzja – to gatunek dziennikarski, znany przede wszystkim z prasy i Internetu, ale też radia czy telewizji. Pisanie recenzji uczy krytycznego odbioru dzieła, własnego spojrzenia, znajdowania argumentów na poparcie własnych tez. Typy recenzji: informacyjna – nastawiona na informacje, fakty, opisy, streszczenia; krytyczna – nastawiona na ocenę dzieła lub wydarzenia; felietonowa i eseistyczna – daje autorowi dużo więcej swobody, podkreśla „ja” autorskie, pozwala na dygresje niezwiązane z głównym tematem. Recenzja powinna zawierać Elementy informacyjne:
„Mam przyjemność zaprosić…” czy „Przyjdźcie na herbatę”, czyli o sposobach formułowania zaproszeń. Przez telefon można zaprosić kumpelkę na plotki, przez Internet umówić się z chłopakiem do kina, ale niektóre spotkania są bardziej uroczyste i wtedy ustne zaproszenie typu: „Przyjdź o 10. Będę czekać na rogu Miodowej i Chmielnej” nie jest na miejscu. Na pewno dobrze znasz niedużego formatu karnecik, który wysyła się z okazji ślubu, chrzcin, czy Pierwszej Komunii Świętej. W sklepach można kupić śmieszne zaproszenia na
Zaproszenie Zaproszenie to zaproponowanie w pisemnej formie komuś wzięcia udziału w jakimś zdarzeniu (koncert, wystawa, mecz sportowy, przedstawienie teatralne). W zależności od tego do kogo kierujemy zaproszenie będzie ono miało miało charakter nieoficjalny, innym razem oficjalny. Jakie zaproszenie dla kogo? Zaproszenie nieoficjalne do koleżanek/kolegów, do rodziny Zaproszenie oficjalne do dyrektora szkoły, muzeum, kierownika, instytucji, urzędów Pamiętaj, że im starsza i mniej znana ci osoba, tym bardziej oficjalna forma zaproszenia. Jak
Na egzaminie gimnazjalnym polecenie, aby napisać zaproszenie, pojawia się bardzo często. Przygotuj się – może i w tym roku przyjdzie Ci zmierzyć się z tą formą? Uwaga! Zaproszenie bardzo często pojawia się na egzaminach! Dokładnie przećwicz jego pisanie. Za poprawnie napisanie tej formy możesz zdobyć ok. 5 – 6 punktów! To naprawdę dużo i szkoda byłoby stracić je w głupi sposób – tym bardziej, że zaproszenie to naprawdę łatwa forma. Pamiętaj o zasadzie pięciu palców!
Oskarżenie Podobnie jak list i przemówienie, oskarżenie jest formą wypowiedzi skierowaną do kogoś. Oskarżenie różni się od przemówienia tym, że musi być w nim zawarta informacja, kogo i o co oskarżamy! Przykładowe tematy: Dzisiejsza rodzina przestała być schronieniem i ostoją. Młodzież i dzieci wolą towarzystwo swoich rówieśników niż rodziców. Dlaczego? Rodzice i dzieci – oceń tę relację na podstawie obserwacji i przemyśleń. Początek – zwrot do słuchaczy: • Szanowni Państwo! • Panie i Panowie! • Sędziowie i Ławo Przysięgłych!
Istnieje wiele różnych przemówień. Może być przemówienie prezydenta (oficjalne) lub przemówienie okolicznościowe, na przykład na ślubie czy spotkaniu rodzinnym. Najkrótszym przemówieniem jest toast wznoszony na obiadach, przyjęciach – tych urzędowych i tych w gronie przyjaciół. A zupełnie innego rodzaju przemówieniem jest mowa pogrzebowa. Niejednemu wytrawnemu politykowi czy dyplomacie trudno ułożyć i wygłosić dobre przemówienie. Dlaczego? Bo przemówienie, ani to oficjalne, ani rodzinne, nie może być zbyt długie i nudne. W obu przypadkach istnieje obawa, że słuchacze
