Tag "motyw wędrówki w literaturze"
Topos wędrówki występuje w literaturze od najdawniejszych czasów – jednym z takich homo viator był mitologiczny Odyseusz, który dziesięć lat wracał z wojny trojańskiej do rodzinnej Itaki. W utworach romantycznych motyw ten pojawia się szczególnie często, a twórcy I połowy XIX wieku nadają mu różnorodne sensy. Podróżowanie pozwala bohaterom na poznanie świata, ale też samych siebie – pozwala im na osiągnięcie dojrzałości. Czasem bywa metaforą losów człowieka – a zdarza się,
Dialog poezji i filozofii. Przedstaw i nazwij obecne w „Pieśniach” Horacego elementy filozoficzne. Spróbuj się do nich odnieść, zastanów się, czy niektóre z nich mogą być przydatne lub żywotne i dziś. Pojęcie złotego środka – stoicyzm Słynne pojęcie aurea mediocritas pochodzi właśnie z poezji Horacego, a ściśle mówiąc z Pieśni 10 z II zbioru Carmina. Używane jest jako swoisty „wytrych” do filozofii stoicyzmu – oddaje ideę harmonii wewnętrznej i równowagi leżącą u podstaw założeń tej szkoły filozoficznej. Złoty środek to bowiem
Wędrówka A jak sobie wieczorem po ulicy chodzę, Z podniesionym kołnierzem przy wytartym palcie, Jak wiem, że nie masz celu mej codziennej drodze, Chyba; podeszwy zdzierać na szorstkim asfalcie; Jak sobie naprzód idę, młody i wspaniały, Jak wsadzę do kieszeni twarde, suche pięście, – To jakbym brzemię dźwigał, przewalam się cały: We mnie to się przewala me pijane szczęście! Julian Tuwim, (A jak sobie wieczorem) Zadanie 1 Jaki jest cel
Wędrówka jako sposób poznania świata i samego siebie. Przybliż dwóch bohaterów literackich, na których wędrówka zaważyła. Co robi autor, chcąc bohatera swego utworu przedstawić w różnych, najdziwniejszych nawet sytuacjach? Wysyła go na wędrówkę. Cel może być różny – poszukiwanie skarbu, domu, ukochanej osoby. Podróż może trwać wiele lat, czasem nawet całe życie lub krótko – kilka dni, kilka godzin. Wędrowali bohaterowie mitów greckich, średniowieczni rycerze, renesansowi odkrywcy, emigranci. Motyw wędrówki zapewnia urozmaicenie.
Wędrówka, podróż – przemiana. Komentarz: To jeden z najdawniejszych i najbardziej uniwersalnych motywów literackich. Jego poznanie może przydać się także i przy realizacji innych tematów. Źródła tego motywu znajdujemy w tekstach najdawniejszych – mitach, Biblii. Jedna z pierwszych literackich realizacji to Odyseja Homera, ukazująca Odysa jako człowieka, który podczas swej dziesięcioletniej podróży ulega przeróżnym przemianom, doświadcza wielu uczuć, sprawdza sam siebie i wystawiany jest na próby – z całą pewnością, kiedy dociera do Itaki, jest już innym
Tego się naucz! Zapamiętaj ważne fakty i zagadnienia: rola dzieła w rozwoju europejskiej literatury, lektura jako utwór o wędrówce – metaforze ludzkiego życia, lektura jako krytyka społeczna, kim jest bohater Boskiej Komedii? Boska komedia jako dzieło przełomu epok Boska komedia powstała w 1307 roku, a więc w epoce późnego średniowiecza. Swym charakterem, poetyką i poruszanymi tematami wykracza jednak poza swe czasy. Dlatego też o Boskiej komedii mówimy, że jest to utwór prekursorski,
O wędrówce jako metaforze ludzkiego losu i jej literackich ujęciach w wybranych utworach. Zestaw lektur • Biblia – Księga Genesis (Adam i Ewa, Kain), Księga Wyjścia (wędrówka do Ziemi Obiecanej) • Mitologia – mit o labiryncie i Tezeuszu, mit o Odyseuszu • Homer – Odyseja • Dante Alighieri – Boska komedia • Legenda o świętym Aleksym • Wolter – Kandyd • Mickiewicz – Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego • Juliusz Słowacki – Kordian • Marcel
Romantyczne ujęcie motywu podróży. Porównaj, jak został przedstawiony ten motyw w Żegludze Adama Mickiewicza i Pielgrzymie Cypriana Kamila Norwida. Adam Mickiewicz Żegluga Szum większy, gęściej morskie snują się straszydła, Majtek wbiegł na drabinę: gotujcie się, dzieci! Wbiegł, rozciągnął się, zawisł w niewidzialnej sieci, Jak pająk czatujący na skinienie sidła. Wiatr! – wiatr! – dąsa się okręt, zrywa się z wędzidła, Przewala się, nurkuje w pienistej zamieci, Wznosi kark, zdeptał fale i skróś niebios leci,
Bohater literacki – wędrowiec To chyba najdawniejszy w dziejach kultury ludzkiej typ bohatera – występuje w mitach i najstarszych tekstach literackich. Jego dzieje są pretekstem do ukazania uniwersalnych cech człowieka, przemian, jakim ulega podczas swego życia. Wędrówka jako metafora życia to jeden z najczęściej występujących w sztuce motywów, prezentowany przez bardzo wielu twórców. Geneza tego typu bohatera Najstarszy tekst literacki znany ludzkości, pochodząca sprzed dwóch i pół tysiąca lat
Podróż jest jednym z klasycznych motywów literatury. Nie ma bowiem lepszego chwytu, by dać pole do popisu wyobraźni, zebrać przedziwne przygody, opisać dalekie kraje. Ale bardzo ważne wydaje się metaforyczne ujęcie wędrówki, widzianej jako metafora ludzkiego życia. Kim jest człowiek na świecie? Wędrowcem. Czym jest życie ludzkie? Podróżą od narodzin do śmierci. W wielu dziełach literackich ten właśnie aspekt motywu był najważniejszy. I jeszcze – wędrówka jako dojrzewanie. Materiał – przegląd chronologiczny Starożytność
Wędrówka to jeden z najbardziej popularnych motywów literackich. Topos wędrówki pojawia się już w starożytności. Podróż kojarzą pisarze najczęściej z poznaniem, rozwojem jednostki, osiąganiem wyznaczonych celów lub po prostu z ucieczką od zgiełku świata. Jeśli w zestawie matury ustnej dostaniesz pytanie odnoszące się w jakimś stopniu do motywu wędrówki, to w zależności od tego jak będzie sformułowane możesz przywołać następujące lektury: Homer, Odyseja – podstawowy tekst dla literackiego motywu wędrówki Konstandinos Kawafis, Itaka –
Wędrówka to jeden z najbardziej popularnych motywów literackich. Topos wędrówki pojawia się już w starożytności. Podróż kojarzą pisarze najczęściej z poznaniem, rozwojem jednostki, osiąganiem wyznaczonych celów lub po prostu z ucieczką od zgiełku świata. Realizując ten temat, możesz przywołać następujące lektury: Homer, Odyseja – podstawowy tekst dla literackiego motywu wędrówki; Konstandinos Kawafis, Itaka – wiersz nawiązujący do podróży Odyseusza i motywu życia jako wędrówki; Dante Alighieri, Boska komedia – średniowieczna wizja wędrówki po zaświatach; Adam Mickiewicz,
Malowany ptak Świat powieści Osią zdarzeń Malowanego ptaka jest motyw znany, wypróbowany – mianowicie motyw wędrówki, a wędrowcem jest dziecko – sześcioletni chłopiec, odesłany przez rodziców na kresową wieś jesienią 1939 roku. Tam miał znaleźć schronienie przed wojną, u chłopskiej rodziny. Nie mogli przewidzieć co go czeka. Gdy zmarła pierwsza opiekunka, chłopiec rozpoczął swoistą odyseję – od wioski do wioski, w walce o przetrwanie. Był inny – ciemny, śniadej cery,
Epos Homera mówiący o wędrówce Odyseusza interpretować można jako metaforę ludzkiego życia. Człowiek wędrowiec, homo viator, występuje także w wielu innych utworach, czasem będących bezpośrednim nawiązaniem do Odysei. Należą do nich: dramat Williama Szekspira Troilus i Kresyda (1602), dramat Jeana Baptiste’a Racine’a Ifigenia w Aulidzie (1674), dramat Gerharta Hauptmanna Łuk Odysa (1914), Powrót Odysa Stanisława Wyspiańskiego (1907), Ulisses Jamesa Joyce’a (1922). Ostatni z tych utworów (Ulisses Jamesa Joyce’a) jest rodzajem reinterpretacji Odysei. Akcja powieści rozgrywa
O czym jest Odyseja? Na Odyseję Homera składają się 24 księgi opowiadające o tułaczce Odyseusza spod Troi do ojczyzny – Itaki. Dziesięć lat jest na wojnie, a kolejnych dziesięć zabiera mu, obfitująca w przygody, podróż do domu. Czym jest Odyseja? Odyseja jest opowieścią o wielkiej podróży. Niesie w sobie myśl, że życie ludzkie jest wędrówką obfitującą w przygody, wybory, powodzenia i porażki. Jest pochwałą życia – najważniejszy wybór Odyseusza to odrzucenie nieśmiertelności. Jest eposem o człowieku i ludzkiej
