Search Results for "Izabela Łęck"
„Praca czyni życie słodkim” (Gotlob Wilhelm Burmann). Zgadzasz się z tym twierdzeniem czy nie? Odwołaj się do wybranych przykładów literackich. Przykładowy wstęp W naszym języku – albo szerzej: w naszej kulturze – praca kojarzy się z obowiązkiem. Smutnym obowiązkiem. W końcu czy powtarzane każdego dnia zajęcia mogą nie męczyć? „Mogą” – zdaje się twierdzić Gotlob Wilhelm Burmann. W zdaniu Burmanna zawartym w temacie mowa jest o pracy w sensie bardziej
Praca – smutna konieczność, misja czy sposób na życie. Własne obserwacje poprzyj przykładami z literatury i filmu. Pan Bóg, który wygnał ludzi z raju, uprzedził ich, że będą skazani na ciężką pracę na roli (Adam) i rodzenie dzieci w bólach (Ewa). Czyżby więc praca była karą za grzechy, smutną koniecznością, udręką człowieka? „Coraz więcej czasu spędzamy w pracy i coraz częściej przenosimy do niej nasze życie prywatne” – napisano w popularnym tygodniku. Czy zatem nasze życie spędzane
Lalka Bolesława Prusa jest powieścią panoramiczną, skutkiem czego występuje w niej cała armia postaci – liczni przedstawiciele wszystkich warstw społecznych obojga płci, różnego zawodu i wyznania. Sceną wydarzeń jest Warszawa – w większości fabuły, bo epizody rozgrywają się też w Zasławiu i w Paryżu. Wątki łączy osoba Stanisława Wokulskiego, którego dzieje są osnową powieści. Inne osoby: Izabela Łęcka – główna bohaterka powieści. Kobieta piękna (klasyczny typ błękitnookiej blondynki), arystokratka o zimnym sercu i wysokim mniemaniu o sobie i swojej rodzinie.
Anioł czy femme fatale – obraz kobiety w literaturze polskiej. Matki, żony, kochanki i niewinne dziewczęta zaludniają karty naszej literatury począwszy od czasów średniowiecza… Na ogół nie stoją w centrum, lecz z boku – to nie im przypadają w udziale największe misje, a co za tym idzie rozterki i dylematy moralne. To nie one walczą na polu bitwy (chyba że w męskim przebraniu, jak Grażyna czy Emilia Plater). To nie one powoływane są do wielkich czynów, jak Konrad
Jak powinno wyglądać wzorowe pożegnanie kochanków? Najlepiej, gdyby nie było w nim łez, histerii, dramatyzmu … Gdyby dawało nadzieję na ponowne spotkanie – choćby nawet i za kilka lat. Waleta, żalu zabraniająca Takie właśnie wzorowe pożegnanie opisuje siedemnastowieczny angielski poeta metafizyczny – John Donne. Poezja metafizyczna była trudna, intelektualna, odwoływał się do najnowszych odkryć naukowych. A takim „hitem” był wówczas … cyrkiel. I tak John Donne w Walecie, żalu zabraniającej porównuje kochanków do ramion
Czy da się „przerobić” człowieka, przenieść go z jednej sfery społecznej do innej? Czy można z prostej dziewczyny sprzedającej kwiaty uczynić damę, która mogłaby się pokazać na królewskim dworze? Skąd pomysł? Myśl przewodnia i sam tytuł sztuki wiążą się z greckim mitem o Pigmalionie, legendarnym królu Cypru, który był rzeźbiarzem. Pewnego dnia król stworzył posąg niezwykle pięknej kobiety. Był on tak czarujący, że rzeźbiarz zakochał się w swoim dziele bez pamięci. Bogini miłości, Afrodyta, ulitowała się
Wiedza niezbędna do tematów z Prusa W jakim świecie żył Bolesław Prus? Warszawa, XIX wiek, lata siedemdziesiąte, osiemdziesiąte. Polska nie istnieje jako samodzielny kraj – znajduje się pod zaborami Rosji, Austrii i Prus. W roku 1864 klęską zakończyło się powstanie styczniowe. Młode pokolenie – pozytywiści, do których Prus należy – inaczej, praktyczniej postrzegają swoją misję walki o kraj i miłość ojczyzny. Prus należy do grona pozytywistów warszawskich, publikuje w prasie, znane są jego felietony. To
Tego się naucz! Przygotowując się do zdawania nowej matury, zastanów się, czy umiesz: zinterpretować tytuł utworu (na co najmniej trzy sposoby!); omówić, jak została przedstawiona kwestia żydowska; ukazać Lalkę jako powieść panoramiczną oraz jako powieść realizmu XIX wieku; scharakteryzować poglądy poszczególnych bohaterów na miłość i małżeństwo (ta umiejętność przydała się – i to bardzo – na próbnej maturze); pokazać obecność toposu teatru świata w utworze; scharakteryzować Stanisława Wokulskiego; pokazać jego
Kamienica jako przestrzeń życia człowieka. Rozważ na wybranych przykładach. Strategie wstępu Co to jest kamienica i kto w niej mieszka? Duży, murowany, czynszowy dom mieszkalny, zwykle kilkupiętrowy; także mieszkańcy tego domu (definicja słownikowa). Mieszkańcy czynszowej kamienicy to ludzie wynajmujący ją, płacący czynsz, a więc niezamożni. Nie zawsze mogli wywiązać się ze zobowiązań finansowych, wtedy musieli opuścić kamienicę. Taka sytuacja groziła studentom – bohaterom Lalki Prusa. W kamienicy mieszkali: mieszczanie np.: subiekt Rzecki – bohater
Ruiny, groby, opustoszałe zamki. Omów motyw przemijania w literaturze i sztuce XIX wieku. Komentarz Temat jest bardzo ciekawy, można wręcz powiedzieć, że fascynujący. Możliwe są liczne strategie podejścia do tego tematu. Zauważ, że „przemijanie” jest terminem z pogranicza filozofii i może dotyczyć zarówno ludzkiego życia, dziejów całych społeczeństw, jak i konkretnych wydarzeń z życia jednostki. Pierwsza część tematu jednak nieco ogranicza twoje pole wyboru. Trzeba bowiem powiązać problem przemijania z określonymi motywami w literaturze i sztuce: grobami, ruinami, opustoszałymi
Przedstaw motyw kobiety demonicznej w wybranych tekstach kultury różnych epok. Komentarz Temat jest dość oryginalny i stosunkowo mało stereotypowy. Wbrew pozorom, nawet wśród lektur szkolnych można znaleźć sporo przykładów „kobiet demonicznych”, choć na ogół w interpretacjach szkolnych mało zwraca się uwagę na te właśnie bohaterki. Nie będziemy ukrywać, że na samych lekturach obowiązkowych trudno byłoby bazować i na pewno będziesz musiał (musiała) co nieco poczytać dodatkowo, zaś na teksty już znane, spojrzeć na nowo
Literackie portrety kobiet. Omów ich typy i funkcje na wybranych przykładach. Komentarz To bardzo rozległy temat; siłą rzeczy musisz skupić się tylko na wybranych zagadnieniach – tych, które uważasz za szczególnie interesujące lub które są Ci szczególnie bliskie. Nie warto chyba omawiać sposobów pisania o kobiecie w poszczególnych epokach literackich. To bardzo wyczerpująca strategia. Inne możliwe sformułowania tematu: Kobieta – matka, towarzyszka życia, emancypantka, patriotka… Jak ukazywana jest kobieta w dziełach
Mity jako ważne tworzywo literatury.Ukaż i scharakteryzuj to zjawisko, odwołując się do wybranych przykładów. To bardzo szeroki temat. Pisarze we wszystkich właściwie epokach literackich nawiązywali do dziedzictwa antyku. Znajomość mitologii to w końcu podstawa wykształcenia każdego człowieka. Twoja wypowiedź powinna dotyczyć wszelkich literackich zastosowań mitów – takich jak parafrazy, celowe odwołania, cytaty, wzorce bohaterów. Ważne abyś zaprezentował najbardziej reprezentatywne dla tego tematu dzieła literackie – to znaczy takie, w których mitologia antyczna odgrywa
Poznajemy go w roku 1879 jako człowieka dojrzałego – ma wówczas około czterdziestu pięciu lat. Urodzić się zatem musiał w latach trzydziestych XIX w. Jak wyglądało jego życie przez ostatnich czterdzieści lat? Młodość O pierwszych dwudziestu latach jego życia nie wiemy w zasadzie nic. Jedyne dane wyglądają tak: Wokulski jest synem wysadzonego z siodła szlachcica, który procesuje się, by odzyskać majątek. Majątek ów „stracił” jeszcze dziadek Wokulskiego, co pozwala przypuszczać,
Powszechnie uważa się, zresztą błędnie, że tytułową lalką jest główna bohaterka utworu, Izabela Łęcka, kobieta o nietuzinkowej ponoć urodzie, błękitnooka blondynka o lalkowatych rysach. Tego rodzaju interpretacja nie jest jednakże zgodna z intencjami samego pisarza, który tłumaczył, że tytuł odnosi się do jednego z epizodów powieści – procesu między baronową Krzeszowską a panią Stawską o lalkę. Nie jest to jedyny motyw lalki w powieści. Lalki salonowe Motyw lalki związany jest
Autor Gabriela Zapolska (1857-1921) – była niezwykle barwną postacią swojej epoki. Wywodziła się z zamożnej rodziny ziemiańskiej Korwin-Piotrowskich. Od najmłodszych lat interesowała się teatrem i chciała zostać aktorką. Musiała się przeciwstawić swojej sferze, dla której zawód komediantki był niezbyt szacowny, a przede wszystkim moralnie podejrzany. Zapolska uciekła z domu i przez jakiś czas podróżowała z wędrowną trupą teatralną. Z czasem została znaną aktorką. Występowała na wszystkich polskich scenach, a także
Co o niej wiemy? Jest bohaterką powieści Elizy Orzeszkowej Nad Niemnem. To córka ciotecznej siostry Benedykta Korczyńskiego. Nie wychowywała się w szczęśliwej rodzinie. Jej ojciec porzucił żonę dla nauczycielki Francuzki. Po śmierci matki i utracie majątku Justyna zamieszkała w Korczynie razem z ojcem, zdziwaczałym muzykiem. Miała wówczas 14 lat. W wychowywaniu ubogiej krewniaczki pomagała pani Andrzejowa Korczyńska, wdowa po najstarszym bracie Benedykta. Justyna dostawała piękne suknie, książki, nuty. Wiele czasu spędzała w Osowcach – majątku pani Andrzejowej.
Na podstawie przytoczonego fragmentu i znajomości całej lektury scharakteryzuj emocje i postawę Stanisława Wokulskiego jako zakochanego mężczyzny. Odwołując się do całej powieści, określ, czy można go nazwać typowym przedstawicielem epoki. Wokulski przypatrywał się jej cały czas. Zrobiła na nim szczególne wrażenie. Zdawało mu się, że już kiedyś ją widział i że ją dobrze zna. Wpatrywał się lepiej w jej rozmarzone oczy i nie wiadomo skąd przypomniał sobie nieznany spokój syberyjskich pustyń, gdzie bywa niekiedy tak cicho,
Obraz świata i człowieka w Lalce Prusa. I. Pierwsze możliwe rozwinięcie Próba przyjrzenia się zawartemu w Lalce krytycznemu obrazowi polskiego społeczeństwa Arystokracja – i cechy tej grupy Mieszczanie – i cechy tej grupy Biedota miejska Kontrasty i brak porozumienia Proponowany wstęp I: W powieści Bolesława Prusa nietrudno wyróżnić głównego bohatera, jest nim oczywiście Stanisław Wokulski. Losy jednostki pokazuje jednak pisarz na tle losów innych ludzi, tworzących zróżnicowane, wielowarstwowe społeczeństwo. Równie ważne są więc zarówno
„Życie nie jest ani lepsze, ani gorsze od naszych marzeń. Jest tylko zupełnie inne” (William Szekspir). Pragnienia, marzenia i wyobrażenia a rozczarowująca rzeczywistość – na przykładzie wybranych bohaterów utworów pozytywistycznych. Cytat „Wyobraźnia, jaką jesteśmy obdarzeni, jest darem szatańskim. Bez przerwy rozwiera otchłań pomiędzy tym, czym jesteśmy, i tym, czym chcielibyśmy być, pomiędzy tym, co mamy i czego pragniemy” (Mario Vargas Llosa) Proponowany wstęp I W powszechnej opinii to właśnie bohaterowie romantyczni żyli
