Tag "gramatyka angielska"

MODAL VERBS – czasowniki modalne

Cechy czasowników modalnych: różnią się one od pozostałych głównie tym, że odmiennie tworzy się dla nich pytania i przeczenia (pytania poprzez inwersję, przeczenia zaś przez dodanie not do czasownika, nie potrzebujemy żadnych czasowników posiłkowych typu do lub did); w trzeciej osobie liczby pojedynczej w czasie Present Simple nie dodajemy do nich końcówki -s (np.: He can go); są one „ułomne”, tzn. nie występują we wszystkich czasach (niektóre z nich mają

Angielski – sposoby wyrażania przyszłości

Talking about the future Spójrz na poniższy dialog – wyróżnione zostały cztery główne sposoby wyrażania przyszłości: – Hi, Joanna. – Hi, Susan. What are you doing on Saturday? Will you come over? – Well, I don’t know… Perhaps it is strange but I’m going to go to a fortune teller… – Are you mad? A fortune teller? What do you think she will tell you? – Well, I hope she will tell me something

II okres warunkowy

Zapamiętaj konstrukcję! If + Past Simple (lub Past Continuous) + zdanie z would + czasownik If you had a dog, you would be very happy. If I had money, I would buy this CD straight away. If I was working now, I would go there. (Jeżeli teraz bym pracował, poszedłbym tam). If I didn’t have a headache, I would go to the cinema. If we didn’t have a car, we would find it difficult to get there. (Jeżeli nie

Okresy warunkowe mieszane

Pierwszy rodzaj zdań warunkowych mieszanych to zdania, w których część warunkowa zdania określa sytuację ogólną (także teraźniejszą), podczas gdy część główna zdania odnosi się do nierealnej przeszłości, np.: If you weren’t so stupid, you wouldn’t have bought this car. Gdybyś nie był taki głupi (w ogóle), nie kupiłbyś tego samochodu (wtedy). Gdybyśmy skonstruowali zdanie według schematu zdania warunkowego nierealnego, miałoby ono następującą postać: If you hadn’t been so stupid, you wouldn’t

I okres warunkowy

Zdania warunkowe prawdopodobne dotyczą sytuacji, w których opisujemy zdarzenie, które może nastąpić w przyszłości pod określonym warunkiem. Choć cała wypowiedź dotyczy przyszłości, część warunkowa zdania (po if) zwykle występuje w czasie teraźniejszym, a jedynie część główna w czasie przyszłym, np.: If you miss the coach, you will have to get a taxi. Jak nie zdążysz na autokar, będziesz musiał wziąć taksówkę. If you pass this exam, I will buy you

Zdania warunkowe – wprowadzewnie

W języku angielskim występują tzw. zdania warunkowe, a więc zdania typu jeżeli stanie się X, to nastąpi Y, albo gdyby A to B, itp. Można je podzielić na kilka różnych grup: I. Wypowiedzi o charakterze prawd ogólnych: If you heat snow, it melts. Jak podgrzejesz śnieg, roztopi się. II. Wypowiedzi opisujące warunek prawdopodobny do zrealizowania w przyszłości i sytuację, która nastąpi przy zrealizowaniu tego warunku: If I am late, my boss will yell at me. Jak

Simple Past

Zasady tworzenia czasu Simple Past Zdania twierdzące W przypadku czasowników regularnych dodajemy do ich formy podstawowej końcówkę -ed (jeśli czasownik zakończony jest na spółgłoskę) lub końcówkę -d (jeśli ostatnią literą w formie podstawowej jest –e). Tak więc ogólny schemat to:  They walked along the street. Szli ulicą. She smiled at him at that moment. W tamtym momencie się do niego uśmiechnęła. W przypadku gdy podstawowa forma czasownika kończy się samogłoską

Future Continuous

Czas przyszły ciągły („future continuous”) odnosi się do przyszłości, opisując zdarzenia, które będą miały w niej miejsce przez pewien czas. Oto jego podstawowa struktura: podmiot + will + be + czasownik z końcówką -ing I’ll be doing my homework today. Dziś będę odrabiać moje zadanie domowe. I’ll be travelling all night. Będę podróżować całą noc. Pytania Pytania w czasie przyszłym ciągłym tworzymy w następujący sposób: will + podmiot + be

Present Continuous

Czas teraźniejszy ciągły (present continuous) tworzy się poprzez dodanie do odmiennego czasownika posiłkowego be czasownika głównego w formie ciągłej -ing (która nie podlega odmianie). Schemat, według którego tworzymy zdania w czasie present continuous, wygląda następująco: Zdania twierdzące Podmiot + czasownik posiłkowy be w odpowiedniej formie (am/ is/ are) + czasownik z końcówką -ing, np.: I am buying. (Kupuję.) Zdania przeczące Podmiot + czasownik posiłkowy „be” w odpowiedniej formie (am/ is/ are) + not + czasownik