Tag "gramatyka angielska"

IT IS SAID THAT…, HE IS SAID TO BE…

IT IS SAID THAT…, HE IS SAID TO BE… Na pewno zetknąłeś się już z takimi zdaniami jak: It is said that we are rich. (Mówi się/ Ludzie mówią, że jesteśmy bogaci.) albo Mary and John are thought to be married. (Sądzi się/ Ludzie sądzą, że Mary i John są małżeństwem.) Zapamiętaj! Jeżeli zdanie w stronie czynnej ma konstrukcję: podmiot (najczęściej: people, they, everybody) + czasownik (say, think, feel, expect, believe itp.) +

Angielski – zadawanie pytań

Zdanie twierdzące w języku angielskim ma ściśle określoną konstrukcję: podmiot (imię, zaimek osobowy) + orzeczenie (czasownik w odpowiedniej formie) + reszta zdania We live in the mountains. (Mieszkamy w górach.) Jane visited us last year. (Jane odwiedziła nas ostatniego roku). Pamiętaj jednak o dopełnieniach, które stawiamy w różnych miejscach zdania. Nie zmieniają one reguły: osoba, a dopiero potem czasownik, np. Yesterday we went to the cinema. I never eat chocolate. Zadawanie pytań Jak zadawać

want to, would like to

want to, would like to Spójrz na przykłady zdań! Do you want to drink something? – Yes, I want to drink some juice. (Czy chcesz napić się czegoś? – Tak, chcę  napić się trochę soku.)  Would you like to drink something? – Yes, I would like to drink some juice. (Czy chciałbyś się napić czegoś? – Tak, chciałbym napić się trochę soku.) Zapamiętaj! Zdania z would like to brzmią uprzejmiej niż zdania z want

Tryb rozkazujący

Kiedy użyjesz trybu rozkazującego? Jeżeli każesz komuś coś zrobić, np. Go to the shop! – Idź do sklepu! Find your own rhythm! – Znajdź swój własny rytm! Wash the dishes! – Zmyj naczynia! Trybu rozkazującego użyjesz też wtedy, gdy dajesz komuś wskazówki, np. Go straight and than turn left. – Idź prosto, a potem skręć w lewo. Uwaga! Tryb rozkazujący można utworzyć tylko dla 2. os. l. poj. i 2. os. l.mn. Learn it! – Naucz

Czasowniki – VERBS

Czasowniki 1. Czasownik może przyjąć końcówkę -s (czas the Present Simple – 3 os. l. p.). He plays football every Monday. (On gra w piłkę w każdy poniedziałek.) She reads this paper in the morning. (Ona czyta tę gazetę rano.) 2. Jeżeli mówimy, że coś wydarzyło się w przeszłości i w przeszłości zakończyło się, używamy II formy czasownika (the Past Simple). Musisz pamiętać, że są: czasowniki regularne, które przyjmują końcówkę

Czasownik to be

UWAGI: chociaż to be jest czasownikiem nieregularnym, wystarczy nauczyć się tylko trzech form: am (dla 1 os. lp.), is (cała 3 os. lp.) are (wszystkie pozostałe osoby), potem w pytaniu wystarczy zamienić miejscami orzeczenie i podmiot, a w przeczeniu dodać not lub jego skróconą formę n’t „doczepiając” ją do orzeczenia (w pierwszej osobie l.p. zmiana ta nie następuje, potem are not zmienia się w aren’t, is not w isn’t); w przypadku

Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne (Countable and Uncountable Nouns)

W języku angielskim kwestia tego, czy dany rzeczownik jest policzalny czy też nie ma duże znaczenie – jest to związane z koniecznością użycia różnych konstrukcji gramatycznych. Rzeczowniki policzalne opisują to, co można policzyć na sztuki, nie używając żadnych dodatkowych jednostek miary (centymetrów, litrów, szklanek, itp.). an apple – jabłko three apples – trzy jabłka a book – książka ten books – 10 książek Przed rzeczownikami policzalnymi możemy postawić przedimek a

Pronouns – zaimki

Zaimki osobowe I – ja you – ty he – on she – ona it – ono we – my you – wy they – oni Zaimki te występują w zdaniu w roli podmiotu, odpowiadają na pytanie: kto? co? (używamy ich więc identycznie jak polskiego mianownika) np.: We like flowers, They have not done it yet. You are the nicest person I have ever met. I am twenty years old.

Szyk zdania angielskiego

Podmiot i orzeczenie Ze względu na brak deklinacji, a raczej jej szczątkową postać – miejsce danego słowa bardzo często określa także jego funkcję w zdaniu. W związku z tym orzeczenie (verb) powinno stać jak najbliżej podmiotu (subject), np.: I am going to cinema. She has been studying French. Zauważ, że orzeczenie może się czasem składać z więcej niż jednego wyrazu. Mogą je oddzielać jedynie okoliczniki czasu wyrażające częstotliwość, (takie jak

Konstrukcja I am going to

Konstrukcja ta wymaga użycia trzech  czasowników: osobowej formy czasownika to be, czasownika go z końcówką -ing i  czasownika podstawowego w formie bezokolicznika (to drik, to write), z którym chcemy utworzyć zdanie, np.: Betty is going to marry Bill next summer.  Dlatego też, jeżeli chcemy stworzyć zdanie z czasownikiem to go, musimy użyć go dwukrotnie: My sister is going to go to England next month. Inaczej stworzymy bowiem zdanie w czasie

Konstrukcja have something done

Konstrukcja have something done Używamy tej konstrukcji, kiedy ktoś ma coś dla nas zrobić (a my umawiamy się z tą osobą, ułatwiamy jej to, zamawiamy tę usługę itd.) Oto przykłady: I’m going to the hairdresser’s. I will have my hair done. – Idę do fryzjera. Uczesze mi włosy. (Wiadomo, że jak idę do fryzjera, to nie po to, żeby samemu się trudzić z maszynerią do fryzury – zrobi to za

ADVERBS – przysłówki

Przysłówki, tak jak przymiotniki, służą do ubarwiania języka, a ponieważ określają czasownik, będziemy ich często używać w odniesieniu do czyjegoś zachowania lub sposobu mówienia. Tworzenie przysłówków Większość przysłówków tworzymy, dodając do przymiotnika końcówkę -ly, np.: careful – carefully shy – shyly excited – excitedly quick – quickly sudden – suddenly official – officially usual – usually Jeśli przymiotnik kończy się na -le, zmieniamy -le na -ly, np.: gentle – gently simple –

ARTICLES – przedimki

Przedimki, jak podpowiada nazwa, pojawiają się w angielskim przed „imionami” – rzeczownikami, nazwami rzeczy, osób, zjawisk. W języku angielskim są dwa rodzaje rodzajników: I. rodzajnik nieokreślony (the Indefinite Article) – a lub an (jeśli rzeczownik zaczyna się w wymowie od samogłoski) poprzedza rzeczowniki policzalne, bliżej nieokreślone; .stosowany jest wyłącznie w przypadku rzeczowników w liczbie pojedynczej, np.: a girl, a dog, a car, a bottle; w przypadku rzeczowników w liczbie mnogiej

RELATIVE CLAUSES – zdanie względne

Na początek – zadanko: Odgadnij wyrazy: A kitchen object which is a common weapon. A person who attacks people in the street. A person that sets fire to buildings. A person whom the murderer kills. Udało Ci się odgadnąć wszystkie wyrazy? Gratulujemy! Oczywiście był to tylko pretekst do pokazania budowy zdań podrzędnych. Dociekliwi mogą zacząć krzyczeć: zaraz, a gdzie przecinek?! Wydawałoby się, że skoro w języku polskim przed „który”, „która” itd. trzeba stawiać przecinek, to i tutaj powinien

Strona bierna (THE PASSIVE)

Kiedy słuchamy radia lub oglądamy jakąś anglojęzyczną telewizję, co chwilę słyszymy stronę bierną. W medialnej rzeczywistości anglojęzycznego świata trudno się bez niej obejść. Today at midday a Rich Bank was robbed in Oxford Street. Two people were killed and a hostage was taken. The robbers haven’t been found yet but the investigation is being carried by the best detectives in the city so soon some suspects will be identifled. Jak

VERBS – czasowniki

-ING or INFINITIVE W każdym języku są takie zagadnienia, których nie da się zrozumieć, tylko trzeba się ich nauczyć. Czasowniki nieregularne to właśnie taki temat. Należy więc zapamiętać trzy możliwości połączeń: czasownik łączy się z czasownikiem w formie gerund (czyli z końcówką -ing), np. I like swimming. czasownik łączy się z bezokolicznikiem, np. I decided to swim. czasownik łączy się z bezokolicznikiem bez to, czyli z tak zwanym bare infinitive, np. Let me swim in the river. Uwaga!

ADJECTIVES – przymiotniki

W języku angielskim przymiotniki zwykle występują przed rzeczownikami, np. useful experience. Wyjątkiem są tu czasowniki takie jak be czy seem, po których można postawić przymiotnik, np. She seems happy. – Wydaje się szczęśliwa. W pewnych ustalonych wyrażeniach również przymiotnik występuje po rzeczowniku, np. two metres tall (wysoki na dwa metry), the time available, nothing new.   Stopniowanie przymiotników Jednosylabowe przymiotniki stopniujemy poprzez dodanie końcówek -er w wyższym stopniu i -est

OKRESY WARUNKOWE (CONDITIONALS) – wprowadzenie

Spójrz na przykłady zdań: Zero conditional (type 0) – When I listen to this story, I always cry. First conditional (type 1) – If you listen to this story, you will cry, too. Second conditional (type 2) – If love like this happened to you, you would be a different person. Third conditional (type 3) – If this love hadn’t happened to them, they wouldn’t have died. Mixed conditional – If this love

Reported speech

Spójrz na poniższy dialog i jego wersję w mowie zależnej (niżej). Krok po kroku prześledzimy, jak zmieniają się czasy w Reported Speech. – I am starving – he said. – Haven’t you had lunch? It’s seven o’clock – she asked. – I had, but I ate only some lettuce. My wife says I must go on a diet. I have been eating lettuce for five days. Well, yesterday she was cooking dinner and I hadn’t been eating for

QUESTION TAGS

QUESTION TAGS ECHO QUESTIONS AGREEING (SO / NEITHER…) – Mum, I want to tell you something. – So do I. – Mum, I want to tell you that I’m getting married! – Are you? – Yes. I have fallen in love. – Have you? – I’m adult, aren’t I? – Yes, you are. But I don’t think marriage is for young ­people. – Neither do I. Generally it isn’t. But we are different. –