Tag "prace domowe"
Wytłumacz termin „winkelriedyzm”. Co sądzisz o tej koncepcji? Czy różni się ona od mesjanizmu? Wstęp I Terminy „winkelriedyzm” i „mesjanizm” to bardzo ważne w literaturze romantycznej koncepcje roli narodu polskiego. Winkelriedyzm to koncepcja ostrzejsza, mniej popularna, nieobiecująca nagrody dla narodu polskiego ani jego zmartwychwstania. Mesjanizm obiecywał chlubną przyszłość po latach męki, a winkelriedyzm tylko krew, pot i łzy… Wstęp II „Ludy! Winkelried ożył! / Polska Winkelriedem narodów” – jest to hasło poświęcenia się narodu
Druga część Dziadów jako wykładnia ludowej moralności. Wstęp I Na werdykty moralne zawarte w II części „Dziadów” łatwiej spojrzeć, jeśli uświadomimy sobie, że główną cechą tego utworu jest ludowa moralność. „Dziady” prezentują stary, pogański zwyczaj przywoływania duchów, które ujawniają swoje grzechy. Czasem ludzie mogą pomóc zjawom, czasem nie… Wstęp II Przykład trzech duchów, które pojawiają się podczas ludowego obrzędu dziadów to pokazanie różnych grzechów, które popełniają ludzie. Rozwinięcie Prastary obrzęd dziadów
IV część Dziadów jako wielkie studium miłości. Wstęp I Wśród tematów rozważanych w IV części „Dziadów” to miłość wysuwa się na pierwszy plan, przestaje być jednostkowym, konkretnym uczuciem Gustawa, a staje się monstrualną, samoistną siłą, która kieruje ludźmi. Wstęp II „Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, / I noc ma spokojną i dzień nietęskliwy” – tak mówi Pustelnik z IV części „Dziadów”. I tak właśnie postrzegana jest miłość – jako cierpienie i uczucie, które jest przyczyną
Jaką postawę przyjmuje Słowacki wobec potomnych i współczesnych w Grobie Agamemnona i Testamencie moim? Wstęp I „Pracowałem jedynie dlatego, aby literaturę naszą (…), silniejszą i trudniejszą do złamania wichrom północnym uczynić. (…) żem jest rycerzem tej napowietrznej walki, która się o narodowość naszą toczy” – pisał Juliusz Słowacki. Troska o ojczyznę zawsze była widoczna w jego utworach. Szczególnie dwa wiersze z twórczości wieszcza są nasycone napomnieniami wobec potomnych – „Testament mój” i „Grób Agamemnona”. Wstęp II
Orientalizm w Sonetach krymskich Adama Mickiewicza. Wstęp I Orientalizm to forma egzotyzmu, zafascynowania kulturami Wschodu, zwaszcza kulturą arabską, perską, hinduską, chińską i japońską. Był on jedną z fascynacji twórców romantyzmu, świetnie widoczną w takich utworach romantyków, np. „Giaur” Byrona, „Arab” Słowackiego czy „Sonety krymskie” Mickiewicza. Podróże na Wschód, chętnie odbywane przez romantyków, były dla nich nie tylko okazją do poznania obcych kultur i podziwiania egzotycznych krajobrazów, lecz przede wszystkim podróżą duchową w głąb siebie, okazją do
Jakie wartości klasyków zakwestionowali romantycy? Odwołaj się do polemiki klasyków z romantykami, która miała miejsce u zarania polskiego romantyzmu. Wstęp Spór klasyków z romantykami to jeden z najważniejszych sporów światopoglądowo-literackich w historii naszej literatury. Być może także dlatego, że romantyzm odegrał olbrzymią rolę w historii naszej kultury – o wiele większą niż w innych krajach Europy. Nawet Polacy dziś, w XXI w. (choć czasem trudno w to uwierzyć) są spadkobiercami romantyzmu. Rozwinięcie Zacznijmy od tego, że był to spór
Elementy biblijne w twórczości Adama Mickiewicza. Wstęp I Elementy biblijne w twórczości Adama Mickiewicza wiążą się z pojęciem mesjanizmu. Zasadniczo owo pojęcie oznacza wiarę w przyjście Mesjasza, Zbawiciela. Mesjanizm narodowy spełnienia misji zbawienia (narodu) upatrywał w posłannictwie narodu, który przez cierpienia i ofiary, analogiczne do męki i śmierci Chrystusa, miał przynieść wolność nie tylko temu szczególnemu narodowi, ale wszystkim ludom. Wzorów szukano w „Starym Testamencie” – w historii Narodu Wybranego. Wstęp II Idee mesjanistyczne znalazły wyraz w III cz.
Powstanie listopadowe w twórczości Adama Mickiewicza. Wstęp I Wybuch powstania listopadowego zakończył zacięty spór między klasykami a romantykami, którzy starali się odnaleźć wspólny cel. Adam Mickiewicz, jak wiemy, nie brał udziału w powstaniu, co sprawiło wielki zawód powstańcom… Jako autora „Ody do młodości” i „Konrada Wallenroda” uważano go za duchowego przewodnika i inspiratora powstania. Jak wyjaśnić fakt, że wieszcz nie brał udziału w powstaniu?! To dość ciemny i zawikłany element jego biografii… Przyjrzyjmy się lepiej trzem
Jakie przesłanie dla matek zawiera wiersz Do matki Polki Adama Mickiewicza? Wstęp I Wiersz Adama Mickiewicza „Do matki Polki” powstał w 1830 r. we Włoszech. Poeta zamieścił go w drugim wydaniu III cz. „Dziadów”. Utwór krążył również w wielu odpisach w kraju i na emigracji. To ważny wiersz, który można by zestawić z… „Lamentem świętokrzyskim”, ponieważ zawiera przesłanie dla matek, przestrogę dla nich. Tematem obu dzieł jest cierpienie matek związane ze śmiercią ich synów lub zadawanymi
Jak kultura ludowa odzwierciedla się w twórczości Adama Mickiewicza? Wstęp I Ludowość to jedno z naczelnych haseł epoki romantyzmu – zwłaszcza w jego początkowej fazie. Poeci szukali źródeł inspiracji w wierzeniach, obyczajach i kulturze ludu. Tam także poszukiwano wskazówek etyczno-moralnych, a moralność ludowa była bardzo surowa… Wcześniej, w okresie oświecenia, kultura ludowa kojarzyła się na ogół z zabobonami, które trzeba było zwalczać. Kultura romantyczna nobilitowała lud. Jednym z poetów, w którego twórczości elementy ludowe odegrały duże znaczenie, był Adam
Charakterystyka wybranej postaci kobiecej z Pana Tadeusza. Charakterystyka Zosi z Pana Tadeusza. Wstęp I „Pan Tadeusz” to raczej świat męski. Ileż tam ciekawych bohaterów: Gerwazy, Hrabia, Jacek Soplica… A bohaterki kobiece mamy właściwie tylko dwie: zalotną kobietę w średnim wieku i kilkunastoletnią, naiwną i delikatną Zosię. Telimena – światowa, inteligentna, kokieteryjna – na pewno jest ciekawszą bohaterką niż prostoduszna Zosia. Ja jednak przekornie wybrałam tę drugą bohaterkę… Wstęp I Zosia, czternastoletnia blondynka, jest miłą
Pan Tadeusz Adama Mickiewicza jako portret szlachty polskiej. Wstęp I „Pan Tadeusz” nazywany jest bardzo często epopeją szlachecką. Zawiera on wyidealizowany, nostalgiczny portret szlachty. To dzieło to narodowy mit – szlachecka idylla uzmysławiająca ogrom ofiary powstańców i emigracyjnych cierpień. A Soplicowo? To przecież syntetyczny obraz polskości i szlacheckości, arkadyjska kraina i swego rodzaju arka Noego – bo to przecież świat skazany na zagładę. Wstęp II W „Panu Tadeuszu” mamy do czynienia z wyidealizowanym opisem sarmackiej
Rola historii w Panu Tadeuszu. Wstęp I Wydarzenia w „Panu Tadeuszu” rozgrywają się w latach 1811-1812, czyli w dobie walk napoleońskich. Był to ważny okres dla Polaków, którzy pokładali w Napoleonie ogromne nadzieje. Główne wydarzenia historyczne tego utworu to ekspansja Napoleona na Rosję, z udziałem wojsk polskich. Do wojska wstąpili np. Tadeusz i romantyczny Hrabia, któremu w mundurze bardzo do twarzy. Dla Mickiewicza, który pracował nad dziełem w latach 1832 –1834, wydarzenia kampanii napoleońskiej były już przeszłością… Wstęp
Trójgłos w sprawie rewolucji w Nie-Boskiej komedii – Pankracy, Hrabia Henryk, sam Krasiński. Rewolucji w Nie-Boskiej komedii Wstęp I „Nie-Boska komedia” jest między innymi próbą odpowiedzi na pytanie, czym jest zjawisko walki klas. Do czego ono prowadzi? Jakie mogą być jego skutki? Oczywiście, budując obraz abstrakcyjnej rewolucji i ukazując jej przebieg, Krasiński patrzy na to zjawisko i na walczące strony przez pryzmat swojego pochodzenia. Budując obraz rewolucji, autor opierał się na przewrocie Cromwella
Jak interpretujesz ostatnią scenę Nie-Boskiej komedii, w której umierającemu Pankracemu ukazuje się Chrystus? Wstęp I W końcowej partii dramatu zgromadzony na dziedzińcu tłum prosi Pankracego o darowanie życia. Niestety, wszystkich arystokratów skazuje on na śmierć. Sam szuka Hrabiego Henryka, ale dowiaduje się o jego samobójstwie i oddaje przeciwnikowi hołd, jako jedynemu, który honorowo walczył do końca. Zaraz potem Pankracy ma wizję: ukazuje mu się wielka postać wsparta na krzyżu, z koroną cierniową na głowie.
Czego dotyczy spór między Hrabią Henrykiem a Pankracym, wielkimi antagonistami w Nie-Boskiej komedii? Wstęp I Do głównego pojedynku między przedstawicielami zwalczających się ugrupowań dochodzi w końcowej scenie III części dramatu. Ta polemika ma dramatyczny przebieg – jeszcze więcej dowiadujemy się o bohaterach, o ich psychice, jeszcze lepiej rozumiemy ich racje. Ten pojedynek ma więc doniosłe znaczenie. Ponadto ta polemika jest jednym z najdojrzalszych zapisów wewnętrznych sprzeczności szarpiących duszę Krasińskiego. Wstęp II „Do widzenia w okopach
Nie-Boska komedia – jak rozumiesz tytuł dramatu Zygmunta Krasińskiego? Wstęp I „Nie-Boska komedia” Zygmunta Krasińskiego to dramat, który powstał w 1833 r., a został wydany anonimowo dwa lata później w Paryżu. Początkowo dzieło nosiłoby tytuł „Mąż” – tak pierwotnie autor zamierzał zatytułować dramat. Tytuł „Nie-Boska komedia” każe spojrzeć na utwór z innej, szerszej perspektywy. Zwraca uwagę na historiozoficzny i ogólnoludzki sens dramatu, nie tylko na dzieje głównego bohatera. Wstęp II Tytuł dramatu Krasińskiego aluzyjnie przywołuje „Boską
Koncepcja poezji w Nie-Boskiej komedii. Wstęp I W wielu utworach romantycznych poezja – geniusz poetycki ukazywana jest jako szczególny dar. Poeta jest kimś absolutnie wyjątkowym, a przez to wyalienowanym, dramatycznie innym od zwyczajnych ludzi. Przypomnijmy sobie, że poetą był Konrad, bohater III cz. „Dziadów”, a Juliusz Słowacki w „Testamencie moim” nazywa swoją twórczość „siłą fatalną”, która przetrwa lata po jego śmierci i przerobi zwykłych zjadaczy chleba w anioły. Przypomnijmy sobie też wielką rolę, jaką odgrywa
Na czym polega nietypowość Hrabiego Henryka jako bohatera romantycznego? Wstęp I Hrabia Henryk, bohater „Nie-Boskiej komedii”, jest nietypowym bohaterem romantycznym. Choć jest poetą, człowiekiem, który wyróżnia się spośród innych ludzi, indywidualistą, to jednak wiele różni go od Kordiana czy Gustawa-Konrada, typowych bohaterów romantycznych. Wstęp II Hrabia Henryk jest bardzo interesującym bohaterem romantycznym, choć zupełnie nietypowym. Galeria typowych bohaterów romantycznych jest spora – Giaur, ale także Werter, Kordian czy Gustaw-Konrad. Na czym
Jak Zygmunt Krasiński ukazał rewolucję? Przedstaw jego poglądy na podstawie Nie-Boskiej komedii. Wstęp I W „Nie-Boskiej komedii” poeta ukazał abstrakcyjną rewolucję – krwawą, pełną okrucieństwa, wyzwalającą w ludziach najgorsze instynkty. Oczywiście, nie jest bezstronny! Patrzy na rewolucję z perspektywy swojego arystokratycznego pochodzenia. Mimo wszystko skonstruował dramat tak – i chwała mu za to – że obie strony: i rewolucjoniści, i arystokraci, mogą przedstawić swoje poglądy. Wstęp II Nie da się ukryć, że Krasiński faworyzuje „swój”