Biografie
Mini-CV Wolter urodził się w 1694 roku w rodzinie mieszczańskiej. Studia w kolegium jezuickim. 1726-1729 – pobyt w Anglii, fascynacja systemem politycznym i wolnością myślenia. 1734-1743 – pobyt w Cirey, twórczość literacka. 1750-1753 – pobyt w Prusach. 1755-1778 – okres filozoficzny. Wolter, właściwie François Marie Arouer to wybitny francuski pisarz, filozof, historyk, jeden z głównych przedstawicieli oświecenia. Postać ciekawa i barwna. Człowiek o ciężkim i nieugiętym charakterze, światowiec żądny sławy i pieniędzy, który poświęcił swe życie na rozpowszechnianie idei racjonalizmu i na walkę
Dorobek literacki Sławomira Mrożka jest bardzo duży i zróżnicowany. Począwszy od artykułów prasowych, felietonów, reportaży, przez żartobliwe rysunki, na dramatach i prozie kończąc. Mrożek jest znany i ceniony za granicą. Mimo licznych już monografii poświęconych jego osobie i wielu wypowiedzi w prasie – nie wiemy zbyt wiele o życiu prywatnym twórcy. Chroni on swoją prywatność, szczególnie wobec polskiej publiczności. Gdy kiedyś poproszono go o napisanie autobiografii dla amerykańskiego wydawcy, przedstawił interesujący tekst w języku angielskim, natomiast poproszony o ten
Epoka – dwudziestolecie międzywojenne i współczesność. Entuzjazm po odzyskaniu wolności, atmosfera młodzieńczej Warszawy. Potem wojna i czasy powojenne – Tuwim zaznaje emigracji, wraca do Polski w 1946 roku – włącza się w powojenną rzeczywistość. Miejsca – Łódź – miasto rodzinne. Warszawa – w międzywojniu, Stany Zjednoczone Nurty – antymodernistyczna, nowa poezja entuzjazmu i młodości, pacyfizm, klasycyzm. Miejsce w polskiej literaturze – najważniejszy poeta grupy Skamandra, wprowadził do polskiej literatury temat
Urywki z biografii W 1939 r. walczył jako artylerzysta, później jako oficer AK. Doświadczenia z września wykorzystał w Polskiej jesieni (1955). Powstała w latach 40. powieść, byłaby pewnie pierwszą w literaturze polskiej relacją o wrześniu 1939, gdyby mogła się wtedy ukazać. Wojna, jaką ukazał, odległa jest od wszelkiej bohaterszczyzny, pokazywana konkretnie i rzeczowo, pełna przykładów heroizmu, ale i załamań, egoizmu, cynizmu. W okresie, gdy rówieśnicy pisywali ody o Stalinie, on milczał. Studia orientalistyczne rozpoczęte w Krakowie przed wojną ukończył w 1947
Mini-CV 23 kwietnia 1564 – narodziny poety. 1582 – zawarcie małżeństwa. 1588 – wyprowadzka do Londynu. 1593 – oficjalny debiut Wenus i Adonis. 1594 – członek Trupy Lorda Szambelana. 1596 – nadanie jego rodzinie herbu. 1599 – otwarcie teatru The Globe. 1613 – pożar teatru. 1613 – powrót do Stratford. 1616 – śmierć. Na tle epoki William Szekspir tworzył w epoce renesansu , wystąpił na arenie życia literackiego w ostatniej dekadzie
Tadeusz Konwicki to pisarz przez jednych bardzo lubiany, przez innych znienawidzony i uważany za nudziarza. Ta druga grupa czytelników zarzuca mu, że jest pisarzem jednego tematu – w jego książkach powracają ciągle te same myśli, wątki, sytuacje i postacie; wszystkie jego dzieła są jakby jednym utworem silnie związanym z biografią pisarza. Sam autor patrzy na to inaczej; w wywiadzie udzielonym Stanisławowi Nowickiemu stwierdził: „Zawsze starałem się, aby z czysto humanitarnych względów nie być monotonnym i nie nudzić
Trudno wyobrazić sobie poezję polską i polski dramat bez Tadeusza Różewicza. Można by nawet podzielić poezję polską na okres przed Różewiczem i po Różewiczu. To wielki nowator na każdym polu; jedną z wielu pamiątek, które po nim zostaną, będzie tzw. wiersz różewiczowski. Jego poezja bywa nazywana poezją ściśniętego gardła, a on sam twórcą poezji po Oświęcimiu. Jego utwory są znane także za granicą i, oczywiście, pojawiają się w każdym podręczniku języka polskiego. Bez wahania można
Epoka – współczesność, Poetka zadebiutowała w roku 1945. Jej tomiki noszą tytuły: Dlatego żyjemy, Pytania zadawane sobie, Wołanie do Yeti, Wszelki wypadek, Wielka liczba, Ludzie na moście. Nurty – poezja intelektualna, operująca ironią, pointą, humorem. Filozoficzny sceptycyzm. Miejsce w literaturze polskiej Bardzo ważne. Jest pierwszą damą polskiej poezji współczesnej, otrzymała Nagrodę Nobla w roku 1996. Decyzję te uzasadniono: „Za poezję, która z ironiczną precyzją odsłania prawa biologii i działania historii (…)”. Jest jedyną
Mini-CV 1924 – urodził się w Warszawie, ta data figuruje w encyklopediach, naprawdę urodził się cztery lata później, w 1928 roku, a datę sfałszował, co nie było trudne po wojnie. 1943 – powstanie w getcie obserwowane przez pisarza z zewnątrz i ciężka, zagrażająca życiu Szczypiorskiego choroba (choroba później już kojarzyła mu się nieodmiennie z gorączką i… pożarem getta). 1944 – udział w powstaniu warszawskim, którego konsekwencją było dostanie się do obozu w Sachsenhausen. 1949 – ślub ze starszą od siebie
Epoka – dwudziestolecie międzywojenne i współczesność. Życie poety objęło prawie wiek – od 1911 po 2004 rok Miejsca – Litwa ( Szetejnie, Wilno) – kraj dzieciństwa. Warszawa, po wojnie emigracja: Paryż, Stany Zjednoczone – Berkeley. Powrót do kraju – Kraków. Nurty – katastrofizm w dwudziestoleciu, w poezji współczesnej – nurt klasyczny, trudny do zakwalifikowania, poeta zajmuje indywidualne miejsce na mapie literatury współczesnej. Miejsce w polskiej literaturze – bardzo ważne, współczesny
Epoka – oświecenie, wiek XVIII. Nurt – klasycyzm. Miejsca – Warszawa dwór królewski Stanisława Augusta Poniatowskiego ( jest kapelanem królewskim) i Lidzbark warmiński, gdzie obejmie biskupstwo. Rola w polskiej literaturze – bardzo ważna. To pierwsze pióro Polski osiemnastowiecznej, najzdolniejszy twórca oświecenia. Jego utwory pokazują ówczesny świat, ale przy tym są kunsztowne a w wymowie uniwersalne i filozoficzne. Krasicki jest wzorem polskiego oświeconego umysłu: wykształcony, błyskotliwy, inteligentny, utalentowany. W swoich utworach
Poeta, prozaik, dramaturg, eseista, tłumacz… Piewca urody świata i grozy przemijania. Twórca antynomii, próbujący połączyć największe sprzeczności: pasję życia i fascynację śmiercią, ogrom uczucia i siłę nienawiści, potęgę pamięci i bezwzględność czasu, pierwiastek dionizyjski i apoliński, kunsztowny estetyzm i sztukę zaangażowaną, poetykę harmonii i dysonansu… Jego twórczość zdumiewa bogactwem tematów, nastrojów, form, konwencji artystycznych. Trudno ją jednoznacznie przyporządkować określonej tendencji artystycznej XX wieku i to chyba najlepiej świadczy o autorze. W czym tkwi siła i wartość pisarstwa Iwaszkiewicza? W sięganiu do najbardziej
Mini-CV 1921 – Krzysztof Kamil Baczyński urodził się w Warszawie. 1939 – matura w LO im. Stefana Batorego w Warszawie. 1942 – ślub z Barbarą Drapczyńską, studia polonistyczne na tajnym uniwersytecie, działalność konspiracyjna. 1943 – Baczyński członkiem Szarych Szeregów, prowadził działalność konspiracyjną i bojową. 1944 – śmierć Baczyńskiego na placu Teatralnym w czwartym dniu powstania warszawskiego. Krzysztof Kamil Baczyński żył bardzo krótko, 1921-1944, ale pozostawił po sobie dorobek poetycki pokaźny i dojrzały. Był reprezentantem pokolenia międzywojennego, pokolenia
Jean Arthur Rimbaud – poeta wyklęty przez społeczeństwo. Był uosobieniem romantyczno-modernistycznego mitu artysty skłóconego ze światem. Miał pasjonującą biografię, nietuzinkową osobowość i niezwykłą, poetycką wyobraźnię. Żył szybko, tworzył krótko – zaledwie przez kilka lat – ale to wystarczyło, by uznać go za prekursora symbolizmu. Biografia Życie Rimbauda (1854-1891) otacza aura sensacji i skandalu. Wiódł awanturniczo-artystyczny żywot, szalony i w efekcie tragiczny. Trochę jak Villon, trochę jak lord Byron. W wierszu Moja bohema napisał: Włóczyłem
Epoka – antyk, starożytny Rzym. Miejsca – Rzym, Ateny– tu studiował, Posiadłość u stóp Gór Babińskich- – prezent od Mecenasa. Ludzie – Wergiliusz – zaprzyjaźnił się z nim w Rzymie. Mecenas – opiekun, który uwolnił go od trosk majątkowych, Cesarz Oktawian August. Miejsce w literaturze Był najwybitniejszym lirykiem starożytnego Rzymu. Do literatury europejskiej wprowadził motyw trwania poety w jego dziele („Non omnis moriar” – Nie wszystek umrę). Spopularyzował formę pieśni,
Zbigniew Herbert to jeden z największych pisarzy polskich drugiej połowy XX wieku. Jego liczne wiersze są znane i cenione nie tylko u nas, także w innych krajach, przede wszystkim w Anglii i Stanach Zjednoczonych. Jego życie i twórczość przypadły w dużej mierze na okres, który nosi w sztuce nazwę socrealizmu. Nie były to łatwe czasy, posłuchajmy, co myślał o nich sam poeta: Ten okres powojenny jest dość obrzydliwym rozdziałem w dziejach literatury polskiej. Nie jestem specjalistą ani od pornografii, ani od
Witold Gombrowicz był bez wątpienia jednym z największych i zarazem najbardziej kontrowersyjnych pisarzy polskich. Przez całe życie był zażartym krytykiem Polski i polskości, polskiej tradycji literackiej i polskiego „ducha narodowego” – dziś sam znajduje się na czołowym miejscu w kanonie tej tradycji. Stworzył literaturę wyjątkową, rzec można, bez precedensu. Był postacią niezwykle barwną – dla wielu nieznośną i męczącą, egocentryczną i zadufaną w sobie. Polskę obserwował przeważnie z daleka: bez mała połowę życia spędziwszy na emigracji: w Argentynie i we Francji.
Na tle epoki Aleksander Fredro tworzył w romantyzmie, czasie, kiedy powstały największe dzieła literatury polskiej. Jego twórczość była przyjmowana przez widzów z zachwytem, na jego komedie do teatrów przychodziły tłumy – ale krytycy nie mogli mu darować, że nie realizował założeń romantycznych. Zarzucali mu rezygnację z walki o lepsze jutro, naśladownictwo komedii włoskich i francuskich, błahość intrygi i „wszystkie niedorzeczności pseudoklasycznych komedii”. Jednak twórczość Fredry obroniła się sama. Doceniwszy ją, domagano się od komediopisarza nowych sztuk,
Mini-CV 14.01.1934 – narodziny. 11.01.1958 – otrzymanie Nagrody Literackiej Wydawców za 1957 rok. 20.02.1958 – wyjazd do Paryża (początek emigracji). 20.02.1961 – małżeństwo z Sonią Ziemann. 14.06.1969 – śmierć. Marek Hłasko to postać kontrowersyjna, legendarna. Opowieści krążące na jego temat wiążą się z kobietami bądź z oportunizmem politycznym wobec panującego socjalizmu. Na tle epoki Na pewno był wyróżniającym się młodym twórcą, który buntował się często i namiętnie. Zdobył uznanie czytelników, bo świat przez niego
Mini-CV: 23.05.1842 – dzień urodzin w Suwałkach 09.1862 – ślub z Janem Konopnickim 1875 – debiut 0d 1890 roku – liczne podróże 08.10.1910 – śmierć we Lwowie Maria Konopnicka nazwana w 1902 roku poetką proletariatu, szalenie popularna, uwielbiana przez Teofila Lenartowicza, Elizę Orzeszkową, Stefana Żeromskiego, Bolesława Leśmiana, choć, oczywiście, nie brakowało też sądów negatywnych na jej temat. Na pewno miała niepospolity talent poetycki, kiedy pisała o wsi, to jakbyśmy słyszeli dźwięk fujarki… Na tle
