SIDEBAR
Autor: Gustaw Herling-Grudziński (1919-2000) przed wojną student polonistyki na UW, w 1940 aresztowany przez NKWD przy próbie nielegalnego przekroczenia granicy i skazany na 5 lat łagru, więzień Jercewa pod Archangielskiem, zwolniony po demonstracyjnej głodówce w styczniu 1942 (amnestia dla Polaków), żołnierz armii gen. Władysława Andersa (udział w bitwie pod Monte Cassino), po wojnie: decyzja o emigracji (Londyn, Monachium, Neapol), działalność dziennikarska – współpraca z radiem Wolna Europa i paryską Kulturą,
Autor: Witold Gombrowicz (1904-1969) Dzieło: Ferdydurke Powieść wydana w Warszawie w 1937 r. Epoka Dwudziestolecie międzywojenne: kreacjonizm w literaturze (Witkacy, Schulz, Gombrowicz) – tworzenie nowych światów zamiast realistycznego odtwarzania, obecność groteski, pesymistyczny pogląd na cywilizację i kulturę (aż do katastrofizmu), nawiązania: Freud, egzystencjaliści (człowiek jest samotny!). Forma utworu Jest to powieść o fragmentarycznej kompozycji. Autor odwołał się w tym dziele m.in. do powieści edukacyjnej, w której ważnym zagadnieniem jest dojrzewanie bohatera, jego duchowa podróż, nabywanie doświadczeń życiowych.
Kiedy 16 kwietnia doktor Rieux zobaczył na schodach pierwszego martwego szczura, nie przypuszczał jeszcze, jak bardzo zmieni to życie całego miasta i jego samego. Późniejsza epidemia stała się wielkim sprawdzianem człowieczeństwa. A Albert Camus wyraźnie ostrzega nas w swojej powieści: „bakcyl dżumy nigdy nie umiera…”. Autor: Albert Camus (1913-1960) francuski pisarz i filozof, urodzony w Algierii, laureat Nagrody Nobla w 1957, początkowo dziennikarz, w czasie II wojny światowej działacz ruchu oporu. Inne ważne utwory: powieści: Obcy (1942),
Autor William Szekspir (1564-1616) – najsłynniejszy dramaturg angielski i reformator teatru. Pochodził ze Stratfordu, z rodziny mieszczańskiej, lecz dość zamożnej. Jego późniejsze dramaty dowodzą starannego wykształcenia autora, choć na uniwersytet William nie poszedł. Wcześnie się ożenił, ale gdy tylko trójka dzieci podrosła, opuścił rodzinne miasto. Czy z powodu miłości do teatru? Zanim zasłynął jako autor sztuk przeszedł wszystkie etapy teatralnej „kariery” – początkowo podobno pilnował koni gościom przyjeżdżającym do teatru.
Powrót prokonsula Postanowiłem wrócić na dwór cesarza jeszcze raz spróbuję czy można tam żyć mógłbym pozostać tutaj w odległej prowincji pod pełnymi słodyczy liśćmi sykomoru i łagodnymi rządami chorowitych nepotów gdy wrócę nie mam zamiaru zasługiwać się będę bił brawo odmierzoną porcją uśmiechał się na uncje marszczył brwi dyskretnie nie dadzą mi za to złotego łańcucha ten żelazny wystarczy postanowiłem wrócić jutro lub pojutrze nie mogę żyć wśród winnic wszystko tu
Autor Franz Kafka (1883-1924) – mieszkający w Pradze pisarz austriacki pochodzenia żydowskiego, prawnik z zawodu (był urzędnikiem ubezpieczeniowym). Utwory wydane za życia: • Wyrok, Przemiana (1916), • Kolonia karna, Lekarz wiejski (1919), • Głodomór (1924). Dzieła ogłoszone wbrew testamentowi przez Maxa Broda, przyjaciela pisarza: • Proces (1925), • Zamek (1926), • Listy do Mileny (1952), • Dzienniki 1910-1923 (1954), • Listy do Felicji (1967). Epoka – XX-lecie międzywojenne Utwór zapowiadający tendencje i problemy
Samotność bohaterów biblijnych i antycznych Samotność legła u początków stworzenia – samotny czuł się Bóg, toteż postanowił powołać do życia pierwszego człowieka, samotny był również Adam, dlatego Stwórca zesłał mu towarzyszkę życia – Ewę. W Biblii zresztą, opisującej dzieje ludzkości i nastawionej przecież na porozumienie między ludźmi, zwraca się często uwagę, że tylko w samotności człowiek doświadcza spraw najważniejszych, zarówno najpiękniejszych, jak i najtrudniejszych. Właśnie dlatego Bóg objawia się Mojżeszowi w krzaku gorejącym, a potem ofiaruje przykazania
Jak służyć ojczyźnie? Służyć ojczyźnie – oto podstawowe zadanie prawdziwego patrioty, tak często podkreślane przez twórców literatury. Choćby przez Kochanowskiego w słynnej Pieśni o cnocie (Pieśń XII z Ksiąg wtórych), w której autor jednoznacznie stwierdza, że „droga otwarta do nieba/ Tym, co służą ojczyźnie”, choć postawa ta wywołuje często zawiść i zazdrość innych ludzi. Jak jednak służyć? Poświęcenie dla ojczyzny Konrad Wallenrod Adama Mickiewicza – tytułowy bohater rezygnuje z miłości do kobiety, ponieważ inna miłość –
Miasto od najdawniejszych czasów fascynowało, a zarazem budziło przerażenie. Człowiek marzył o mieście – tu widział nowe możliwości, szansę na karierę, wzbogacenie się czy samorealizację. Często jednak mieszkając w nim, czuł się przytłoczony jego ogromem, pragnął ukojenia duszy w jakimś spokojniejszym miejscu. Miasto – to nie tylko gwarne ulice, siedziba władz, okazałe budynki, ośrodek kultury i sztuki. Zabieganym mieszkańcom wydaje się często olbrzymią machiną napędzaną demoniczną siłą, która niszczy wszystko to, co jej nie ulega.
Skomentuj, odwołując się do postaw wybranych bohaterów, sentencję Zbigniewa Herberta: „Cnota nie jest azylem słabych, zaś akt wyrzeczenia się jest aktem odwagi”. Przykładowy wstęp: Zawarte w temacie zdanie Herberta zdziwiło mnie swoją oczywistością. Czy wielki poeta i autorytet moralny musi przypominać o tym, że tzw. dobre, moralne lub, używając dawnego określenia, cnotliwe życie wymaga siły woli, odwagi, a nawet pewnego rodzaju heroizmu? Uświadomiłem sobie jednak, że tak. Właśnie dziś te słowa są niezwykle potrzebne.
Antyk – wzorce i antywzorce Pierwszymi rodzicami całej ludzkości, zgodnie ze Starym Testamentem, mieli być Adam i Ewa. Dla wszystkich starotestamentowych postaci rodzina jest ważna, ale jednocześnie bohaterowie ci nie stronią od zdrad, rozwodów itp. Wzorem może być dom Noego, Abrahama oraz Hioba. W Nowym Testamencie przykład doskonałej, tzw. świętej rodziny dadzą Józef i Maryja wraz z Jezusem. Więzi rodzinne nie są przesadnie istotne dla postaci mitologicznych. Owszem, tworzą oni rodziny, ale równie chętnie
Cnota (czy doskonałość) to najstarsze pojęcie etyczne znane ludzkości. Ukształtowało się w starożytności i stąd przekazywane było wiekom następnym. Szczególnie popularne stało się w epokach dawnych: w starożytności, średniowieczu. W literaturze polskiego renesansu i baroku było wręcz nadużywane. Dziś pojęcie cnoty ma bardzo wąską i ubogą przestrzeń znaczeniową. Sprowadzane do synonimu dziewictwa, traci całe bogactwo i gamę różnorodnych sensów, które nadała doskonałości wielowiekowa tradycja literacka, filozoficzna i religijna. Starożytna cnota to tyle, co dobro moralne, szlachetność, wysoka wartość etyczna.
Na podstawie utworu Ignacego Krasickiego „Żona modna” wskaż cechy dwóch stylów życia w Polsce XVIII-wiecznej (styl oparty na wzorach cudzoziemskich i styl szlachecki). Dziś większość z nas miałaby problem z określeniem, jaki styl życia preferujemy. Bierzemy po trochu z każdej mody: krótką spódniczkę na wzór Britney Spears, obszarpane dżinsy metalowców albo szerokie raperskie spodnie. Trudno stwierdzić, jaki dokładnie rodowód mają te ciuchy. Wszystkie mody się już dokładnie wymieszały. Zupełnie inaczej było w Polsce za
MIKOŁAJ REJ (1505-1569) był jednym z najwybitniejszych polskich pisarzy okresu renesansu (to ten okres, w którym tworzył Jan Kochanowski), uczył się w różnych szkołach, ale żadnej nie skończył, dopiero w wieku późniejszym kształcił się samodzielnie (samouk), z katolicyzmu przeszedł na protestantyzm, a potem na kalwinizm, więc reformacji „doświadczył” na własnej skórze, • szlif pisarski i ogładę towarzyską zdobywał na dworze magnata Andrzeja Tęczyńskiego, jako pierwszy świadomie zrezygnował w swojej twórczości z łaciny na rzecz języka polskiego, z tego też
„Świat bez miłości jest martwym światem” (A. Camus) Rozważania w oparciu o wybrane utwory literackie. O miłości napisano już tak wiele. Była, jest i będzie sensem życia wielu ludzi. Jest tematem, który nigdy się nie wyczerpie, który wraz z nowymi pokoleniami wyrasta z nową siła. Ludzie ciągle próbują odpowiedzieć sobie na pytanie czym jest miłość, zdefiniować ją, ująć w jakieś ramy. Jeszcze nikomu się to nie udało w pełni, chyba dlatego, że jest tak wiele
Moje spotkanie z Ferdydurke. Wstęp – autoanaliza: jaka byłam przed lekturą Ferdydurke Żyłam w świecie szarym, jednostajnym, codziennym. Gobelin moich dni minionych tkany był szarą nicią przyziemności. Każdego dnia wstawałam, powtarzając utrwalone rytuały, sumarycznie składające się na coś piękniejszego, co miało być moim życiem. Ale to były tylko różne odcienie szarości, „które rankiem mi w głowie, później na dłoniach i w każdym słowie, niczym gołąb pocztowy powracały”. Aż pewnego dnia spostrzegłam go. Był
PERSONAL DETAILS I spent my last holidays at my aunt’s place. Her name is Mary Brown and her maiden name is Nowak. She comes from Poland but she has been living in England for 15 years. She got married to a British police officer John Brown. She works as a nurse, but it’s only a temporary occupation because she wants to be a doctor. It should be possible in two years time when she
Charakterystyka Gustaw z Innego świata. Porównanie z Tadkiem z Opowiadań Borowskiego. Postacie bohatera Innego świata i vorarbeitera Tadka, bohatera opowiadań Borowskiego, często są zestawiane. Jednak o ile w obu przypadkach mamy do czynienia z narracją pierwszoosobową, bohatera-narratora możemy utożsamiać z autorem powieści, zaś w przypadku opowiadań Borowskiego nie mamy do tego prawa. Co ich różni? Zauważmy, jak różne są postawy Tadka i Grudzińskiego. Tadek to człowiek zlagrowany, przystosowany do życia w obozie, momentami wesoły i cyniczny. Grudziński to człowiek,
Jego rola w literaturze europejskiej Bohaterowie Dostojewskiego miotają się między moralnym upadkiem a najwyższymi uczuciami, szczęściem a nędzą, wiarą a niewiarą. Ciągłe rozdarcie, popadanie ze skrajności w skrajność, poddawanie się władzy potężnych uczuć – bywa określane jako dostojewszczyzna. W swych dziełach Dostojewski realizował model powieści polifonicznej (patrz niżej). Postacie Dostojewskiego muszą z reguły zmagać się z „przeklętymi pytaniami” (z ros. „proklatyje woprosy”). Jest to zbiór niezwykle ważnych problemów moralnych i filozoficznych, wobec których bohaterowie są z reguły bezradni. Te pytania
Historia Początki noweli jako gatunku literackiego sięgają czasów antycznych. Najstarszym zbiorem były Opowieści mileckie Arestydesa z Miletu (II/I wiek p.n.e.). Już wtedy nowela stanowiła gatunek opozycyjny (przeciwstawny) do eposu, w którym motywacja wydarzeń jest zdecydowanie fantastyczna (udział bogów w akcji), podczas gdy dla noweli charakterystyczne jest w pełni realistyczne uzasadnienie zdarzeń. Poza tym nowela przynosi relacje o sprawach codziennych, zwyczajnych, a epos opiewa czyny bohaterów w przełomowych momentach historycznych. Nowela, taka, jaką znamy, wykrystalizowała się na przełomie
