ŻiT Szekspir MAKBET
Autor William Szekspir (1546-1616), najwybitniejszy przedstawiciel teatru epoki elżbietańskiej i jeden z największych, najbardziej liczących się dramaturgów wszech czasów. Był związany z trupą Słudzy Lorda Szambelana i teatrem The Globe. W Anglii uważany jest za jednego z największych poetów epoki – jest autorem ponad stu sonetów i pięciu poematów. Świadomie łamał zasady dramatu antycznego, np. naruszając zasadę decorum, mieszając liryzm z wisielczym humorem, wprowadzając postacie fantastyczne i bohaterów niskiego pochodzenia. Jego najbardziej znane tragedie nazywane są tragediami namiętności (np.
Co trzeba wiedzieć? Istota przesłania: Podejmując decyzje, dokonując wyborów, człowiek sam kształtuje swój los. Nie warto ulegać żądzom – na przykład obsesja władzy może doprowadzić do zbrodni, a w rezultacie do życiowej klęski. Makbet powstał w roku 1606. Jest utworem z pogranicza renesansu i baroku. Szekspir korzystał z kronik Anglii, Szkocji i Irlandii i odwołał się do rzeczywistych zdarzeń z połowy XI wieku, kiedy to faktycznie niejaki Makbet zamordował króla Szkocji Dunkana, a sam poległ później z ręki Malkolma. Szekspir umiejscowił
Tematy Makbeta: znikomość ludzkiego życia, motyw theatrum mundi, odpowiedzialności za własne czyny. Słynna tragedia obrazuje ludzką ambicję, niszczącą żądzę władzy, zawiera odwieczny morał, że nie można zbudować nic trwałego na przemocy i krzywdzie oraz że zło rodzi kolejne zło. Dowodzą tego dzieje Makbeta, szkockiego wodza, który uwierzył przepowiedni czarownic, iż będzie królem. Uwierzył do tego stopnia, że dokonał królobójstwa, a potem kolejnych morderstw. Do działania zachęca go Lady Makbet. To niepowtarzalna literacka kreacja
Kim, według Ciebie, był Makbet: zbrodniarzem czy ofiarą? Uzasadniając swoje zdanie, odwołaj się do tekstu. Przypomnij sobie fakty z biografii Makbeta. Czy przy tej okazji ujawniają się konkretne cechy jego charakteru? Spróbuj je uporządkować – zacznij od zalet bohatera. Za co można podziwiać Makbeta? Makbet był tanem (naczelnikiem hrabstwa) i krewnym szkockiego władcy – króla Dunkana. Poznajemy go, gdy w bitwie pod Farres walczy jako jeden z jego obrońców. To właśnie brawurowy arak Makbeta
Makbet to nowożytna tragedia o winie, karze i wnętrzu człowieka. Czy zgodzisz się z tą opinią? Jak zacząć? Ot, choćby w ten sposób. Refleksyjnie i poetycko… W dramacie obserwujemy nierówną walkę, jaka toczy się we wnętrzu głównego bohatera między jego wybujałą i chorą ambicją a wrażliwym sumieniem. I, niestety, te dobre strony jego natury przegrywają – szkoda, bo gdyby Makbet nie uległ swej wręcz patologicznej żądzy władzy, mógłby się stać naprawdę wartościowym
CV Pierwsza przepowiednia – Makbet spotyka na swej drodze trzy wiedźmy. Przepowiadają mu, że zostanie tanem Glamis, tanem Kawdoru oraz królem. Dwie pierwsze przepowiednie szybko spełniają się same, ostatniej „pomaga” Makbet. Namowa lady Makbet – być może Makbet nie dopuściłby się zbrodni, gdyby nie uległ perswazji żony. Jej wpływ na niego pozostanie, przez cały czas akcji dramatu, bardzo silny. Zamordowanie króla Dunkana – Makbet dzięki temu staje się królem Szkocji.
Twoje przemyślenia na temat ludzkich namiętności i żądzy władzy na podstawie dramatu Williama Szekspira pt. Makbet. MACBETH (…) Niczym król, jeśli król nie jest bezpieczny. Lęk przed Banquiem Głęboko utkwił we mnie, a królewskość Jego natury winna ów lęk budzić. Pełen odwagi jest, a przy niezłomnym Usposobieniu posiada też mądrość, (…) Prócz niego żaden z ludzi mnie nie trwoży. Mój geniusz jest nim przytłoczony. Mówią, Że geniusz Marka Antoniusza cierpiał
Tego się naucz! Powinieneś umieć pokazać Makbeta jako dramat o władzy, skomplikowanej naturze ludzkiej, wyróżnić zawarte tam najważniejsze zagadnienia. Na przykładzie tego dramatu naucz się cech dramatu szekspirowskiego. Władza jako namiętność niszcząca człowieka Makbet, określany czasem jako krwawa tragedia, jest przede wszystkim utworem o władzy, która stanowi tak wielką pokusę, że kruszy najszlachetniejsze charaktery i wpycha człowieka w otchłań zbrodni. Akcję dramatu umiejscowił autor w czasach mrocznego średniowiecza i wiele z mitologii tej epoki przeniósł do
Akt I Wyjaśnia, jak doszło do zbrodni. W scenie 1, na wrzosowisku widzimy trzy czarownice (Siostry Losu). Zamierzają ukarać kobietę, która zawiniła wobec jednej z nich. Jest nią lady Makbet, a kara ma dosięgnąć nie tylko ją, lecz spaść na jej rodzinę. Okolice Forres. Bitwa między wojskami króla Szkocji Dunkana a zbuntowaną szlachtą. Walka jest wyrównana, dopiero brawurowy atak Makbeta przechyla szalę zwycięstwa na stronę prawowitego króla. Gdy po zakończonej bitwie Makbet i jego
Jak można odczytać pojawiające się w dramacie postacie wiedźm? Po pierwsze: obrazują potęgę sił nadprzyrodzonych, których moc jest daleko większa od możliwości człowieka. To właśnie one, a nie my sami, nadają ostateczny kształt naszemu życiu i są siłą sprawczą wielu ludzkich zachowań. Po drugie: symbolizują zło świata, które mieszka poza ludzką naturą. Jednak człowiek jest w nie uwikłany bo mimo że go nie akceptuje, podlega jego prawom. Po trzecie: symbolizują ciemne myśli Makbeta i jego
Makbet był człowiekiem o ogromnej wrażliwości i wyobraźni. Analizował stany własnej duszy i zmiany, jakie w nim zachodziły, dręczyło go poczucie winy. To bohater niemal tak refleksyjny i wrażliwy jak inny bohater dramatu Szekspira, królewicz Hamlet. Makbet ujmuje dojrzałością przemyśleń i ich piękna forma. Przemawia pięknym, niemal poetyckim językiem. Nawet gdy przegrał już wszystko, zmienił się w podejrzliwego i ponurego tyrana, stracił żonę i za parę chwil straci życie, wygłasza
W pierwszej chwili lady Makbet może wydawać się amoralna i demoniczna. Tak naprawdę jednak jest to postać niejednoznaczna. Na pewno bardzo kocha męża – dlatego pragnie wywyższenia ukochanego człowieka. Jest pewna, że Makbetowi szczęście zapewni korona. Zdobycie władzy, jak myśli, okaże się także dobre dla ich małżeństwa. Ona niemal cudem ocala Makbeta przed zdemaskowaniem na uczcie i troszczy się o jego wypoczynek. Wbrew pozorom jest godna współczucia – bo mimo
Prześledź uczucia i refleksje Makbeta na podstawie aktu V, sceny 5. Odwołując się do znajomości losów Makbeta, scharakteryzuj przemiany postaw bohatera. AKT V, SCENA 5 (Uwaga, najważniejsza scena Makbeta!) Dunzynan. Wewnątrz zamku. Makbet, Sejton i Żołnierze wchodzą z muzyką i z chorągwiami. Makbet Zatknijcie sztandar na wałach. Wciąż słychać Ten przeraźliwy okrzyk: Idą! idą! Warowny zamek nasz szydzi z ich groźby. Niech go oblegną, niechaj leżą pod nim, Dopóki głód i mór ich nie wytępią. Gdyby
Na podstawie poniższego fragmentu dramatu udowodnij, że Makbeta można nazwać bohaterem tragicznym. Ukaż jego tragedię w kontekście losów 2-3 innych bohaterów literackich, opanowanych żądzą władzy. MACBETH (…) Niczym król, jeśli król nie jest bezpieczny. Lęk przed Banquiem Głęboko utkwił we mnie, a królewskość Jego natury winna ów lęk budzić. Pełen odwagi jest, a przy niezłomnym Usposobieniu posiada też mądrość, (…) Prócz niego żaden z ludzi mnie nie trwoży. Mój geniusz
Na podstawie poniższego fragmentu dramatu prześledź emocje Makbeta. Ukaż jego tragedię w kontekście całego utworu i losów dwóch lub trzech innych bohaterów literackich, opanowanych żądzą władzy. William Szekspir MAKBET (…) Niczym król, jeśli król nie jest bezpieczny. Lęk przed Banquiem Głęboko utkwił we mnie, a królewskość Jego natury winna ów lęk budzić. Pełen odwagi jest, a przy niezłomnym Usposobieniu posiada też mądrość, (…) Prócz niego żaden z ludzi mnie nie trwoży. Mój geniusz jest nim
„Zło rodzi zło” (nie tylko na przykładzie Makbeta) Uwaga! Nie daj się zwieść tematom wyglądającym na bardzo łatwe i jednoznaczne. Szukaj różnych aspektów problemu, różnych możliwości odczytania. Zadawaj pytania: Po co? Dlaczego? Co z tego wynika? Od czego to zależy? Pamiętaj, że czas poświęcony na wnikliwe przemyślenie tematu nie jest nigdy czasem straconym. Uwaga – pułapka! W pracy nie powinieneś się ograniczać jedynie do udowodnienia, że zło rodzi zło. Bez trudu znajdziesz bardzo
Lady Makbet Lady Makbet to największa i najnieszczęśliwsza zbrodniarka z dramatów Szekspira. W pierwszej chwili wydaje się amoralna, demoniczna, pozbawiona zasad – jednoznacznie zła i godna potępienia. Tym tropem szli dawniejsi interpretatorzy tragedii. Ale trzeba też dostrzec tragizm i niejednoznaczność tej bohaterki. Jej publiczną obronę zapoczątkowały wielkie aktorki, którym powierzono rolę lady Makbet – chciały wzbogacić tę postać, przy tradycyjnym odczytaniu jednowymiarową. Znaczenie bohaterki W świadomości pokoleń czytelników i widzów tragedii lady Makbet stała się symbolem
Makbet Makbet jest, obok Hamleta, jednym z najsłynniejszych bohaterów Szekspirowskich. To postać przerażająca, zbrodnicza i tragiczna. Makbet był wzorowym rycerzem i sługą swojego króla, a stał się mordercą i przestępcą. Jego dzieje pokazują, jak łatwo człowiek może stracić panowanie nad własnym losem, jak szybko i niezauważalnie może wpaść w błędne koło zbrodni. Przyjęło się porównywać Makbeta do klasycznych (antycznych) bohaterów tragicznych, takich jak Edyp bądź Antygona. Przy tym porównaniu mówi się, że Makbet mógł – w przeciwieństwie do
Autor William Szekspir (1564-1616), angielski poeta, dramaturg, aktor, był też reformatorem teatru. Związany z teatrem The Globe. Dokonania: złamał zasady dramatu antycznego, np. naruszając zasadę decorum, mieszając liryzm z humorem, wprowadzając postacie fantastyczne i bohaterów niskiego pochodzenia; jego dzieła zwane są tragediami namiętności (np. Otello – zazdrości, Romeo i Julia – miłości i nienawiści) Głębokie analizy ludzkiej psychiki, których dokonał w swoich dramatach, są wciąż aktualne. Był nowatorem w zakresie
Tytuł Tytuł dramatu to imię jego głównego bohatera. Rycerz Makbet jest postacią autentyczną – rzeczywiście żył w XI-wiecznej Szkocji. Ale jego postać została literacko przetworzona. W tragedii jest sportretowany jako wielokrotny, krwawy zabójca, którym w rzeczywistości wcale nie był. Historyczny Makbet naprawdę zabił króla Dunkana, lecz to był jego jedyny występek. Rządy, które sprawował przez kilkanaście lat, były energiczne i bardzo sprawiedliwe. Makbet nie miał nic wspólnego z tyranią. Przeciwnie – bardzo starał się
