Rzeczpospolita wieku XVII
Czas potęgi
- Barok, choć wiek to srebrny, nie złoty, jak jego poprzednik, był w historii Polski bardzo ważny.
- Rzeczpospolita szlachecka XVII w. obejmuje około miliona kilometrów kwadratowych!
- Terytorialnie – drugie po Rosji państwo w Europie.
- To w baroku ugruntował się katolicyzm, odtąd z polskością identyfikowany.
- Jest państwem wielonarodowościowym – wiążącym w jedno Polskę, Litwę, Ukrainę.
- Jest państwem demokracji szlacheckiej, warstwa szlachecka jest zamożna, patriotyczna, jej siedzibą jest polski dwór (to czasy opisane przez Henryka Sienkiewicza w Trylogii).
- Umacnia się mit domu-dworu polskiego jako symbolu polskości.
- Właśnie w XVII w. zarysował się ostry podział na szlachtę i magnaterię: tę pierwszą swojską, tę drugą związaną z zagranicą.
- To w tym czasie ugruntowało się poczucie wielkości narodu, duma polskości, co może oznaczać miłość ojczyzny, ale i megalomanię.
- Poczucie siły umacniają zwycięstwa: nad Szwedami w dobie potopu, pokonanie Turków pod Wiedniem. Jednak wojny trapiące kraj doprowadzają do jego osłabienia. Ludziom baroku nawet się nie śniło, że Rzeczpospolita może upaść – pewni swojej potęgi, nigdy nie uwierzyliby w widmo zaborów.
Zapowiedź upadku
- Załamanie potęgi, upadek kultury – w XVII w. postępuje osłabienie państwa.
- Po sąsiedzku wyrastają mocarstwa takie jak Rosja i Prusy.
- Wiek wojen nie przynosi wzrostu dobrobytu, lecz nadwyręża gospodarkę państw.
- Rozrost przywilejów szlacheckich powoduje bałagan, wieczne kłótnie i osłabienie władzy królewskiej.
- Liberum veto – przywilej, który pozwalał zerwać sejm jednym szlacheckim głosem – przyczyną
- upadku demokracji szlacheckiej.
- Elekcje królów – rywalizacja o przychylność szlachty, zmiany, wybory nie prowadziły do stabilizacji państwa.
- Przekupstwo, opilstwo i kłótliwość szlachty prowadziła do coraz gorszego stanu w Rzeczpospolitej.
Specyfika polskiego baroku: sarmatyzm
- Specyfiką polskiego baroku jest sarmatyzm jako kultura szlachty polskiej i panujące wśród niej przekonania o starożytnym pochodzeniu i wyjątkowości narodu. Postawa ta wpływała na strój, obyczaj, poglądy i politykę szlachty.
- Teoria postrzegania Polski jako narodu wybranego, którą znamy z epoki romantyzmu, ugruntowała się właśnie w wieku XVII. Wymyślono ją nawet wcześniej, ale szlachcice baroku z radością ten pomysł podchwycili i rozpropagowali. Analogii dziejów Polski poszukiwano w Biblii. Za cud uznawano zwycięstwo nad Szwedami i przyznawano Polsce prymat nad innymi narodami. Wspomniany teolog Wojciech Dębołęcki pisał nawet, iż Polacy dziedziczą władzę polityczną nad światem, bo do Polski przeniesiono tron świata z Libanu…
W sztuce
- Portret trumienny – wizerunek zmarłego umieszczony na krótszym boku trumny. Najstarszy zabytek tego typu to trumienny portret króla Stefana Batorego.
- Portret sarmacki – postać szlachcica, który z reguły stoi przy stoliku. Obok: berło, księga, krucyfiks lub inny symbol urzędu Sarmaty.
.
Porównanie epok
Wiek XVI Renesans
|
Wiek XVII
Barok
|
Wiek XVIII
Oświecenie
|
.
Rzeczpospolita szlachecka – sarmacka i dworska
Dwory szlacheckie
|
Pałace magnackie
|
.
Polska szlachecka
- KRÓL
- dwór królewski
- XVI wiek – Kraków
- XVII wiek – Warszawa
- MAGNATERIA
- dwory magnackie, np.
- Czartoryskich w Puławach
- Branickich w Białymstoku
- Krasickich w Krasiczynie
- Leszczyńskich w Baranowie
- MIASTA
- kupcy, rzemieślnicy
- studenci
- zalążki inteligencji
- gołota
- WSIE
- szlachta ziemiańska
- dwory szlacheckie na wsiach
- dworki zaściankowe
- chłopi przypisani do ziemi
.
Podsumowanie – jaki był polski barok?
- Barok, choć wiek to srebrny, nie złoty, jak jego poprzednik, był w historii Polski bardzo ważny.
- To w tym czasie ugruntowało się poczucie wielkości narodu, duma polskości, co może oznaczać miłość ojczyzny, ale i megalomanię.
- To XVII w. dowiódł potęgi Polski (Szwecja, Turcja) i stał się początkiem jej słabości – stuleciem wojen i bałaganu.
- To w baroku ugruntował się katolicyzm, odtąd często z polskością identyfikowany.
- W baroku powstawał polski krajobraz dworków szlacheckich, a siedziby magnatów są dziś zabytkiem architektury. I właśnie w XVII w. zarysował się ostry podział na szlachtę i magnaterię: tę pierwszą swojską, tę drugą związaną z zagranicą.
- Był więc barok bogaty, pełen sprzeczności, niespokojny – ale na pewno nie nudny.
Ważne wydarzenia – historia Polski w datach
- 1576 – początek panowania Stefana Batorego,
- 1587 – początek panowania Zygmunta II Wazy,
- 1596 – Warszawa stolicą Polski,
- 1600 – początek wojen ze Szwecją,
- 1632 – początek panowania Władysława IV Wazy,
- 1648 – wybuch powstania Chmielnickiego,
- 1648 – początek panowania Jana Kazimierza,
- 1655-1660 – potop szwedzki,
- 1669 – początek panowania Michała Korybuta Wiśniowieckiego,
- 1683 – bitwa pod Wiedniem,
- 1697 – początek panowania Augusta II Mocnego,
- 1704 – elekcja Stanisława Leszczyńskiego.
Ważne w baroku polskim:
- jego specyfika – ugruntowanie sarmatyzmu, demokracji szlacheckiej.
- umacnia się mit domu – dworu polskiego jako symbolu polskości.
- Król Zygmunt III Waza przenosi stolicę z Krakowa do Warszawy.
- ważny jest temat patriotyczny (Wacław Potocki).
- podobnie jak w całej Europie poeci podejmują tematy metafizyczne (Daniel Naborowski).
- powstaje twórczość dworska (Jan Andrzej Morsztyn).
- wojny trapiące kraj doprowadzają do jego osłabienia
Narodziny dzieł literackich:
- 1601 – Rytmy abo wiersze polskie Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego,
- 1647 – Kanikuła albo psia gwiazda – tom poezji Jana Andrzeja Morsztyna,
- 1661 – Lutnia – tom poezji Jana Andrzeja Morsztyna,
- 1670 – Transakcja wojny chocimskiej Wacława Potockiego,
- 1688 – Moralia, Ogród fraszek – tomy poezji Wacława Potockiego,
- 1690 – Pasek pisze Pamiętniki (wydane dopiero w 1836 r.).
Potrzebne pojęcia:
- Sarmatyzm – model kultury i poglądów szlachty polskiej.
- Konserwatyzm – postawa zachowawcza, przywiązanie do tradycji i niechęć wobec wszelkich reform oraz innowacji.
- Kosmopolityzm – postawa hołdująca obcym wzorom, zapatrzenie w zagranicę, lekceważenie własnej kultury. Kosmopolita to „obywatel świata”.
- Rokoko – ostatnia faza baroku, styl charakteryzujący się lekkością, ulotnością, wdziękiem. Oddziaływał na modę, architekturę wnętrz, sztukę użytkową, malarstwo. Mniej na literaturę – tu przejawem rokoko są utwory ulotne, okolicznościowe, jak anakreontyk.
Stany polskie:
- magnateria,
- szlachta,
- mieszczanie,
- chłopi.
Zobacz: