Wieś polska dostarczyła literaturze sporo materiału – nie było epoki, której poezja lub proza nie opiewałyby dworku sielskiego, krajobrazu wiejskiego albo losu, obyczajów czy mentalności chłopa. To z pochwały wsi wyrosła sielanka, powstał także w naszej świadomości mit o uspokojeniu, ciszy, odpoczynku, który niesie wieś. Pytania o utwory dotyczące wsi – wizje sielankowe i realistyczne – znalazły odpowiedzi przy kolejnych epokach.

 

Zestawmy więc teraz konspekt tytułów o wiejskiej tematyce, ich autorów i gatunków.

Średniowiecze:

Renesans:

Barok:

  • Jan Chryzostom Pasek – Pamiętniki;
  • Szymon Zimorowic – Roksolanki (sielanki);
  • Lament chłopski na pany (utwór anonimowy).

Oświecenie:

  • Franciszek Karpiński – Laura i Filon (sielanka) – sentymen­talizm.

Romantyzm:

Pozytywizm:

  • Maria Konopnicka – liryki
  • Eliza Orzeszkowa – Nad Niemnem– powieść

Młoda Polska:

Dwudziestolecie międzywojenne:

  • Leopold Staff – Ścieżki polne – tom wierszy (m.in. Kartoflisko).
  • Witold Gombrowicz – Ferdydurke
  • Bolesław Leśmian – poezje – np. Dusiołek.
  • Józef Czechowicz – Na wsi, Przez kresy

Literatura współczesna:

  • Stanisław Nowak – A jak królem a jak katem będziesz, Psalmy
  • Jacek Kawalec – Tańczący jastrząb
  • Edward Redliński – Konopielka
  • Witold Myśliwski – Kamień na kamieniu, Pałac.

 

Zobacz:

Wieś

Wieś – TEST

Jak pisać o wsi?

Realizm i idealizacja – dwa spojrzenia na wieś w literaturze renesansu