Tag "praca domowa"
Faust, bohater tragedii Goethego, to niezwykły człowiek. Posiadł niezwykłą wiedzę – studiował na kilku fakultetach, ma swoich uczniów, prowadził własne badania i studia. Właściwe całe życie poświęcił pracy naukowej. Mimo swej mądrości i tak imponującej wiedzy, nie jest szczęśliwy. Pragnie czegoś więcej – czego? Sam dokładnie nie wie, ale chciałby pożyć piękniej, intensywniej, z większym rozmachem. To sprawia, że ten mędrzec jest bohaterem uniwersalnym, bliskim każdemu człowiekowi. Uosabia marzenia każdego
Odyseusz – charakterystyka Odyseusz, bohater Odysei Homera, to król Itaki, mąż pięknej i wiernej Penelopy i ojciec Telemacha. Rodzina i królestwo były dla niego wielką wartością: 10 lat trwa jego podróż na rodzinną wyspę! Ta podróż obfituje w trudy i niebezpieczeństwa, których mógł uniknąć. Zgubiła go jednak … próżność. Ten na ogół rozważny i mądry bohater wyjawia swoje imię Polifemowi i tym samym narażą się na zemstę Posejdona, który jak
Tartuffe, bohater Świętoszka Moliera – charakterystyka. Świętoszek, tytułowy bohater komedii Moliera, to raczej antypatyczna postać. Mało brakowało, a przejąłby on cały dom i majątek naiwnego Orgona – rozpoznanie w nim oszusta i przestępcy przez urzędnika, który przyszedł do domu Orgona, to trochę naciągany chwyt. Bardziej prawdopodobne byłoby, gdyby naiwność i głupota zostały ukarane… Tartuffe to człowiek o rumianej, okrągłej twarzy, kreujący się na ascetę spędzającego całe dnie na modlitwie i
Święty Aleksy Święty Aleksy, bohater średniowiecznej legendy, to wzór świętego – ascety. Choć dziś postępowanie świętego i jego tryb życia mogą wydawać nam się dziwne, a nawet psychopatyczne, to jednak asceta był jednym z najważniejszych wzorców parenetycznych średniowiecza! Aleksego nie postrzegano jak wariata ani niezwracającego uwagi na uczucia innych psychopatę, lecz godnego najwyższego podziwu człowieka, który dzięki swej wyjątkowości i wytrwałości osiągnął najwyższe szczęście – chwałę w niebie. Nie zapominajmy,
Hrabia Henryk to postać tragiczna. Jego tragizm wynika ze sprzeczności między uprawianiem poezji a rolą męża i ojca. Poza tym ideały romantycznej poezji (mara Dziewicy – ideał romantycznej kochanki, “stary orzeł wypchany w piekle”- symbol sławy, “spróchniały obraz Edenu, dzieło Belzebuba” – symbol natury) okazują się szatańskimi mamidłami, a obowiązki męża i ojca są nudne, męczące, tchną filisterstwem. Hrabia Henryk symbolizuje także tragizm ginącej klasy – arystokracji. Zresztą – chce
Eugeniusz Rastignac – charakterystyka Eugeniusz Rastignac jest młodzieńcem o ujmującej powierzchowności, który podoba się kobietom. Ma niebieskie oczy, czarne włosy i jasną karnację. Dość szybko zauważa, że uroda potrzebuje odpowiedniej oprawy – czyli eleganckiego ubrania, dlatego zanim wejdzie na salony, inwestuje w elegancki, dobrze uszyty strój. Widzi, że człowiek niechlujny, ubrany niestarannie i o złych manierach w Paryżu ani rusz. Ludzie często oceniają nas po pozorach – jako biednie ubrany
Jacek Soplica i dzieje jego życia stały się symbolem (i modelem) przemiany duchowej z człowieka hardego, samowolnego, realizującego przede wszystkim własne zachcianki, a nawet naruszającego prawo w człowieka, który poświęca własną dumę na rzecz dobra kraju, pokorą i działalnością patriotyczną odkupuje dawne przewinienia wobec ludzi i ojczyzny. Od tej pory taki model bohatera zaczął się pojawiać w literaturze polskiej – słynny przykład takiego bohatera to Sienkiewiczowski Kmicic. Jacek to chyba
Andrzej Kmicic – charakterystyka Andrzej Kmicic to jeden z najsympatyczniejszych, obok Zagłoby i Wołodyjowskiego, bohaterów Trylogii. Nie jest to bohater, który ma szczególnie bogate życie duchowe, lecz na pewno ma ciekawe przygody. Jego koleje losu przypominają trochę dzieje Jacka Soplicy – jak bohater Pana Tadeusza jest śmiertelnie zakochany, lecz los rozdziela go z ukochaną. Prawdę mówiąc, Kmicic traci Oleńkę przez własną głupotę i wandalizm, a Jacek z przyczyn niezależnych od
Werter, bohater powieści Johanna Wolfganga Goethego Cierpienia młodego Wertera, niekoniecznie musi wzbudzać sympatie współczesnego czytelnika. Wydaje się ślamazarny, leniwy, płaczliwy i … niemęski. Trudno dziś uwierzyć, że w ówczesnych młodych odbiorcach powieści wzbudzał tyle emocji, że wydawał się im fascynującym bohaterem – naśladowano jego sposób ubierania się (nawet efektowne zestawienie żółtego z błękitnym) i sposób mówienia. Młodym ludzie uważali, że Werter jak nikt wyraził ich nastroje – przygnębienie, poczucie bezsensu
Maciej Boryna jest jednym z najważniejszych bohaterów powieści Reymonta. Mamy wrażenie, że wraz z jego śmiercią wszystko się zmienia: Jagna zostaje wypędzona z domu, kobieta (Hanka) ma w pewnym sensie lepszą pozycję od mężczyzny (Antka) itd. Widzimy, że Maciej, choć pełen wad, był gwarantem pewnego porządku i w domu, i w gromadzie. Chłopi potrzebowali silnego przywódcy, którym nie mógł być przecież ksiądz dobrodziej (potraktowany zresztą w powieści z ironią i
Makbet był człowiekiem o ogromnej wrażliwości i wyobraźni. Analizował stany własnej duszy i zmiany, jakie w nim zachodziły, dręczyło go poczucie winy. To bohater niemal tak refleksyjny i wrażliwy jak inny bohater dramatu Szekspira, królewicz Hamlet. Makbet ujmuje dojrzałością przemyśleń i ich piękna forma. Przemawia pięknym, niemal poetyckim językiem. Nawet gdy przegrał już wszystko, zmienił się w podejrzliwego i ponurego tyrana, stracił żonę i za parę chwil straci życie, wygłasza
Antygona jest tytułową bohaterką tragedii Sofoklesa. Pochodzi z rodu Labdakidów, na którym ciążyła klątwa bogów. Antygona wzbudza podziw swoją bezkompromisową postawą i odwagą. Bez wahania sprzeciwia się woli stojącego nad nią Kreona, gdy chodzi o spokój duszy brata. Jest więc idealistką, ale idealistką twardą i pewną swoich racji. Rozmawia z Kreonem bez strachu i pokory – przeciwnie, możemy sobie wyobrazić, że mówi do niego ostro, władczym tonem. To chyba musiało
Hamlet jest bohaterem niejednoznacznym, który nie podlega jednoznacznej ocenie. Jest wyjątkowym człowiekiem o bardzo bogatej, skomplikowanej osobowości. Zagrać Hamleta to prawdziwe wyzwanie dla aktorów i sprawdzian ich aktorskich umiejętności. I prawdziwe szczęście… Ilu aktorów, tyle interpretacji tej postaci. Hamlet to ważny bohater, gdyż takich emocji jak on doświadcza każdy z nas – waha się, nie umie podjąć decyzji, szarpie się i cierpi z tego powodu… Z tym bohaterem może identyfikować
Kwestionariusz osobowy: Imię i nazwisko: Bernard Rieux Wiek: 35 lat Pochodzenie: robotnicze Zawód: lekarz Stan cywilny: żonaty; jego trzydziestoletnia żona, chora od roku, 17 kwietnia wyjechała do sanatorium w górach Miejsce zamieszkania: Oran Wygląd: Średniego wzrostu. Mocne ramiona. Twarz niemal kwadratowa. Oczy ciemne i lojalne, ale szczęki wystające. Duży i regularny nos. Czarne włosy obcięte bardzo krótko. Usta łukowate, wargi pełne i niemal zawsze zaciśnięte. Wygląda trochę na sycylijskiego chłopa ze swoją opaloną skórą, czarnym
Charakterystyka Kurtza bohatera Jądra ciemności Conrada. Kurtz, bohater Jądra ciemności, symbolizuje bolesny rozdźwięk między planami, wzniosłymi i szlachetnymi ideałami oraz ich realizacją. Bohater miał naprawdę piękne idee, nie chciał krzywdzić afrykańskich plemion ani nie myślał o władzy. Dopóki nie znalazł się na miejscu – wtedy wywalczył sobie wśród dzikich pozycję boga, zaczął ich traktować jak śmieci, wymagał bezwzględnego posłuszeństwa. Kurtz, któremu prorokowano wielką karierę jako najzdolniejszemu agentowi, stał się solą
Jak rozumiesz przesłanie wiersza Leopolda Staffa pt. Odys? Leopold Staff Odys Niech cię nie niepokoją Cierpienia twe i błędy. Wszędy są drogi proste, Lecz i manowce są wszędy. O to chodzi jedynie, By naprzód wciąż iść śmiało, Bo zawsze się dochodzi Gdzie indziej, niż się chciało. Zostanie kamień z napisem: Tu leży taki a taki. Każdy z nas jest Odysem, Co wraca do swej Itaki. Odyseusz, wśród Rzymian zwany Ulissesem, jest w naszej świadomości i kulturze
Tragedia antyczna a dramat renesansowy. Tragedia antyczna wywodzi się z obrzędów religijnych ku czci Dionizosa. Śpiewano wówczas pieśni pochwalne zwane dytyrambami, z których rozwinęła się z czasem tragedia, gdy koryfeusz (przewodnik chóru) jako pierwszy aktor zaczął dialog z chórem. Cechy gatunku: Tragizm stanowiący istotę tragedii i określający koncepcję losów bohaterów. Według Juliusza Kleinera (literaturoznawcy) to konflikt wartości niezdolnych do współistnienia. Na tragizm składają się: starcie równorzędnych racji moralnych, splot nieszczęśliwych okoliczności, dysproporcja między winą i karą, bohater
Literatura przedstawia różne koncepcje ludzkiego życia. Czy któraś z nich jest Ci szczególnie bliska? Odpowiedz, odwołując się do wybranych przykładów. Komentarz Nie daj się ponieść emocjom. Nie jest to wcale sprzyjający moment, byś mógł w końcu ponarzekać, wyrzucić z siebie całą gorycz istnienia, przekonać wszystkich, że życie jest okropne. Jeśli na pewno tego właśnie chcesz – postaraj się o bardziej finezyjną, zawoalowaną formę. Nie warto chaotycznie wyliczać, do czego wszyscy poeci i filozofowie porównali żywot
Czy literatura może nam pomóc w odpowiedzi na pytanie o naturę człowieka? Komentarz Materiał literacki jest bardzo bogaty – ze znalezieniem przykładu nie powinno być więc problemu. Najważniejszą sprawą jest jego dobór, znalezienie jakiegoś klucza. Zastanów się, czy chcesz zaprezentować człowieka jako istotę prawie równą Bogu/ bogom, istotę o dwoistej naturze, aktora na scenie teatru życia, niewolnika własnych namiętności, igraszkę w rękach losu – to tylko kilka przykładów. Możesz wybrać jedną możliwość, która jest
Jakie kryteria powinien spełniać utwór, który można określić mianem arcydzieła? Odpowiedz, przytaczając przykłady tekstów będących – Twoim zdaniem – arcydziełami. Jak zacząć? Przykład I Podobno jednym z zadań szkoły jest zapoznanie ucznia z arcydziełami literatury polskiej czy obcej. Rzeczywiście, polskie szkoły wypełniają to zadanie znakomicie. Wielu z nas zapamięta do końca życia cytaty z „Hamleta” czy „Dziadów”, nie wiedząc najważniejszego – po co? Wałkowane wielkie dzieła tracą swoją wymowę, sens, piękno; wydają się sztuczne
