Polityka
- Sejm Wielki (1788-1792) inaczej Czteroletni – sejm, na którym zawieszono szkodliwą zasadę liberum veto, by móc przeprowadzić potrzebne w kraju reformy. Najważniejszym osiągnięciem Sejmu jest ustalona w roku 1791 Konstytucja 3 maja – pierwszy w Europie nowoczesny dokument porządkujący sprawy państwa. Niestety, po Sejmie Czteroletnim następują targowica i II rozbiór Polski.
- Insurekcja kościuszkowska (1794) zakończona klęską i trzecim rozbiorem. Odpowiedź Polaków na rozbiór ojczyzny. Polska ginie z map Europy, ale Polacy próbują walczyć o swoją wolność.
- Legiony Dąbrowskiego we Włoszech. Jest to pierwsza próba odzyskania niepodległości podczas epoki napoleońskiej. Swoistym sukcesem będzie zapewne utworzenie Księstwa Warszawskiego w 1807 roku, ale wraz z klęską Napoleona upadną polskie nadzieje. Skończy się też oświecenie, a zacznie romantyzm.
Kultura
- Z inicjatywy króla powstaje pierwszy teatr publiczny (1765), a w 1779 roku powstaje Teatr Narodowy. W stolicy od tej pory działa zawodowa, stała scena polska, występują też zespoły zagraniczne. Doganiamy pod tym względem Europę.
- Działalność króla Stanisława Augusta Poniatowskiego – mecenat nad artystami, poetami, malarzami, rozbudowa Łazienek w Warszawie, kwitnie kulturalne życie dworu.
Obiady czwartkowe, czyli spotkania literatów, artystów i myślicieli, którzy nie tylko debatowali czy prezentowali swą twórczość, lecz także wydawali organ prasowy obiadów – Zabawy Przyjemne i Pożyteczne.
Miejsce – Zamek Królewski, a od 1770 roku – Łazienki.
- Nastąpił rozwój prasy. Najważniejszy tytuł to Monitor. Stał się medium informującym, ale także pouczającym, prezentował pozytywne wzorce, rozpowszechniał oświeceniowe idee. W dobie Sejmu Wielkiego stał się również orężem politycznym. Powstał też z inicjatywy króla, a pierwszymi autorami byli Ignacy Krasicki i generał Adam Czartoryski.
- Kuźnica Kołłątajowska – swoisty klub polityczny ludzi skupionych wokół Kołłątaja, propagujący ideały patriotyzmu i reform.
- Rozwój publicystyki czyli piśmiennictwa politycznego propagującego reformy, informującego o stanie państwa. Wtedy nie nazywano jeszcze tego publicystyką, ale pisano: traktaty, broszury, ulotki, które krążyły wśród społeczeństwa. Cechą tych publikacji była anonimowość, dlatego traktat Kołłątaja zwie się na przykład Anonima listów kilka…
- Księgarnia Grölla założona przez przybysza z Drezna, oferowała dzieła zagraniczne (np. Wielką Encyklopedię Francuską), ale też utwory polskie – Krasickiego, Trembeckiego i innych. Jak już wspominaliśmy, czytelnictwo w Warszawie stało na wysokim poziomie, a przyczyniały się do tego księgarnie i biblioteki. Pierwszą biblioteką publiczną była Biblioteka Załuskich.
Oświata
- Collegium Nobilium
Szkoła dla synów szlacheckich, założona w 1740 roku przez Stanisława Konarskiego. Była to nowoczesna szkoła dla synów szlacheckich, edukacja w niej trwała osiem lat, wyróżniała się m.in. tym, że nie wolno było karać uczniów chłostą!
- Szkoła Rycerska
Założona w 1765 roku przez króla Stanisława Augusta, a komendantem jej został Czartoryski. Uczniowie tej szkoły śpiewali hymn Krasickiego Święta miłości kochanej ojczyzny, a wśród wykładowców mieli cudzoziemców z kręgu encyklopedystów. Uczyli się w niej chłopcy od lat ośmiu, a do jej absolwentów należą: Tadeusz Kościuszko, Julian Ursyn Niemcewicz, generał Sowiński. Przedmioty ówczesne podobałyby się i dziś (poza łaciną może): niemiecki, francuski, ekonomia, fizyka, historia, fechtunek i jazda konna.
- Komisja Edukacji Narodowej
KEN, utworzona w roku 1773, była czymś na kształt ministerstwa oświaty (także pierwszy organ tego typu w Europie). Powołano ją w dobie reform Sejmu Wielkiego, by ulepszyć i zreformować szkolnictwo w Polsce. Objęła 73 szkoły średnie – a borykała się głównie z brakiem kadr nauczycielskich.
Reformy KEN:- język polski językiem wykładowym,
- ograniczenie łaciny,
- przedmioty matematyczne, przyrodnicze i etyka w programach,
- lektury obowiązkowe, np. Kochanowski.
- Towarzystwo do Ksiąg Elementarnych
Powołane przez KEN miało za zadanie opracowywać nowoczesne podręczniki.
- Towarzystwo Przyjaciół Nauk
Stawiało sobie za zadanie obronę kultury narodowej i języka polskiego. Działało już po rozbiorach, bo w latach 1800-1832.
Teatr
- Wyróżniamy teatr jako nową gałąź w polskiej kulturze, bo teraz, w oświeceniu, zacznie odgrywać wielką rolę. To nic, że przed dwustu laty Kochanowski napisał Odprawę posłów greckich, to nic, że na dworach króla i magnatów trupy aktorskie przedstawiały repertuar zagraniczny. Dopiero teraz, gdy zaistniała scena publiczna i funkcjonuje Teatr Narodowy, sztuka dramaturgii będzie mogła naprawdę się rozwinąć. I przyczynił się do tego król Staś, miłośnik teatru, który kazał w Łazienkach wystawić pomnik Szekspirowi.
- I oto nowość i specyfika epoki: nośnikiem tak poważnych ideałów oświeceniowych wcale nie stała się tragedia, lecz komedia. Komedia w guście molierowskim, wymowna i skuteczna.
- Teatr Narodowy działa od wiosny 1765.
- Otrzymał siedzibę na placu Krasińskich w 1779 r.
- Stał się centrum kulturalnym stolicy. Grano repertuar zagraniczny, sztuki francuskie, opery włoskie, powoli powstawały własne dramaty.
- Ludzie teatru
- Franciszek Zabłocki
- Franciszek Bohomolec
- Julian Ursyn Niemcewicz
- Wojciech Bogusławski
Został nazwany ojcem teatru narodowego. Był aktorem i reżyserem, dyrektorem teatru oraz autorem scenariuszy. To właśnie w czasach Sejmu Wielkiego i za sprawą Bogusławskiego teatr zaczął odgrywać rolę patriotyczną. Napisał utwór Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale – operę komiczną.
Datownik epoki
- 1763 – umiera August III Sas
- 1764 – elekcja Stanisława Augusta Poniatowskiego
- 1768-1772 – konfederacja barska – próba obalenia króla
- 1772 – I rozbiór Polski
- 1788 – początek Sejmu Wielkiego
- 1791 – Konstytucja 3 maja
- 1792 – targowica
- 1793 – II rozbiór Polski
- 1794 – insurekcja kościuszkowska
- 1795 – III rozbiór Polski i abdykacja Stanisława Augusta Poniatowskiego
- 1797 – utworzenie Legionów Polskich we Włoszech – doba napoleońska.
Osobowości Polski oświeconej
- Stanisław Staszic
- Hugo Kołłątaj
- Adam Naruszewicz
- Julian Ursyn Niemcewicz
- Franciszek Zabłocki
- Franciszek Karpiński
- Franciszek Salezy Jezierski
- Józef Wybicki
- król Stanisław August
Klasycyzm
To główny i najważniejszy nurt oświecenia. Tworzą go najpotężniejsze umysły epoki, składają się nań największe dzieła tych czasów. Klasycyzm współgra z bieżącym życiem politycznym państwa, twórcy tego nurtu potrafią łączyć filozofię rozumu, naukę o ogólnych prawach dotyczących ludzkości z patriotyzmem.
Dzieła klasycyzmu
Ignacy Krasicki
- Satyry
- Bajki
- Monachomachia
- Antymonachomachia
- Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki
- Pan Podstoli
Adam Naruszewicz
- satyry (Chudy literat)
- Historia narodu polskiego (próba ujęcia dziejów Polski)
Julian Ursyn Niemcewicz
- Powrót posła
- Podróż po Ameryce
- Śpiewy historyczne
Franciszek Zabłocki
- komedie:
- Fircyk w zalotach
- Sarmatyzm
Stanisław Trembecki
- Sofiówka
Tematy klasycyzmu
- problematyka moralna (etyczna),
- sprawy kraju (polityczna),
- obyczaje (portret społeczeństwa i człowieka).
Tematy sentymentalizmu:
- Przeciwstawienie skażonego miasta – wsi bliskiej naturze.
- Miłość nieszczęśliwa.
- Przeciwstawienie młodości – starości pozbawionej ideałów.
- Przeciwstawienie światu jednostki ludzkiej.
Komedie
- Fircyk w zalotach – Zabłocki,
- Sarmatyzm – Zabłocki,
- Powrót posła – Niemcewicz,
- Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale – Wojciech Bogusławski (opera komiczna).
Zobacz:
32. Wymień „reduty oświecenia” – najważniejsze instytucje kulturalne, stowarzyszenia i szkoły.
Portret Polaków i obyczajów polskich zawarty w literaturze oświecenia