PRACA DOMOWA
Temat: Omów znaczenie poniższej sceny, odwołując się do znajomości głównego bohatera Jądra ciemności – Kurtza. – Pan dobrze go znał – szepnęła po chwili żałobnego milczenia. – W tamtejszych warunkach bliskość przychodzi łatwo – odparłem. – Znałem go na tyle, na ile jeden człowiek może poznać drugiego. – I podziwiał go pan – dodała. – Nie można go było znać i nie podziwiać prawda? – Był wybitnym człowiekiem – powiedziałem niepewnie. – Poddając
„Zmierzch ery Gutenberga”. „Słowu pisanemu nic nie jest w stanie zagrozić”. Z którymi z tych ocen dotyczących współczesności się zgadzasz? Odwołaj się do wybranych zjawisk dawnej i współczesnej kultury. Pismo jest dziś uważane za coś naturalnego, stale obecnego w naszej kulturze. Ale nie zawsze tak było: w pierwszych okresach istnienia pisma znane ono było tylko wybrańcom i służyło zwykle do prowadzenia rachunków, ale też przechowywania tajemnej wiedzy, niedostępnej zwykłym śmiertelnikom; w Egipcie pismo miało charakter magiczny
„Ja przekorny, ja upiorny, ja rozbawiony” – charakteryzuje się Witold Gombrowicz w III t. Dzienników. Dalej stwierdza: „(…) dookoła każdej mojej książki wytwarza się naprzód coś w rodzaju ciemności, nasyconej lekką konsternacją”. Gombrowiczowskie zagadki i gry z czytelnikiem – przedstaw to zagadnienie na podstawie dowolnie wybranego dzieła Witolda Gombrowicza. I. Wszystko zaczyna się już od tytułu Ferdydurke ukazała się w 1937 r. (na okładce widniał jednak rok 1938), czyli dwa lata przed legendarną powieścią Jamesa Joyce’a
Czas i miejsce w epoce Uwaga! – mamy do czynienia z twórcą kultowym! Sienkiewicz jest jednym z najważniejszych polskich pisarzy – tradycja i sympatia czytelników uczyniły z niego symbol polskiej literatury, patriotyzmu i tradycji. Jego miejsce i czas to Warszawa pozytywizmu, podobnie jak w przypadku Prusa. Z tym że Prus zasiedział się w Warszawie, podczas gdy Sienkiewicz był zachłannym podróżnikiem – odwiedził nawet Afrykę i Amerykę Północną, co wpłynęło na tematykę i kształt jego twórczości. Lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte XIX wieku to okres, gdy
W jakim świecie – a właściwie w jakich światach żył Stefan Żeromski? Do Żeromskiego przyznają się dwa miasta – Kielce, gdzie się urodził i chodził do szkół, i Warszawa, gdzie studiował, mieszkał i zaznał sławy. Również dwie epoki mają do niego prawo: przełom wieków, czyli Młoda Polska, i dwudziestolecie międzywojenne. Debiutował jeszcze w Polsce pod zaborami. Ważny był dla pisarza temat klęski powstań i ich historia. Marzył, jak wielu Polaków, o wolności ojczyzny, swoją postawę głosił piórem i rychło zyskał miano
Epoka Wyspiańskiego Młoda Polska – Kraków. Młoda Europa – Paryż. Przełom wieków XIX i XX. Ponad sto lat temu. Maksyma „Obyś żył w ciekawych czasach” sprawdza się przy biografii Wyspiańskiego w sposób szczególny – bo były to czasy wyjątkowe dla artystów. Szalone – bohema artystyczna, apoteoza sztuki, poczucie końca wieku. Naprawdę nowatorskie pomysły w dziedzinie malarstwa, poezji, teatru. Paryż poetów, takich jak Rimbaud, Baudelaire, szaleńców i skandalistów, z kolei Kraków
Wiedza niezbędna do tematów z Prusa W jakim świecie żył Bolesław Prus? Warszawa, XIX wiek, lata siedemdziesiąte, osiemdziesiąte. Polska nie istnieje jako samodzielny kraj – znajduje się pod zaborami Rosji, Austrii i Prus. W roku 1864 klęską zakończyło się powstanie styczniowe. Młode pokolenie – pozytywiści, do których Prus należy – inaczej, praktyczniej postrzegają swoją misję walki o kraj i miłość ojczyzny. Prus należy do grona pozytywistów warszawskich, publikuje w prasie, znane są jego felietony. To
Adam Mickiewicz narodowy wieszcz, jeden z najważniejszych polskich twórców rozpoczął polski romantyzm zbiorem Ballady i romanse prowadził do literatury fantastykę, ludowe podania, mistycyzm twórca wallenrodyzmu – teorii o walce metodą podstępu i zdrady, ale w słusznym celu utrwalił w poezji pejzaże egzotyczne i swojskie (Sonety krymskie, Pan Tadeusz) stworzył biblię polskiego domu i portret szlachty w Panu Tadeuszu jak nikt inny ujął i propagował temat patriotyczny stworzył pierwszy dramat romantyczny – Dziady był twórcą koncepcji mesjanizmu narodowego w ujęciu mistycznym –
Interpretacja porównawcza dwóch liryków miłosnych: „Do*** Na Alpach w Splügen w 1829” i „Zakochani” Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Odwieczny temat miłości był podejmowany przez twórców wszystkich epok. Na przestrzeni wieków wykształciło się wiele poetyckich „języków miłości” – związanych z różnymi konwencjami literackimi. Jak wszystkie odwieczne motywy, także ten przybierał różne formy w zależności od czasu powstania realizującego go utworu, jak i indywidualności utworu. W wypadku wierszy Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Mickiewicza interesujące może być jednak nie tylko porównywanie ich pod względem
Skamandryci i ich stosunku do roli poezji – ten temat został opracowany na podstawie wiedzy o epoce i grupach literackich (to ważne!) i wiersza „Do krytyków” Juliana Tuwima. W roku 1918 skończyła się trwająca od czterech lat I wojna światowa. Te okrutne lata zniszczyły bezpowrotnie starą wizję świata i rządzące nim wartości. Wojna przyczyniła się też do niezwykle szybkiego rozwoju cywilizacji technicznej. Zafascynowani nowoczesnością – przejawiającą się w rozpowszechnieniu takich wynalazków, jak kino,
Przeczytaj realizację tematu dotyczącego szarego człowieka. Interpretacja wiersza Bolesława Leśmiana Spotykam go codziennie zwraca uwagę na bardzo istotne problemy i motywy. Bolesław Leśmian to jeden z najsłynniejszych polskich poetów. Jego twórczość przypada na epokę Młodej Polski i, później, dwudziestolecia międzywojennego. Jeżeli chodzi o postawę artysty wobec społeczeństwa, są to epoki niemal przeciwstawne. Twórcy młodopolscy gardzili „filistrami” i „kołtunami” i drwili z nich, wyraźnie widać to w tekstach takich jak „Forpoczty” Wacława
„Nikt się nie może ostać wobec prawdy, ona jest wielką, wieczną tryumfatorką.” Słowa Emila Zoli zdają się napawać optymizmem wszystkich tych, którzy przeczytali Spójrzmy prawdzie w oczy Stanisława Barańczaka. Wydźwięk słów Zoli jest jasny i stanowczy – prawda zawsze wygrywa! Barańczak nie kwestionuje tego stwierdzenia (które zresztą jest co jakiś czas potwierdzane przez historię), pokazuje jednakże jego dodatkowy aspekt. O prawdę należy walczyć. A każda walka pociąga za sobą ofiary. Nawet
Dokonaj charakterystyki Tartuffe’a (Świętoszek Moliera). Prezentacja wstępna Tartuffe, tytułowy Świętoszek, to przygarnięty przez Orgona żebrak, który w rzeczywistości okazuje się perfidnym oszustem czyhającym na majątek rodziny. Już na wstępie wzbudza ciekawość odbiorcy, zwłaszcza że autor wprowadza go na scenę dopiero w trzecim akcie. Wcześniej prezentuje tę postać jedynie za pośrednictwem opinii innych bohaterów sztuki, które nierzadko sobie przeczą (co innego mówią Orgon i jego matka, zupełnie odmienne sądy prezentują pozostali
Nad Niemnem – powieść realistyczna czy tendencyjna? Zacznij od wprowadzenia Zaznacz różnicę znaczeniową między terminami powieść realistyczna i powieść tendencyjna. Podkreśl, że powieść tendencyjna była formą charakterystyczną dla pierwszej fazy pozytywizmu polskiego, w miarę rozwoju prądu zaś znacznie popularniejsze stały się utwory typowo realistyczne. Nad Niemnem to powieść Elizy Orzeszkowej powstała w okresie pozytywizmu, czyli w czasie, kiedy przed literaturą stawiano konkretne zadania. Pisać dla samego pisania po prostu nie wypadało. Cała literatura realizowała
Opisz obyczaje szlacheckie przedstawione w Panu Tadeuszu. Podtytuł Pana Tadeusza – Ostatni zajazd na Litwie oraz powtarzający się bardzo często w poemacie przymiotnik: „ostatni” sugeruje, iż mamy do czynienia z pożegnaniem dawnego, szlacheckiego świata. Nieodłącznym składnikiem tego świata jest pewna etykieta, pewne obyczaje… W epopei opisano je szczegółowo, barwnie i pięknie. Już pierwsza księga daje nam obraz szlacheckiej gościnności i ziemiańskich, staropolskich obyczajów. Gdy Tadeusz przybywa ze szkoły do rodzinnego domu – Soplicowa – stryj,
Zdecyduj się na ten pogląd, który – Twoim zdaniem – wyłania się z Dziadów cz. II. Wybierz tezę i ją uzasadnij: 1. Życie człowieka zamyka się ostatecznie wraz ze śmiercią. 2. Życie człowieka dopełnia się (nabiera pełni) dopiero wraz z jego pośmiertnymi losami. Czy rozumiesz temat? Masz wybrać jeden z dwóch poglądów, ten, z którym się zgadzasz, i uzasadnić go. Który pogląd wybierasz i dlaczego? Zastanów się, z jakim podejściem do sprawy śmierci spotykamy się w Dziadach. O czym
Jak to było naprawdę? – recenzja filmu Troja. Każdy choć trochę zainteresowany historią starożytnej Grecji zapewne czekał na ten film z ogromną niecierpliwością. (…) Z uwagą śledziłam wszystkie doniesienia z planu, rozczytywałam się w Iliadzie oraz oglądałam w internecie enigmatyczne zwiastuny. Wielkie nadzieje wiązałam przede wszystkim z gwiazdami zaangażowanymi do pracy nad tym obrazem i budżetem, którym dysponował reżyser – ponad 200 milionami dolarów. Z takim „zapleczem” po prostu aż wstyd byłoby nie zrobić dobrego i zapierającego dech w piersiach
Opisz dworek szlachecki na przykładzie Soplicowa z Pana Tadeusza. Śród takich pół przed laty, nad brzegiem ruczaju, Nas pagórku niewielkim, we brzozowym gaju, Stał dwór szlachecki, z drzewa, lecz podmurowany; Świeciły się z daleka pobielane ściany, Tym bielsze, że odbite od ciemnej zieleni Topoli, co go bronią od wiatrów jesieni. Ten opis dworu w Soplicowie, znany dobrze z I księgi Pana Tadeusza na długo ukształtował wyobrażenie polskich czytelników i widzów o dworku szlacheckim. Soplicowo, co ważne, znajduje się
Udowodnij, że literatura romantyczna była w dużym stopniu inspirowana wierzeniami ludowymi i folklorem. Martwe znasz prawdy, nie znane dla ludu, Widzisz świat w proszku, w każdej gwiazd iskierce… pisał Adam Mickiewicz w balladzie Romantyczność. I opowiedział się w niej zdecydowanie po stronie znanych ludowi, nie mędrcom wartości. Literatura romantyczna czerpała obficie z folkloru. A oto dowody… Po pierwsze: pojawiają się w utworach romantyków motywy znane z ludowej twórczości. Chociażby historia opowiedziana w balladzie Lilie wywodzi się najprawdopodobniej z ludowej
Czy podobnie jak Santiago, bohater Alchemika Paula Coelho, potrafiłbyś porzucić ustabilizowane życie, aby spełnić Własną Legendę? Wstęp Kiedy miałam pięć, a może sześć lat, marzyłam o tym, że w dorosłym życiu będę ujeżdżać konie. Ze wszystkich zwierząt na świecie konie kochałam najmocniej. Zbierałam pocztówki i naklejki z końmi, oglądałam westerny i relacje z zawodów jeździeckich. I męczyłam, prosiłam, błagałam rodziców, aby zawieźli mnie do klubu jeździeckiego. Rodzice ulegli, kiedy skończyłam osiem lat. Pierwsza wizyta w stajni, pierwsza jazda –
