WYPRACOWANIA i PRACE DOMOWE Z LEKTUR
Omów sposób literackiego kreowania bohatera w poniższym fragmencie noweli Elizy Orzeszkowej Gloria victis. Wodzem ich był człowiek świętego imienia, które brzmiało: Romuald Traugutt. Pytasz, dlaczego świętym jest to imię? Albowiem według przykazania Pana opuścił on żonę i dzieci, dostatek i spokój, wszystko, co pieści, wszystko, co raduje i jest życia puentą, czarem, skarbem, szczęściem, a wziąwszy na ramiona krzyż narodu swego poszedł za idącym ziemią tą słupem ognistym i w nim zgorzał. Nie tutaj zgorzał.
Określ różne postawy wobec Żydów na podstawie podanego fragmentu (Mendel Gdański) i znajomości całego utworu. Stary Mendel jedną rękę oparł na ramieniu chłopca, a drugą odsunął kobiety. Oprzytomniał już zupełnie przez tę jedną chwilę. – Dajta spokój, Janowa! – mówił twardym, brzmiącym jak dzwon głosem. – Dajta spokój! Ja wam dziękuję, bo wy mnie swoją świętość chcieli dać, mnie ratować, ale ja do moje okno krzyż nie chcę stawić! Ja się
Na podstawie lektury poniższego fragmentu i znajomości utworu odpowiedz na pytania Justyny: „Jan i Cecylia! Czy kochali się oni? Czy świat ich rozłączał, a połączyła mogiła? Jak żyli? i dlaczego, gdy umarli, tak na długo, na wieki, pozostali w sercach i pamięci ludzi?”. Znajdowali się w miejscu o kilka stóp zaledwie oddalonym od szczytu góry, na łagodnym skłonie, który tworzył małą, nieco spadzistą równinę. Trzeba było tylko trochę wzrok podnieść, aby zobaczyć ruchomą frędzlę zboża rosnącego nad samym brzegiem
Obyczaje szlachty polskiej utrwalone w Panu Tadeuszu. Zaprezentuj na podstawie przywołanego fragmentu i znajomości całej lektury. Księga I. Gospodarstwo Goście weszli w porządku i stanęli kołem; Podkomorzy najwyższe brał miejsce za stołem; Z wieku mu i z urzędu ten zaszczyt należy. Idąc, kłaniał się damom, starcom i młodzieży. Przy nim stał kwestarz, Sędzia tuż przy Bernardynie. Bernardyn zmówił krótki pacierz po łacinie. Mężczyznom dano wódkę; wtenczas wszyscy siedli I chołodziec litewski, milcząc, żwawo jedli. Pan
Obraz rewolucji w Nie-Boskiej komedii. Zinterpretuj scenę finałową. LEONARD Po tylu nocach bezsennych powinien byś odpocząć, Mistrzu – znać strudzenie ná rysach twoich. PANKRACY Nie czas mi jeszcze zasnąć, dziecię, bo dopiero połowa pracy dojdzie końca swojego z ich ostatnim westchnieniem. – Patrz na te obszary – na te ogromy, które stoją w poprzek między mną a myślą moją – trza zaludnić te puszcze – przedrążyć te skały – połączyć te jeziora –
Na podstawie przytoczonego fragmentu utworu oraz swojej znajomości lektury odpowiedz na pytanie: Czym jest życie, kim jest człowiek według Wertera? Odwołaj się do dwóch znanych Ci bohaterów lektur, którzy głosili podobne teorie. 22 maja Niejednemu już wydawało się, że życie jest snem tylko, a i mnie uczucie to nie opuszcza ani na chwilę. Gdy spoglądam na szranki, w które wtłoczona jest czynna, badawcza energia człowieka, i widzę, że wszelka działalność nasza ogranicza się
Obraz polskiej młodzieży walczącej z zaborcą, zapisany w III części Dziadów Adama Mickiewicza. Ukaż postacie i postawy, odwołując się do podanego fragmentu i całego utworu. Akt I (fragment) Kilku z więźniów No, Janie! Nowiny? Jan Sobolewski (ponuro) Niedobre – dziś – na Sybir – kibitek dwadzieście Wywieźli. Żegota Kogo? – naszych? Jan Studentów ze Żmudzi. Wszyscy Na Sybir? Jan I paradnie! – było mnóstwo ludzi. Kilku Wywieźli! Jan Sam widziałem. Jacek Widziałeś! – i mego Brata wywieźli?
Prześledź uczucia i refleksje Makbeta na podstawie aktu V, sceny 5. Odwołując się do znajomości losów Makbeta, scharakteryzuj przemiany postaw bohatera. AKT V, SCENA 5 (Uwaga, najważniejsza scena Makbeta!) Dunzynan. Wewnątrz zamku. Makbet, Sejton i Żołnierze wchodzą z muzyką i z chorągwiami. Makbet Zatknijcie sztandar na wałach. Wciąż słychać Ten przeraźliwy okrzyk: Idą! idą! Warowny zamek nasz szydzi z ich groźby. Niech go oblegną, niechaj leżą pod nim, Dopóki głód i mór ich nie wytępią. Gdyby
Na podstawie przytoczonego fragmentu tragedii oraz znajomości całego dzieła wyjaśnij, na czym polegała ironia tragiczna w przypadku Edypa i jaką antyczną wiarę potwierdza dzieło? Epejsodion I Edyp Prosisz, a prosząc mógłbyś znaleźć ulgę, Siłę i z kaźni srogich wyzwolenie, Jeśli słów moich posłuchasz powolnie, Które ja, obcy zupełnie tej wieści I obcy sprawie, wypowiem. Toć sam bym Niewiele zbadał bez wszelkiej wskazówki. Teraz, żem świeżym tej gminy jest członkiem, Do was się zwracam
Sylwetka Soni Marmieładowej w kontekście problematyki Zbrodni i kary Fiodora Dostojewskiego. Komentarz: Skupiający się na jednej lekturze i jednej postaci. To właściwie charakterystyka Soni. Sformułowanie zawarte w temacie „w kontekście problematyki Zbrodni i kary” każe nam jednak pogłębić tę pracę, skupić się na dylematach bohaterki, jej duchowości i typowym dla powieści problemie winy i kary. Od nas jednak zależy, czy napiszemy tradycyjną charakterystykę, czy wybierzemy oryginalniejszą formę: esej, list, dziennik? Fiodor Dostojewski, Zbrodni i kary 28 czerwca Sprzedałam
Zinterpretuj wiersze Tetmajera Evviva l’arte! i Różewicza Kazimierz Przerwa-Tetmajer. Zwróć szczególną uwagę na stosunek do tradycji poetyckiej (w tym tradycji młodopolskiej) wyrażony w wierszu Tadeusza Różewicza. Kazimierz Przerwa-Tetmajer Evviva l’arte! Evviva l’arte! Człowiek zginąć musi – cóż, kto pieniędzy nie ma, jest pariasem, nędza porywa za gardło i dusi – zginąć, to zginąć jak pies, a tymczasem, choć życie nasze splunięcia niewarte: evviva l’arte! Evviva l’arte! Niechaj pasie brzuchy nędzny filistrów naród!
Na podstawie przedstawionego fragmentu oraz znajomości powieści ukaż dramatyzm decyzji Tomasza Judyma oraz motywy jego wyboru. Stefan Żeromski, Ludzie bezdomni W miejscu rozdarcia widać było pręgi piachu siwe i jasnożółte. Naokół stały karłowate, nędzne sosny. Jedna z nich rosła na samym brzegu zawaliska. Oberwana ziemia ściągnęła w głębinę prawy jej korzeń, a lewy został na twardym gruncie. Tak ją dzieje kopalni rozdarły na dwoje. Pień jej stał jedną połową swoją w górze, a drugą szedł wraz
Dokonaj interpretacji wiersza Tadeusza Różewicza pt. Bez. Skomentuj, jak została tam ukazana relacja człowiek – Bóg. Tadeusz Różewicz Bez największym wydarzeniem w życiu człowieka są narodziny i śmierć Boga ojcze Ojcze nasz czemu jak zły ojciec nocą bez znaku bez śladu bez słowa czemuś mnie opuścił czemu ja opuściłem Ciebie życie bez boga jest możliwe życie bez boga jest niemożliwe przecież jako dziecko karmiłem się Tobą jadłem ciało piłem krew może
Dokonaj interpretacji wiersza Tadeusza Różewicza Unde malum? Komentarz Dokładnie przeczytaj temat i tekst źródłowy. Masz odnaleźć refleksje Różewicza na temat zła – te, które zawarł w przytoczonym utworze, ale także w odniesieniu do innych znanych Ci utworów. Temat sprawdzi zatem i wypunktuje Twoją znajomość poezji Różewicza. Jeśli zupełnie nie pamiętasz poezji tego autora – lepiej zainteresuj się drugim tematem. Jeśli jesteś skazany na ten temat – przeanalizuj dokładnie utwór Unde malum? – oczywiście pod kątem
Jakie funkcje może pełnić w literaturze ironia? Odpowiedz, dokonując analizy i interpretacji fragmentów Monachomachii Ignacego Krasickiego i Beniowskiego Juliusza Słowackiego. Ignacy Krasicki Monachomachia (fragm.) PIEŚŃ PIERWSZA W mieście, którego nazwiska nie powiem, Nic to albowiem do rzeczy nie przyda; W mieście, ponieważ zbiór pustek tak zowiem, W godnym siedlisku i chłopa, i Żyda, W mieście – gród, ziemiaństwo trzymało albowiem Stare zamczysko, pustoty ohyda – Było trzy karczmy, bram cztery ułomki, Klasztorów dziewięć i gdzieniegdzie
Zinterpretuj fragment powieści Stefana Żeromskiego Przedwiośnie opisujący taniec, zwracając szczególną uwagę na emocje i uczucia bohaterów, które on wyraża. Stefan Żeromski, Przedwiośnie (fragment) – Karusia! Dziecinko! Musisz nam zatańczyć, kochanko! Ukrainko najdroższa! Musisz! Na pamiątkę tej złotej Ukrainy… Nie macie państwo pojęcia – tłumaczył stojącym dookoła – co to za cudo, gdy ona tańczy. Karolino! Musisz! – Panno Karolino! Karolino! Panno Karusiu! – wołano tłumem. Sama ciotka Wielosławska zbliżyła się i dawała znać
Porównaj sposób ukazania martyrologii narodu żydowskiego podczas wojny w wierszach Campo di Fiori Czesława Miłosza i Ballady i romanse Władysława Broniewskiego. Władysław Broniewski Ballady i Romanse „Słuchaj, dzieweczko! Ona nie słucha… To dzień biały, to miasteczko…” Nie ma miasteczka, nie ma żywego ducha, po gruzach biega naga, ruda Ryfka, trzynastoletnie dziecko. Przejeżdżali grubi Niemcy w grubym tanku. (Uciekaj, uciekaj, Ryfka!) „Mama pod gruzami, tata w Majdanku…” Roześmiała się, zakręciła się,
Dokonaj interpretacji porównawczej wierszy Czesława Miłosza Do leszczyny i Jacka Podsiadły Nie teraz jestem szczęśliwy. Czesław Miłosz Do leszczyny Nie poznajesz mnie, ale to ja, ten sam, Który wycinał na łuki twoje brunatne pręty, Takie proste i śmigłe w biegnięciu do słońca. Rozrosłaś się, ogromny twój cień, hodujesz pędy nowe. Szkoda, że tamtym chłopcem już nie jestem. Chyba kij sobie bym wyciął, bo widzisz, chodzę o lasce. Kochałem twoją korę, brązową z białym nalotem, Koloru
Dokonaj interpretacji porównawczej utworów Ekskuza Adama Mickiewicza i Ze szkodą Czesława Miłosza. Adam Mickiewicz Ekskuza Nuciłem o miłostkach w rówienników tłumie; Jedni mię pochwalili, a drudzy szeptali: „Ten wieszcz kocha się tylko, męczy i żali, Nic innego nie czuje lub śpiewać nie umie”. „W dojrzalsze wchodząc lata, przy starszym rozumie, Czemu serce płomykiem tak dziecinnym pali? Czyliż mu na to wieszczy głos bogowie dali, Aby o sobie tylko w każdej nucił dumie?” Wielkomyślna przestroga! – wnet z górnymi
Analiza i interpretacja porównawcza wierszy Muzeum Wisławy Szymborskiej i Z życia przedmiotów Adama Zagajewskiego. Wisława Szymborska Muzeum Są talerze, ale nie ma apetytu. Są obrączki, ale nie ma wzajemności od co najmniej trzystu lat. Jest wachlarz – gdzie rumieńce? Są miecze – gdzie gniew? I lutnia ani brzęknie o szarej godzinie. Z braku wieczności zgromadzono dziesięć tysięcy starych rzeczy. Omszały woźny drzemie słodko zwiesiwszy wąsy nad gablotką. Metale, glina, piórko ptasie cichutko
