Analiza porównawcza Testament mój Juliusz Słowacki i Testament Zbigniew Herbert. Juliusz Słowacki Testament mój Żyłem z wami, cierpiałem i płakałem z wami, Nigdy mi, kto szlachetny, nie był obojętny, Dziś was rzucam i dalej idę w cień – z duchami – A jak gdyby tu szczęście było – idę smętny. Nie zostawiłem tutaj żadnego dziedzica Ani dla mojej lutni – ani dla imienia; – Imię moje tak przeszło jako błyskawica
Cechy wiersza młodopolskiego na przykładzie Suchej limby Tetmajera i Krzaku dzikiej róży Kasprowicza. Oto dwa wiersze czołowych młodopolskich poetów: Kazimierza Przerwy-Tetmajera i Jana Kasprowicza. Na ich przykładzie możecie dokładnie poznać większość chwytów używanych przez poetów końca XIX wieku. Kazimierz Przerwa-Tetmajer Schnąca limba U stóp mych dzika przepaść. W ciemnym niebie blady świeci księżyc, podobny wodnej białej lilii, co kielich swój nad ciemne głębiny wychyli. Cicho – grzmot słychać tylko huczącej kaskady. Nad
Napisz esej interpretujący wiersza Wisławy Szymborskiej pt. W rzece Heraklita Dlaczego Heraklit? Heraklit był filozofem greckim żyjącym w starożytności. Stworzył doktrynę o zmienności wszystkich rzeczy, uważał trwałość za ułudę zmysłów. Wymyślił obrazową metaforę rzeki dla swoich poglądów, rzekł: „Niepodobna wstąpić dwukrotnie do tej samej rzeki” gdyż, panta rhei – wszystko płynie, jest zmienne, nietrwałe. Czym jest zatem rzeka Heraklita? Metaforą świata, rzeczywistości. Tę myśl podejmuje autorka wiersza. (Przenośnia jest jednym z ulubionych zabiegów
Wisława Szymborska Nad Styksem To Styks, duszyczko indywidualna, Styks, duszyczko zdumiona. Usłyszysz bas Charona w megafonach, popchnie cię ku przystani ręka niewidzialna nimfy, z ziemskiego przepłoszonej lasu (wszystkie tutaj pracują od pewnego czasu). W rzęsistych reflektorach ujrzysz każdy szczegół żelbetonowej cembrowiny brzegu i setki motorówek zamiast tamtej łódki ze zbutwiałego przed wiekami drewna. Ludzkość zwielokrotniła się i to są skutki, duszyczko moja rzewna. Z dużą dla krajobrazu szkodą budynki pospiętrzały
Zakochana dziewczyna… Porównaj, jak przeżywają miłość bohaterki dwóch powieści: Przedwiośnia Stefana Żeromskiego i Nad Niemnem Elizy Orzeszkowej. Stefan Żeromski, Przedwiośnie (fragment) Aczkolwiek panna Wandzia nie posiadała jeszcze na swą niepodzielną własność tabliczki mnożenia, zwłaszcza na wyrywki – to jednak zaznała już skutków uderzenia strzał Kupidyna. Skoro tylko ujrzała Cezarego Barykę, została uderzona wyż wzmiankowaną strzałą. Niemy a wstrząsający dreszcz dał jej znać – ten! Gdy zaś Cezary usiadł przy niej i grał na
Na podstawie przytoczonego fragmentu i znajomości całej lektury scharakteryzuj emocje i postawę Stanisława Wokulskiego jako zakochanego mężczyzny. Odwołując się do całej powieści, określ, czy można go nazwać typowym przedstawicielem epoki. Wokulski przypatrywał się jej cały czas. Zrobiła na nim szczególne wrażenie. Zdawało mu się, że już kiedyś ją widział i że ją dobrze zna. Wpatrywał się lepiej w jej rozmarzone oczy i nie wiadomo skąd przypomniał sobie nieznany spokój syberyjskich pustyń, gdzie bywa niekiedy tak cicho,
Kto czci ojca, zyskuje odpuszczenie grzechów, a kto szanuje matkę, jakby skarby gromadził. (…) Spróbuj prześledzić wątek stosunków między rodzicami i dziećmi, przywołując znane Ci przykłady z ksiąg biblijnych. Propozycje wstępu Zacznij od trafnego przywołania: Jedno z przykazań dekalogu brzmi: „Czcij ojca swego i matkę swoją”. Pozornie więc wszystko powinno wyglądać bardzo prosto – Biblia winna być pełna budujących przykładów posłuszeństwa dzieci rodzicom i miłości rodziców do dzieci. Tak w istocie jest,
Dwa obrazy zwyciężonego przez czas Rzymu. Dokonaj analizy porównawczej wierszy Epitafium Rzymowi Mikołaja Sępa Szarzyńskiego i Epitafium Czesława Miłosza. Mikołaj Sęp Szarzyński Epitafium Rzymowi Ty, co Rzym wpośród Rzyma chcąc baczyć, pielgrzymie, A wżdy baczyć nie możesz w samym Rzyma Rzymie, Patrzaj na okrąg murów i w rum obrócone Teatra i kościoły, i słupy stłuczone: To są Rzym. Widzisz, jako miasta tak możnego I trup szczęścia poważność wypuszcza pierwszego. To
Cierpienia młodego Wertera to powieść w listach, inaczej zwana powieścią epistolarną (od łac. epistula – list). Forma listów do bliskiej osoby umożliwia subiektywny przekaz, stwarza atmosferę intymnego wyznania, ułatwia zwierzenie i mówienie o rzeczach bardzo osobistych. W powieści odbiorcą zwierzeń Wertera jest jego bliski przyjaciel Wilhelm. Ale znalazło się tam również kilka listów zaadresowanych do Lotty i Alberta. Oczywiście, nie należy mieć złudzeń co do autentyczności tych zwierzeń. Całość jest jedynie kreacją artystyczną, są
Porównaj, jaki obraz ojca został ukazany w wierszach Tadeusza Różewicza i Zbigniewa Herberta. Zbigniew Herbert Mój Ojciec Mój ojciec bardzo lubił France’a i palił Przedni Macedoński w niebieskich chmurach aromatu smakował uśmiech w wargach wąskich i wtedy w tych odległych czasach gdy pochylony siedział z książką mówiłem: ojciec jest Sindbadem i jest mu z nami czasem gorzko przeto odjeżdżał Na dywanie na czterech wiatrach Po atlasach biegliśmy za nim zatroskani a on się gubił W końcu wracał
Przeczytaj uważnie przytoczone fragmenty powieści Lalka. Scharakteryzuj sposób, w jaki Bolesław Prus kreśli obraz Warszawy drugiej połowy XIX wieku. Stanął i patrzył. Dzień przedświąteczny i ładna pogoda wywabiły mnóstwo ludzi na bruk miejski. Sznur powozów i pstrokaty falujący tłum między Kopernikiem i Zygmuntem wyglądał jak stado ptaków, które właśnie w tej chwili unosiły się nad miastem dążąc ku północy.(…) Nieustanny turkot i szmer wydał się Wokulskiemu nieznośnym, a wewnętrzna pustka straszliwą. Chciał czymś się zająć i przypomniał sobie, że
Na podstawie przytoczonej sceny oraz znajomości Wesela Wyspiańskiego rozważ związki postaci Wernyhory z romantyzmem. Stanisław Wyspiański Wesele (fragmenty) GOSPODARZ Pan-Dziad z lirą – Wernyhora! Wy mnie znany – spodziewany, Wy, o którym jeszcze wczora tylko we śnie, tylko w marze: jak owi dawni mocarze, Wy na koniu, siwym koniu, poprzed dom mój, z wieścią. WERNYHORA Słowem! GOSPODARZ Wy ze Słowem – Wy ze Słowem! WERNYHORA Ja z Rozkazem. GOSPODARZ Rozkaz-Słowo! Dawno serce już gotowo tem wezwaniem piorunowem.
Przeczytaj przytoczony fragment powieści Johanna Wolfganga Goethego. Skomentuj postawę Wertera i wyrażane przez niego opinie na temat natury ludzkiej i mechanizmów rządzących światem. 12 sierpnia (…) Albert jest tak skrupulatny, że ile razy mu się zdaje, iż powiedział coś zbyt pochopnego, zbyt ogólnikowego lub niezupełnie zgodnego z prawdą, zaczyna zaraz modyfikować, uwarunkowywać, odejmować i dodawać, aż wreszcie z całego wyrażonego zapatrywania nie zostanie i śladu. Tym razem zatopił się tak w
Istota tragizmu w dramatach Williama Szekspira. Analiza tematu Twoje zadanie polega na odpowiedzeniu na pytanie: na czym – według Szekspira – polega tragizm życia ludzkiego. Zastanów się także, co w Szekspirowskiej koncepcji tragizmu ma rodowód starożytny, a co jest jego własną innowacją? W swojej pracy możesz wykorzystać: Hamleta, Makbeta, Romea i Julię oraz Króla Leara. Propozycje wstępu 1. Zacznij od przedstawienia klasycznej koncepcji tragizmu i tragedii. Starożytni twórcy (na przykład Sofokles w Antygonie i Królu Edypie) przedstawiali
Na podstawie poniższego fragmentu dramatu udowodnij, że Makbeta można nazwać bohaterem tragicznym. Ukaż jego tragedię w kontekście losów 2-3 innych bohaterów literackich, opanowanych żądzą władzy. MACBETH (…) Niczym król, jeśli król nie jest bezpieczny. Lęk przed Banquiem Głęboko utkwił we mnie, a królewskość Jego natury winna ów lęk budzić. Pełen odwagi jest, a przy niezłomnym Usposobieniu posiada też mądrość, (…) Prócz niego żaden z ludzi mnie nie trwoży. Mój geniusz
Stosunki między rodzicami a dziećmi – omów ten problem na przykładach z Biblii. Komentarz Temat dość łatwy i chyba przyjemny. Śledzenie stosunków między ukazanymi w Biblii rodzicami i dziećmi można odnieść do współczesności; łatwo przyjdzie nam wysnuć wniosek, że ich istota poprzez wieki wcale tak bardzo się nie zmieniła. Nadal są one skomplikowane i nie zawsze do końca jasne. Uważaj tylko, by nie dać się ponieść fali zwierzeń… Rodzice i dzieci w Starym Testamencie • Adam i
Biblia jako księga o miłości i cierpieniu. Między Pieśnią nad Pieśniami a Księgą Hioba. Przewodnim tematem Pisma Świętego jest relacja człowieka do Boga. Biblia próbuje odpowiedzieć na podstawowe pytania: jaki jest sens naszego istnienia, dlaczego człowiek musi cierpieć, czym jest miłość? Zagadnienia te najpełniej zostały poruszone w Pieśni nad Pieśniami i Księdze Hioba. Analiza tematu Propozycje wstępu Możliwość 1 Zastanów się nad tym, jak Biblia ukazuje miłość i cierpienie. Zauważ, że są
Na podstawie wybranych przykładów przedstaw uniwersalną wymowę przypowieści nowotestamentowych. Analiza tematu Biblia jest bez wątpienia jednym z najważniejszych tekstów kultury europejskiej. To księga, która przez setki lat wytyczała bieg myśli filozoficznej i etycznej wszystkich chrześcijan. Przypowieści opowiadane przez Jezusa miały uczyć, jak należy postępować; za pomocą konkretnego przykładu odsłaniały prawdę uniwersalną. Z założenia więc miały być opowieściami ponadczasowymi, czyli takimi, które dotyczą wszystkich ludzi w każdej epoce historycznej. . Propozycje wstępu Możliwość 1 Zacznij od
W jaki sposób w literaturze ukazywane jest pokolenie apokalipsy spełnionej? Analiza i interpretacja porównawcza Pokolenia Krzysztofa Kamila Baczyńskiego oraz Ocalonego Tadeusza Różewicza. Krzysztof Kamil Baczyński Pokolenie Wiatr drzewa spienia. Ziemia dojrzała. Kłosy brzuch ciężki w górę unoszą i tylko chmury – palcom czy włosom podobne – suną drapieżnie w mrok. Ziemia owoców pełna po brzegi kipi sytością jak wielka misa. Tylko ze świerków na polu zwisa głowa obcięta strasząc jak krzyk. Kwiaty to krople miodu
Świat i wina Józefa K. Rozwiń temat, odwołując się do poniższego fragmentu Procesu Franza Kafki. Malarz (…) powrócił na swoje miejsce i postawił pierwsze rzeczowe pytanie, które zapytanemu zaparło dech w piersi. – Czy jest pan niewinny? – zapytał. – Tak jest – rzekł K. Odpowiedź na to pytanie sprawiła mu wprost radość, zwłaszcza że dana była osobie prywatnej, niejako bez żadnej odpowiedzialności. Nikt jeszcze nie pytał go tak otwarcie. Ażeby tę radość