Tag "Makbet Szekspira"
Autor William Szekspir (1546-1616), najwybitniejszy przedstawiciel teatru epoki elżbietańskiej i jeden z największych, najbardziej liczących się dramaturgów wszech czasów. Był związany z trupą Słudzy Lorda Szambelana i teatrem The Globe. W Anglii uważany jest za jednego z największych poetów epoki – jest autorem ponad stu sonetów i pięciu poematów. Świadomie łamał zasady dramatu antycznego, np. naruszając zasadę decorum, mieszając liryzm z wisielczym humorem, wprowadzając postacie fantastyczne i bohaterów niskiego pochodzenia. Jego najbardziej znane tragedie nazywane są tragediami namiętności (np.
Co trzeba wiedzieć? Istota przesłania: Podejmując decyzje, dokonując wyborów, człowiek sam kształtuje swój los. Nie warto ulegać żądzom – na przykład obsesja władzy może doprowadzić do zbrodni, a w rezultacie do życiowej klęski. Makbet powstał w roku 1606. Jest utworem z pogranicza renesansu i baroku. Szekspir korzystał z kronik Anglii, Szkocji i Irlandii i odwołał się do rzeczywistych zdarzeń z połowy XI wieku, kiedy to faktycznie niejaki Makbet zamordował króla Szkocji Dunkana, a sam poległ później z ręki Malkolma. Szekspir umiejscowił
Tematy Makbeta: znikomość ludzkiego życia, motyw theatrum mundi, odpowiedzialności za własne czyny. Słynna tragedia obrazuje ludzką ambicję, niszczącą żądzę władzy, zawiera odwieczny morał, że nie można zbudować nic trwałego na przemocy i krzywdzie oraz że zło rodzi kolejne zło. Dowodzą tego dzieje Makbeta, szkockiego wodza, który uwierzył przepowiedni czarownic, iż będzie królem. Uwierzył do tego stopnia, że dokonał królobójstwa, a potem kolejnych morderstw. Do działania zachęca go Lady Makbet. To niepowtarzalna literacka kreacja
1. Mistrzem Jana Kochanowskiego był: a) Homer b) Wergiliusz c) Arystoteles d) Horacy 1. Odpowiedź a) Komentarz Oczywiście mistrzem Jana z Czarnolasu był Horacy. Kochanowski nie tylko zaadaptował na polski grunt gatunek pieśni i parafrazował niektóre utwory Horacego, ale też był spadkobiercą jego poglądów na życie, będących swoistym połączeniem stoicyzmu, epikureizmu i zwyczajnej mądrości życiowej wypływającej z doświadczenia życiowego. 2. Carmina to po łacinie: a) poematy prozą b) treny c)
Makbet to nowożytna tragedia o winie, karze i wnętrzu człowieka. Czy zgodzisz się z tą opinią? Jak zacząć? Ot, choćby w ten sposób. Refleksyjnie i poetycko… W dramacie obserwujemy nierówną walkę, jaka toczy się we wnętrzu głównego bohatera między jego wybujałą i chorą ambicją a wrażliwym sumieniem. I, niestety, te dobre strony jego natury przegrywają – szkoda, bo gdyby Makbet nie uległ swej wręcz patologicznej żądzy władzy, mógłby się stać naprawdę wartościowym
Twoje przemyślenia na temat ludzkich namiętności i żądzy władzy na podstawie dramatu Williama Szekspira pt. Makbet. MACBETH (…) Niczym król, jeśli król nie jest bezpieczny. Lęk przed Banquiem Głęboko utkwił we mnie, a królewskość Jego natury winna ów lęk budzić. Pełen odwagi jest, a przy niezłomnym Usposobieniu posiada też mądrość, (…) Prócz niego żaden z ludzi mnie nie trwoży. Mój geniusz jest nim przytłoczony. Mówią, Że geniusz Marka Antoniusza cierpiał
Tego się naucz! Powinieneś umieć pokazać Makbeta jako dramat o władzy, skomplikowanej naturze ludzkiej, wyróżnić zawarte tam najważniejsze zagadnienia. Na przykładzie tego dramatu naucz się cech dramatu szekspirowskiego. Władza jako namiętność niszcząca człowieka Makbet, określany czasem jako krwawa tragedia, jest przede wszystkim utworem o władzy, która stanowi tak wielką pokusę, że kruszy najszlachetniejsze charaktery i wpycha człowieka w otchłań zbrodni. Akcję dramatu umiejscowił autor w czasach mrocznego średniowiecza i wiele z mitologii tej epoki przeniósł do
Akt I Wyjaśnia, jak doszło do zbrodni. W scenie 1, na wrzosowisku widzimy trzy czarownice (Siostry Losu). Zamierzają ukarać kobietę, która zawiniła wobec jednej z nich. Jest nią lady Makbet, a kara ma dosięgnąć nie tylko ją, lecz spaść na jej rodzinę. Okolice Forres. Bitwa między wojskami króla Szkocji Dunkana a zbuntowaną szlachtą. Walka jest wyrównana, dopiero brawurowy atak Makbeta przechyla szalę zwycięstwa na stronę prawowitego króla. Gdy po zakończonej bitwie Makbet i jego
Jak można odczytać pojawiające się w dramacie postacie wiedźm? Po pierwsze: obrazują potęgę sił nadprzyrodzonych, których moc jest daleko większa od możliwości człowieka. To właśnie one, a nie my sami, nadają ostateczny kształt naszemu życiu i są siłą sprawczą wielu ludzkich zachowań. Po drugie: symbolizują zło świata, które mieszka poza ludzką naturą. Jednak człowiek jest w nie uwikłany bo mimo że go nie akceptuje, podlega jego prawom. Po trzecie: symbolizują ciemne myśli Makbeta i jego
Makbet był człowiekiem o ogromnej wrażliwości i wyobraźni. Analizował stany własnej duszy i zmiany, jakie w nim zachodziły, dręczyło go poczucie winy. To bohater niemal tak refleksyjny i wrażliwy jak inny bohater dramatu Szekspira, królewicz Hamlet. Makbet ujmuje dojrzałością przemyśleń i ich piękna forma. Przemawia pięknym, niemal poetyckim językiem. Nawet gdy przegrał już wszystko, zmienił się w podejrzliwego i ponurego tyrana, stracił żonę i za parę chwil straci życie, wygłasza
W pierwszej chwili lady Makbet może wydawać się amoralna i demoniczna. Tak naprawdę jednak jest to postać niejednoznaczna. Na pewno bardzo kocha męża – dlatego pragnie wywyższenia ukochanego człowieka. Jest pewna, że Makbetowi szczęście zapewni korona. Zdobycie władzy, jak myśli, okaże się także dobre dla ich małżeństwa. Ona niemal cudem ocala Makbeta przed zdemaskowaniem na uczcie i troszczy się o jego wypoczynek. Wbrew pozorom jest godna współczucia – bo mimo
1. Jak się nazywa się najlepszy przyjaciel Makbeta? a) Makduf b) Banko c) Malkolm 2. Gdzie dokonano morderstwa Dunkana? a) w jego pałacu b) w lesie c) w zamku Makbeta 3. Co się stało ze służącymi króla Dunkana? a) zostali uśpieni b) zostali zabici c) zostali zmuszeni do ucieczki 4. Czego dotyczyła druga przepowiednia wiedźm? a) przyszłości Anglii b) przyszłości Makbeta c) przyszłości Banka 5. Kiedy Makbet widzi ducha Banka?
Prześledź uczucia i refleksje Makbeta na podstawie aktu V, sceny 5. Odwołując się do znajomości losów Makbeta, scharakteryzuj przemiany postaw bohatera. AKT V, SCENA 5 (Uwaga, najważniejsza scena Makbeta!) Dunzynan. Wewnątrz zamku. Makbet, Sejton i Żołnierze wchodzą z muzyką i z chorągwiami. Makbet Zatknijcie sztandar na wałach. Wciąż słychać Ten przeraźliwy okrzyk: Idą! idą! Warowny zamek nasz szydzi z ich groźby. Niech go oblegną, niechaj leżą pod nim, Dopóki głód i mór ich nie wytępią. Gdyby
Na podstawie poniższego fragmentu dramatu udowodnij, że Makbeta można nazwać bohaterem tragicznym. Ukaż jego tragedię w kontekście losów 2-3 innych bohaterów literackich, opanowanych żądzą władzy. MACBETH (…) Niczym król, jeśli król nie jest bezpieczny. Lęk przed Banquiem Głęboko utkwił we mnie, a królewskość Jego natury winna ów lęk budzić. Pełen odwagi jest, a przy niezłomnym Usposobieniu posiada też mądrość, (…) Prócz niego żaden z ludzi mnie nie trwoży. Mój geniusz
Najważniejsze lektury do matury Antygona Sofoklesa Co o niej pamiętać? Jest to jeden z najbardziej znanych i jednocześnie najważniejszych dramatów antycznych. Jego treść i poruszane problemy były wówczas aktualne i szeroko dyskutowane. Starożytnych Greków naprawdę nurtowało zagadnienie, które prawo jest ważniejsze, którym kierować się w pierwszym rzędzie. Czy ważniejsze jest prawo boskie, religijne, zwyczajowe czy świeckie, ustanawiane przez władców? Na to pytanie Sofokles nie udzielił jednoznacznej odpowiedzi. Być może, nie da się na nie odpowiedzieć, skoro
Na podstawie poniższego fragmentu dramatu prześledź emocje Makbeta. Ukaż jego tragedię w kontekście całego utworu i losów dwóch lub trzech innych bohaterów literackich, opanowanych żądzą władzy. William Szekspir MAKBET (…) Niczym król, jeśli król nie jest bezpieczny. Lęk przed Banquiem Głęboko utkwił we mnie, a królewskość Jego natury winna ów lęk budzić. Pełen odwagi jest, a przy niezłomnym Usposobieniu posiada też mądrość, (…) Prócz niego żaden z ludzi mnie nie trwoży. Mój geniusz jest nim
Charakterystyka rycerza Szekspirowskiego Homer dostrzegał pod pancerzem rycerskim swoich bohaterów pozytywne uczucia ludzkie, Szekspir – wytrawny psycholog – odkrywa przed widzami teatru elżbietańskiego ciemne strony ludzkiej duszy, namiętności zżerające spokój swoich niewinnych, cnotliwych i uczciwych pierwotnie bohaterów. Szekspir tworzy w epoce, w której rycerstwo jako grupa społeczna już nie istnieje, dlatego po pierwowzory bohaterów sięga do średniowiecznych kronik. Renesansowego twórcę – dla którego człowiek jest zawsze tylko człowiekiem – interesuje przemiana, jaka
Lady Makbet Lady Makbet to największa i najnieszczęśliwsza zbrodniarka z dramatów Szekspira. W pierwszej chwili wydaje się amoralna, demoniczna, pozbawiona zasad – jednoznacznie zła i godna potępienia. Tym tropem szli dawniejsi interpretatorzy tragedii. Ale trzeba też dostrzec tragizm i niejednoznaczność tej bohaterki. Jej publiczną obronę zapoczątkowały wielkie aktorki, którym powierzono rolę lady Makbet – chciały wzbogacić tę postać, przy tradycyjnym odczytaniu jednowymiarową. Znaczenie bohaterki W świadomości pokoleń czytelników i widzów tragedii lady Makbet stała się symbolem
Makbet Makbet jest, obok Hamleta, jednym z najsłynniejszych bohaterów Szekspirowskich. To postać przerażająca, zbrodnicza i tragiczna. Makbet był wzorowym rycerzem i sługą swojego króla, a stał się mordercą i przestępcą. Jego dzieje pokazują, jak łatwo człowiek może stracić panowanie nad własnym losem, jak szybko i niezauważalnie może wpaść w błędne koło zbrodni. Przyjęło się porównywać Makbeta do klasycznych (antycznych) bohaterów tragicznych, takich jak Edyp bądź Antygona. Przy tym porównaniu mówi się, że Makbet mógł – w przeciwieństwie do
1. Williama Szekspira nazywa się również mistrzem za Stratfordu, gdyż: a. pochodził z miasteczka Stratford, b. całą swą twórczość poświęcił mieszkańcom Stratford, c. całe życie spędził w Stratford. 2. Historia Makbeta oparta jest na: a. wydarzeniach autentycznych współczesnych Szekspirowi, b. kronikach historycznych, c. mitach i legendach. 3. Dramaty historyczne Williama Szekspira nazywa się inaczej: a. tragediami, b. kronikami historycznymi, c. tragikomediami. 4. William Szekspir sprzeciwił się zasadom tragedii antycznej skodyfikowanej
