Tag "praca domowa"
Metryczka dzieła Tytuł: Bibliotekarz Autor: Giuseppe Arcimboldo, czasem Arcimboldi (ok. 1527-1593) Narodowość: Włoch Rok powstania: ok. 1566 Tematyka: alegoria (przedstawienie za pomocą symboli) Technika wykonania: prawdopodobnie olej na płótnie Wymiary: 97 x 71 cm Muzeum, w którym można obejrzeć dzieło: Skoklosters Slott w Szwecji Oto sposób na zaskakujące i nietypowe przedstawienie bibliotekarza. Ten obraz ma prawdziwego bohatera! Jest to pośmiertny „portret” XVI-wiecznego intelektualisty, Wolfganga Laziusa – nadwornego bibliotekarza cesarza
Metryczka dzieła Tytuł: Szewc (przez artystę nazywany Rzeźbiarz sabotów) Autor: Tadeusz Makowski (1882-1932) – obrazy sygnował – Tedé Makowski, gdyż malował we Francji Narodowość: Polak (w czasie rozbiorów obywatel Austrii) Data powstania: 1930 Tematyka: rodzajowa Technika wykonania: olej na płótnie Wymiary: 105,5 x 81,5 cm Muzeum, w którym można obejrzeć dzieło: Muzeum Narodowe w Warszawie Głównym bohaterem jest stary szewc –„rzeźbiarz sabotów”, jak w swoim pamiętniku pisał malarz. Zwróć uwagę, że buty
Co ten chłopak ma wspólnego z teatrem? Frans Hals, Portret młodzieńca z czaszką Frans Hals był znakomitym portrecistą siedemnastowiecznym. Między innymi namalował tego chłopaka z czaszką. Jaką słynną postać i scenę teatralną przypomina? Mam nadzieję, że błyskawicznie skojarzyliście. Podpowiedzią są inne tytuły tego portretu: Hamlet albo Vanitas. Co to więc za postać? Hamlet, rzecz oczywista – gdyby tematem przewodnim Waszego tekstu był teatr, pewnie nie obejdzie się bez jakiejś szekspirowskiej tragedii. Hamlet z czaszką
Czy potrafisz napisać artykuł? Artykułami nazywamy wszystkie teksty umieszczane w gazetach. Jeśli więc w temacie wypracowania na egzaminie pojawi się prośba o napisanie artykułu, możesz napisać: reportaż, notatkę prasową, sprawozdanie, recenzję, wywiad. Ważne! Artykuł musi mieć: Tytuł – ciekawy, zrozumiały i niezbyt długi Lead – czyli dwu-, trzyzdaniowe wprowadzenie wyjaśniające, o czym jest artykuł lub podające przyczynę jego napisania. Mała podpowiedź! Pisząc artykuł na egzaminie, właśnie w leadzie możesz określić, jaką formę dziennikarską wybrałeś. Przykładowo: …o
Wymień przyczyny, jakie skłoniły Mieszka I do przyjęcia wraz z całym narodem wiary chrześcijańskiej. Jak zmieniła się sytuacja Polski po tej decyzji księcia? 966 rok to ważna data w dziejach historii Polski. W roku tym Mieszko I wraz z całym narodem przyjął chrzest z Rzymu za pośrednictwem Czech. Przyczyny tej decyzji możemy podzielić na zewnętrzne i wewnętrzne. 1. Największy wpływ na podjęcie decyzji miała sytuacja zewnętrzna Polski: Konieczność pozyskania księcia czeskiego jako sojusznika w walce ze słowiańskimi
Wypisz ze zdań zaimki i określ ich rodzaje. Kto się lubi, ten się czubi. Jak ty mnie, tak ja tobie. kto – zaimek rzeczowny, względny się – zaimek zwrotny ten – zaimek przymiotny, wskazujący jak – zaimek przysłowny, względny ty – zaimek rzeczowny, osobowy mnie – zaimek rzeczowny, osobowy tak – zaimek przysłowny, wskazujący ja – zaimek rzeczowny, osobowy tobie – zaimek rzeczowny, osobowy Zapamiętaj! 1. Zaimki ze względu na część
Odmień następujące rzeczowniki: Włochy, sanie, mieszczaństwo, miłość. M. Włochy, sanie D. Włoch, sań C. Włochom, saniom B. Włochy, sanie N. z Włochami, z saniami Msc. o Włoszech, o saniach W. Włochy, sanie Zapamiętaj! Niektóre rzeczowniki odmieniają się tylko w liczbie mnogiej. Są to na przykład rzeczowniki własne: Włochy, Tatry, Karpaty, Sudety, Niemcy oraz rzeczowniki pospolite, takie jak: sanie, nożyce, skrzypce, drzwi, imieniny, dzieje, dożynki. M. mieszczaństwo, miłość D. mieszczaństwa, miłości C. mieszczaństwu, miłości B. mieszczaństwo,
Posegreguj podane przymiotniki w zależności od sposobu stopniowania: czysty, kamienny, duży, ładny, chory, piaszczysty, słony, cichy, mały, zły, dobry, niesamowity, domowy. Zapamiętaj! Stopniowanie przymiotników służy do wyrażenia różnego stopnia natężenia cechy – stopień równy jest określeniem neutralnym, wyższy wskazuje na większe natężenie cechy, zaś najwyższy – największe. Rozróżniamy trzy stopnie – równy, wyższy i najwyższy – i trzy sposoby stopniowania: proste, opisowe, nieregularne. Nie popełnij błędu! Nie wszystkie przymiotniki się stopniują! Niektóre
Fatum czy wolna wola? Twoje refleksje nad ludzkim losem. Odwołaj się do wybranych utworów literackich różnych epok. Fatum, wolna wola to stałe elementy, które pojawiają się w literaturze już od czasów starożytności. Trudno wyobrazić sobie jakiegokolwiek bohatera pozbawionego własnego losu, wolnej woli czy też wiszącego nad nim przeznaczenia. Nawet Kafkowskie postaci mają swoje losy. Absurdalne, ale mają. Można by nawet powiedzieć o jakiejś fatalistycznej sile, która zawładnęła ich życiem. Wola to źródło
Czym jest sztuka? Dlaczego jej potrzebujemy, dlaczego z nią obcujemy? Rozważ ten problem odwołując się do wybranych przykładów. Komentarz Temat dość trudny. Czy obrać kierunek analiz, jak na przestrzeni dziejów pojmowano rolę sztuki? Można – pomiędzy traktowaniem rzemieślniczym, użytecznym a ideą „sztuki dla sztuki” jest spore pole do rozważań. Można też, jak autorka tej pracy, skupić się na obserwacji układu człowiek – sztuka, próbie odpowiedzi na pytanie, dlaczego ze sztuką obcujemy. Jak
Czy powstające dzisiaj w Polsce literackie i filmowe utwory mówią coś o współczesnym świecie? Jeśli tak, to jaki obraz się z nich wyłania? Odwołaj się do kilku przykładów. Temat dotyczy tematyki ściśle współczesnej. Jeśli nie bywasz w kinie, ani w księgarni, a w telewizji oglądasz tylko megahity, lepiej go sobie odpuść. Temat ten wymaga bowiem pewnej orientacji w bieżącej kulturze. A ponieważ zawiera w sobie także elementy oceny i interpretacji, aż „prosi się” o
Czy historia może być nauczycielką życia? Rozważ problem, odnosząc się do przykładów z Lalki Bolesława Prusa. Tezę, że historia uczy życia, można rozumieć na kilka sposobów. Można odnosić ją do słynnych postaci historycznych, dość często korzystających z doświadczeń swych poprzedników, jak wielcy wodzowie epoki napoleońskiej, którzy przed swymi bitwami studiowali starożytną strategię. Można także stosować ją do życia zwykłych śmiertelników, którzy sami przecież zmuszeni są często do konfrontowania swoich przekonań i wartości z rzeczywistością;
Człowiek jest zdumiewający, ale arcydziełem nie jest. Rozważania o złożoności natury ludzkiej na przykładzie Judyma, Baryki, Ziembiewicza oraz Bogumiła i Barbary. Rada 1 Istotą tematu jest ukazanie, że człowiek może wiele w życiu osiągnąć, stać go na heroizm i poświęcenie, ale bywa także ułomny, ma słabości i wady. Nie można go ani wywyższać, ani potępiać. Trzeba po prostu przyjąć go takim, jakim jest, co oczywiście nie zwalnia nas z dążenia do ideału. Staraj się tak właśnie
(…) po co to wszystko się toczy i mija, skoro życie jest takie krótkie i nietrwałe, więc po co tyle trudu wysiłku?” – moje rozważania nad tym problemem. Od wieków .udzie zadają sobie pytanie: jaki jest sens naszej egzystencji, jeśli i tak nadchodzi śmierć i wszystko się kończy, zmienia? W swojej pracy postaram się sama przed sobą odpowiedzieć na to pytanie, nie powołując się na teorie innych ludzi. Życie jest
Wiek XIX – wiek buntowników. Przedstaw wybranych literackich bohaterów zbuntowanych epoki. Możliwe sformułowania tematu „Aby istnieć, człowiek musi się buntować”. (Albert Camus). Rozważ tę myśl w kontekście literatury XIX w. Romantyzm – epoka buntowników. Przedstaw wybranych literackich bohaterów zbuntowanych epoki. Oceń zasadność buntu wybranych bohaterów literatury wieku XIX. . Jak zacząć? Przykład I Spójrz na zjawisko dziewiętnastowiecznego buntu w kontekście historii Europy. Przywołaj główne wydarzenia historyczne tego okresu – takie jak rewolucje
„Carpe diem” uczyń mottem pracy o poszukiwaniu szczęścia przez bohaterów literackich i przez Ciebie. „Sed fuguit interea, fugit irreparabile tempus” (Lecz ucieka tymczasem, ucieka niepowrotnie czas) Wergiliusz Słowa Wergiliusza są jakby mottem napędzającym cały wspólny, cywilizowany świat. Gdybyśmy spojrzeli z perspektywy na życie, rzeczywistość, ludzi, to zauważmy, że wszystko zmierza do jednego celu – do spełnienia się w czasie, jednym słowem najistotniejszym jest, aby zdążyć: przeczytać książkę, zrobić zakupy… czy też
Świat dworski i świat ziemiański w literaturze renesansu polskiego. Dość szczupły temat. W całej literaturze staropolskiej, a nawet z wiekiem XIX – to co innego. Dwór – to dwór, zawsze zerkał okiem na zagranicę, przejmował obce mody, był sceną wielkiej polityki. Jeśli zaś chodzi o ziemiaństwo – to bardzo ważna w polskiej kulturze strefa. Wytworzyła pewne dominujące pojęcia, schematy, a nawet mity. Dworek polski, sarmatyzm, pojęcie swojskiej polskości, narodowości, ba – nawet religijności – wszystko to rodem ze
Rozważania nad sensem życia i szczęściem w ludzkiej egzystencji na podstawie literatury antycznej, staropolskiej i współczesnej. Renesans ma stanowić jeden z trzech filarów pracy, która w zasadzie winna rozwinąć trzy wątki. Co o szczęściu i o życiu ludzkim pisano: w antyku, w lit. staropolskiej, w lit. współczesnej. Renesans jest ważny w staropolskiej wypowiedzi o szczęściu. Przecież przywołać można znów: Kochanowskiego, Reja, filozofów zachodnich. Całą koncepcję harmonii, uporządkowania, ufności Bogu, afirmacji natury. Ale warto: wykazać podobieństwa i kontynuacje z antykiem skontrastować z koncepcjami średniowiecza i baroku. Szczególnie
„Człowiek nie kamień…”. Jaki komentarz do słów Jana Kochanowskiego dopisali twórcy XIX i XX wieku? Treść sceny nie pozostawia żadnych wątpliwości: mężczyzna, kobieta, szkarłatny anioł z mieczem w dłoni, za nimi gałęzie palmowe, przed nimi – pustka. Twarz Adama zakryta jest w geście rozpaczy, Ewa krzyczy; mówi się, że jej krzyk nawet teraz, po tylu stuleciach, wciąż rozbrzmiewa w uszach patrzących. To już nie średniowiecze. Postacie pierwszych ludzi nie są ukształtowane jako niedościgły wzór, daleko
„Heroizm […] nie jest w samych bitwach, ale na wszystkich polach życia i nieustannie” (Cyprian Kamil Norwid). Jak, Twoim zdaniem, wyraża się postawa heroiczna? Odwołaj się do wybranych przykładów literackich. Od wieków termin „heroizm” kojarzy się najczęściej z walką, wojną albo wzniosłą śmiercią na polu bitwy. Dziś określenia tego używa się bardzo rzadko, najczęściej w dziennikarskich relacjach z frontu, w których mówi się na przykład o bohaterskiej postawie Czeczenów. Norwid zwraca jednak uwagę na to, że człowiek może
