Tag "sztuka pisania"
Analiza i interpretacja wiersza Analiza dotyczy kompozycji utworu. tropów stylistycznych i innych zabiegów, których dokonał poeta. w analizie trzeba będzie ustalić wszelkie sprawy konstrukcyjne jak: podmiot liryczny, typ utworu, rodzaj liryki itd. Interpretacja to jakby „wykrycie” i odczytanie sensu utworu, jego przesłania, tematu, problematyki, które „odczytujemy” – wreszcie wzruszeń lub doznała estetycznych. Specjalnie napisałam .,odczytujemy”. bo po raz tysięczny drugi powtórzę: nie piszcie nieszczęsnego: „co poeta chciał przez to powiedzieć”,
Bardzo prawdopodobne, że temat dłuższej pracy pisemnej będzie dotyczył „Iliady” albo „Odysei”. Jeśli tak – zwróć uwagę na przytoczony fragment tekstu, opisz go: czego lub kogo dotyczy, jaką jest sceną i kiedy się rozgrywa. Iliada na egzaminie Czy dziełem, którego dotyczyć będzie temat wypracowania, może być Iliada? Jak najbardziej. Obszar odwołań – to z pewnością mitologia grecka i Odyseja. Jakie fragmenty przywołają autorzy testu? Tego nie wie nikt. Słynny jest
Prace o bohaterach literackich Czy jeśli ulubiony bohater – to koniecznie charakterystyka? Nie. Właściwie tylko wtedy, gdy słowo „charakterystyka” zawarte jest w temacie. Wówczas – trudno. Przypominamy sobie schemat tej formy. Ale – nawet gdy nie piszemy charakterystyki – przy tematach o bohaterach potrzebne są nam jej elementy. Od czego zacząć? Możemy zacząć od „danych personalnych”, od zaprezentowania postaci lub od wyobrażeń na temat jej wyglądu. Przecież nie zawsze pisarz dał dokładny
Chcesz przygotować się do pisania prac z danej epoki? Zadaj sobie trzy pytania. Pytanie pierwsze – o fakty: kiedy to wszystko się działo?, jakie były założenia epoki?, kto je głosił?, kto co napisał wielkiego, ważnego, nieśmiertelnego? Drugie pytanie – jak dorobek epoki nadal funkcjonuje? jak nam się dziś, w czasach współczesnych podoba?, z czego korzystamy?, które postulaty czy dzieła są nadal aktualne, a które zupełnie przebrzmiały? Pytanie trzecie – co Ty sądzisz o epoce? Twoje oceny,
Jak napisać wypracowanie? Zrozumieć temat Od tego trzeba zacząć. To warunek konieczny, bez tego nie można liczyć na sukces! Temat stanowi bowiem najkrótszą z możliwych syntezę, a zarazem zapowiedź tego, co autor powinien zawrzeć w swoich rozważaniach. Zanotuj na kartce wszystkie możliwe zagadnienia, które wymagają ujęcia w wypracowaniu na dany temat. Na razie skup się na tym, czym musisz się zająć, nie zważając na kolejność, w jakiej zostaną poruszone kolejne kwestie. Powiąż te zagadnienia z tytułami
Bohaterowie mitologiczni jako symbole wartości cenionych także dziś. Istota tematu Dzieje bohaterów mitologicznych stanowiły dla starożytnych przykład postaw ważnych w tamtym okresie. Mimo że świat bardzo się zmienił, człowiek pozostał taki sam – nie zmieniły się jego uczucia, cechy. Mitologia zawiera archetypy – pradawne wzorce postaw aktualne do dziś. Wielu bohaterów uosabia wartości cenione także współcześnie. Komentarz do tematu Jakie zadanie stawia przed piszącymi tak sformułowany temat? Po pierwsze trzeba
Jak pisać o bohaterze Niby o bohaterze pisze się w charakterystykach. Nie zawsze, choć rzeczywiście często. Możesz jednak potrzebować bohatera literackiego w wypracowaniu, prezentacji, rozmowie jako egzemplum, czyli przykład, najrozmaitszych zagadnień, np. postawy, typu, wartości. I pisz o nim spokojnie, wykorzystując go do celu, którego potrzebujesz, zgodnie z zasadą: mało ocen dużo faktów. To fakty mówią, nie ubijane jak piana słowa. I zawsze to jest ważne zawsze, jeśli postać jest konkretną konstrukcją literacką lub reprezentatywnym typem, zaznacz
O autorze Piszmy z szacunkiem, ale bez lizusostwa. Zasłużyli sobie owi liczni pisarze i poeci na szczyptę uszanowania, choćby ze względu na swoje dzieła. Ale też uczniowskie peany i zachwyty często wydają się schematyczne i nieszczere, np. w zdaniach typu: Ten wielki poeta i człowiek…, Mickiewicz to najwspanialszy poeta polski, skarb kultury narodowej…, Genialny twórca, którym zachwycają się pokolenia… Cóż jeśli za tym pobiegną zdania wskazujące na nieznajomość twórczości to wpadka na całego. Mało, że niewiedza i fałsz,
Jak pisać o sobie O sobie piszemy wówczas, gdy wplatamy w tekst własne opinie, odczucia, emocje. Kiedy opowiadamy się wobec tematu lub oceniamy. Bywa i tak, że w autobiografii albo autoportrecie czy liście chcemy zaprezentować się bezpośrednio. Wtedy dominują informacje o sobie i autooceny. Uwaga – innymi prawami rządzi się CV lub list motywacyjny. Jak pisać o sobie dobrze, ale nie za dobrze, prawdę, ale nie całą, tak by zbudować dobre wrażenie osoby kompetentnej – ale
Jak podkreślić wagę Poeta należy do kręgu (skamandrytów, klasyków, awangardy)… W kompozycji utworu kluczową rolę odgrywa… Bardzo ważnym zabiegiem autora jest… Za ważne, a może najważniejsze w dziele uważam… Nie sposób pominąć dominującej kwestii… Za najistotniejszą rzecz uznam… Najwyższą wagę przykładam do… Pierwszoplanowy – temat, bohater, termin – to… Zobacz: Sposób na wypracowanie. Zdania klucze.
Jak zwróć uwagę na opis? Opis w tym utworze jest nie tylko spowolnieniem akcji, decyduje o nastroju, nadaje scenom odpowiednią atmosferę. Typowy opis – jego główna funkcja to retardacja, czyli zatrzymanie akcji, spotęgowanie ciekawości odbiorcy. Opis przestrzeni jest tu bardzo szczegółowy, można powiedzieć na miarę epickiego realizmu szczegółu. Autor punkt po punkcie opisuje przestrzeń otaczającą bohatera. To zabieg milieu – dzięki niemu poznajemy osobowość postaci. Opis został celowo zredukowany do
O języku dzieła Pisarz posłużył się językiem potocznym – sporo tu kolokwializmów, a nawet wulgaryzmów. Jest to styl kwiecisty, bogaty w zabiegi poetyckie, nieco sztuczny. Wyraźnie obserwuję stylizację archaiczną – autor pragnie oddać kształt mowy sprzed stuleci. Narrator posługuje się mową klasyczną, dostojną, piękną. Utwór zachwyca soczystym, dobitnym językiem wypowiedzi. Tym, co naprawdę zwraca uwagę odbiorcy, jest język – oryginalny, poetycki, indywidualny. Indywidualizm języka twórcy ujawnia się już w pierwszym
Powrót do zgubionej myśli Tylko nie poprzez zdanie: Zapomniałem jeszcze napisać… To się broni w wypowiedzi ustnej, w pisemnej nie! Powrócę do tematu… Pozwolę sobie raz jeszcze przywołać temat… Ta refleksja każe jeszcze raz przyjrzeć się zagadnieniu… Wspomniany już wątek pojawia się znowu … Jeszcze raz wrócę do refleksji o… To rzuca nowe światło na wspomniany temat… Okazuje się, że omawiany już wątek powraca… Wspomniany wcześniej pogląd ujawnia się tutaj
Spójność między częściami pracy Nawiążę do wątku głównego… Powrócę do tematu… Wrócę do pytania zawartego w temacie… Następny argument brzmi… Powołam się także na… Powyższa myśl inspiruje do refleksji… Ten przykład nie wyczerpał tematu… Aby poprzeć myśl, przywołam wypowiedź… Swoją tezę poprę cytatem… Kontynuując powyższą myśl, przytoczę inny przykład… Następny wniosek wynika z poprzedniego… Powyższa refleksja skłania do następnej… W nawiązaniu do głównej myśli przytoczę… Wspomniany wcześniej pogląd powraca
Jak wprowadzić nowy pomysł, wniosek Czas na wniosek dotyczący powyższych rozważań. Spójrzmy teraz na tę sprawę z innej strony… Rozważmy inny aspekt tej kwestii… Czymże jest to, co ustaliliśmy do tej pory? Zadam teraz kolejne pytanie… Pragnę przejść do następnego problemu… Sprawa, którą omówiłem, pociąga za sobą temat następny. I oto kolejny problem, który trzeba przeanalizować. Myślę, że ta praca nie może obejść się bez przytoczenia następującego problemu. Jest nim…
Podsumowanie Scena symboliczna kończąca utwór ma moc puenty. Interpretacja symbolu jest prosta. Symbolika sceny polega na… Symbol odczytuję następująco… Sens symbolu to refleksja o… Symbole tak się mnożą, że trudno je odczytać. Sens symbolu ujawnia autor w tytule dzieła. Chcę podsumować segment pracy Konkluzja powyższego wywodu jest następująca… Przed omówieniem następnego utworu podsumuję… Przed następnym dowodem – kilka słów podsumowania. Powyższy wywód prowadzi do refleksji… Tytułem podsumowania powyższych refleksji dodam…
Jak wyrazić ocenę i opinię Według mnie…, Według mojej oceny… Sądzę, uważam, jestem zdania, że… Postać, powieść, problem oceniam następująco… Moje stanowisko w tej sprawie jest następujące… Oceniam pozytywnie, negatywnie… Mam pochlebną (niepochlebną) opinię o tej postaci… Postawię werdykt… Trudno wyrokować, lecz… Moja ocena postaci (czynu) będzie surowa… Nie mnie oceniać tę decyzję… Nie czuję się uprawniony do ocen, lecz…. Wrażenie, które pozostało mi po tej lekturze, należy zaliczyć do…
Ważny element – akcja Jest to właściwie dość banalna historia romansu panicza ze służącą – tyle że w powieści Nałkowskiej staje się materiałem badawczym. Niby epizod – a właśnie taki wypadek odwrócił bieg wydarzeń. Aby unaocznić tezę, muszę przypomnieć kilka faktów z życia bohatera. Układ zdarzeń nie jest przypadkowy – został podporządkowany filozofii autora. Kilka wypadków potwierdza moją myśl… Wydarzenia, które potwierdzają te tezę, to… Jak zwrócić uwagę na epizod
O bohaterze Główny bohater jest postacią dominującą w utworze… Postać, z którą mam do czynienia, nie jest przeciętna… To jest osobowość! Silna, dominująca, budząca szacunek… Autor ukształtował postać bardzo indywidualną (oryginalną, ekstrawagancką, niespotykaną)… Bohater X to indywidualista, trudno znaleźć wielu podobnych do niego. Główny bohater dzieła nie jest postacią jednoznaczną. Bohater umyka prostym klasyfikacjom. To postać złożona – z jednej strony twardy realista – z drugiej niepoprawny wizjoner. To postać
O reżyserze i jego sztuce Osiągnął pełne mistrzostwo w sztuce filmowej. Stworzył obraz epicki – wydarzenie sezonu. Jest autorem filmu oddającego problematykę naszych czasów. Sięgnął po trudny temat. Nadał znanemu tematowi nowy wymiar. Decydując się na temat tak trudny, wykazał nie lada odwagę. Należy do światowej czołówki twórców filmowych. Dotąd nieznany zaskoczył odbiorców świeżością spojrzenia i nową techniką. O filmie polskim Cenię sobie polskie realia – miło oglądać własną stolicę,
