Gramatyka (Angielski)

Zaimki – THE SECOND / THE OTHER(S) / ANOTHER / OTHER

THE SECOND / THE OTHER(S) / ANOTHER / OTHER Spójrz na poniższe zdania – to często występujące błędy: 1) First close one eye and then the second eye. 2) Are there another planes to Paris? 3) It’s the best restaurant, but there are many other.   THE OTHER(S) W wypadku, gdy są dwie rzeczy tylko, nie używamy liczebnika second – możemy go użyć wtedy, gdy mamy do czynienia z jakąś

Possessive pronouns – zaimki dzierżawcze

W języku angielskim, aby powiedzieć, że jakaś rzecz (lub osoba) należy do kogoś, używasz zaimka dzierżawczego. my – moje your – twoje his – jego her – jej its – tego our – nasze your – wasze their – ich Przykłady: This is MY computer. (To jest MÓJ komputer). YOUR cat is beautiful. (TWÓJ kot jest piękny). OUR house is bigger but THEIR house is more beautiful. (NASZ dom jest

Rzeczowniki

W języku angielskim rzeczowniki dzielimy na policzalne i niepoliczalne. Rzeczowniki policzalne (Countable nouns) to te, które możemy bez trudu policzyć, np. an apple – jabłko three apples – trzy jabłka a book – książka ten books – 10 książek Rzeczowniki niepoliczalne (Uncountable nouns) to te, których nie możemy policzyć na sztuki, np. water – możemy ją odmierzyć w szklance, butelce, na łyżeczce, ale nie da się jej przeliczyć na sztuki. Inne rzeczowniki

Zdania warunkowe – Conditionals

Conditionals charakteryzują się tym, że zawierają przyczynę, która wyrażona jest w zdaniu zaczynającym się od if (czasem także when, unless) i skutek. Zdanie z if niekoniecznie musi być na pierwszym miejscu, np.: If the weather is nice, we will go on a trip można równie dobrze zamienić na We will go on a trip if the weather is nice.   W języku angielskim występuje pięć typów Conditionals. Najbardziej znane są

Angielski – zasady użycia liczebników

W języku angielskim liczebnik poprzedza zazwyczaj liczony rzeczownik. Oto przykłady typowych konstrukcji z liczebnikami: All twenty-five girls wanted to admit their guilt. Wszystkie te dwadzieścia pięć dziewczyn chciało przyznać się do winy. In Poland, you can buy forty different kinds of vodka. W Polsce można kupić czterdzieści różnych rodzajów wódki. Należy zwrócić uwagę, że liczony rzeczownik nie jest poprzedzany przyimkiem of. Polacy czasem chcieliby poprzez użycie tego przyimka odwzorować polskie

Verbs – czasowniki

Najważniejsze informacje o czasownikach 1. Czasownik może przyjąć końcówkę -s (czas the Present Simple – 3 os. lp.). He plays football every Monday. (On gra w piłkę w każdy poniedziałek.) She reads this paper in the morning. (Ona czyta tę gazetę rano.) 2. Jeżeli mówimy, że coś wydarzyło się w przeszłości i w przeszłości zakończyło się, używamy II formy czasownika (the Past Simple). Musisz pamiętać, że są czasowniki regularne, które

Nieregularna liczba mnoga rzeczowników angielskich

W większości przypadków liczbę mnogą rzeczowników tworzy się w języku angielskim bardzo prosto (o wiele prościej niż po polsku). Po prostu dodajemy literę -s do rzeczownika w liczbie pojedynczej i w ten prosty sposób otrzymujemy liczbę mnogą, np.: dog – dogs, cat – cats, boy – boys, itp. Należy jedynie pamiętać: jeżeli jakiś wyraz w liczbie pojedynczej kończy się na spółgłoskę dźwięczną lub na samogłoskę, końcówkę -s czytamy dźwięcznie jako

TO BE GOING TO – co to za konstrukcja?

Jest wiele sposobów mówienia o przyszłości. Możemy używać: czasowników modalnych (Tomorrow I can help you. – Jutro mogę ci pomóc), czasu Present Continuous, jeżeli coś wydarzy się na 100% (She’s going to a doctor tomorrow – Ona idzie do lekarza jutro), czasu Future, czyli zdań z ‘will’, kiedy coś obiecujemy lub podejmujemy decyzję w chwili mówienia (I promise I will take this medicine – Obiecuję, że wezmę to lekarstwo) oraz

Zaimki wskazujące – THIS, THAT, THESE, THOSE

Jack i Molly są na pikniku. Przy Molly stoi koszyk z kanapkami. Jack siedzi obok pudełka z pomidorami. Koszyk i kanapki są dla Molly ‘tutaj’, dla Jacka zaś ‘tam’ (nie przy nim). Jack: Could you give me that sandwich? It’s in that basket. Molly: Do you mean this sandwich here? Jack: Yes, that one. Molly: Here you are. Oh, could you give me those tomatoes over there? Jack: These? Sure, here you are. W

Zwroty TO USE, TO BE USED TO

W języku angielskim są słowa, które mają różne znaczenia, np. book – a book (książka); to book (zarezerwować). Są też słowa, które w połączeniu z innymi słowami lub w określonych frazach mają różne znaczenia. Do takich właśnie słów należy to use! Można go używać w różnych kontekstach. Zapamiętaj dwa użycia słówka to use. to use = używać We use a computer every day. – Używamy komputera codziennie. Po pierwsze: Osoba + USED TO + infinitive

Czym są Modal Verbs?

Czasowniki modalne są to specjalne czasowniki, które zachowują się inaczej od zwykłych czasowników. Oto podstawowe ważne różnice: 1. Czasowniki modalne nie przyjmują końcówki -s w trzeciej osobie liczby pojedynczej (w czasie teraźniejszym). Czasowniki, których używamy po czasownikach modalnych także nie mają końcówki -s w 3 os. lp., np.: Czasownik zwykły She writes beautiful poems. (Ona pisze piękne wiersze.) My dad runs 1000 metres every morning. (Mój tata przebiega 1000 m

Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne

W języku angielskim rzeczowniki dzielimy na policzalne (Countable nouns) i niepoliczalne (Uncountable nouns). Które rzeczowniki są policzalne? Rzeczownik policzalny to taki, który ma liczbę pojedynczą i mnogą, np.  lake, lakes –  jezioro, jeziora. Rzeczowniki policzalne to te, które możemy bez trudu policzyć, np. an apple – jabłko three apples – trzy jabłka a book – książka ten books – 10 książek Które rzeczowniki są niepoliczalne? Rzeczowniki niepoliczalne to te, których nie możemy

REPORTED SPEECH – mowa zależna

Spójrz na przykład: Tom said: „I’m going to the cinema”. Tom said that he was going to the cinema. Kiedy używamy mowy zależnej? Mowy zależnej (po angielsku: Reported Speech) używamy, gdy mówimy o przeszłości. Jeżeli przytaczasz cytat, nie zmieniasz żadnego słowa – to jest oczywiste. Jednak kiedy chcesz użyć własnych słów, musisz pamiętać o pewnych zasadach. Bardzo ważne: zmiana czasu Gdy zamieniasz cytat na zdanie w mowie zależnej, pamiętaj o zasadzie jeden czas do

IT IS SAID THAT…, HE IS SAID TO BE…

Na pewno zetknąłeś się już z takimi zdaniami jak: It is said that we are rich. (Mówi się/ Ludzie mówią, że jesteśmy bogaci.) albo Mary and John are thought to be married. (Sądzi się/ Ludzie sądzą, że Mary i John są małżeństwem.) Zapamiętaj! Jeżeli zdanie w stronie czynnej ma konstrukcję: Podmiot (najczęściej: people, they, everybody) + czasownik (say, think, feel, expect, believe itp.) + THAT + zdanie z czasownikiem, np.: People say that Jerry

Conditional sentences (zdania warunkowe)

Zdania warunkowe w języku angielskim mają określoną konstrukcję. Są trzy warunki (Type 1; Type 2; Type 3). W wielu podręcznikach pierwszy jest poprzedzony warunkiem zerowym (Type 0), jednak nie zdziw się, jeżeli Type 0 nie będzie wyszczególniony, a zasady jego użycia będą podane przy pierwszym warunku. Konstrukcja: IF + Present Simple, Present Simple lub: Present Simple IF Present Simple Zauważ! Kolejność zdań składowych jest obojętna tak jak w języku polskim, np.: If you turn

I WILL DO STH/ I AM GOING TO DO STH

Obu tych form (WILL albo BE GOING TO) używasz, jeżeli chcesz powiedzieć o czymś, co wydarzy się w przyszłości. Jednak różnica w ich znaczeniu obu tych form jest bardzo istotna. Spójrz na sytuację: Rozmawiasz z koleżanką przez telefon i zapraszasz ją na drugi dzień na kawę. – Great! I will come for sure – mówi. – But remember that I drink coffee with milk! Ty akurat nie masz w domu mleka, ale obiecujesz jej: – OK, I will buy

MODAL VERBS – can, could, may, might, should, ought to, must, have to

Jak najlepiej zapamiętać użycie czasowników modalnych? Oczywiście na przykładzie zdań. can How many instruments can he play?– Na ilu instrumentach on potrafi grać? could Could you describe the man to the police? – Czy mógłbyś opisać tego mężczyznę policji? may A written notice: You may buy tickets here! – Tutaj możesz kupić bilety! must Oh, I’m sorry. I must go now. – Och, przykro mi. Muszę już iść. have to She

Liczebniki – Numerals

Liczebniki angielskie dzielimy na dwie zasadnicze grupy: a) liczebniki główne (Cardinal Numerals), np.: three – trzy twenty-two – dwadzieścia dwa four – cztery fifty-five – pięćdziesiąt pięć thirty – trzydzieści b) liczebniki porządkowe (Ordinal Numerals), np.: first — pierwszy tenth — dziesiąty third — trzeci twenty-second — dwudziesty drugi fourth — czwarty Ponadto rozróżniamy także : c) liczebniki wielokrotne (Repeating Numerals), np.: once — raz three times (rzadziej : thrice)

Zdania warunkowe – prawdy ogólne

1. Niektóre zdania warunkowe mają charakter prawd ogólnych, np.: (1) If you meet an Englishman, speak English. Jak spotykasz Anglika, mów po angielsku. (2) If you heat snow, it melts. Jak podgrzejesz śnieg, roztopi się. (3) If I am sick, I go to a doctor. Kiedy jestem chory, idę do lekarza. Wszystkie powyższe przykłady odnoszą się do sytuacji generalnych. Charakterystyczne jest to, że wyraz if można w nich zastąpić whenever,

Okresy warunkowe (Conditionals)

Okresy warunkowe Conditionals charakteryzują się tym, że zawierają przyczynę, która wyrażona jest w zdaniu zaczynającym się od if (czasem także when, unless) i skutek. Zdanie z if niekoniecznie musi być na pierwszym miejscu, np.: If the weather is nice, we will go on a trip. można równie dobrze zamienić na We will go on a trip if the weather is nice.   W języku angielskim występuje pięć typów Conditionals. Najbardziej