Posts From redakcja
Jak może być sformułowany temat? Ojczyzna widziana oczyma wybranych bohaterów literackich. Motyw ojczyzny w świetle znanych Ci utworów literackich. Miejsce ojczyzny w twórczości pisarzy XIX i XX wieku. „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza, „Latarnik” Henryka Sienkiewicza i „Syzyfowe prace” Stefana Żeromskiego – utworami o miłości do ojczyzny. Ale temat o ojczyźnie może pozostać również swobodny. Na przykład taki: „Ojczyzna to wielki, zbiorowy obowiązek”. Jak rozumiesz słowa Cypriana Kamila Norwida jako młody Polak? Patriotyzm – czy to postawa
Jak mogą być formułowane tematy? zwyczajnie: Twoje miasto – refleksje o miejscu, w którym mieszkasz. Twoje miasto – bliskie Ci czy obce? filozoficznie Miasto… To jedyna pustynia, jaka jest dziś dostępna (A. Camus). Rozwiń myśl, odwołując się do rozmyślań o swoim mieście. optymistycznie Miasto Twoich marzeń – jakie zmiany przeprowadziłbyś w swoim mieście? realistycznie Uroki i wady mojego miasta… Obojętne – czy mieszkasz dużym, czy małym mieście, obiecujesz sobie, że kiedyś to wszystko porzucisz. Z tego
O co może Ciebie zapytać autor w temacie pracy? Co byś zrobił, gdybyś miał fortunę? Czy chciałbyś być bogaty? Jaką rolę w życiu odgrywają pieniądze? Mam magiczną moc spełniania życzeń. O co poprosisz? Oczywiście – magiczna moc, czarodziejskie kamyki i tym podobne rzeczy to nie zawsze to samo, co pieniądze. Wróżki i czarownice mogą zafundować różne wartości, również duchowe, np. talent, zdrowie, wiedzę, a nawet urodę. Ale poza nielicznymi wyjątkami spełnione marzenia sprowadzają się do
Sen i marzenia senne w temacie pracy pisemnej. Jak o nich pisać? Sen jest częstym motywem dzieła literackiego, malarskiego czy muzycznego. Może być kanwą opowiadania, bo we śnie – jak w bajce – wszystko jest możliwe. Warto o nich pamiętać i przywołać w swojej pracy. Czy kiedy przyjdzie Ci opisać swój sen, musisz koniecznie mówić prawdę? Nie. Niewiele snów posiada zwartą fabułę i potrzebne nam osoby czy przestrzenie. Za to formuła snu
Ideały są jak gwiazdy. Nie można ich dosięgnąć, ale trzeba się według nich kierować. Bernard Shaw Co napiszesz, kiedy w temacie padną pytania: Co chcesz w życiu osiągnąć? Jak wyobrażasz sobie przyszłość? Świat swoich marzeń o przyszłości. Jak go zamierzasz budować? Jak dążysz do piękna, prawdy i dobra? Kogo podziwiasz, jakie postawy życiowe wydają Ci się godne naśladowania? W takiej pracy cenna jest szczerość. Zmyślać można wiele – opowiadać o wielkich misjach, poświęceniu, kompletnym
Jak pisać o sobie O sobie piszemy wówczas, gdy wplatamy w tekst własne opinie, odczucia, emocje. Kiedy opowiadamy się wobec tematu lub oceniamy. Bywa i tak, że w autobiografii albo autoportrecie czy liście chcemy zaprezentować się bezpośrednio. Wtedy dominują informacje o sobie i autooceny. Uwaga – innymi prawami rządzi się CV lub list motywacyjny. Jak pisać o sobie dobrze, ale nie za dobrze, prawdę, ale nie całą, tak by zbudować dobre wrażenie osoby kompetentnej – ale
Tematy o literackich sympatiach i antypatiach przybierają różne sformułowania, ale w gruncie rzeczy zawsze chodzi o to samo: zaprezentuj, przedstaw, umotywuj swój wybór. Czasem autorzy określają pewien kierunek poszukiwań (o bohaterach komicznych, temu zazdroszczę, ten jest dla mnie wzorem itp.), czasem proponują zupełną dowolność: Mój ulubiony bohater literacki. Umotywuj wybór. Postać literacka, którą uważam za najbardziej interesującą. W liście do kolegi przedstaw swojego ulubionego bohatera literackiego i wyjaśnij, za co go cenisz. Bez nich literatura wiele by
Po co ludzie czytają książki? aby się czegoś nauczyć, aby uciec od rzeczywistości, aby poznać inne kraje i czasy, aby porozmawiać o życiu innych ludzi, aby przyjemnie spędzić czas. Przykłady sformułowań takiego tematu Jaką książkę zabrałbyś na bezludną wyspę? Poleć, zachęć, zarekomenduj kolegom swoją ulubioną lekturę. Książka, która mnie poruszyła. Piszą taka pracę nie streszczaj, nie pisz biografii autora, nie prezentuj pierwszej z brzegu szkolnej lektury tylko dlatego, że
Miłosne obyczaje związane z: oświadczynami: Krzyżacy Henryka Sienkiewicza – Zbyszko ratuje Danuśkę spadającą z ławy. Chwilę później się jej oświadcza i składa śluby rycerskie. Potem, gdy grozi mu śmierć, Danuśka ratuje go z rąk kata, narzucając mu nałęczkę na głowę. W Panu Wołodyjowskim Henryka Sienkiewicza jesteśmy świadkami dość nietypowych w szlacheckich czasach oświadczyn – to dziewczyna oświadcza się kawalerowi, czyli Baśka wyznaje miłość panu Michałowi. zaręczynami: Zaręczyny Andrzeja Kmicica i Oleńki Billewiczówny w Potopie są zgodne
Dzieci tak naprawdę stały się bohaterami literatury w XIX wieku, kiedy zapanowała moda na nowelę i pokazywanie w niej niedoli dziecięcej. Również w tamtym stuleciu ukształtowała się literatura młodzieżowa, czyli adresowana do młodzieży, a tam bohater dziecięcy jest jak najbardziej wskazany. Od wieku XIX dziecko często już było bohaterem książek. Dlatego, jeśli przyjdzie Ci o nim pisać, jest z czego korzystać. Na początku warto jednak ustalić kilka spraw. Ujęcia tematu dziecko Los polskich dzieci końca XIX wieku
ROZPRAWKI 1. Człowiek walczy ze swoją słabością i gdy ją pokonuje, wtedy dowodzi, że jest wielki. Jakie postacie przywołać? Postacie literackie: Robinson Crusoe z powieści Daniela Defoe, Santiago ze Starego człowieka i morza Ernesta Hemingwaya. Postacie historyczne i współczesne: Sportowcy – Marek Kamiński, Jan Paweł II – ostatnio coraz częściej pokonuje słabość fizyczną, chorobę, ale mądrość papieża dowodzi jego wielkości. Na czym polega wielkość, prawdziwa wartość człowieczeństwa? Pytanie trapi literatów od dawna. Ten temat
Ze sztuką obcujecie od początku edukacji, dosłownie od klasy pierwszej szkoły podstawowej. Każdy wiersz, obraz, dzieło muzyczne należy do świata sztuki. Dlatego właśnie te zagadnienia z powodzeniem mogą stać się tematem pracy pisemnej. Co to jest sztuka? Dawniej: w starożytności pojęcie sztuki pojmowano szerzej. Wszelkie umiejętności, znajomość reguł i sposobów tworzenia zarówno garnków, jak i przemówień nazywano sztuką. To znaczenie bliższe było słowu technika, określało wiedzę, fachowość, umiejętność wyprodukowania czegoś. Nie przypisywano takiej działalności
Wybierz swój typ! Femme fatale – to kobieta fatalna, przynosi pecha każdemu mężczyźnie, z którym los ją zetknie. Kobieta-bohater – to typ rycerski, przejmuje funkcje męskie, przywdziewa zbroję, idzie walczyć. Kobieta-anioł – oczarowuje i rozkochuje w sobie romantycznego kochanka, z reguły jednak wychodzi za mąż za zupełnie nieromantycznego, brzuchatego bogacza. Kopciuszek – robi błyskotliwą karierę tylko dlatego, że jest ładna i dobra. Pojawia się w baśniach, ale my od stuleci mamy nadzieję, że może zdarzy się
Jak podkreślić wagę Poeta należy do kręgu (skamandrytów, klasyków, awangardy)… W kompozycji utworu kluczową rolę odgrywa… Bardzo ważnym zabiegiem autora jest… Za ważne, a może najważniejsze w dziele uważam… Nie sposób pominąć dominującej kwestii… Za najistotniejszą rzecz uznam… Najwyższą wagę przykładam do… Pierwszoplanowy – temat, bohater, termin – to… Zobacz: Sposób na wypracowanie. Zdania klucze.
Jak zwróć uwagę na opis? Opis w tym utworze jest nie tylko spowolnieniem akcji, decyduje o nastroju, nadaje scenom odpowiednią atmosferę. Typowy opis – jego główna funkcja to retardacja, czyli zatrzymanie akcji, spotęgowanie ciekawości odbiorcy. Opis przestrzeni jest tu bardzo szczegółowy, można powiedzieć na miarę epickiego realizmu szczegółu. Autor punkt po punkcie opisuje przestrzeń otaczającą bohatera. To zabieg milieu – dzięki niemu poznajemy osobowość postaci. Opis został celowo zredukowany do
O języku dzieła Pisarz posłużył się językiem potocznym – sporo tu kolokwializmów, a nawet wulgaryzmów. Jest to styl kwiecisty, bogaty w zabiegi poetyckie, nieco sztuczny. Wyraźnie obserwuję stylizację archaiczną – autor pragnie oddać kształt mowy sprzed stuleci. Narrator posługuje się mową klasyczną, dostojną, piękną. Utwór zachwyca soczystym, dobitnym językiem wypowiedzi. Tym, co naprawdę zwraca uwagę odbiorcy, jest język – oryginalny, poetycki, indywidualny. Indywidualizm języka twórcy ujawnia się już w pierwszym
Powrót do zgubionej myśli Tylko nie poprzez zdanie: Zapomniałem jeszcze napisać… To się broni w wypowiedzi ustnej, w pisemnej nie! Powrócę do tematu… Pozwolę sobie raz jeszcze przywołać temat… Ta refleksja każe jeszcze raz przyjrzeć się zagadnieniu… Wspomniany już wątek pojawia się znowu … Jeszcze raz wrócę do refleksji o… To rzuca nowe światło na wspomniany temat… Okazuje się, że omawiany już wątek powraca… Wspomniany wcześniej pogląd ujawnia się tutaj
Spójność między częściami pracy Nawiążę do wątku głównego… Powrócę do tematu… Wrócę do pytania zawartego w temacie… Następny argument brzmi… Powołam się także na… Powyższa myśl inspiruje do refleksji… Ten przykład nie wyczerpał tematu… Aby poprzeć myśl, przywołam wypowiedź… Swoją tezę poprę cytatem… Kontynuując powyższą myśl, przytoczę inny przykład… Następny wniosek wynika z poprzedniego… Powyższa refleksja skłania do następnej… W nawiązaniu do głównej myśli przytoczę… Wspomniany wcześniej pogląd powraca
Jak wprowadzić nowy pomysł, wniosek Czas na wniosek dotyczący powyższych rozważań. Spójrzmy teraz na tę sprawę z innej strony… Rozważmy inny aspekt tej kwestii… Czymże jest to, co ustaliliśmy do tej pory? Zadam teraz kolejne pytanie… Pragnę przejść do następnego problemu… Sprawa, którą omówiłem, pociąga za sobą temat następny. I oto kolejny problem, który trzeba przeanalizować. Myślę, że ta praca nie może obejść się bez przytoczenia następującego problemu. Jest nim…
Podsumowanie Scena symboliczna kończąca utwór ma moc puenty. Interpretacja symbolu jest prosta. Symbolika sceny polega na… Symbol odczytuję następująco… Sens symbolu to refleksja o… Symbole tak się mnożą, że trudno je odczytać. Sens symbolu ujawnia autor w tytule dzieła. Chcę podsumować segment pracy Konkluzja powyższego wywodu jest następująca… Przed omówieniem następnego utworu podsumuję… Przed następnym dowodem – kilka słów podsumowania. Powyższy wywód prowadzi do refleksji… Tytułem podsumowania powyższych refleksji dodam…
