Posts From Zbyszek
Jacek Soplica to główny bohater dzieła Adama Mickiewicza Pan Tadeusz. To kolejne wcielenie bohatera romantycznego. Ulega on ogromnej przemianie: ze zbrodniarza w pokutnika, z dumnego, buńczucznego szlachcica w pokornego mnicha, z hulaki w gorącego patriotę, z Jacka Soplicy w księdza Robaka. Znaczenie postaci To bardzo ważny bohater, ponieważ wnosi do utworu pierwiastek dramatyczny i historyczny, a także przeżycia osobiste. Bez niego Pan Tadeusz mógłby być obrazem życia na wsi polskiej, sielanką z wplecioną w nią historią Tadeusza i Zosi. Ksiądz Robak
Gustaw-Konrad Trudno chyba znaleźć ważniejszą postać polskiej literatury, Gustaw-Konrad to nie tylko pierwszoplanowy bohater romantyzmu i twórczości Adama Mickiewicza, ale także ikona kultury polskiej – zarówno dawnej, jak i współczesnej. Trudno także znaleźć postać bardziej tajemniczą i niejednoznaczną. Mianem Gustawa-Konrada zwykło się nazywać bohatera całego cyklu Dziadów Mickiewicza, a mówiąc precyzyjnie Gustawem jest bohater części IV, zaś Konradem postać z części III dzieła. Aby stworzyć pełną charakterystykę tego bohatera, należy dodatkowo uwzględnić tajemnicze Widmo z części
Wallenrod Konrad Wallenrod to najważniejsza powieść poetycka Adama Mickiewicza. Mówi się, że powstała pod wpływem znajomości poety z dekabrystami – rosyjskimi spiskowcami – planującymi zabić cara. Podstawową bronią każdego spiskowca jest zaś kłamstwo i skrytobójstwo, czyli rzeczy najbardziej uwłaczające honorowi. Romantyków uwiodła zasada mówiąca, że cel uświęca środki – w imię dobra ojczyzny i narodu gotowi byli poświęcić siebie, swoje życie i honor. Jeśli wroga nie można było pokonać w otwartej walce, to należało go zajść
Tartuffe Świętoszek z komedii Moliera to postać niebezpieczna. Maskuje się, stosuje podstępy, jest obłudny i żądny władzy. Jego postawa jest tym groźniejsza, że jako broni używa religii. A warto wiedzieć, że w XVII-wiecznej Francji religia katolicka była nie tylko ważna społecznie, ale nawet cechował ją pewnego rodzaju fanatyzm. Dlatego Orgon przyjął Tartuffe’a pod swój dach, wierząc w jego pozy i ogromną religijność. Niestety, nie przewidział finału. Znaczenie postaci Tartuffe, tytułowy bohater komedii Moliera, to sztandarowy
Don Kichot „W pewnej miejscowości Manczy, której nazwy nie mam ochoty sobie przypominać, żył niedawno temu pewien szlachcic, z tych, co mają kopię w tulei, starodawną tarczę, chudą szkapę i gończego charta”. Don Kichot jadący na tej właśnie chudej szkapie stał się kulturowym mitem i najbardziej znanym bohaterem hiszpańskiej literatury. Główny bohater powieści Cervantesa naprawdę nazywał się Alonso Quejana (a może Quijada lub Quesada, narrator nie ma w tej kwestii pewności). Imię Don Kichota z Manczy
Biografia Hamlet to książę duński, młody, ambitny student, pobierający nauki w Wittenberdze. Gdy go poznajemy jest pogrążony w smutku po śmierci swego ojca, jest bardzo przygnębiony, lecz nie tylko z tego powodu. Książę nie może pogodzić się z faktem, że jego matka poślubiła w niecałe dwa miesiące po śmierci swego męża, króla Hamleta – jego brata, Klaudiusza. Nie potrzeba nawet freudowskich teorii, żeby zrozumieć, jaki wstrząs wywołuje (zwłaszcza u tak wrażliwego człowieka) uświadomienie sobie tego. Losy
Lady Makbet Lady Makbet to największa i najnieszczęśliwsza zbrodniarka z dramatów Szekspira. W pierwszej chwili wydaje się amoralna, demoniczna, pozbawiona zasad – jednoznacznie zła i godna potępienia. Tym tropem szli dawniejsi interpretatorzy tragedii. Ale trzeba też dostrzec tragizm i niejednoznaczność tej bohaterki. Jej publiczną obronę zapoczątkowały wielkie aktorki, którym powierzono rolę lady Makbet – chciały wzbogacić tę postać, przy tradycyjnym odczytaniu jednowymiarową. Znaczenie bohaterki W świadomości pokoleń czytelników i widzów tragedii lady Makbet stała się symbolem
Makbet Makbet jest, obok Hamleta, jednym z najsłynniejszych bohaterów Szekspirowskich. To postać przerażająca, zbrodnicza i tragiczna. Makbet był wzorowym rycerzem i sługą swojego króla, a stał się mordercą i przestępcą. Jego dzieje pokazują, jak łatwo człowiek może stracić panowanie nad własnym losem, jak szybko i niezauważalnie może wpaść w błędne koło zbrodni. Przyjęło się porównywać Makbeta do klasycznych (antycznych) bohaterów tragicznych, takich jak Edyp bądź Antygona. Przy tym porównaniu mówi się, że Makbet mógł – w przeciwieństwie do
Święty Aleksy to jedna z ważniejszych postaci średniowiecznych. Prezentuje wzór ascezy, życia w cierpieniu i umartwianiu ciała i duszy. Legenda o świętym Aleksym zaczęła krążyć po świecie już w V wieku. Dotarła do Europy przez Syrię, a pewne wątki fabularne pochodzą z buddyjskich Indii. Święty Aleksy stał się szybko ideałem człowieka, który – by przybliżyć się do Boga – rezygnuje z przyjemności życia ziemskiego. Jednak postać tego świętego nie jest łatwa do jednoznacznej interpretacji. Jego droga do świętości stała
Hiob Pomijanie szczegółów, przedstawianie tylko najistotniejszych elementów fabuły to charakterystyczna cecha stylu biblijnego. Dlatego tak naprawdę niewiele wiemy o Hiobie, choć jest jednym z najważniejszych bohaterów Starego Testamentu. Ile miał lat? Nie wiadomo. Biblia podaje tylko, że Bóg pozwolił mu żyć jeszcze sto czterdzieści lat po próbie, jakiej go wcześniej poddał. Gdzie mieszkał Hiob? Znajdujemy jedynie ogólnikową informację, że w ziemi Us (Hus) – krainie w Arabii Skalistej, na południowy wschód od Judei. Jego
Przyszli studenci wybierają zazwyczaj najpierw kierunek, na którym chcą studiować, a dopiero później zastanawiają się nad tym, która uczelnia zapewni im najlepsze warunki do nauki i rozwoju. Część osób kieruje się pozycją uczelni w rankingu; część wybiera szkołę, która znajduje się najbliżej ich miejsca zamieszkania. Co sprawia, że niektóre uczelnie przyciągają znacznie większą liczbę potencjalnych studentów niż inne placówki? W obliczu pogłębiającego się niżu demograficznego uczelnie muszą zabiegać o każdego
Styl języka Styl Pojęcie węższe od języka: spośród wszystkich środków językowych autor wypowiedzi wybiera te, które są według niego najbardziej przydatne, najlepiej wyrażają myśli. Na ten dobór wpływ mają okoliczności wypowiedzi (np. jej cel). Stylem nazwiemy też ogół środków językowych charakterystycznych dla konkretnego autora, epoki, utworu literackiego. Gdyby pytanie testowe nakazywało opisanie stylu danego tekstu, trzeba zbadać, jakie elementy językowe występują częściej – mogą powtarzać się jakieś słowa, formy (np.
Wypracowanie o książce Proponowane schematy pracy Schemat I Wstęp – informacja o książce (kto i kiedy ją napisał, jakim jest gatunkiem, w jaki sposób się z nią zetknąłeś). Główna przyczyna twojej sympatii do utworu. Np. żywa akcja. Ocena innych cech utworu: bohaterowie, czas i miejsce, konstrukcja. Czy jest w tej książce coś, co oceniasz mniej entuzjastycznie? Zakończenie. Schemat II Wstęp – krótkie wprowadzenie w akcję, czas i miejsce. Twój stosunek do utworu tego typu. Treść czy forma –
Tematy 1. Rodzice i dzieci w utworach literackich różnych epok. Na wybranych przykładach przedstaw związki uczuciowe i konflikty postaw. 2. „Władza odczłowiecza ludzi” (Bias Priene) – słowa greckiego mędrca uczyń mottem rozważań na temat władzy i jej wpływu na postępowanie i osobowość człowieka. Odnieś się do wybranych utworów literackich. 3. „Młodości! Ty nad poziomy wylatuj!” – pisał Adam Mickiewicz. Jak jego wezwanie realizowali bohaterowie utworów literackich z różnych epok? Twoje refleksje na temat młodości. 4. Dawid
Tematy 1. „Już dom widać/ Dym/ Na niebie pełznący cierpliwie/ I matkę w oknie/ Z dłonią nad oczami” (Tadeusz Różewicz). Różne obrazy domu w wybranych tekstach kultury. 2. „Władza odczłowiecza ludzi” (Bias Priene) – słowa greckiego mędrca uczyń mottem rozważań na temat władzy i jej wpływu na postępowanie i osobowość człowieka. Odnieś się do wybranych utworów literackich. 3. Biografia jako klucz do odczytania twórczości pisarza (np. Jana Kochanowskiego, Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego). 4. Patriotyzm czy zdrada?
Interpretacja i analiza wiersza Pięć ważnych porad! Interpretuj i analizuj równolegle. Nie rozdzielaj tych czynności, bo mają się one uzupełniać nawzajem. Twój cel to znaleźć sens – potem odpowiedzieć, jak poeta sprzedał to światu. Nie pomijaj drobiazgów, takich jak tytuł, motto, dedykacja. Zemszczą się! Nie pomijaj tego, co wiesz o autorze, nurcie i epoce. Odwdzięczą się! Nie pomijaj siebie – to, co Ty czujesz, jest ważne! Sprawdź tylko, czy możesz to udowodnić, odwołując
Interpretacja wiersza 1. Początek Masz przed sobą wierszyk i temat. Jeśli to tylko analiza i interpretacja (najczęściej sama interpretacja) – to wiadomo – będziemy pisać, jak utwór odczytaliśmy. Jeśli temat kierunkuje – od razu, czytając wiersz, szukamy odpowiedzi na pytanie z tematu. Jak temat może kierunkować? Na przykład tak: „Portret generacji Kolumbów, rocznik 20, w utworze Baczyńskiego pt. Pokolenie”. Od razu stawiasz sobie pytanie – jak Baczyński portretuje swoje pokolenie? I tego się trzymasz, interpretując
Jak pisać spójne teksty Uwaga! Brak spójności jest jedną z poważniejszych usterek kompozycyjnych! Praca jest całością logiczną Czy ciekawe refleksje i dobrze dobrane przykłady wystarczą, by napisać dobrą pracę? Bez nich się nie obejdzie, trzeba jednak jeszcze umieć połączyć je w spójną całość. Teoretycznie każdy uczeń o tym wie, w praktyce ciągle zdarzają się prace będące zlepkiem przykładów: Adam Mickiewicz w „Konradzie Wallenrodzie”… Bohater „Ludzi bezdomnych”… W „Granicy” znajdziemy… Równie wielu autorów wypracowań szkolnych nadaje swoim pracom
Horacy Do Apollina Horacy Quid dedicatum poscit Apollonem [Do Apollona] , I 31 Czegóż ma żądać wieszcz od Apollona W dniu poświęcenia mu chramu; O co się modlić, kiedy czaszę wina Wylawszy, ofiarę da mu? Wzdy nie o żniwa ze sardyńskich włości Nie o kalabryjskie trzody, Ni złoto Indów i słoniowe kości, Lub smugi, gdzie Liru wody Cieką leniwo. Niech tam nożem krzywym Obrzyna grona winnicy, Kto się dziedzicem winnic zwie szczęśliwym; Niech kupiec
Cytaty o życiu Święty Augustyn • Kochaj i rób co chcesz. Immanuel Kant • Postępuj wedle takiej tylko zasady, co do której mógłbyś jednocześnie chcieć, aby stała się prawem powszechnym. Henri Bergson • Trzeba działać jak człowiek myślący, trzeba myśleć jak człowiek czynu. Jean Paul Sartre • Każdy musi odkryć własną drogę. William Szekspir • Serce miej otwarte dla wszystkich, zaufaj niewielu. Księga Izajasza (fragment) • Biada tym, którzy zło nazywają
