Proza na egzaminie
Treść i zakres znaczeniowy wyrazu Wyraz zastępuje jakiś obiekt, jakąś rzecz ze świata rzeczywistego, na tym polega jego funkcja znaczeniowa. Utrwalając w pamięci treść i zakres danego słowa, nabywamy wiedzę, jaki obiekt jest zastępowany. Treść wyrazu – wszystkie istotne cechy tego, co wyraz nazywa. Zakres znaczeniowy wyrazu – ogół przedmiotów nazywanych danym słowem. Zapamiętaj! Związek między treścią i zakresem: im bogatsza treść, tym węższy zakres wyrazu; im szerszy zakres, tym treść uboższa. Przykład: dąb
Polecenie z zakresu teorii literatury, bada nie tylko wiedzę o budowie powieści, lecz również orientację w ewolucji gatunku powieściowego, w historii rozwoju prozy – głównie w ciągu ostatnich dwóch wieków. Zacznij od zdefiniowania najpopularniejszego typu narracji, charakterystycznego dla powieści realistycznej, dominującego, odkąd powieść realistyczna ugruntowała swoją pozycję w świadomości odbiorców. W realizmie mamy do czynienia z narratorem trzecioosobowym, obiektywnym, zdystansowanym. Mówimy o narracji przezroczystej, która spełnia rolę bezbarwnego ekranu. Dzięki niemu oglądamy wewnętrzny świat powieści, ale w niczym nam
Jednym z elementów autocharakterystyki jest sposób mówienia. Dlatego bohaterowie, choć czasem należą do jednego środowiska i żyją w podobnych warunkach, mówią właściwym sobie, wyróżniającym ich, językiem. Każdy używa takich zwrotów i wyrazów, które świadczą o jego nawykach językowych, poziomie umysłowym, przyzwyczajeniach, usposobieniu i temperamencie. W Panu Tadeuszu Adam Mickiewicz, dążąc do naturalności wypowiedzi i łamiąc pseudoklasyczne schematy językowe, okazał się znawcą psychiki i wnikliwym obserwatorem ludzi. Jego bezpośrednią charakterystykę postaci potwierdza analiza językowa ich wypowiedzi. Sędzia – jest
Teoria komunikacji Podaj definicję języka i wymień główne funkcje tekstu. Język to system znaków (w prymarnej postaci – dźwiękowych), który służy ludziom do porozumiewania się między sobą i do zdobywania wiedzy o świecie. Mówiąc język, najczęściej myślimy o języku naturalnym, powstałym spontanicznie, wykształconym na drodze naturalnego rozwoju. Takim językiem jest np. polszczyzna – w odróżnieniu od języków sztucznych, ,,celowo” zaprojektowanych i doskonalonych przez ludzi. Takimi językami są np. esperanto albo języki
Synonimy, antonimy Synonim — wyraz bliskoznaczny. Antonim — wyraz o przeciwnym znaczeniu. Polecenie wymagające podania któregoś z nich przede wszystkim sprawdza, czy piszący zna znaczenie danego słowa. Jeśli nie rozumiemy wyrazu, mamy problem z odpowiedzią – należy wtedy wrócić do tekstu: znaczenie słowa może zostać podpowiedziane przez kontekst, w jakim zostało ono użyte. To ważne zwłaszcza w przypadku wyrazów wieloznacznych, a także użytych w niedosłownym znaczeniu. Dobór takiego, a nie
Styl Pojęcie węższe od języka: spośród wszystkich środków językowych autor wypowiedzi wybiera te, które są według niego najbardziej przydatne, najlepiej wyrażają myśli. Na ten dobór wpływ mają okoliczności wypowiedzi (np. jej cel). Stylem nazwiemy też ogół środków językowych charakterystycznych dla konkretnego autora, epoki, utworu literackiego. Uwaga! Kiedy masz opisać styl danego tekstu, musisz zbadać, jakie elementy językowe występują częściej – mogą powtarzać się jakieś słowa, formy (np. zdrobnienia), konstrukcje (np.
Każda wypowiedź służy porozumieniu między nadawcą a odbiorcą, czyli pełni funkcję komunikatywną. Ma ona różne odmiany w zależności od celu wypowiedzi: Funkcja informatywna – informuje, czyli przekazuje informacje – i to na nich skupia się uwaga odbiorcy (ogłoszenia, encyklopedie, pisma urzędowe). Służy świadomemu, często intelektualnemu przekazywaniu przez nadawcę informacji o świecie – wiedzy i przypuszczeń na temat przedmiotów, osób, zjawisk. Odbiorca skupia się na treści, której podporządkowana jest forma wypowiedzi. Rozpoznajemy ją po takich cechach,
Esej „Nikt nie jest wolny od mówienia bredni.” „Wielkie i wspaniałe arcydzieło człowieka – to żyć dorzecznie.” „Nawet na najpiękniejszym tronie świata siedzi się zawsze na własnym siedzeniu.” Powyższe aforyzmy wypowiedział Michel de Montaigne (mów mąteń z akcentem na drugą sylabę), Francuz doby renesansu, człowiek, który stworzył esej. Po prostu Montaigne zebrał swoje myśli w dość luźne, osobiste wypowiedzi „próby” mówienia własnego zdania, „próby przedstawienia własnych refleksji. Dzieło w polskim tłumaczeniu tak się nazywa:
Tytuł należałoby uznać za wykładnik tematu utworu literackiego, w nim szukać wskazówek interpretacyjnych, odniesień kulturowych. Liczną grupę stanowią dzieła, których autor wykorzystuje imię, nazwisko, przydomek bohatera. Mamy więc: Makbeta (Szekspir), Balladynę (Słowacki), Konrada Wallenroda (Mickiewicz), Giaura (Byrona). Bywa i tak, że najbardziej wpływowa osoba nie zostaje zaszczycona, a świetnym tego przykładem jest Pan Tadeusz Adam (Mickiewicz) – tytułowy bohater jest postacią pierwszego planu, ale wyraźnie ustępującą Jackowi Soplicy. W tytule
W języku literackim tworzą się i konwencjonalizują różne sposoby wypowiedzi. Zależą one od sytuacji, w jakich posługujemy się językiem, porozumiewamy się. O wyodrębnieniu stylu decyduje powtarzalność sytuacji, te same funkcje wypowiedzi, dobór słownictwa, budowa zdań. Style funkcjonalne różnią się sposobem wyboru i wykorzystania elementów systemu językowego. Z definicji stylu, jako „zespołu środków językowych wybieranych przez autora tekstu ze względu na ich przydatność do realizacji celu wypowiedzi”, wynikają dwa kryteria podziału: według nadawcy i według przeznaczenia.
Czym jest styl? Styl to sposób formułowania wypowiedzi w mowie lub na piśmie; stała tendencja w wyborze środków ekspresji językowej charakterystyczna dla danego autora, kierunku, gatunku literackiego, dzieła, epoki. Słownik języka polskiego pod redakcja Szymczaka Mówiona i pisana odmiana języka znacznie różnią się od siebie, w obrębie każdej z nich mieszczą się rozmaite style. W odmianie pisanej: styl urzędowy, naukowy, publicystyczno-dziennikarski, artystyczny. W odmianie mówionej styl potoczny, oficjalny (przemówienia!), a wtórnie – wszystkie z odmiany pisanej (np. naukowym posługuje
Stylizacja językowa polega na celowym wprowadzeniu do wypowiedzi środków językowych, które są charakterystyczne dla innych odmian języka. Wzorce mogą pochodzić z historii, języka określonych grup, środowisk, maniery literackiej, gatunku, a nawet z konkretnego utworu. Zabieg ten służy określonym celom: może wprowadzać w realia epoki czy przedstawianego środowiska, bywa źródłem humoru, czasem też np. czyni tekst patetycznym, podniosłym. Można wskazać różne typy stylizacji: Stylizacja archaizująca (archaizacja) Polega na wprowadzeniu elementów języka dawnych epok. Dzięki temu
Tytuł Nazwa, którą nadaje dziełu literackiemu jego autor. Niejako wizytówka utworu literackiego, pozwalająca na jego identyfikację. Od tytułu właśnie zaczyna się kontakt czytelnika z tekstem. Najczęściej wyróżniamy tytuły: pochodzące od jakiegoś elementu treści, np. bohatera/ bohaterów – Pan Tadeusz, Krzyżacy, miejsca czy czasu akcji – Nad Niemnem, konkretnego wydarzenia – Odprawa posłów greckich itp. wskazujące na zastosowaną przez autora formę pisarską (Pamiętnik z powstania warszawskiego, Opowiadania, Sonety krymskie itp.), często występują połączenia
Związki logiczne między elementami tekstu Pytania tego typu mogą dotyczyć np. wskazania tezy, wypisania kolejnych argumentów (często bywają one rozrzucone w różnych akapitach!), wskazania zdań będących wnioskami. Najczęściej pojawiają się jednak polecenia wymagające określenia zależności pomiędzy kolejnymi akapitami. Przykładowe pytania: Wyjaśnij, jakie funkcje spełnia akapit nr 10 wobec akapitów nr 9 i 11? Odpowiedź jest tu, oczywiście, ściśle związana z analizowanym tekstem, ale z układu akapitów wynika wyraźnie, że ten dziesiąty będzie przynajmniej łącznikiem. Często zdarza
Cechy języka potocznego. Wskaż przykłady wykorzystania tej odmiany języka w literaturze współczesnej. Język potoczny jest tą odmianą, z którą mamy kontakt najwcześniej. Jest ona wspólna wszystkim Polakom i najbardziej swobodna. Komunikując się w sytuacjach nieoficjalnych, codziennych, używamy właśnie języka potocznego. Charakterystyczne cechy języka potocznego to: słownictwo neutralne (brak podniosłego), występowanie środków językowych wyrażających emocje: zdrobnień, zgrubień, wykrzykników, partykuł, np.: Pokaż mamusi rączki. Ach, jakie ciężkie te siaty! prosta składnia (równoważniki zdań, zdania pojedyncze,
Tragedia Skojarz z Antygoną Sofoklesa Najstarszy i przez wiele lat uważany za najdoskonalszy gatunek dramatu. Stworzony w antycznej Grecji. Twórcy tragedii musieli przestrzegać wielu rygorystycznych zasad: Obowiązywała zasada trzech jedności (czasu – akcja rozgrywała się w ciągu jednego dnia, miejsca – akcja rozgrywała się w jednym miejscu, akcji – dotyczyła jednego wątku). Zasada decorum – o tematach poważnych można pisać tylko stylem podniosłym, poważnym, bohaterowie pochodzili z tzw. wysokich rodów
Liryka Podmiot liryczny – podmiot mówiący w utworze lirycznym, opowiadający o swoich emocjach, przeżyciach i poglądach. Uwaga! Ta fikcyjna osoba nie jest jednak tożsama z autorem, choć często wiąże się z jego doświadczeniami życiowymi. W rozpoznawaniu różnych typów podmiotu lirycznego przydatna jest np. analiza form czasowników i zaimków („ja” czy „my”? – liczba pojedyncza czy mnoga?) Ważne jest też miejsce podmiotu mówiącego w konkretnej sytuacji lirycznej. Podmiot liryczny może występować w pierwszej osobie („ja” liryczne), przedstawiając swoje emocje i stany
Sprawdź swoją wiedzę przed egzaminem 1. Ile osób wypowiada się w poniższym tekście: Wokulski odgadł, że nie cieszy się łaskami wiernego sługi, który był przy pojedynku. – Pan baron w domu? – spytał. – Pan baron leży chory i nikogo nie przyjmuje, bo teraz jest doktór […]. Bolesław Prus Lalka a) Trzy: narrator, baron, Wokulski. b) Trzy: narrator, Wokulski, sługa. c) Dwie: sługa i Wokulski. d) Cztery: narrator, sługa, Wokulski, baron. Odp. ……………………………………………………………………………………………………………………………………..
Tytuł utworu TEST Sprawdź swoją wiedzę przed egzaminem 1. Do tytułów dobierz definicje. a) Robinson Crusoe b) Wesele w Atomicach c) Zemsta d) Chłopi A. Utwór o całej klasie społecznej, na pewno opisuje cechy środowiska wsi. B. Tekst, którego istotą jest zdarzenie, intryga. C. Utwór o dziejach postaci. D. Opis obyczaju, wydarzenia jednej nocy. Odp. …………………………………………………………………………………………………………………… 2. Czy tytuł Potop powieści Sienkiewicza uznasz za: a) dokładnie oddający treść powieści, b) metaforycznie nazywający zdarzenia
Rodzaje komizmu TEST Sprawdź swoją wiedzę przed egzaminem 1. Jaki typ komizmu występuje w dowcipie: Przychodzi baba do lekarza. A lekarz – też baba. a) sytuacyjny b) słowny c) charakteru d) wszystkie trzy rodzaje komizmu Odp. ……………………………………………………………………………………………………………………………… 2. Oto aforyzm Stanisława Jerzego Leca: Mamy wszystkiego dosyć – rzekli obywatele. Oznaka dobrobytu. Znajdziesz tu: a) komizm sytuacyjny b) na dwuznacznym rozumieniu słowa „dosyć” c) komizm charakteru d) żaden z nich Wyjaśnij, na czym
