PRACA DOMOWA
Bohater tragiczny w znanych ci utworach. W literaturze często spotkać można bohaterów, których życie stawia w trudnych sytuacjach. Są oni zmuszeni dokonać wyboru między kilkoma przeciwstawnymi, a jednocześnie równorzędnymi racjami. Każda jednak decyzja prowadzi ich do katastrofy, przynosi klęskę. Bohaterów, których dotknęła ta niemożność podjęcia właściwego, dającego radość i szczęście wyboru, nazywamy tragicznymi. Pierwszą tego rodzaju postacią była Antygona z dzieła Sofoklesa. W utworze tym bardzo wyraźnie przedstawiony został tragiczny konflikt interesów. Po jednej stronie
Bohaterowie naszych czasów – Judym, Kolumbowie, a może Wokulski? Kogo nazwałbyś patronem literackim naszych czasów? Judym na pewno nie. Dziś mało kto wykonałby bezinteresowną pracę, nie pytałby o pieniądze, lecz o idee. Postawa doktora Tomasza Judyma może budzić sprzeciw współczesnego czytelnika nie tylko dlatego, że bohater nie przyjmuje modnej dziś postawy dorobkiewicza. Wybór Judyma wydaje się także dyskusyjny moralnie: czy wolno mu było krzywdzić najbliższą osobę (Joasię) aż tak, w imię dobra anonimowej grupy
Czy można uznać, że tragizm wynika ze świadomości braku rozwiązania sprzeczności życia. Odpowiedz, analizując dwa, trzy przykłady literackie. Wstęp Skojarzenia związane ze słowem tragizm. Potwierdzenie tezy zawartej w temacie: tragizm wynika z uświadomienia sobie sprzeczności niesionych przez życie. Dobór materiału • Antygona Sofoklesa • Konrad Wallenrod Mickiewicza • Dziady cz. III Mickiewicza • Kordian Słowackiego pobieżny przegląd: • Dzieje Tristana i Izoldy, • Pan Tadeusz, • Lord Jim, • Początek
Które utwory preferujesz jako czytelnik: te, które kopiują rzeczywistość, czy te, które kreują nowe światy? Odpowiadając na pytanie, wykorzystaj w funkcji argumentacyjnej wybrane teksty. Zestaw lektur Kreacja nowych światów Literatura plebejska • Franciszek Rabelais – Gargantua i Pantagruel • Jonathan Swift – Podróże Guliwera • Adam Mickiewicz – Dziady • Stanisław Wyspiański – Wesele • Witold Gombrowicz – Ferdydurke • Witkacy – Szewcy • Bruno Schulz – Sklepy cynamonowe • Tadeusz Konwicki
Polscy nobliści – godni tej najwyższej nagrody literackiej czy też nie. Dlaczego? Dwudziesty wiek przyniósł nam wspaniałych poetów. Nazwiska Miłosza, Szymborskiej, Herberta, Zagajewskiego, Różewicza są dobrze znane nie tylko polskim miłośnikom poezji. Pośród mistrzów trudno też pominąć Leśmiana i Białoszewskiego – nie tak znanych na świecie, bo właściwie nieprzekładalnych na inne języki ze względu na mocne zakorzenienie w polskim języku, w polskim słowotwórstwie… O naszych poetach wciąż jednak mówi się na świecie, dwoje
Ludzie spieszą się do pracy, dlatego niedbale ją wykonują, spieszą się w używaniu języka, dlatego jego smaku nie odczuwają, spieszą się w odpoczynku, dlatego nie mogą wypocząć. (Antoni Kępiński) Jak w naszym pełnym pośpiechu świecie odnaleźć spokój i wewnętrzną harmonię? Propozycje wstępów 1. Spójrzmy na polskie (i nie tylko) XXI stulecie. Jest pełne ludzi, którzy ciągle dokądś dążą, żyją w ciągłym pośpiechu, stale w drodze. Ale czy żyjąc w biegu, są rzeczywiście szczęśliwi? Czy
Powinowactwa literatury i filozofii. Na wybranych przykładach przedstaw związki twórczości pisarskiej i filozofii. Jostein Gaarder, autor bestsellerowej powieści Świat Zofii, powiedział kiedyś, że literatura i filozofia są jak dwie nitki, które splatając się i rozluźniając na przemian, snują się przez całą historię cywilizacji i kultury. W powieści Gaardera połączone są wyjątkowo mocno – akcja, fabuła, bohaterowie (elementy charakterystyczne dla literatury, a nie pism naukowych). W całości podporządkowane są wyższemu założeniu – przedstawieniu dziejów myśli od starożytności po dzisiejsze
Praca – smutna konieczność, misja czy sposób na życie. Własne obserwacje poprzyj przykładami z literatury i filmu. Pan Bóg, który wygnał ludzi z raju, uprzedził ich, że będą skazani na ciężką pracę na roli (Adam) i rodzenie dzieci w bólach (Ewa). Czyżby więc praca była karą za grzechy, smutną koniecznością, udręką człowieka? „Coraz więcej czasu spędzamy w pracy i coraz częściej przenosimy do niej nasze życie prywatne” – napisano w popularnym tygodniku. Czy zatem nasze życie spędzane
Przedstaw dwóch, trzech bohaterów literackich, w których, twoim zdaniem, dzisiejszy czytelnik może rozpoznać siebie. Swój wybór uzasadnij. W dzisiejszych czasach, gdy bardzo niewiele osób sięga po literaturę, trudno jest mówić o tym, czy utożsamiamy się z bohaterami literackimi, czy próbujemy odnaleźć w nich siebie. Aż do XIX wieku dzieła literackie z całą pewnością kształtowały wzory postaw i zachowań. XX-wieczna literatura wydała wiele nurtów i gatunków, można by więc sądzić, że jest z czego wybierać. A jednak bohater literacki
„Świat bez miłości jest martwym światem” (A. Camus) Rozważania w oparciu o wybrane utwory literackie. O miłości napisano już tak wiele. Była, jest i będzie sensem życia wielu ludzi. Jest tematem, który nigdy się nie wyczerpie, który wraz z nowymi pokoleniami wyrasta z nową siła. Ludzie ciągle próbują odpowiedzieć sobie na pytanie czym jest miłość, zdefiniować ją, ująć w jakieś ramy. Jeszcze nikomu się to nie udało w pełni, chyba dlatego, że jest tak wiele
„Wojna jako tragiczna konieczność uczestnictwa” – omów zagadnienie na podstawie poznanych utworów poetyckich. „Zaprawdę, żelazne serce mieć by musiał ten, kto tyle w wojnie widząc nie wzgardziłby sięna jej wspomnienie, choćby sobie zwycięstwo obiecywał.” O poprawie Rzeczypospolitej A. Frycz Modrzewski „… wojna to najlepsze wrota do wolności…’ Jurgen Stroop w Rozmowach z katem K. Moczarskiego Przytoczyłam to dwa odmienne poglądy na temat zmagań wojennych miedzy narodami. Czy jest zaszczytem umierać za ojczyznę, dostawać
Rozważ tezę Aleksandra Świętochowskiego: „Żaden utwór nie przerobi ludzi. Są wszakże takie, które pobudzają do przetwarzania się…” Praca, gotowanie, pranie, sprzątanie, chwila relaksu podczas oglądania kolejnego odcinka (którego już?) brazylijskiej, argentyńskiej czy polskiej opery mydlanej, potem sen, a rano kolejne powielanie tego samego schematu życia. Należałoby raczej powiedzieć – egzystencji, bo cóż to za życie wypełnione jedynie pogonią za pieniądzem i próbą odnalezienia chwili odpoczynku w nawale obowiązków? Urozmaiceniem takiego życia są święta,
Kultura masowa – godna zachwytu czy potępienia. Wypowiedz się na podstawie własnych doświadczeń czytelniczych i filmowych. Kolorowe ściany i stoliki w Pizza Hut, jednorazowe opakowania z Burger Kinga i McDonald’sa, kolorowe gazety karmiące się plotkami i sensacją, książki jednorazowego użytku, obliczone tak, by przeczytać je podczas podróży i wyrzucić do najbliższego kubła, filmy produkowane z myślą o szerokim kręgu odbiorców, tasiemcowe, kiczowate seriale, ale także Mona Liza namalowana na pudełku czekoladek, arcydzieło muzyki klasycznej przerobione na rozrywkowy utwór czy
Opisz historię Winicjusza i Ligii, dowodząc, że: miłość jest siłą odmieniającą ludzi. Propozycja pracy: On – młody rzymski patrycjusz, żołnierz walczący wcześniej z Partami, energiczny i porywczy. Był „pięknym i atletycznym młodzieńcem”. Ona – córka władcy Ligów, zakładniczka wychowywana w domu Aulusów, delikatna i wrażliwa. Miała „twarz różową i przezroczą, i świeże usta jakby do pocałunku złożone, i niebieskie jak lazur mórz oczy, i alabastrową białość czoła, i bujność ciemnych włosów [..] ”. Miłość Marka Winicjusza i Ligii jest w powieści Sienkiewicza najważniejszym
Milej sobie wspomniam nie dzieła waleczne I głośne, ale czyny ciche, użyteczne I cierpienie„ (Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz) Cierpienie towarzyszy istocie ludzkiej od początku dziejów ludzkości. Może być spowodowane chorobą, czyjąś śmiercią albo miłością do ojczyzny. Działanie ludzkie jest zawsze usprawiedliwione, jeżeli jego pobudką jest miłość do ludzi. Ten, kto kocha – nie potrzebuje się lękać. Tłumi w sobie egoizm i otwiera się na drugiego człowieka. Rodzi się w nim chęć nieustannej ofiary
Na czym polega – Twoim zdaniem – siła oddziaływania teatru. Rozważ temat, odwołując się do wybranych dramatów czy ich inscenizacji. „Nie samym chlebem żyje człowiek”. (Ewangelia) Teatr to rodzaj umowy między aktorami i widzami: „my udamy, że na scenie coś robimy, poudajemy śmierć, miłość, radość lub rozczarowanie, a wy udacie, że to wszystko jest prawdziwe i rzeczywiście się wzruszycie lub wkurzycie”. Zasada ta, tak prosta, świetnie funkcjonowała przez wieki. Ludzie już w starożytnej Grecji
Moralna refleksja twórcy nad naturą człowieka i jego dziełem. (literatura współczesna) Kim jest człowiek? Odpowiedzi na to pytanie od wieków poszukiwali filozofowie, egzystencjaliści, twórcy. Teraz, u progu wieku 21., my, ludzie, których jedynym sensem istnienia, zamiast: być” stało się za wszelką cenę „mieć”, nadal nie potrafimy odnaleźć tej odpowiedzi. Współczesny człowiek, dumny zdobywca Kosmosu, twórca bomby jądrowej i dzieci z probówki, wszechobecny, ingerujący w prawa Natury – potrafi zabić, unicestwić życie
Moje spotkanie z Ferdydurke. Wstęp – autoanaliza: jaka byłam przed lekturą Ferdydurke Żyłam w świecie szarym, jednostajnym, codziennym. Gobelin moich dni minionych tkany był szarą nicią przyziemności. Każdego dnia wstawałam, powtarzając utrwalone rytuały, sumarycznie składające się na coś piękniejszego, co miało być moim życiem. Ale to były tylko różne odcienie szarości, „które rankiem mi w głowie, później na dłoniach i w każdym słowie, niczym gołąb pocztowy powracały”. Aż pewnego dnia spostrzegłam go. Był
Literatura często staje się źródłem wiedzy o człowieku i świecie. Jaką wiedzę o człowieku odnalazłam w wybranych dziełach? Podróże powodują, że w każdym pięknym miejscu chciałabym pozostawić „kawałek” siebie, a zabrać wszystko, wszystko ocalić od zapomnienia. Tak było do tej pory, do mojej ostatniej wędrówki po świecie. Teraz nie wiem, gdzie jest moje miejsce. Gdzie leży granica, której żadnemu człowiekowi przekroczyć nie wolno. Nie rozumiem pewnych rzeczy i pewnie nigdy nie dorosnę do tego, żeby
Młodość w literackich i filmowych dziełach współczesności. Epoką, której zawdzięczamy niespotykaną ani wcześniej, ani później apoteozę młodości – był romantyzm. Nie znaczy to jednak, że temat ten nie pojawiał się w innych okresach literackich. Przeciwnie, wydaje mi się, że dla literatury, a współcześnie także dla filmu, to właśnie młodość jest zagadnieniem podstawowym, swoistym punktem wyjścia, wobec którego niemal każdy twórca próbuje się jakoś ustosunkować. Gdyby zebrać dzisiejsze opinie o młodym
