Tag "praca domowa"
„Bywa nieraz, że stajemy w obliczu prawd, dla których brakuje słów” (Jan Paweł II). Rozważ tę myśl w odniesieniu do utworów XX wieku i współczesnego czasu. Przykładowy wstęp Kiedyś podczas podróży pociągiem bawiliśmy się z przyjaciółmi w wyszukiwanie słów, które powinny zostać usunięte ze współczesnych słowników, bo w XX-wiecznej rzeczywistości przestały cokolwiek znaczyć. Padały głównie nazwy nieużywanych od dawna przedmiotów aż do chwili, gdy jeden z kolegów obok żaren i
Odwołując się do literatury różnych epok, pokaż, że miłość może być w ludzkim życiu siłą budującą i niszczącą. Przykładowy wstęp Kto z nas nie marzy o miłości? Wydaje się nam, że dopiero to uczucie pozwala człowiekowi poczuć się naprawdę szczęśliwym. W życiu doświadczamy jednak, że miłości zwykle towarzyszy dawka cierpienia lub chociażby niepewności – może to właśnie to przesądza o jej uroku? Miłość uskrzydla i rani, niszczy i buduje – tę prawdę musimy
Literackie, filozoficzne i artystyczne wyobrażenia śmierci w świetle wybitnych dzieł różnych epok. Przykładowy wstęp Nic właściwie nie wiemy na temat śmierci. Bezpośrednio jej nie doświadczamy. Nikt z żywych nie był bajecznym Orfeuszem, który przekroczył bramy zaświatów i ponownie powrócił do życia. Każdy z nas jednak na co dzień ze śmiercią obcuje. Mamy świadomość niezwykłej krótkości naszego bytowania na ziemi. Jesteśmy niczym wędrowcy, którzy każdego dnia przybliżają się do śmierci. Poucza nas o tym niejednokrotnie filozof Seneka,
„Patrzę na gwiazdy górne i kwiaty polne…” (Leopold Staff). Przyroda bliska, zdumiewająca, tajemnicza…? Rozważ, odwołując się do utworów literackich różnych epok. Przykładowy wstęp: „Patrzę na gwiazdy górne i kwiaty polne” – pisze Staff. Któż z nas nie przeżywał podobnych chwil bliskiego kontaktu z naturą? Mimo niesłychanego rozwoju techniki i całego naszego zabiegania wciąż uciekamy w świat przyrody, który to nas zachwyca, to znów przeraża – wydaje się bliski, a za chwilę zupełnie nieodgadniony… Być może, właśnie z powodu
Wolna i zniewolona, w marzeniach i w rzeczywistości, ale zawsze Polska. Przedstaw funkcjonowanie motywu ojczyzny w wybranych utworach literackich. Przykładowy wstęp Takich słów jak Polska czy też ojczyzna w codziennym języku używamy rzadko. Fakt, że tu właśnie się urodziliśmy i tu żyjemy, wydaje się oczywisty i nie ma potrzeby, aby na każdym kroku to podkreślać. Zgodnie jednak ze słynną inwokacją do Pana Tadeusza Adama Mickiewicza dopiero wtedy, gdy los rzuci nas z dala od rodzinnego kraju, zaczynamy zdawać
„W obcych miastach przychodzimy na świat, nazywamy je ojczyzną, lecz niedługo wolno nam podziwiać ich mury i wieże” (Adam Zagajewski, „Piosenka emigranta”). Motyw emigracji w wybranych tekstach literackich. Przykładowy wstęp W dzisiejszym świecie, kiedy niemal każdy z nas ma w domu paszport i bez problemu może zarówno wyjechać z kraju, jak i do niego wrócić, problem emigracji wydaje się trudny do zrozumienia. Emigracja to bowiem fakt opuszczenia ojczyzny wbrew
Rodzice i dzieci w utworach literackich różnych epok. Na wybranych przykładach przedstaw związki uczuciowe i konflikty postaw. Przykładowy wstęp: Całkiem niedawno rozmawiałem długo ze swoim dziadkiem. Wspominał młodość, historię poznania żony, ale przede wszystkim dużo mówił o problemach z synem, czyli moim tatą. Mój ojciec zawsze powtarzał, że miał wspaniały, kochający, zgodny dom. Kiedy kłóciliśmy się o coś, uwielbiał komentować moje zachowania czy słowa: „Mnie by coś takiego nigdy nie przeszło przez gardło wobec Twojego dziadka”.
Bohater tragiczny w znanych ci utworach. W literaturze często spotkać można bohaterów, których życie stawia w trudnych sytuacjach. Są oni zmuszeni dokonać wyboru między kilkoma przeciwstawnymi, a jednocześnie równorzędnymi racjami. Każda jednak decyzja prowadzi ich do katastrofy, przynosi klęskę. Bohaterów, których dotknęła ta niemożność podjęcia właściwego, dającego radość i szczęście wyboru, nazywamy tragicznymi. Pierwszą tego rodzaju postacią była Antygona z dzieła Sofoklesa. W utworze tym bardzo wyraźnie przedstawiony został tragiczny konflikt interesów. Po jednej stronie
Bohaterowie naszych czasów – Judym, Kolumbowie, a może Wokulski? Kogo nazwałbyś patronem literackim naszych czasów? Judym na pewno nie. Dziś mało kto wykonałby bezinteresowną pracę, nie pytałby o pieniądze, lecz o idee. Postawa doktora Tomasza Judyma może budzić sprzeciw współczesnego czytelnika nie tylko dlatego, że bohater nie przyjmuje modnej dziś postawy dorobkiewicza. Wybór Judyma wydaje się także dyskusyjny moralnie: czy wolno mu było krzywdzić najbliższą osobę (Joasię) aż tak, w imię dobra anonimowej grupy
Czy można uznać, że tragizm wynika ze świadomości braku rozwiązania sprzeczności życia. Odpowiedz, analizując dwa, trzy przykłady literackie. Wstęp Skojarzenia związane ze słowem tragizm. Potwierdzenie tezy zawartej w temacie: tragizm wynika z uświadomienia sobie sprzeczności niesionych przez życie. Dobór materiału • Antygona Sofoklesa • Konrad Wallenrod Mickiewicza • Dziady cz. III Mickiewicza • Kordian Słowackiego pobieżny przegląd: • Dzieje Tristana i Izoldy, • Pan Tadeusz, • Lord Jim, • Początek
„Świat bez miłości jest martwym światem” (A. Camus) Rozważania w oparciu o wybrane utwory literackie. O miłości napisano już tak wiele. Była, jest i będzie sensem życia wielu ludzi. Jest tematem, który nigdy się nie wyczerpie, który wraz z nowymi pokoleniami wyrasta z nową siła. Ludzie ciągle próbują odpowiedzieć sobie na pytanie czym jest miłość, zdefiniować ją, ująć w jakieś ramy. Jeszcze nikomu się to nie udało w pełni, chyba dlatego, że jest tak wiele
„Wojna jako tragiczna konieczność uczestnictwa” – omów zagadnienie na podstawie poznanych utworów poetyckich. „Zaprawdę, żelazne serce mieć by musiał ten, kto tyle w wojnie widząc nie wzgardziłby sięna jej wspomnienie, choćby sobie zwycięstwo obiecywał.” O poprawie Rzeczypospolitej A. Frycz Modrzewski „… wojna to najlepsze wrota do wolności…’ Jurgen Stroop w Rozmowach z katem K. Moczarskiego Przytoczyłam to dwa odmienne poglądy na temat zmagań wojennych miedzy narodami. Czy jest zaszczytem umierać za ojczyznę, dostawać
Motyw domu i rodziny w literaturze. „Dom”, według krytyka i badacza literackiego Henryka Markiewicza, to „wyobrażeniowy i językowy symbol stabilizacji życiowej, spokoju, powszednich uroków życia, ciepłej atmosfery zaspokojonych i odwzajemnionych uczuć rodzinnych, które bronią przed samotnością i zagubieniem”. Pierwszą rodzinę ukazuje już Biblia, podstawowe źródło kultury europejskiej mające kulturotwórczy wpływ na różne dziedziny nauki, stuki literatury oraz na samo życie. Pierwsza para zakochanych: Adam i Ewa, stanowi prototyp rodziny, do którego odwołują się mistrzowi
Rozważ tezę Aleksandra Świętochowskiego: „Żaden utwór nie przerobi ludzi. Są wszakże takie, które pobudzają do przetwarzania się…” Praca, gotowanie, pranie, sprzątanie, chwila relaksu podczas oglądania kolejnego odcinka (którego już?) brazylijskiej, argentyńskiej czy polskiej opery mydlanej, potem sen, a rano kolejne powielanie tego samego schematu życia. Należałoby raczej powiedzieć – egzystencji, bo cóż to za życie wypełnione jedynie pogonią za pieniądzem i próbą odnalezienia chwili odpoczynku w nawale obowiązków? Urozmaiceniem takiego życia są święta,
Milej sobie wspomniam nie dzieła waleczne I głośne, ale czyny ciche, użyteczne I cierpienie„ (Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz) Cierpienie towarzyszy istocie ludzkiej od początku dziejów ludzkości. Może być spowodowane chorobą, czyjąś śmiercią albo miłością do ojczyzny. Działanie ludzkie jest zawsze usprawiedliwione, jeżeli jego pobudką jest miłość do ludzi. Ten, kto kocha – nie potrzebuje się lękać. Tłumi w sobie egoizm i otwiera się na drugiego człowieka. Rodzi się w nim chęć nieustannej ofiary
Literatura często staje się źródłem wiedzy o człowieku i świecie. Jaką wiedzę o człowieku odnalazłam w wybranych dziełach? Podróże powodują, że w każdym pięknym miejscu chciałabym pozostawić „kawałek” siebie, a zabrać wszystko, wszystko ocalić od zapomnienia. Tak było do tej pory, do mojej ostatniej wędrówki po świecie. Teraz nie wiem, gdzie jest moje miejsce. Gdzie leży granica, której żadnemu człowiekowi przekroczyć nie wolno. Nie rozumiem pewnych rzeczy i pewnie nigdy nie dorosnę do tego, żeby
Młodość w literackich i filmowych dziełach współczesności. Epoką, której zawdzięczamy niespotykaną ani wcześniej, ani później apoteozę młodości – był romantyzm. Nie znaczy to jednak, że temat ten nie pojawiał się w innych okresach literackich. Przeciwnie, wydaje mi się, że dla literatury, a współcześnie także dla filmu, to właśnie młodość jest zagadnieniem podstawowym, swoistym punktem wyjścia, wobec którego niemal każdy twórca próbuje się jakoś ustosunkować. Gdyby zebrać dzisiejsze opinie o młodym
„Satyra prawdę mówi, względów się wyrzeka, wielbi urząd, czci króla, lecz sadzi człowieka”. Komizm, groteska, błazeństwo w polskiej literaturze. Powyższe słowa Ignacego Krasickiego, pochodzące z satyry „Do króla”, mówią, że dopóki będą istnieć takie środki wyrazu, jak satyra, groteska, parodia i inne podobne gatunki, mistrzowie pióra nie będą „oszczędzali” ludzi i ich przywar. W literaturze człowiek od wszech czasów był w centrum zainteresowań, opisując jego stosunek do Boga, otaczającego świata,
Do jakich przemyśleń na temat trudnych problemów moralnych skłoniła się lektura wybranych utworów. Moralność, piękne słowo. Jedno, niezmienne od tysiącleci… Tak to już jednak jest z człowiekiem, że im coś jest potężniejsze, tym bardziej różnorodne stają się zapatrywania na to. A moralność właśnie jest potężna niczym piramida egipska, którą każdy zwiedzający widzi z innej strony. Ludzie pióra od początku swego zaistnienia na Ziemi poruszają w swych dziełach problem moralności. Niektórzy
Odszukaj w tekście Pieśni Legionów Polskich we Włoszech echa polskiej i europejskiej historii – postacie i zdarzenia. Przypomnij sobie okoliczności wspomnianych w utworze zdarzeń. Zacznij od… …wskazania postaci i zdarzeń historycznych występujących w tekście. Omów wszystko po kolei. Musisz się tu wykazać wiedzą historyczną i umiejętnością łączenia faktów. Jan Henryk Dąbrowski – to on formował Legiony Polskie we włoskiej Lombardii, która podlegała wtedy władzy Francuzów. „Do Polski z ziemi włoskiej” wyruszył więc generał – z nadzieją, że jego żołnierze
