Tag "praca domowa"
„Zło rodzi zło” (nie tylko na przykładzie Makbeta) Uwaga! Nie daj się zwieść tematom wyglądającym na bardzo łatwe i jednoznaczne. Szukaj różnych aspektów problemu, różnych możliwości odczytania. Zadawaj pytania: Po co? Dlaczego? Co z tego wynika? Od czego to zależy? Pamiętaj, że czas poświęcony na wnikliwe przemyślenie tematu nie jest nigdy czasem straconym. Uwaga – pułapka! W pracy nie powinieneś się ograniczać jedynie do udowodnienia, że zło rodzi zło. Bez trudu znajdziesz bardzo
Związek literatury i malarstwa Tak postawione zagadnienie daje dość duże możliwości, bowiem związki literatury i malarstwa to mogą być: Dzieła malarskie, które przywoływane zostały w literaturze, pełnią funkcję symbolu, są inspiracja dla rozważań twórcy. Płótna utrwalające postacie i zdarzenia literackie (czasem, jak w przypadku Wyspiańskiego – obrazy do własnych dzieł). „Malarskość” dzieła literackiego i nasze z nim skojarzenia (jak choćby impresjonizm i poezja młodopolska). Pozostaje wymieniać i omawiać przykłady: I. Związki gdzie dzieło malarskie staje się punktem wyjścia, symbolem
Zbrodnia jako ważny temat literacki – omów wybrane przykłady. Jak zacząć? Czy chętnie czytasz o zbrodniach? Odpowiedz szczerze na to pytanie. Wstęp, podobnie jak zakończenie, zawsze mogą mieć osobisty charakter. Przykład Gdy pojawia się trup, jakiś człowiek, który stał się „niewygodny” zostaje szybko i „higienicznie” usunięty, powieść od razu robi się ciekawsza, wzrasta napięcie, szybciej bije nam serce. Niestety, taka jest chyba natura ludzka, że wolimy czytać o tajemniczych zbrodniach
Przedstaw pokrótce losy Kostylewa. Czemu służy ich ukazanie w Innym świecie? Kostylew pochodził z Woroneża. Wcześnie stracił ojca – oddanego partii komunistę, był ukochanym dzieckiem przedwcześnie owdowiałej matki. Z dzieciństwa wyniósł szczerą wiarę w ideały komunizmu. Zaczął studia na politechnice w Moskwie, ale na rozkaz partii wstąpił do Akademii Morskiej we Władywostoku (miał wówczas 24 lata). Marząc o rewolucji światowej, zainteresował się życiem na Zachodzie. Jako że nauczył się na kursach wieczorowych języka francuskiego, poznawał
„We współczesnym świecie nie ma miejsca dla idealistów” – rozwiń tę myśl lub jej zaprzecz. Podpowiedź: Aby ujawnić i uzasadnić swoje poglądy, bronić przedstawionej w temacie tezy lub obalić ją, najlepiej napisać rozprawkę. Użyj precyzyjnych sformułowań i charakterystycznych zwrotów: Kiedy zgadzasz się z przytoczonym w temacie poglądem: • W pełni zgadzam się z tezą sformułowaną w temacie… • Będę starał się bronić tezy, iż… • Rzeczywiście – współczesny świat to nie
„Służmy poczciwej sławie, a jako kto może, niech ku pożytku dobra spólnego pomoże” (Jan Kochanowski). Co literatura renesansu mówi o powinnościach obywatelskich? Komentarz Takie lub podobnie brzmiące polecenie często pojawia się na pracach klasowych. Dotyczy ważnego problemu, często poruszanego w różnego typu renesansowych utworach. Daje więc możliwości zaprezentowania (i sprawdzenia!) wiedzy: każe łączyć poezję z publicystyką, omówienie utworów z refleksjami, np. na temat aktualności opisywanych zjawisk. Nasze rady: nie ograniczaj się do Kochanowskiego! Cytuj –
Najciekawsze portrety kobiece w „Lalce” Bolesława Prusa. W wieku XIX, zwłaszcza w jego drugiej połowie, pisarze polscy z większą uwagą zaczęli traktować bohaterki kobiece, bardziej wnikliwie badać ich dusze i problemy. Zdaniem ówczesnego publicysty Aleksandra Świętochowskiego „na określenie kobiety wysilała się mądrość wszystkich wieków, narodów i geniuszów, o mężczyźnie rzadko kto wspominał”. Ze stwierdzeniem tym można się zgodzić, jeśli uzna się, że owo „określanie” kobiety sprowadzało się dotychczas do jej uprzedmiotowiania – traktowania jak rzeczy.
W jaki sposób i przez kogo realizowany jest w „Lalce” program pozytywistów? Lalka powstała w latach 1887-1889, a więc w czasach, kiedy program pozytywistów okrzepł i był już wystarczająco znany ogółowi Polaków. Nie znaczy to jednak, że był – jak chcieliby pozytywiści – z zapałem realizowany. Wiele wskazuje na to, że działo się inaczej. Lalka ukazuje zapewne stan faktyczny – swoistą obojętność społeczeństwa wobec haseł pozytywizmu oraz brak rzeczywistych warunków niezbędnych do tego, aby program ów realizować.
Rozmaitość portretów kobiecych w powieściach dziewiętnastowiecznych. Literatura dziewiętnastowieczna zaczyna ukazywać kobietę jako istotę wielowymiarową i samoistną. Wcześniejszej kobiety pełniły w sztuce i literaturze głównie rolę „ozdobników” mężczyzn, ewentualnie także inne role, jakie wyznaczała im kultura czasów, w których żyły – świętej, kochanki, matki, wiernej żony, grzesznicy. Role te były różnorodne, ale, można powiedzieć, jednowymiarowe, na pewno nie przedstawiały prawdziwych, złożonych, skomplikowanych wizerunków kobiecych. Laura w sonetach Petrarki jest przedmiotem uwielbienia,
Opisz obraz Stanisława Wyspiańskiego pt. „Chochoły”. Czy wiesz coś o okolicznościach jego powstania? Obraz noszący tytuł Chochoły (format 70 x 109 cm) prawdopodobnie powstał w porze roztopów przedwiosennych w lutym 1899 r. Niektóre szczegóły sytuacyjne (na przykład: mur biegnący po lewej stronie, rodzaj lamp oświetlających Planty i ich rozstawienie) powodują, że intuicyjnie łączymy ten obraz z serią widoków Plant, malowaną przez Wyspiańskiego na przełomie lat 1894/95. Drugie skojarzenie to okolice mieszkania ciotki Wyspiańskiego Stankiewiczowej, skąd w lipcu
Omów najważniejsze zjawiska kulturowe rzeczpospolitej szlacheckiej. Rzeczpospolita wieku siedemnastego Obejmowała około miliona kilometrów kwadratowych i pod względem wielkości terytorium była drugim po Rosji państwem w Europie. Zwano ją siedzibą wolności, starodawnym w Europie królestwem (ksiądz Dębołęcki) i rzeczpospolitą szlachecką. Była państwem wielkim – wiążącym w jedno Polskę, Litwę, Ukrainę. Była potężna. Poczucie siły umacniały zwycięstwa: pokonaliśmy Szwedów i w sposób niezwykle popisowy Turków pod Wiedniem. A jednak o okresie tym mówi się także: czasy upadku, załamanie potęgi, upadek
Oblicza sarmatyzmu Rzeczypospolita ubrana w sarmacki kostium stała się przedmiotem inspiracji dla wielu twórców zarówno baroku, jak i późniejszych epok. Pisano o niej różnie, i w sposób gloryfikujący, bałwochwalczy, jak i nad wyraz krytyczny, podszyty szyderstwem i ironią. Literacki wizerunek sarmatyzmu nie jest zatem jednolity, odznacza się różnorodnością ujęć stylistycznych, odmiennością spojrzeń na te same aspekty sarmackiego światopoglądu czy stylu bycia. Jak rozumieć termin „sarmatyzm”? Sarmatyzm stanowi jedno z
Rewolucja – katastrofa czy szansa? Rewolucja w Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego i w Przedwiośniu Stefana Żeromskiego. Musisz zastanowić się nad wyborem jednoznacznej odpowiedzi wskazanej w pytaniu: katastrofa czy szansa? Moim zdaniem w obydwu wskazanych utworach zdecydowanie KATASTROFA. W Nie-Boskiej komedii… …co do tego nie ma żadnych wątpliwości. Rewolucja kończy się kryzysem ludzkości, świat popada w grzech, okrucieństwo, zbrodnię, chaos. Przerażająca wizja rewolucji prowadzi do końca świata. W rewolucji wokół zamku św. Trójcy najniższe klasy społeczne
Bogumił i Barbara – główni bohaterowie „Nocy i dni”, dwie odmienne postawy wobec życia. Bogumił i Barbara – główni bohaterowie Nocy i dni. Czy aby na pewno? Nie do końca zgadzam się z twierdzeniem zawartym w temacie. Nie mam bowiem wątpliwości, że z tych dwojga postaci to właśnie pani Niechcicowa wyraźnie wysuwa się na plan pierwszy. To jej narrator poświęca najwięcej uwagi. Bogumił interesuje go w stopniu znacznie mniejszym. Wynika to zresztą również z odmiennego sposobu charakteryzowania tych bohaterów.
Śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca Aleksandra Fredry jako literacka gra z czytelnikiem. Wstęp Literacka gra z czytelnikiem to pewien konflikt pomiędzy przyzwyczajeniami czytelniczymi odbiorcy a kompromitowaniem, odrzucaniem ich przez autora. Co powoduje, że my jako czytelnicy mamy pewne przyzwyczajenia literackie? Przede wszystkim powtarzające się schematy literackie, które po pewnym czasie, po przeczytaniu kilku utworów wydają się nam konieczne i oczywiste. Przykładem takiej gry z czytelnikiem mogą być właśnie Śluby panieńskie. Przywołaj schematy literackie Kiedy zaczynamy
Scharakteryzuj polskiego bohatera romantycznego. Bohater romantyczny jest szczególną konstrukcją romantycznej literatury. Swoje korzenie czerpie jeszcze z literatury preromantycznej, wtedy to powstały ważne kreacje – Werter, Giaur, które ukształtowały grunt pod ten nowy typ osobowości literackiej. W literaturze europejskiej jego główną cechą jest doświadczenie wielkiej miłości, jako uczucia wyznaczającego cel i sens życia, a ów „typ psychologiczny”, jakim jest bohater romantyczny, utrwalił się w świadomości odbiorców jako młody zapaleniec i zbuntowany idealista pragnący walczyć sam przeciwko światu,
Co oznacza określenie „polski dramat romantyczny”? Polski dramat romantyczny to specyficzny rodzaj dramatu, jaki wytworzył się na ziemiach polskich w dobie romantyzmu. Dramat romantyczny był w polskim romantyzmie gatunkiem dominującym, w którym polscy romantycy wypowiedzieli rzeczy niezwykle cenne i ważne dla polskiej kultury. Powstawał on w latach 1832-1835, a jego głównymi twórcami byli: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki i Zygmunt Krasiński. Najważniejsze zaś dzieła to: Dziady (1832), Kordian (1834) oraz Nie-Boska komedia (1835). Co charakteryzuje ten rodzaj dramatu?
Poglądy historiozoficzne w Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego. Najpierw wyjaśnij pojęcie historiozofii (oznacza filozofię dziejów), potem – jako kontekst – wymień utwory, w których polscy wieszczowie romantyczni wyrazili swoje poglądy na prawa rządzące losami świata (Adam Mickiewicz – w III części Dziadów, Juliusz Słowacki – w Kordianie). Zaznacz, że każdy z nich poszukiwał przyczyn wydarzeń historycznych w świecie nadprzyrodzonym – te siły pojawiają się we wszystkich wymienionych utworach. Omawiając Nie-Boską komedię
Hołd złożony wybitnym jednostkom w liryce Cypriana Kamila Norwida. Cyprian Kamil Norwid był przedstawicielem ostatniego pokolenia romantyków, dwadzieścia lat młodszym od Adama Mickiewicza czy Aleksandra Fredry. Obok rozważań o człowieku i jego sytuacji w świecie, roli sztuki i artysty, historii – kult wybitnych jednostek i ich miejsce w społeczeństwie należą do tematów najczęściej podejmowanych przez Cypriana Kamila Norwida w jego twórczości. Coś ty Atenom zrobił Sokratesie – najważniejszy wiersz Wiersz Coś ty Atenom zrobił Sokratesie jest utworem, który
Jak Mickiewicz przedstawia w Dziadów części III Rosję i Rosjan? Mickiewicz, skazany w 1824 r. na opuszczenie Litwy i osiedlenie się w głębi Rosji, dobrze poznał kraj zaborcy. Swoje refleksje na ten temat zawarł w tak zwanym Ustępie do III części Dziadów. Nie znajdziemy tam wyłącznie potępienia! Zły jest despotyzm carski. Lud rosyjski cierpi podobnie jak zniewoleni Polacy. Nowosilcow, jako przykład carskiego urzędnika, jest cyniczny, gardzi ludźmi, myśli wyłącznie o własnej karierze i przypodobaniu się carowi – i właśnie dlatego rozpoczyna
