Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród, Nie damy pogrześć mowy! Polski my naród, polski lud, Królewski szczep Piastowy, Nie damy, by nas zniemczył wróg… – Tak nam dopomóż Bóg! Do krwi ostatniej kropli z żył Bronić będziemy Ducha, Aż się rozpadnie w proch i pył Krzyżacka zawierucha. Twierdzą nam będzie każdy próg… – Tak nam dopomóż Bóg! Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz, Ni dzieci nam germanił. Orężny wstanie
Nan-Shan ocalał. Dzięki cechom osobowości kapitana czy mimo jego cech? Sformułuj swoją opinię i uzasadnij ją. Na podstawie Tajfunu Josepha Conrada. Wyjaśnienie tematu W temacie pracy jesteś proszony o wypowiedzenie się na temat, czy ocalenie parowca Nan-Shan było efektem działania kapitana MacWhirra, czy też statek ocalał niezależnie od tego, jak postępował kapitan. Bo np. parowiec miał szczęście lub tajfun wcale nie był tak silny, jak by się wydawało. Zwróć uwagę! Pierwsze zdanie
Jak nakreślony został portret tytułowego bohatera noweli Janko Muzykant? Charakterystyka Janka Muzykanta. W charakterystyce należy uwzględnić następujące elementy: wygląd zewnętrzny, usposobienie, charakter, intelekt i uzdolnienia, zainteresowania, osobowość. Nie wszystkie te składniki muszą być uwzględnione, różne też mogą być ich proporcje, różna kolejność występowania. Można zacząć charakteryzowanie od opisu sposobu mówienia i poruszania się jako swoistego portretu człowieka i z kolei przejść do opisu cech charakteru; albo od przedstawienia zainteresowań i uzdolnień, a skończyć opisem wyglądu zewnętrznego.
Napisz recenzję film pt. Troja. Schemat pracy WSTĘP Punkt wyjściowy ROZWINIĘCIE Streszczenie Streszczamy film, nie książkę. Możemy ewentualnie porównać fabułę epopei ze skrótem treści na filmie. Autorka świetnie poradziła sobie z tym zadaniem – jej streszczenie jest krótkie, a treściwe, konkretne. Scenariusz Dostrzeżenie trudności adaptacyjnych – niełatwo tak długi czas fabularny zmieścić w krótkim czasie filmowym. Plusy pracy scenarzysty: realizm, szybkie tempo obrazu. Reżyseria Fabuła epopei a jej adaptacja filmowa – krytyka reżysera poprzez
Charakterystyka Idola. Trójczłonowa budowa Pamiętaj! Każda forma pisemna musi składać się z trzech spójnych i logicznie ze sobą powiązanych części: wstępu (czyli przedstawienia postaci, którą będziesz charakteryzował), rozwinięcia (właściwej charakterystyki), zakończenia (w tym wypadku Twojej oceny opisywanej postaci). Pamiętaj też, aby zachować odpowiednie proporcje – część rozwijająca ma być najobszerniejsza. Charakterystyka krok po kroku Odpowiedz sobie na pytania, a na pewno nie pominiesz żadnego ważnego elementu charakterystyki. Kim jest opisywana przez
Hektor Kamieniecki, pierwszy żołnierz Rzeczypospolitej, Mały Rycerz – to pan Wołodyjowski – literacka legenda. Scharakteryzuj tę postać. Jaka forma? Charakterystyka – podano to w temacie. Proszony jesteś zatem o opisanie postaci Michała Wołodyjowskiego. Temat sugeruje, abyś skupił się na określeniach stosowanych wobec bohatera – Hektor Kamieniecki, pierwszy żołnierz Rzeczypospolitej, Mały Rycerz. Ale nie możesz jedynie wyjaśnić, dlaczego takie właśnie przydomki zyskał Sienkiewiczowski bohater. Charakterystyka musi się składać ze ściśle określonych elementów. Przedstawienie
Wielką sztuką jest zwyciężyć – ale większą umieć przegrać. W formie listu do kolegi opisz porażkę wybranego bohatera książki lub filmu lub znanej ci osoby. „Człowiek nie jest stworzony do klęski (…). Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać” – pisze Ernest Hemingway w swoim opowiadaniu Stary człowiek i morze. W człowieku tkwi taka siła, która nie pozwala mu się poddać. Klęską jest moment, kiedy przestajemy walczyć o swoje szczęście czy prawa, a nie wtedy gdy inni uznają nas
Reportaż z akcji pod Arsenałem. Reportaż – co to za forma? Ta forma wypowiedzi sprawia Wam wiele problemów. Nic zresztą dziwnego – rzadko który nauczyciel ćwiczy z Wami pisanie reportaży. Często ta dziennikarska forma myli Wam się także ze sprawozdaniem, opisem czy opowiadaniem – bo to formy, które są sobie dość bliskie. Gdzie możesz zetknąć się z reportażem? Najczęściej w gazecie, ale są też reportaże radiowe czy telewizyjne. Łączy je to, że zawsze dotyczą autentycznych wydarzeń,
Nie widzieli, czy nie chcieli widzieć? Oceń postawę świadków tragicznych wydarzeń, odnosząc się do mitu lub opowiadania Iwaszkiewicza. Pomysł, czyli forma pracy Rozprawka Pamiętaj o wymogach formy – wstęp, rozwinięcie, zakończenie. We wstępie sformułuj tezę, napisz, jakie jest twoje zdanie (świadkowie są winni czy nie?). W rozwinięciu zbierz konkretne argumenty na poparcie swojej tezy. Zakończenie to krótkie podsumowanie, wniosek płynący z przytoczonych argumentów. Mowa oskarżycielska Możesz użyć tych samych argumentów co w rozprawce. Pamiętaj tylko
Opisz uczucia i nastrój obrazu Marca Chagalla Zakochani nad miastem. Wyjaśnienie tematu Co czują bohaterowie obrazu? Jaki jest nastrój dzieła? Jakie uczucia obraz wywołuje u odbiorców? – oto trzy zasadnicze pytania, na które musisz odpowiedzieć. Jaka forma wypowiedzi? Będziesz tworzyć opis dzieła sztuki, ale z naciskiem na opis uczuć. W wypracowaniu znajdą się też elementy opisu sytuacji i opisu postaci, bo to zachowanie postaci, ich umiejscowienie i wszystko, co się dzieje wokół nich, ma wpływ na nastrój obrazu
Świat jest teatrem… – czy zgadasz się z tym twierdzeniem? Wypisz argumenty za i przeciw. Co to za forma? Wprawdzie w temacie pracy pojawia się zalecenie: „wypisz argumenty”, ale nikt nie ma wątpliwości, że nie chodzi tu jedynie o wypunktowanie wszystkich „za” lub „przeciw”. Twoim zadaniem jest napisanie wypracowania, które musi zawierać wstęp, rozwinięcie, zakończenie. Argumenty nie mogą być jedynie wymienione, muszą być powiązane w logiczną całość. Czyli… musisz napisać rozprawkę. Jak rozumieć temat? Nie tylko
Rota Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród, Nie damy pogrześć mowy! Polski my naród, polski lud, Królewski szczep piastowy, Nie damy by nas zniemczył wróg… Tak nam dopomóż Bóg! Do krwi ostatniej kropli z żył Bronić będziemy Ducha, Aż się rozpadnie w proch i w pył Krzyżacka zawierucha. Twierdzą nam będzie każdy próg… Tak nam dopomóż Bóg! Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz, Ni dzieci nam germanił. Orężny wstanie
Namuzowywanie Muzo Natchniuzo tak ci końcówkuję z niepisaniowości natreść mi ości i uzo Jak nazwiesz wyraz namuzowywanie, będący tytułem wiersza? Tytuł jest neologizmem – wyrazem utworzonym przez poetę na własne potrzeby. Słowo „namuzowywanie” zostało utworzone od słowa muza. Przypomnij sobie Muzy – były w starożytnej Grecji patronkami sztuki, towarzyszkami Apollina. Było ich dziewięć. Każda opiekowała się inną dziedziną sztuki (np. teatrem, muzyką). Dziś metaforycznie kino określamy jako X muzę. Jaki stosunek
Tren VIII Wielkieś mi uczyniła pustki w domu moim, Moja droga Orszulo, tym zniknieniem swoim! Pełno nas, a jakoby nikogo nie było: Jedną maluczką duszą tak wiele ubyło. Tyś za wszytki mówiła, za wszytki śpiewała, Wszytkiś w domu kąciki zawżdy pobiegała. Nie dopuściłaś nigdy matce się frasować Ani ojcu myśleniem zbytnim głowy psować, To tego, to owego wdzięcznie obłapiając I onym swym uciesznym śmiechem zabawiając. Teraz wszytko umilkło, szczere pustki w domu, Nie masz
Wysokie drzewa O, cóż jest piękniejszego niż wysokie drzewa, W brązie zachodu kute wieczornym promieniem, Nad wodą, co się pawich barw blaskiem rozlewa, Pogłębiona odbitych konarów sklepieniem. Zapach wody, zielony w cieniu, złoty w słońcu, W bezwietrzu sennym ledwo miesza się, kołysze, Gdy z łąk koniki polne w sierpniowym gorącu Tysiącem srebrnych nożyc szybko strzygą ciszę. Z wolna wszystko umilka, zapada w krąg głusza, I zmierzch ciemnością smukłe korony odziewa, Z których widmami rośnie wyzwolona
Żona Lota I obejrzała się żona jego idąc za nim, a obróciła się w słup solny (Genesis 19,26) I szedł sprawiedliwy za mężem od Boga, Ogromny i jasny, na czarnej szczyt góry, A żonie Lotowej szeptała tak trwoga: Nadążysz, a teraz spójrz jeszcze na mury, Na wieże czerwone rodzinnej Sodomy, Na plac, gdzieś nuciła i przędła, i żyła, Na okna już puste w wysokim twym domu, Gdzieś dziatki miłemu mężowi rodziła. Spojrzała – i skute w śmiertelnej niemocy
Który skrzywdziłeś Który skrzywdziłeś człowieka prostego Śmiechem nad krzywdą jego wybuchając, Gromadę błaznów wokół siebie mając Na pomieszanie dobrego i złego, Choćby przed tobą wszyscy się skłonili, Cnotę i mądrość tobie przypisując, Złote medale na twoją cześć kując, Radzi, że jeszcze jeden dzień przeżyli, Nie bądź bezpieczny. Poeta pamięta. Możesz go zabić – narodzi się nowy. Spisane będą czyny i rozmowy. Lepszy dla ciebie byłby świt zimowy I sznur i gałąź pod ciężarem zgięta.
Sonet XIII Przeszłość nie wraca jak żywe zjawisko, W dawnej postaci – jednak nie umiera: Odmienia tylko miejsce, czas, nazwisko I świeże kształty dla siebie przybiera. Zmarłych pokoleń idealna sfera W żywej ludzkości wieczne ma siedlisko, A grób proroka, mędrca, bohatera Jasnych żywotów staje się kołyską. Zawsze z tej samej życiodajnej strugi Czerpiemy napój, co pragnienie gasi; Żywi nas zasób pracy plemion długiej. Ich miłość, sława, istnienie nam krasi; A z naszych czynów
Na zdrowie Szlachetne zdrowie, Nikt się nie dowie, Jako smakujesz, Aż się zepsujesz. Tam człowiek prawie Widzi na jawie I sam to powie, Że nic nad zdrowie Ani lepszego, Ani droższego; Bo dobre mienie, Perły, kamienie, Także wiek młody I dar urody, Miejsca wysokie, Władze szerokie Dobre są, ale – Gdy zdrowie w cale. Gdzie nie masz siły, I świat niemiły. Klejnocie drogi, Mój dom ubogi Oddany tobie Ulubuj sobie!
Wisława Szymborska Nic dwa razy Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny. Choćbyśmy uczniami byli najtępszymi w szkole świata nie będziemy repetować żadnej zimy ani lata. Żaden dzień się nie powtórzy, nie ma dwóch podobnych nocy, dwóch tych samych pocałunków, dwóch jednakich spojrzeń w oczy. Wczoraj, kiedy twoje imię ktoś wymówił przy mnie głośno, tak mi było,