Posts From Zbyszek
Metryczka bohatera Lektura: Pan Tadeusz Adama Mickiewicza Imię i nazwisko: Jacek Soplica (potem przybrane nazwisko: Robak) Cechy charakteru: Silna osobowość wśród szlachty – ambitny, dumny, charyzmatyczny. Największy zawadiaka i awanturnik – porywczy, hardy, przekorny, gwałtowny, skłonny do gniewu, zatargów i bójek, ale odważny, honorowy. Pyszny, próżny, zarozumiały. Mimo to cieszący się względami kobiet. Winy: Zaniedbanie niekochanej żony, doprowadzenie jej do choroby i śmierci oraz zabójstwo Stolnika Horeszki spowodowane zemstą za zranione uczucia. Cechy charakteru Księdza Robaka:
Metryczka bohatera Lektura: mitologia grecka Pochodzenie: tytan; syn tytana Japeta i morskiej nimfy Klimeny (lub Tetydy), brat m.in. Atlasa (tego, który dźwigał świat na ramionach i Epimeteusza (męża Pandory). Cechy charakteru: dobry, szlachetny, prawy, życzliwy, przyjazny ludziom, ofiarny, dobroczynny, bezinteresowny, filantropijny, altruistyczny, uczynny, pomocny, wspaniałomyślny, wielkoduszny, kochający ludzi. Zasługi dla ludzkości: stworzenie człowieka oraz przygotowanie go do życia. Najważniejsze wydarzenie w jego życiu: gdy bogowie próbowali osłabić możliwości ludzi, Prometeusz pomagał im przetrwać.
Lektura: Antygona Sofoklesa Rodowód: Kreon jest bratem Jokasty (szwagrem Edypa), wujem nieżyjących braci Eteoklesa i Polinejkesa oraz Antygony i Ismeny. Przełom w jego życiu: Objęcie tronu po bratobójczej śmierci prawowitego władcy Teb – Eteokles i podjęcie pierwszej decyzji – Kreon wydaje zakaz pochówku zmarłego Polinejkesa (zdrajcy Teb). Cechy Kreona jako złego władcy Brak obiektywizmu. Nadużywanie władzy do realizacji własnych ambicji. Traktowanie miasta-państwa jak prywatnej własności. Brak szacunku wobec praw boskich. Lekceważenie narodowej tradycji. Mściwość,
Lektura: Niemcy Leona Kruczkowskiego Metryczka bohatera Joachim Peters – przed wojną był naukowcem, asystentem profesora Sonnenbrucha. Za działalność antyfaszystowską trafił do obozu. Szukał schronienia w domu profesora, ponieważ uważał, że jest to człowiek godny szacunku, który nikomu nie odmówi pomocy. Najważniejsze wydarzenia w jego życiu: aresztowanie, uwięzienie w obozie koncentracyjnym, ucieczka z obozu, pojawienie się w domu profesora Przedstawiony w momencie: pojawienia się w domu profesora Sonnenbrucha Co wiadomo o jego dalszych losach: bardzo niewiele, ale można się domyślić,
Lektura: Balladyna Juliusza Słowackiego Pochodzenie: prosta, uboga dziewczyna. Razem z siostrą Aliną i starą matką, wdową, mieszka w leśnej chacie. Cechy charakteru: leniwa, obłudna, zarozumiała, zła. Pozbawiona wszelkich zasad moralnych, więzy rodzinne nic dla niej nie znaczą. Aby wyjść za księcia, nie waha się przed zabiciem siostry i popełnieniem kolejnych zbrodni. Cel w życiu: zdobyć władzę i bogactwo. Aby spełnić swoje marzenie, jest w stanie popełnić zbrodnię, która pociąga za
Lektura: Miguel Cervantes, Don Kichot Kim był? Nazywał się Kiczano, miał ok. 50 lat. Żył w ubogiej hiszpańskiej wiosce La Mancza. Był niezamożnym szlachcicem – miał maleńkie gospodarstwo, zbroję w opłakanym stanie, zamorzonego konia i chudego, choć rasowego psa. Mieszkał z gosposią, siostrzenicą i jednym parobkiem, który zajmował się gospodarstwem. Jaki był? Często się nudził, a wtedy czytał opowieści o średniowiecznych rycerzach. Pochłaniało go to tak bardzo, że zaniedbywał swoje gospodarskie powinności. Sukcesywnie odsprzedawał swoją ziemię, by kupować
Lektura: Romeo i Julia Williama Szekspira Metryczka bohaterów Romeo Montecchi Cechy charakteru Romea: porywczy, lekkomyślny, spontaniczny, nierozważny, kochliwy, odważny, śmiały. Przyczyna śmierci: Skutek strasznego nieporozumienia – Romeo niepoinformowany o tym, że Julia wypiła mocny środek nasenny, a nie truciznę, pojawia się przy trumnie z ciałem ukochanej. Zrozpaczony wypija truciznę i umiera w przekonaniu, że Julia nie żyje. Julia Capuletti Cechy charakteru Julii: prostolinijna, naiwna, ufna, dziecinna, delikatna, skromna, odważna Przyczyna
Koreą władała od 1910 r. niepodzielnie Japonia. W latach 30-tych zrodził się tam ruch oporu wymierzony w okupantów, ale trudno zmierzyć jego rzeczywisty zasięg i poparcie społeczne z racji nagminnego fałszowania faktów przez historyków z Północnej Korei. Według niej 19-letni Kim Ir Sen (już jako czternastolatek” aktywny politycznie?!) miał powołać tzw. Armię Partyzancką (1931), a wkrótce potem tzw. Ligę Odrodzenia Ojczyzny. Pod wpływem japońskich represji Kim schronił się w Chinach
Potęga Piastów musiała zdobyć szeroki rozgłos, skoro żona księcia odległej Lotaryngii uznała za stosowne nawiązać z Mieszkiem korespondencję. List dedykacyjny księżnej, dołączony do ofiarowanej królowi polskiemu księgi obrzędów zwanej Kodeksem Matyldy, zdradza dobrą znajomość biografii polskiego władcy i kreśli jego postać jako wzór idealnego monarchy: walecznego rycerza, ale przede wszystkim uczonego fundatora świątyń: „Któż bowiem spośród Twoich poprzedników tyle wzniósł kościołów? Któż dla chwały Bożej tyle połączył języków? Gdy we własnym i w
Królestwo Polskie zwane Kongresowym, powstało na mocy decyzji kongresu wiedeńskiego jako monarchia połączona unią personalną z Rosją (każdy car miał się koronować w Warszawie na króla Polski). Otrzymało bardzo liberalną w swej literze prawa konstytucję. W praktyce jednak do jej zapisów nie stosowali się ani cesarze rosyjscy, ani ich namiestnicy i pełnomocnicy. Ograniczeniu w porównaniu z Księstwem Warszawskim uległy prawa wyborcze. Władza najwyższa spoczęła w rękach króla (tj, cara), jego
Od września 1814 r. do czerwca 1815 r. obradował w Wiedniu kongres pokojowy, mający na celu ustalić nową organizację Europy. Przybyli nań prawie wszyscy władcy europejscy i liczni dyplomaci. Decydującą rolę odgrywały jednak Rosja, Prusy, Austria, Anglia i Francja. Pokój miał być oparty na przekreśleniu zmian, które wprowadziła rewolucja francuska. Wykorzystano w tym celu zasady legitymizmu i równowagi europejskiej. Legitymizm opierał się na teorii nienaruszalności praw dynastii. Uznano za bezprawne
Po upadku powstania kościuszkowskiego Polacy nie zrezygnowali z walki o odzyskanie niepodległości. W kraju powstała organizacja spiskowa – Centralizacja Lwowska. Została jednak rozbita przez policję państw zaborczych, a działalność niepodległościowa skupiła się na emigracji. Liczono na pomoc Francji, która toczyła w tym czasie wojny z wszystkimi zaborcami. W 1797 r. Bonaparte zgodził się na utworzenie Legionu Polskiego przy tworzonym w tym czasie państwie Lombardii. Dowództwo nad nim objął gen. Henryk
Kolonie angielskie w Ameryce Północnej W latach 1619-1732 w Ameryce Północnej na wybrzeżu Atlantyku powstało trzynaście kolonii angielskich. Każda kólonia miała odrębny ustrój i odrębną formę rządów. Obowiązywały prawa angielskie. Administracją kierowali gubernatorzy powoływani przez króla lub kolonistów. Zgromadzenia ustawodawcze (tam gdzie istniały) miały tylko charakter doradczy. Anglia traktowała kolonie jako bazę surowcową i rynek zbytu dla własnego przemysłu. Akt nawigacyjny z 1651 r. zabraniał przywiezienia do kolonii i wywożenia
Rosja Za czasów panowania Piotra I (1682-1725) Rosja stała się potęgą europejską. Na skutek zwycięstwa nad Szwecją w wojnie północnej (1700-1721) i rozgromieniu jej wojsk pod Połtawą (1709), Rosja na mocy traktatu pokojowego w Nystad (1721) zdobyła szwedzkie Inflanty, Estonię i Karelię. Piotr I przeprowadził liczne reformy, mające na celu „europeizację” kraju – wojskową, administracyjną (podział na gubernię). Stolicę przeniesiono z Moskwy do nowo wybudowanego Petersburga. W 1721 r. Piotr
W drugiej połowie XVIII w. rozpowszechnił się w państwach niemieckich, Skandynawii, Hiszpanii i Rosji system rządów zwany absolutyzmem oświeceniowym. Był on inspirowany przez ideologię oświecenia. W imię racji stanu, jedności i siły państwa władcy wzmacniali centralizm w zarządzaniu państwem, dbali o rozwój gospodarczy, ograniczali przywileje szlachty, zwalczali uprawnienia Kościoła (laicyzacja). Następowało jednocześnie zaostrzenie kontroli policyjnej i wszechwładne panowanie zależnej od monarchy biurokracji. Powstał typ państwa policyjnego. W tym okresie powstało
Za panowania Ludwika XVI (1774-1792) nastąpił we Francji kryzys gospodarczy i polityczny. Licząc na to, iż uzyska potrzebne uchwały podatkowe, król zwołał Stany Generalne (po raz pierwszy od 1614 r.). 5 maja 1789 r. uroczyście otworzono Stany Generalne, a miesiąc później przedstawiciele stanu trzeciego ogłosili się przedstawicielstwem całego narodu – Zgromadzeniem Narodowym. 4 lipca król wyraził zgodę na wspólne obrady deputowanych wszystkich stanów, a Zgromadzenie Narodowe przekształciło się w Narodowe
Liczne wojny prowadzone przez Rzeczypospolitą w XVII w, doprowadziły do dotkliwych strat terytorialnych i obniżenia międzynarodowego znaczenia Polski. Spowodowały również katastrofalne zmniejszenie ludności, zacofanie i obniżenie życia kulturalnego. W kraju nastąpiły procesy decentralizacji państwa i wzrost rozprężenia życia politycznego. Panowanie Sasów (1697-1763) Te wszystkie negatywne skutki uwydatniły się zwłaszcza za panowania Augusta II Wettina (1697-1733), elektora saskiego. Dbając o własny interes dynastyczny wciągnął on Polskę do wojny północnej (1700-1721). Rzeczypospolitą
We Francji w ciągu XVII w. dokonano odbudowy absolutyzmu monarszego. Miało to miejsce za rządów Ludwika XIII (1610-1643) i jego pierwszego ministra — kardynała Armanda Richelieu. Przeprowadzono centralizację państwa. Zreorganizowano aparat urzędniczy. Rząd składał się z sekretarzy (ministrów), kierowników resortów – odpowiedzialnych przed królem i jego pierwszym ministrem. Rada państwa straciła swe znaczenie na rzecz rady królewskiej. Zarząd prowincji poddano kontroli urzędników zwanych intendentami. Zlikwidowano przywileje polityczne hugenotów. Wprowadzono ucisk
Na początku XVII w. Rzesza Niemiecka była podzielona na dwa zwalczające się obozy protestancką Unię Ewangelicką i Ligę Katolicką popierającą centralistyczną politykę Habsburgów. Ligę Katolicką wspierała Hiszpania, Unię zaś Szwecja, Francja i Dania. W 1618 r. w Czechach wybuchło powstanie antyhabsburskie. Dało to początek wojnie trzydziestoletniej (1618-1648), która przekształciła się szybko w wojnę ogólnoniemiecką, następnie w europejską. W 1620 r. Czesi ponieśli druzgocącą klęskę pod Białą Górą. Dało to początek
Za panowania władców z dynastii Stuartów – Jakuba I (1603-1625) i Karola I (1625-1649) doszło do konfliktu między monarchią, dążącą do absolutyzmu a parlamentem, który chciał współdecydować o losach Anglii. W 1640 r. zwołano parlament zwany Długim (1640-1653). Podczas jego obrad uchwalono w 1641 r. tzw. Wielką Remonstrację, zawierającą program burżuazji angielskiej, potępiający nadużycia popełnione przez króla, żądającą jednocześnie ścisłej kontroli nad finansami i ograniczenia uprawnień biskupów. Doprowadziło to do
