Wyrażenia dotyczących sposobów spędzania czasu wolnego i hobby. free (leisure) time – wolny czas I like reading books Lubię czytać książki going to the cinema chodzić do kina going out with my friends wychodzić z przyjaciółmi watching TV oglądać telewizję playing computer games grać w gry komputerowe riding a bike jeŹdzić na rowerze skiing jeŹdzić na nartach swimming pływać travelling podróżować collecting stamps zbierać znaczki listening to music słuchać muzyki
Nieregularna liczba mnoga rzeczowników W większości przypadków liczbę mnogą rzeczowników tworzy się w języku angielskim bardzo prosto (o wiele prościej niż po polsku). Po prostu dodajemy literę -s do rzeczownika w liczbie pojedynczej i w ten prosty sposób otrzymujemy liczbę mnogą, np.: dog – dogs, cat – cats, boy – boys, itp. Należy jedynie pamiętać: jeżeli jakiś wyraz w liczbie pojedynczej kończy się na spółgłoskę dźwięczną lub na samogłoskę, końcówkę
Czasowniki 1. Czasownik może przyjąć końcówkę -s (czas the Present Simple – 3 os. l. p.). He plays football every Monday. (On gra w piłkę w każdy poniedziałek.) She reads this paper in the morning. (Ona czyta tę gazetę rano.) 2. Jeżeli mówimy, że coś wydarzyło się w przeszłości i w przeszłości zakończyło się, używamy II formy czasownika (the Past Simple). Musisz pamiętać, że są: czasowniki regularne, które przyjmują końcówkę
Jeżeli chcemy zapytać, jak gdzieś dojść, musimy powiedzieć: Excuse me, where is the nearest post office/bank/railway station? Przepraszam, gdzie jest najbliższa(y) poczta, bank, stacja kolejowa? Możemy także powiedzieć: Can (could) you tell me how can I get to….? Czy możesz (może pan/ pani) powiedzieć mi, jak dojść do…………..? Aby odpowiedzieć, będziecie potrzebowali następujących wyrażeń: Take the first, the second etc. right, left Proszę skręcić w pierwszą (drugą itd.) ulicę w
UWAGI: chociaż to be jest czasownikiem nieregularnym, wystarczy nauczyć się tylko trzech form: am (dla 1 os. lp.), is (cała 3 os. lp.) are (wszystkie pozostałe osoby), potem w pytaniu wystarczy zamienić miejscami orzeczenie i podmiot, a w przeczeniu dodać not lub jego skróconą formę n’t „doczepiając” ją do orzeczenia (w pierwszej osobie l.p. zmiana ta nie następuje, potem are not zmienia się w aren’t, is not w isn’t); w przypadku
Wyrażenia związane z chorobą, wizyta u lekarza, wizyta u dentysty I feel rather unwell. – Niezbyt dobrze się czuję. I have a cold, a sore throat and I’m hoarse. – Jestem przeziębiony, boli mnie gardło i mam chrypkę. Take your temperature. – Zmierz temperaturę. Please undress and lay down. – Proszę się rozebrać i położyć. I have a high fever. – Mam wysoką gorączkę. I have a cold. – Jestem przeziębiony. I have
I think that… – Wydaje mi się, że…. I’m sure that… – Jestem przekonany, że… It seems to me that… – Wydaje mi się, że … I believe that… – Wierzę, że… Gdy nie zgadzamy się z przedmówcą w języku angielskim nie wypada wręcz powiedzieć mu tego wprost, dlatego też stosuje się następujące zabiegi, aby nieco łagodniej wyrazić swój sprzeciw. Yes, but… – Tak, ale… You’re right but… – Masz
W języku angielskim kwestia tego, czy dany rzeczownik jest policzalny czy też nie ma duże znaczenie – jest to związane z koniecznością użycia różnych konstrukcji gramatycznych. Rzeczowniki policzalne opisują to, co można policzyć na sztuki, nie używając żadnych dodatkowych jednostek miary (centymetrów, litrów, szklanek, itp.). an apple – jabłko three apples – trzy jabłka a book – książka ten books – 10 książek Przed rzeczownikami policzalnymi możemy postawić przedimek a
Zaimki osobowe I – ja you – ty he – on she – ona it – ono we – my you – wy they – oni Zaimki te występują w zdaniu w roli podmiotu, odpowiadają na pytanie: kto? co? (używamy ich więc identycznie jak polskiego mianownika) np.: We like flowers, They have not done it yet. You are the nicest person I have ever met. I am twenty years old.
Shall we go to the cinema? – Może pójdziemy do kina? Let’s go out tonight, (shall we?) – Pójdźmy dziś do kina, (dobrze)? Why don’t we visit Sam tonight? – A może tak odwiedzilibyśmy dziś Sama? What about going to a pub tomorrow? – Co powiesz na wyjście do pubu jutro? Do you feel like going out tonight? – Czy masz ochotę wyjść dziś wieczorem? I suggest a walk. –
I’m afraid I can’t (because I have to stay at home and take care of my ill sister) – Obawiam się, że nie mogę (gdyż muszę zostać w domu i opiekować się moją chorą siostrą). I’m sorry, I haven’t got enough time. – Przepraszam, ale nie mam czasu. If only I had more time, I would certainly go there with you. – Gdybym tylko miał więcej czasu, na pewno poszedłbym
I’m expecting you for a lunch (dinner) at……. – Zapraszam cię na lunch (obiad) o ….. We’ll be delighted to see you for tea tomorrow at… – Będziemy zaszczyceni mogąc przyjąć cię jutro na podwieczorku o…. I’m giving (throwing) a party tomorrow, would you like to join us? – Urządzam jurto przyjęcie, czy chciałbyś przyjść? Shall we be expected to wear evening dresses? – Czy będą obowiązywały wieczorowe stroje? I
May I remind you that, you cannot smoke in here. – Chciałbym przypomnieć ci, że nie wolno tu palić. Behave yourself! – Zachowuj się! Would you be so kind as to stop smoking in here. – Czy mógłbyś być tak uprzejmy, aby przestać palić. Could you be more careful! – Czy mógłbyś bardziej uważać! Don’t you see the baby is sleeping (I am learning), could you stop screaming (turn the
Podmiot i orzeczenie Ze względu na brak deklinacji, a raczej jej szczątkową postać – miejsce danego słowa bardzo często określa także jego funkcję w zdaniu. W związku z tym orzeczenie (verb) powinno stać jak najbliżej podmiotu (subject), np.: I am going to cinema. She has been studying French. Zauważ, że orzeczenie może się czasem składać z więcej niż jednego wyrazu. Mogą je oddzielać jedynie okoliczniki czasu wyrażające częstotliwość, (takie jak
Przedstawianie się, przedstawianie kogoś, powitania My name is ….. – Nazywam się… This is Mr. Black – To jest pan Black. Meet my friend John. – Poznaj mojego przyjaciela (znajomego) Johna. Bill, I want you to meet Mary. – Bill, chciałbym, abyś poznał Mary. May I introduce Mr. Black (to you)? – Chciałbym przedstawić (tobie) pana Black. Let me introduce myself, my name is ….. – Chciałbym się przedstawić, nazywam
Konstrukcja ta wymaga użycia trzech czasowników: osobowej formy czasownika to be, czasownika go z końcówką -ing i czasownika podstawowego w formie bezokolicznika (to drik, to write), z którym chcemy utworzyć zdanie, np.: Betty is going to marry Bill next summer. Dlatego też, jeżeli chcemy stworzyć zdanie z czasownikiem to go, musimy użyć go dwukrotnie: My sister is going to go to England next month. Inaczej stworzymy bowiem zdanie w czasie
Have you got a single (double) room (with bath)? – Czy mają Państwo pojedynczy (podwójny) pokój z łazienką? Last week I phoned you about a room. – W zeszłym tygodniu telefonowałem w sprawie pokoju. I have booked a room in your hotel. – Zarezerwowałem pokój w Państwa hotelu. Breakfast is included in the room’s price. Other meals are charged separately. – Śniadanie jest wliczone w cenę pokoju. Za inne posiłki
Have you got a table for two? – Czy mają Państwo stolik dla dwóch osób? Can I have the menu, please. – Czy mogę prosić o menu? What will you have? – Co Pan/Pani zamawia? What can you recommend? – Co może Pan/Pani polecić? I’ll have mushroom soup and beefsteak with mashed potatoes and a green salad. – Poproszę o zupę grzybową i befsztyk z puree i sałatą. Would you
The train to…… leaves at ….. – Pociąg do …….. odjeżdża o …. What time is the next train to ….., please? – O której godzinie odjeżdża następny pociąg do …..? Can I have my seat reserved? – Czy mogę zarezerwować miejsce? I’d like a single (return) to ……, please. – Chciałbym pojedynczy (powrotny) bilet do …………. Are there any concessions/discounts for students (children)? – Czy są jakieś zniżki dla
Wyrażenia używane w sklepie Can I help you? – W czym mogę pani/panu pomóc? I’m just looking. – Tylko się rozglądam. How much is it (are these)? – Ile to kosztuje (te kosztują)? – możemy również dodać w takim pytaniu nazwę konkretnej rzeczy, o którą się pytamy, np.: How much is this blouse? How much are these shoes? Can I try it on? (I would like to try it on.)