Search Results for "Tomasz Judym"

Cezary Baryka, charakterystyka

Co to za typ bohatera? Typowy przedstawiciel swojego pokolenia – urodził się w 1900 r., więc w chwili odzyskania niepodległości przez Polskę miał 18 lat, przeżył I wojnę i uczestniczył w wojnie 1920 r., także w bitwie, która przeszła do historii pod nazwą „cudu nad Wisłą”. Bohater dojrzewający – taki, którego osobowość i poglądy właśnie się kształtują. Szukający swojego miejsca w życiu.   Charakterystyka – kwestionariusz osobowy Wiek: w chwili, gdy poznajemy bohatera, ma 14 lat i jest uczniem gimnazjum w Baku na

Justyna Orzelska

Co o niej wiemy? Jest bohaterką powieści Elizy Orzeszkowej Nad Niemnem. To córka ciotecznej siostry Benedykta Korczyńskiego. Nie wychowywała się w szczęśliwej rodzinie. Jej ojciec porzucił żonę dla nauczycielki Francuzki. Po śmierci matki i utracie majątku Justyna zamieszkała w Korczynie razem z ojcem, zdziwaczałym muzykiem. Miała wówczas 14 lat. W wychowywaniu ubogiej krewniaczki pomagała pani Andrzejowa Korczyńska, wdowa po najstarszym bracie Benedykta. Justyna dostawała piękne suknie, książki, nuty. Wiele czasu spędzała w Osowcach – majątku pani Andrzejowej.

Porównaj różne sposoby ukazywania rozstań w podanych fragmentach Lalki Bolesława Prusa i wierszu Tadeusza Micińskiego *** (Bądź zdrowa!)

Porównaj różne sposoby ukazywania rozstań w podanych fragmentach Lalki Bolesława Prusa i wierszu Tadeusza Micińskiego *** (Bądź zdrowa!). Bolesław Prus, Lalka Pociąg ruszył. Starski usiadł po lewej stronie panny Izabeli i zaczął z nią rozmawiać w połowie po polsku, w połowie po angielsku, coraz częściej wpadając w angielszczyznę. Wokulski siedział na prawo od panny Izabeli, nie chcąc jednak przeszkadzać w rozmowie wstał stamtąd i usiadł za panem Tomaszem. (…) Za Pruszkowem zmęczony i jednostajny głos pana Tomasza zaczął go męczyć.

Topos pielgrzyma w literaturze – od romantyzmu do współczesności

Topos pielgrzyma w literaturze – od romantyzmu do współczesności. Któż to jest pielgrzym? Słowo przywołuje na myśl człowieka, który porzucił spokojne i stabilne miejsce, w którym żył, i zdając się na wszelkie trudy oraz niewygody, wyrusza w niepewną, długą wędrówkę. Po co wyrusza? Pielgrzymuje się zawsze do jakiegoś sacrum, miejsca świętego, aby otrzymać łaskę poznania, zrozumienia – istoty rzeczy; tego, co najważniejsze. Oczywiście owo „sanktuarium” może mieć nie tylko postać fizyczną; to także metafora

„Jest zawsze miejsce na nadzieję…” (Gustaw Herling-Grudziński). Zaprezentuj utwory literackie, w których odnalazłeś motyw nadziei i wiary w sens pokonywania trudności.

„Jest zawsze miejsce na nadzieję…” (Gustaw Herling-Grudziński). Zaprezentuj utwory literackie, w których odnalazłeś motyw nadziei i wiary w sens pokonywania trudności. Zestaw lektur •  Biblia – wędrówka Izraelitów do Ziemi Obiecanej (Księga Wyjścia), Księga Hioba •  Homer – Odyseja •  Jan Kochanowski – Pieśni, Treny •  Dante Alighieri – Boska komedia •  Adam Mickiewicz – Konrad Wallenrod •  Bolesław Prus – Lalka •  Henryk Sienkiewicz – Quo vadis •  Stefan

Dom rodzinny… idealizowany i ten karykaturalnie przedstawiony w wybranych przez Ciebie utworach literackich. Wyjaśnij przyczyny tak różnorodnego rozwinięcia przez twórców tego motywu.

Dom rodzinny… idealizowany i ten karykaturalnie przedstawiony w wybranych przez Ciebie utworach literackich. Wyjaśnij przyczyny tak różnorodnego rozwinięcia przez twórców tego motywu. Zestaw lektur •  Homer – Odyseja •  Jan Kochanowski – Fraszki i Pieśni •  Mikołaj Rej – Żywot człowieka poczciwego •  Adam Mickiewicz – Pan Tadeusz •  Gabriela Zapolska – Moralność pani Dulskiej •  Czesław Miłosz – Dolina Issy •  Witkacy – W małym dworku •  Maria Dąbrowska – Noce i dnie •

Co różni symbol od alegorii? Przedstaw na przykładach.

Symbol i alegoria mają wspólną cechę: nie są rozumiane dosłownie. To przedmioty, osoby czy wydarzenia, które mają kierować myśli odbiorcy ku innym, ukrytym treściom. Różni je to, że alegoria ma sens jednoznaczny, ustalony, podczas gdy symbol cechuje chwiejność, wieloznaczność. Alegoria wymaga od odbiorcy pewnej wiedzy o tradycjach kulturowych (erudycji). Na przykład patrząc na szkielet z kosą, wiemy, że jest to obraz śmierci. Kobieta z zawiązanymi oczami i wagą w dłoni jest znakiem sprawiedliwości. Gdy widzimy na

Wokulski – romantyk czy pozytywista? Spróbuj odpowiedzieć na to pytanie, wykorzystując formę rozprawki.

Wokulski – romantyk czy pozytywista? Spróbuj odpowiedzieć na to pytanie, wykorzystując formę rozprawki. Stanisław Wokulski, główny bohater Lalki Bolesława Prusa, to postać funkcjonująca pomiędzy romantyzmem i pozytywizmem. Światopoglądy obydwu epok przenikają się w nim, kształtując jego osobowość. Urodził się w roku 1832. Jego młodość upłynęła w okresie międzypowstaniowym, czyli w późnej fazie polskiego romantyzmu. Wiek dojrzały natomiast – przypadł na czasy pozytywizmu. Działalność konspiracyjna Wokulskiego i jego upodobanie do poezji wieszczów świadczą o związku tej postaci z żywą

Cezary Baryka – bohater Przedwiośnia

Cezary Baryka jest postacią wewnętrznie rozdartą. Chce zmian, ale nie potrafi się zdecydować, jaką drogę obrać. Cezary Baryka, bohater Przedwiośnia Stefana Żeromskiego, jest postacią wewnętrznie rozdartą między ideałami, przekazywanymi mu w domu przez matkę patriotkę i ojca pragnącego, by chłopak przyczynił się dla dobra ojczyzny, a codziennym życiem, kryjącym wiele trudów i przykrych niespodzianek. Prezentuje wątpliwości, które dręczyły wielu młodych ludzi czasów międzywojennych. Przede wszystkim jest jednak młodym, niecierpliwym chłopakiem, którego męczy czekanie na

„Największym szczęściem jest mieć pasję”. Rozważ myśl, odwołując się do dwóch, trzech przykładów.

„Największym szczęściem jest mieć pasję”. Rozważ myśl, odwołując się do dwóch, trzech przykładów. Wyjaśnienie Temat jest tak skonstruowany, że wymaga raczej zgodzenia się z tezą niż polemizowania z nią. Czasownik „rozważ” zostawia jednak maleńką furtkę tym, którzy z twierdzeniem, iż szczęściem jest posiadanie pasji, chcą dyskutować. Temat ściśle określa, że nie mamy wyliczać wielu przykładów, lecz skupić się na kilku i dogłębnie je rozważyć. Wstęp Pytanie, co może przynieść człowiekowi szczęście. Spostrzeżenie, iż ludzie

Kazimierz Wyka uważał, że „Symbol to przede wszystkim synteza jako przeciwstawienie sztuki analitycznej, synteza dosięgająca niezwykłych rozmiarów”. Rozważ słuszność tego stwierdzenia, odwołując się do wybranych utworów modernistycznych.

Kazimierz Wyka uważał, że „Symbol to przede wszystkim synteza jako przeciwstawienie sztuki analitycznej, synteza dosięgająca niezwykłych rozmiarów”. Rozważ słuszność tego stwierdzenia, odwołując się do wybranych utworów modernistycznych. Komentarz do tematu Temat jest trudny, dotyczy zagadnień teoretycznoliterackich, a sprawia wrażenie jeszcze trudniejszego z powodu cytatu i nagromadzenia trudnych słów: synteza, sztuka analityczna. Skorzystaj ze słów autorytetów! Cytat to także pomysł na efektowne, mocne, dobitne zakończenie! Zadbaj jednak, by cytowane fragmenty dotyczyły tematu, nie tylko

Bezsensowne zwycięstwa mniej w życiu znaczą niż sensowne klęski. Rozważ tę myśl na przykładzie losów Antygony i Kreona.

Bezsensowne zwycięstwa mniej w życiu znaczą niż sensowne klęski. Rozważ tę myśl na przykładzie losów Antygony i Kreona. Dla ambitnych Możesz wybrać formę zbliżoną do eseju. Pamiętaj jednak o sformułowaniu zawartym w temacie. Choć masz prawo przywołać także innych bohaterów literackich, musisz skupić się głównie na Antygonie i jej stryju. Zadaj sobie pytanie, z czym mamy do czynienia – z sensowną porażką czy bezsensownym zwycięstwem w przypadku: Hamleta (Hamlet Williama Szekspira), Tomasza Judyma (Ludzie bezdomni Stefana

Dziady cz. III na maturze

Geneza: III część Dziadów napisał Mickiewicz po upadku powstania listopadowego. Są one próba rehabilitacji poety za to, że nie wziął udziału w powstaniu. Od miejsca powstania nazywa się tę część Dziadami drezdeńskimi, w odróżnieniu od wileńsko-kowieńskich (cz. II i IV) Czas i miejsce akcji: listopad 1823, Wilno, ale też okolice Lwowa i Warszawa oraz Petersburg Najważniejsze wydarzenia: Przemiana Gustawa w Konrada Monolog Konrada (Wielka improwizacja) Widzenie księdza Piotra Bal u Senatora Bohaterowie: Gustaw-Konrad – zbuntowany, romantyczny bohater,

Spory, waśnie i kłótnie – motyw literacki

Buntowanie się przeciwko zastanemu porządkowi świata jest przywilejem młodych od zawsze. Mówi się, że kłótliwość to nasza cecha narodowa. Literatura opisuje spory polskich szlachciców, którzy z byle powodu sięgali po szabelkę… Ujęć tego tematu może być bardzo wiele. Warto zwrócić uwagę na kłótnie o kształt literatury pomiędzy przedstawicielami pokoleń literackich.   Materiał według zagadnień Spór społeczny Krótka rozprawa między trzema osobami, Panem, Wójtem a Plebanem ­Mikołaja Reja Ludzie bezdomni Stefana Żeromskiego

Wędrówka (podróż) – motyw literacki

Podróż jest jednym z klasycznych motywów literatury. Nie ma bowiem lepszego chwytu, by dać pole do popisu wyobraźni, zebrać przedziwne przygody, opisać dalekie kraje. Ale bardzo ważne wydaje się metaforyczne ujęcie wędrówki, widzianej jako metafora ludzkiego życia. Kim jest człowiek na świecie? Wędrowcem. Czym jest życie ludzkie? Podróżą od narodzin do śmierci. W wielu dziełach literackich ten właśnie aspekt motywu był najważniejszy. I jeszcze – wędrówka jako dojrzewanie. Materiał – przegląd chronologiczny Starożytność

Człowiek – motyw literacki

Motyw literacki – człowiek Człowiek jest zdumiewający, ale arcydziełem nie jest – zawyrokował Joseph Conrad, angielski pisarz, polskiego pochodzenia. Miał rację. Gdzież nam, zwykłym ludziom, do arcydzieł? Są wprawdzie jednostki wybitne, ale są też potwory, świadczące o jakimś kosmicznym błędzie! Zresztą różne zdarzają się opinie na ten temat: W ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę – upiera się Albert Camus, inny wielki obrońca etyki w literaturze. Ludzie są słabi,

Modernizm – TEST 1

Sprawdź swoja wiedzę z modernizmu i Młodej Polski. 1. Nowy prąd w literaturze i sztuce rozpoczynający się pod koniec XIX wieku nazywano Młodą Polską, jakie znasz inne nazwy tej epoki? Wymień przynajmniej pięć. a) …………………………………………………………………………………………………………………………………………. b) …………………………………………………………………………………………………………………………………………. c) …………………………………………………………………………………………………………………………………………. d) …………………………………………………………………………………………………………………………………………. e) …………………………………………………………………………………………………………………………………………. 2. Romantyzm i Młoda Polska to epoki, które łączy wiele podobieństw. Jakie to podobieństwa? a) …………………………………………………………………………………………………………………………………………. b) …………………………………………………………………………………………………………………………………………. c) …………………………………………………………………………………………………………………………………………. d) …………………………………………………………………………………………………………………………………………. e) …………………………………………………………………………………………………………………………………………. 3. Jakie trzy główne nurty filozoficzne

Literatura polska w lata 1900-1918

W roku 1900, gdy rozpoczynało się nowe stulecie, Europa właśnie z nostalgią żegnała belle epoque, zaś w literaturze polskiej niepodzielnie królowała estetyka młodopolska ze swoją pesymistyczną wizją ludzkiego bytu, ideologią „sztuki dla sztuki”, umiłowaniem przyrody i fascynacją nirwaną jako stanem pozwalającym na wyzbycie się wszelkich pragnień. A jednak mimo iż wedle stosowanej dziś periodyzacji epoka Młodej Polski miała potrwać aż do I wojny światowej, po roku 1900 dają się zauważyć wyraźne zmiany w nastrojach, tendencjach i nurtach

Czy dobro i szczęście muszą się wykluczać? ­Odwołaj się do postaw wybranych bohaterów literackich.

Czy dobro i szczęście muszą się wykluczać? ­Odwołaj się do postaw wybranych bohaterów literackich. Prawe życie – zgodnie z utrwalonym w naszej kulturze sposobem myślenia – przynosi szczęście, ponieważ: oznacza pogardę dla wartości doczesnych i przemijających: Pieśń o dobrej sławie Jana Kochanowskiego – „dobrą sławę” zapewnia przede wszystkim zabieganie o „dobro wspólne” i popularyzowanie „między ludźmi dobrych obyczajów”; pozwala oswoić lęk przed śmiercią: Legenda o świętym Aleksym – cnotliwe życie Aleksego kończy śmierć w osamotnieniu i skrajnej nędzy, która

Tabela lektur modernistycznych

Dzika kaczka – Henryk Ibsen Temat Co jest ważne?  Co pisać, z czym kojarzyć? Gatunek: dramat symboliczny. Temat Dzieje rodziny Hjalmara Ekdala i Giny, ich córeczki Jadwini, której spokojna egzystencja zbudowana jest na kłamstwie. Jadwinia nie jest córką Hjalmara – z tej nieświadomości chce wyprowadzić Hjalmara jego wierny prawdzie przyjaciel Gregers Werle. To, co miało być oczyszczeniem, doprowadza do tragedii. Sztuka podejmuje temat prawdy – jej prawdziwej czy też względnej wartości.