Tag "Potop Sienkiewicza"
Zagłoba – charakterystyka postaci. Onufry Zagłoba to jedna z najpopularniejszych i jednocześnie najsympatyczniejszych postaci stworzonych przez Sienkiewicza. Uosabia typowego szlachcica – Sarmatę, skupia w sobie jednocześnie wszystkie wady i zalety narodowe. Zagłoba pojawia się we wszystkich częściach Trylogii. Nazywany jest polskim Ulissesem, bo jak słynny Odyseusz jest sprytny i potrafi dzięki różnym fortelom cało wyjść z różnych kłopotów i opresji. Zagłoba wygląda jak typowy szlachcic, jest gruby, naznaczony śladami jakichś bitek czy potyczek (ma na czole dziurę
1. Potop Henryka Sienkiewicza to: a) pierwsza część Trylogii b) środkowa część Trylogii c) czwarta część Trylogii d) inna nazwa Trylogii 1. Odpowiedź: b) Komentarz Nazwa trylogia określa po prostu każdy cykl literacki złożony z trzech utworów (może odnosić się również do filmu). Sienkiewicz napisał wielkie dzieło oparte na wydarzeniach w XVII-wiecznej Polsce, które miało służyć pokrzepieniu serc Polaków znękanych przez zaborców. Pierwsza część – Ogniem i mieczem – dotyczy
Omów obraz społeczeństwa polskiego w Potopie. Polska z Potopu to rzeczpospolita szlachecka. Najważniejszą grupą społeczną była wówczas szlachta i to ona została najszerzej opisana i najlepiej scharakteryzowana. Nie pomija jednak również Sienkiewicz magnaterii oraz mieszczan i chłopów (choć ci pojawiają się jako bohater zbiorowy). Magnateria Janusz i Bogusław Radziwiłłowie, Hieronim Radziejowski, Krzysztof Opaliński. Magnaci prowadzą politykę, kierując się jedynie własną korzyścią i prywatnym interesem, wydają kraj na łup Szwedom (sceny
Miłość do Polski, walka o ojczyznę, poświęcenie się dla kraju. Skojarz postacie! Ksiądz Robak Wewnętrzna przemiana, która dokonała się w dawnym warchole i awanturniku, spowodowała, że bohater ten stał się jednym z najsłynniejszych literackich bojowników. Imię i nazwisko: Jacek Soplica (potem przybrane nazwisko: Robak) Lektura: Pan Tadeusz Czas historyczny: przełom XVIII i XIX w. (Polska pod zaborami przygotowująca się do powstania u boku Napoleona ) Droga do bohaterstwa Błąd młodości – zabicie ojca swojej ukochanej –
Czas i miejsce w epoce Uwaga! – mamy do czynienia z twórcą kultowym! Sienkiewicz jest jednym z najważniejszych polskich pisarzy – tradycja i sympatia czytelników uczyniły z niego symbol polskiej literatury, patriotyzmu i tradycji. Jego miejsce i czas to Warszawa pozytywizmu, podobnie jak w przypadku Prusa. Z tym że Prus zasiedział się w Warszawie, podczas gdy Sienkiewicz był zachłannym podróżnikiem – odwiedził nawet Afrykę i Amerykę Północną, co wpłynęło na tematykę i kształt jego twórczości. Lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte XIX wieku to okres, gdy
Andrzej Kmicic – charakterystyka bohatera. „Łuna od niego bije”, „Kiedy wszedł, myślałam, że królewicz”, „Już takiego chyba na świecie nie ma” – mówiły o Andrzeju Kmicicu służebne przeznaczonej mu Oleńki Billewiczówny. Pan Andrzej miał płową czuprynę, śniadą cerę, siwe oczy, „twarz orlikowatą i junacką”, mógł podobać się kobietom, zwłaszcza że nie tylko był przystojny, ale również sławny, i niebiedny. Poznajemy go już na początku powieści jako szlachcica i sławnego żołnierza
Autocharakterystyka pana Zagłoby. Do „Potopu” Czytelników! Znacie mnie pewnie, drodzy moi. Jan Zagłoba jestem, szlachcic herbu Wczele, co każdy chyba poznać może po tej dziurze, którą w czole kula rozbójnicka mnie zrobiła. Po prawdzie gruby jestem, ale to z mego umiłowania dobrej strawy wynika. No to sami powiedzcie: „Kiedy w brzuchu pusto, w głowie groch z kapustą”. Dobrze mówię? Bielmo też na oku takie się mnie zrobiło i włos nie taki, jak za młodu. A za
Określ czas i miejsce akcji Czas akcji Akcja powieści toczy sięod stycznia 1655 (przybycie Kmicica do Wodoktów) do 1657 (powrót Kmicica z wojny z Rakoczym) i obejmuje okres wojny ze Szwecją. Miejsce akcji: Powieściowe wydarzenia toczą się w bardzo wielu miejscach: majątkach szlacheckich na Żmudzi (Wodokty, Wołmontowicze), Kiejdanach i Taurogach (siedziby Radziwiłłów), Częstochowie, na Śląsku i w Prusach, a kulminacyjna scena w kościele odbywa się w Upicie na Litwie. Geneza Potop powstawał podczas
Wątek przygodowy Do Wodoktów na Żmudzi, majątku Oleńki Billewiczówny, przybywa chorąży orszański Andrzej Kmicic. Dowiedział się bowiem, że jej dziad, przyjaciel jego ojca, przeznaczył mu ją na żonę. Oleńka z niepokojem wprawdzie oczekiwała wizyty, ale jej efektem jest natychmiastowe wzajemne oczarowanie. Kompania Kmicica to oddani mu żołnierze zabijacy, słynący na całą okolicę z awantur, swawoli i pijatyk. Dowiedziawszy się o tym, Oleńka prosi narzeczonego o zmianę stylu życia, a ten
Andrzej Kmicic – charakterystyka Andrzej Kmicic to jeden z najsympatyczniejszych, obok Zagłoby i Wołodyjowskiego, bohaterów Trylogii. Nie jest to bohater, który ma szczególnie bogate życie duchowe, lecz na pewno ma ciekawe przygody. Jego koleje losu przypominają trochę dzieje Jacka Soplicy – jak bohater Pana Tadeusza jest śmiertelnie zakochany, lecz los rozdziela go z ukochaną. Prawdę mówiąc, Kmicic traci Oleńkę przez własną głupotę i wandalizm, a Jacek z przyczyn niezależnych od
Na postawie zacytowanego fragmentu i znajomości lektury stwórz charakterystykę Kmicica. Określ, jaki to typ bohatera. „My, Jan Kazimierz, król polski, wielki książę litewski, mazowiecki, pruski, etc., etc., etc. W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, amen. Jako złych ludzi szpetne przeciw majestatowi i ojczyźnie występki, zanim przed sądem niebieskim staną, już w życiu doczesnym mają otrzymać karę, tak równie słusznym jest, ażeby cnota nie zostawała bez nagrody, która cnocie samej blasku chwały, a potomnym zachęty do
Jacek Soplica i Andrzej Kmicic – porównaj obu bohaterów. Szczególną uwagę zwróć na działalność patriotyczną, która stała się podstawą do ich rehabilitacji. Adam Mickiewicz, Pan Tadeusz Cała pomni okolica, Co tu zbroił nieboszczyk – pan Jacek Soplica; Ale kiedy o grzechach jego wszyscy wiecie, Czas i zasługi jego ogłosić na świecie. Obecni tu są naszych wojsk generałowie, Od których usłyszałem wszystko, co wam mówię. Ten Jacek nie był umarł (jak głoszono) w Rzymie, Tylko odmienił
Andrzej Kmicic Andrzej Kmicic, główny bohater Potopu Henryka Sienkiewicza, to typowy przedstawiciel szlachty XVII wieku, potomek zubożałego rodu szlacheckiego. I jak na takiego szlachcica przystało, ma wyjątkowo awanturniczą naturę. Jest porywczy, zawsze skłonny do „bitki i wypitki”, co niezmiennie psuje mu reputację. Choć wrze w nim gorąca krew i nawykł do ryzyka i gwałtów, nieobce są mu szlachetne odruchy serca. Zdolny zarówno do wielkiej miłości, jak i strasznej, gwałtownej nienawiści. Nieugięty w postępowaniu i wierny zasadom. Bujny temperament
Potop Henryka Sienkiewicza 1. Potop to powieść historyczna. Jakie wydarzenia historyczne opisane w tej powieści możesz wymienić? Do wydarzeń historycznych w Potopie należą: pospolite ruszenie pod Ujściem, poddanie Wielkopolski pod panowanie Karola Gustawa; uczta w Kiejdanach i uznanie zwierzchnictwa szwedzkiego nad Litwą, bunt części chorągwi przeciw hetmanowi; zajęcie przez Szwedów Warszawy; obrona Jasnej Góry przed Szwedami; wypadki dotyczące Jana Kazimierza: jego ucieczka na Śląsk, powrót króla na wieść o walce Polaków z najeźdźcą, lwowskie śluby Jana
Lalka Bolesława Prusa Zgodnie z obyczajami epoki Lalka drukowana była najpierw w odcinkach, w Kurierze codziennym w roku 1887. W formie książki wydana została w 1890 roku. Czas i miejsce akcji Czas akcji utworu w stosunku do momentu, w którym książka zaczęła się ukazywać, jest wcześniejszy o blisko dziesięć lat i obejmuje okres od początku 1878 roku do października roku 1879. Sporo mówi się tu także o czasach dużo wcześniejszych, od lat trzydziestych XIX wieku poczynając; wspomina się również o ważnych wydarzeniach historycznych,
Wojna jest złem. Zawsze przynosi nieszczęście, śmierć, tragedię. Mimo to człowiek ciągle prowadzi wojny. „Miał być inny ten nasz XX wiek”. Nie był – w dobie najwyższego rozwoju cywilizacji ludzkość zafundowała sobie dwie wojny światowe, najokrutniejsze, wojny masowej zagłady. Ledwie zaczął się wiek XXI i trzecie tysiąclecie – świat zmroziła tragedia 11 września w Stanach Zjednoczonych, teraz trwa wojna na Ukrainie. Czy wojna jest przypisana historii ludzi? Jak zarysowała się w tekstach kultury? Była
Udowodnij, że Potop Henryka Sienkiewicza był powieścią ku pokrzepieniu serc. Zacznij: Przywołaj słynną Sienkiewiczowską ideę pisania ku pokrzepieniu serc Polaków uciśnionych przez zaborców, realizowaną przezeń w powieściach historycznych. Odnieś ją do podobnej idei, która przyświecała Mickiewiczowi przy pisaniu Pana Tadeusza. Rozwiń: Wskaż te cechy Potopu, które udowadniają pogląd o krzepieniu serc. Dobór scenerii historycznej – moment silnego zagrożenia Rzeczypospolitej, ale także jej militarnej chwały. Zdecydowane skupienie się na… tej drugiej. Konstrukcja postaci
Co warto wiedzieć o Potopie, czyli trzy zagadnienia, które maturzysta powinien znać: Potop – środkowa część Trylogii – to powieść historyczna skoncentrowana wokół wydarzeń wojny polsko-szwedzkiej z 1655 roku. Utwór obejmuje trzy pierwsze lata walki od momentu wkroczenia armii szwedzkiej do Polski aż po jej wyparcie na tereny Danii. Ukazuje dwie najważniejsze fazy wojny: początkową kapitulację (oddanie Litwy przez Radziwiłłów, klęska pospolitego ruszenia w Wielkopolsce, utrata Warszawy i Krakowa) i
1. Epokę realizmu w Polsce nazywa się: a) realizmem polskim, b) pozytywizmem, c) pozytywizmem polskim. 1. Odpowiedź: c) Komentarz: Epokę realizmu w Polsce nazywamy pozytywizmem polskim (sama nazwa pozytywizm oznacza kierunek w filozofii francuskiej zapoczątkowany przez Comte’a). Pozytywizm polski jest swoistym odpowiednikiem realizmu w Europie, jednak przesuniętym w czasie i wzbogaconym o pewne wątki ideologiczne. A to dlatego, że polski romantyzm trwał o wiele dłużej niż w innych krajach europejskich
A oto gatunki, które łączą się w spoistą całość w ramach Potopu: Powieść historyczna Czyli taka, która na tle wydarzeń historycznych (najazd Szwedów na Polskę) przedstawia fikcyjny wątek kilku postaci (romansowe dzieje Kmicica i Oleńki). Należy dodać że powieść historyczna Sienkiewicza jest syntezą typu dokumentarnego (pisanego na podstawie dokładnych badań źródeł i dokumentów) i typu walterskotowskiego (przedstawiającego żywą akcję romansu, eksponowaną i pierwszoplanową wobec historii). Sienkiewicz świetnie łączy obie metody pisarskie. Epopeja Pierwiastki epopeiczne to na przykład:
