Tag "tragedia grecka"
Jakie tematy z Króla Edypa są prawdopodobne? Na podstawie przytoczonego fragmentu tragedii oraz znajomości całego dzieła wyjaśnij, na czym polegał tragizm Edypa. Porównaj go z inną, wybraną przez siebie postacią tragiczną. Wyjaśnij, na czym polega ironia tragiczna. Omów ukształtowanie postaci króla Edypa, odwołując się do przytoczonego fragmentu dzieła Sofoklesa i wiedzy o lekturze. Jaką prawdę o losie ludzkim i o człowieku głosi Sofokles w przytoczonym fragmencie tragedii i w całym utworze? Jaką rolę w życiu ludzkim odgrywa Fatum, los? Edyp jako władca.
Mity, zanim je spisano, długo istniały w formie ustnie przekazywanych opowieści. Krążyły wśród ludzi i często zmieniały swoją postać. Można spotkać różne wersje mitu, a żadna z nich nie będzie mniej czy bardziej prawdziwa od innych. Jednak niektóre są bardziej popularne, a inne mniej. W przypadku Edypa istnieje na przykład wersja, według której po narodzinach rodzice zamknęli go w skrzyni i wrzucili do morza, wychowywał się zaś nie w Koryncie, a w Sykionie. Znaczenie postaci Edyp to jedna z najważniejszych postaci
Genezy tragedii greckiej szukać należy, wg Arystotelesa, w dytyrambie i dramacie satyrowym. Dytyramby były odmianą liryki chóralnej, związane początkowo z kultem boga Dionizosa. W dramatach satyrowych występowali natomiast przebrani za kozły lub satyrów aktorzy. Stąd prawdopodobnie nazwa tragedii: tragon ode – to pieśń kozła. Tragedia starożytna miała bardzo ustrukturyzowaną budowę, zupełnie odmienną od tej, którą znamy dziś. Składała się z następujących części: prologos – aktor wygłasza zapowiedź treści tragedii parodos – wejście chóru na
Czas akcji: I połowa XIII w. p.n.e. Miejsce akcji: – określone w didaskaliach (komentarzach, uzupełnieniach, opisach występujących między dialogami): przed pałacem królewskim w Tebach (jedno z greckich miast-państw). Osoby dramatu: ANTYGONA, córka Edypa ISMENA, jej siostra CHÓR tebańskich starców KREON, król Teb STRAŻNIK HAIMON, syn KREONA TYREZJASZ, wróżbita POSŁANIEC EURYDYKA, żona KREONA Uwaga! W różnych przekładach Antygony możecie spotkać się z inaczej pisanymi imionami bohaterów i nazwami geograficznymi, np. Haimon = Hajmon Tyrezjasz = Terezjasz Eteokl =
Co decyduje o ludzkim losie w świetle tragedii Sofoklesa pt. Król Edyp? We wstępie postaw tezę poprzyj ją cytatem: Fatum. Bogowie. Na pewno nie sam człowiek. Jego poczucie pewności siebie może zostać obrócone w pył i wyśmiane – tak jak w przypadku Edypa. Filozofia starożytnych nie pozostawiała człowiekowi wielu złudzeń: O śmiertelnych pokolenia! Życie wasze, to cień cienia. Odwołaj się do mitologii: Starożytni Grecy uważali, że nad przebiegiem naszego życia
Cechy antycznej tragedii Zasada trzech jedności czasu (ograniczenie czasu tragedii najwyżej do jednej doby) miejsca (umiejscowienie akcji tylko w jednym miejscu) akcji (ograniczenie treści do jednego, głównego wątku) Istnienie konfliktu tragicznego – dwóch równorzędnych akcji, spośród których nie można dokonać dobrego wyboru. Cokolwiek zrobią bohaterowie, i tak zaprowadzi ich to do nieuchronnej katastrofy. Katharsis – wywoływanie u widza uczucia litości i trwogi. Ograniczona liczba aktorów – na scenie występuje najwyżej trzech aktorów (oprócz Chóru)
Bohater tragiczny Najbardziej znany model antycznego tragizmu znajduje się w Antygonie Sofoklesa. To konieczność wyboru spośród dwóch równorzędnych racji; konflikt między nimi nieuchronnie prowadzi do katastrofy. Antygona mogła pochować brata i zapłacić życiem za złamanie zakazu Kreona, mogła też uszanować prawo państwowe i narazić się na wyrzuty sumienia i karę bogów. Zauważ, że tragizm Edypa (Król Edyp) jest inny, nie ma swojego źródła w konflikcie tragicznym! Według Arystotelesa warunkiem tragizmu
Autor Sofokles (496-406 p.n.e.) – jeden z trzech wielkich tragików greckich. Wprowadził do dramatu trzeciego aktora, zwiększył liczbę osób w chórze z dwunastu na piętnastu, udoskonalił dekoracje. W swoich utworach ograniczył rolę bogów, większy nacisk położył na przeżycia osób dramatu, pogłębił ich psychologię. Każdą z postaci obdarzył zespołem indywidualnych cech. Tworzył w czasach Peryklesa. Napisał około stu dwudziestu dramatów. Zachowało się tylko 7 tragedii: Ajas, Antygona, Król Edyp, Trachinki, Elektra,
Antygona jest tytułową bohaterką tragedii Sofoklesa. Pochodzi z rodu Labdakidów, na którym ciążyła klątwa bogów. Antygona wzbudza podziw swoją bezkompromisową postawą i odwagą. Bez wahania sprzeciwia się woli stojącego nad nią Kreona, gdy chodzi o spokój duszy brata. Jest więc idealistką, ale idealistką twardą i pewną swoich racji. Rozmawia z Kreonem bez strachu i pokory – przeciwnie, możemy sobie wyobrazić, że mówi do niego ostro, władczym tonem. To chyba musiało
Edyp to chyba jeden z najciekawszych bohaterów mitów greckich. Symbolizuje odwieczne pragnienie ucieczki przed własnym, strasznym i smutnym losem i… niemożność tej ucieczki. Edyp pochodził z królewskiego rodu Labdakidów, był synem Lajosa i Jokasty. Jednak straszna przepowiednia sprawia, że rodzice postanawiają w okrutny sposób pozbyć się dziecka – przebijają jego stopy kolcami i porzucają w górach. Są pewni, że w ten sposób Lajos nie poniesie śmierci z rąk syna… Jednak
Zasada trzech jedności Wydarzenia Króla Edypa rozgrywają się (przed pałacem królewskim w Tebach). To, co się dzieje w innych miejscach, jest opowiadane przez bohaterów, np. Kreon relacjonuje swą wizytę u wyroczni, posłaniec z Koryntu informuje Edypa o śmierci jego przybranego ojca (jedność miejsca). Akcja tragedii obejmuje jeden dzień (jedność czasu). Utwór jest jednowątkowy – koncentruje się na docieraniu przez Edypa do prawdy o własnym losie i konsekwencjach zdobytej wiedzy (jedność
Charakterystyka Edypa na podstawie przytoczonych fragmentów tekstu. Przypomnij sobie schemat charakterystyki prezentacja postaci wygląd zewnętrzny cechy charakteru stosunek do otoczenia własna opinia o bohaterze Kim był? Potomkiem rodu Labdakidów – synem Lajosa, dzieckiem porzuconym w górach z okaleczonymi nogami. Kiedy poznajemy go w Królu Edypie – jest szczęśliwym mężem i ojcem – panuje w Tebach i ma sporo powodów do dumy. Król zaczyna mieć kłopot – bo na jego miasta spada
Sprawdź swoją wiedzę z Króla Edypa 1. W jakich górach porzucono Edypa? ……………………………………………………………………………………….. 2. Jak się nazywał mityczny założyciel Teb? ……………………………………………………………………………………….. 3. Dlaczego Edypowi nadano właśnie takie imię? ……………………………………………………………………………………….. 4. Jak nazywali się przybrani rodzice Edypa? ……………………………………………………………………………………….. 5. Jak nazywali się prawdziwi rodzice Edypa? ……………………………………………………………………………………….. 6. Kto był jedynym świadkiem zabójstwa Lajosa? ……………………………………………………………………………………….. 7. Czy Edyp prosił Kreona o opiekę nad wszystkimi dziećmi? ……………………………………………………………………………………….. 8. Jak ukarał się Edyp po odkryciu
Na podstawie przytoczonego fragmentu tragedii oraz znajomości całego dzieła wyjaśnij, na czym polegała ironia tragiczna w przypadku Edypa i jaką antyczną wiarę potwierdza dzieło? Epejsodion I Edyp Prosisz, a prosząc mógłbyś znaleźć ulgę, Siłę i z kaźni srogich wyzwolenie, Jeśli słów moich posłuchasz powolnie, Które ja, obcy zupełnie tej wieści I obcy sprawie, wypowiem. Toć sam bym Niewiele zbadał bez wszelkiej wskazówki. Teraz, żem świeżym tej gminy jest członkiem, Do was się zwracam
Bohater tragiczny to każdy z nas. Odnieś się do tej tezy. Swą wypowiedź zilustruj odpowiednimi przykładami starożytnych tekstów kultury. Propozycje wstępu Możliwość 1: Pracę możesz zacząć od zadania pytania: kim tak naprawdę jest bohater tragiczny? Spróbuj sformułować „teorię bohatera tragicznego”, w której zawrzesz wszystkie najważniejsze cechy tej postaci. Oto one: bohater tragiczny winny jest zbrodni, którą popełnił nie tyle z wyrachowania, ile na skutek nieszczęśliwego zbiegu okoliczności (tak zwana wina niezawiniona), w odbiorcy tragedii
Racje serca i racje rozumu – rozpatrz konflikt między Antygoną a Kreonem. Forma pracy Trudno cokolwiek doradzić, bowiem wszystko już było… Na ten temat powstało tysiące rozprawek – ta forma bardzo dobrze się do tego nadaje. Spora grupa ambitnych uczniów wybierała z kolei dialog między zwolennikiem racji Kreona a zwolennikiem racji Antygony. Były także mowy oskarżycielskie i obrończe. Zaletą tego tematu jest duża dowolność w wyborze formy pracy. Pocieszeniem zaś fakt, że choć ten temat
Na czym polega aktualność Antygony? Nieuważnemu czytelnikowi problem zarysowany w Antygonie wydać się może aktualny tylko dla starożytnych, istotny jedynie w kontekście ich wierzeń religijnych. Jego zasięg daleko jednak wykracza poza to, czy pochować, czy nie pochować zmarłego buntownika. Sofokles poruszył w swym utworze uniwersalne zagadnienia etyczne. Postawił ważne pytania: czy wybór należy do państwa, czy do jednostki? czy ważniejsze jest prawo, czy religia? Pytanie: Na ile możliwa jest wolność jednostki w państwie? –
Czy Edyp mógł uniknąć straszliwego losu, który go spotkał? Los Edypa jest uzależniony od woli bogów, od przeznaczenia (fatum), od przypadku – pokutuje on za winy przodków. Ale nie jest tak, że czyny Edypa nie wpłynęły na przyspieszenie dokonania się wyroku bogów. Buntuje się on i ten opór obraca się przeciw niemu. Choć początkowo kieruje się poczuciem odpowiedzialności za losy miasta, w końcu zwycięża w nim pycha i pragnienie odkrycia tajemnicy niezależnie od konsekwencji
„Antygona” Sofoklesa jako przykład tragedii klasycznej. Zacznij Antygona jest doskonałym przykładem tragedii klasycznej, ponieważ spełnia wszystkie wymogi stawiane temu gatunkowi. Możemy ją uznać za wzorzec tragedii klasycznej. Źródłem fabuły dramatu jest mitologia, a dokładnie fragment historii rodu Labdakidów. Przejdź do konkretów Tragedia respektuje zasadę trzech jedności: Jedność akcji – jeden wątek – dzieje Antygony i Kreona, brak scen epizodycznych. Jedność miejsca – całość akcji rozgrywa się przed pałacem królewskim w Tebach. Jedność czasu
Antygona Treści związane z dziełem potrzebne do egzaminu Motyw Teatr grecki – to kamień milowy w rozwoju kultury europejskiej. Śmiało może być motywem przewodnim egzaminu, raz nawet już się w tej roli pojawił. Inne tematy – młodość, bunt, miłość i konflikty w rodzeństwie także mogą pojawić się w teście egzaminacyjnym. Teatr Tragedia – to najstarszy gatunek dramatyczny – utwór przeznaczony na scenę, pisany stylem wysokim, z podziałem na role.Jego istotą jest
