Antygona jest tytułową bohaterką tragedii Sofoklesa. Pochodzi z rodu Labdakidów, na którym ciążyła klątwa bogów. Antygona wzbudza podziw swoją bezkompromisową postawą i odwagą. Bez wahania sprzeciwia się woli stojącego nad nią Kreona, gdy chodzi o spokój duszy brata. Jest więc idealistką, ale idealistką twardą i pewną swoich racji. Rozmawia z Kreonem bez strachu i pokory – przeciwnie, możemy sobie wyobrazić, że mówi do niego ostro, władczym tonem. To chyba musiało
Hamlet jest bohaterem niejednoznacznym, który nie podlega jednoznacznej ocenie. Jest wyjątkowym człowiekiem o bardzo bogatej, skomplikowanej osobowości. Zagrać Hamleta to prawdziwe wyzwanie dla aktorów i sprawdzian ich aktorskich umiejętności. I prawdziwe szczęście… Ilu aktorów, tyle interpretacji tej postaci. Hamlet to ważny bohater, gdyż takich emocji jak on doświadcza każdy z nas – waha się, nie umie podjąć decyzji, szarpie się i cierpi z tego powodu… Z tym bohaterem może identyfikować
Kwestionariusz osobowy: Imię i nazwisko: Bernard Rieux Wiek: 35 lat Pochodzenie: robotnicze Zawód: lekarz Stan cywilny: żonaty; jego trzydziestoletnia żona, chora od roku, 17 kwietnia wyjechała do sanatorium w górach Miejsce zamieszkania: Oran Wygląd: Średniego wzrostu. Mocne ramiona. Twarz niemal kwadratowa. Oczy ciemne i lojalne, ale szczęki wystające. Duży i regularny nos. Czarne włosy obcięte bardzo krótko. Usta łukowate, wargi pełne i niemal zawsze zaciśnięte. Wygląda trochę na sycylijskiego chłopa ze swoją opaloną skórą, czarnym
Edyp to chyba jeden z najciekawszych bohaterów mitów greckich. Symbolizuje odwieczne pragnienie ucieczki przed własnym, strasznym i smutnym losem i… niemożność tej ucieczki. Edyp pochodził z królewskiego rodu Labdakidów, był synem Lajosa i Jokasty. Jednak straszna przepowiednia sprawia, że rodzice postanawiają w okrutny sposób pozbyć się dziecka – przebijają jego stopy kolcami i porzucają w górach. Są pewni, że w ten sposób Lajos nie poniesie śmierci z rąk syna… Jednak
Charakterystyka Kurtza bohatera Jądra ciemności Conrada. Kurtz, bohater Jądra ciemności, symbolizuje bolesny rozdźwięk między planami, wzniosłymi i szlachetnymi ideałami oraz ich realizacją. Bohater miał naprawdę piękne idee, nie chciał krzywdzić afrykańskich plemion ani nie myślał o władzy. Dopóki nie znalazł się na miejscu – wtedy wywalczył sobie wśród dzikich pozycję boga, zaczął ich traktować jak śmieci, wymagał bezwzględnego posłuszeństwa. Kurtz, któremu prorokowano wielką karierę jako najzdolniejszemu agentowi, stał się solą
Obejrzyj dokładnie obraz Pietera Bruegla pt. Upadek Ikara. Spróbuj wskazać wszystkie kontrastowe przestrzenie, jakie znajdujesz na płótnie. Potem odpowiedz na pytanie: czy scena przedstawiona przez malarza oburza Cię, dziwi czy wydaje Ci się naturalna. Gdyby przeciągnąć nierówną nieco, ale zbliżoną do przekątnej linię od lewego górnego rogu do prawego dolnego – obraz Bruegla zostałby podzielony na dwie przestrzenie. Przyjrzyjmy się im bliżej – po prawej, górnej stronie morze, po lewej ziemia.
Jak rozumiesz przesłanie wiersza Leopolda Staffa pt. Odys? Leopold Staff Odys Niech cię nie niepokoją Cierpienia twe i błędy. Wszędy są drogi proste, Lecz i manowce są wszędy. O to chodzi jedynie, By naprzód wciąż iść śmiało, Bo zawsze się dochodzi Gdzie indziej, niż się chciało. Zostanie kamień z napisem: Tu leży taki a taki. Każdy z nas jest Odysem, Co wraca do swej Itaki. Odyseusz, wśród Rzymian zwany Ulissesem, jest w naszej świadomości i kulturze
Tego się naucz! Powinieneś umieć pokazać Daniela Naborowskiego jako reprezentatywnego poetę polskiego baroku oraz na przykładzie jego twórczości omówić cechy poezji metafizycznej. Ponadto musisz umieć pokazać Naborowskiego jako poetę, który wiele uwagi poświęcił przemijaniu, nieubłaganemu upływowi czasu. I. Poezje Daniela Naborowskiego jako wyraz fascynacji zmiennością świata Daniela Naborowskiego zalicza się do grona tak zwanych poetów metafizycznych. W jego twórczości dosyć wyraźnie przejawia się, charakterystyczne dla wczesnego baroku, intelektualne i filozoficzne podejście
Mikołaj Sęp Szarzyński to jedna z najbardziej tajemniczych postaci w polskiej literaturze. Brak wiarygodnych źródeł powoduje, że o wielu faktach z jego biografii badacze wnioskują jedynie na podstawie analizy jego twórczości. Żył w latach około 1550-1581. Urodził się prawdopodobnie w Zimnej Wodzie lub Rudnie pod Lwowem. Nauki elementarne pobierał we Lwowie, a później studiował w Wittenberdze na uniwersytecie protestanckim, a także w Lipsku, Bazylei i Rzymie. Najprawdopodobniej po przyjeździe do kraju przeżył
Zasada trzech jedności Wydarzenia Króla Edypa rozgrywają się (przed pałacem królewskim w Tebach). To, co się dzieje w innych miejscach, jest opowiadane przez bohaterów, np. Kreon relacjonuje swą wizytę u wyroczni, posłaniec z Koryntu informuje Edypa o śmierci jego przybranego ojca (jedność miejsca). Akcja tragedii obejmuje jeden dzień (jedność czasu). Utwór jest jednowątkowy – koncentruje się na docieraniu przez Edypa do prawdy o własnym losie i konsekwencjach zdobytej wiedzy (jedność
Charakterystyka Edypa na podstawie przytoczonych fragmentów tekstu. Przypomnij sobie schemat charakterystyki prezentacja postaci wygląd zewnętrzny cechy charakteru stosunek do otoczenia własna opinia o bohaterze Kim był? Potomkiem rodu Labdakidów – synem Lajosa, dzieckiem porzuconym w górach z okaleczonymi nogami. Kiedy poznajemy go w Królu Edypie – jest szczęśliwym mężem i ojcem – panuje w Tebach i ma sporo powodów do dumy. Król zaczyna mieć kłopot – bo na jego miasta spada
Tragedia antyczna a dramat renesansowy. Tragedia antyczna wywodzi się z obrzędów religijnych ku czci Dionizosa. Śpiewano wówczas pieśni pochwalne zwane dytyrambami, z których rozwinęła się z czasem tragedia, gdy koryfeusz (przewodnik chóru) jako pierwszy aktor zaczął dialog z chórem. Cechy gatunku: Tragizm stanowiący istotę tragedii i określający koncepcję losów bohaterów. Według Juliusza Kleinera (literaturoznawcy) to konflikt wartości niezdolnych do współistnienia. Na tragizm składają się: starcie równorzędnych racji moralnych, splot nieszczęśliwych okoliczności, dysproporcja między winą i karą, bohater
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą Zostaną po nich buty i telefon głuchy. ___ ___ ___ i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą. Jan Twardowski Śpieszmy się
Wzniosłem pomnik trwalszy od spiżu Horacy Ja inaczej nie piszę, jeno jako żyję; Pijane moje rymy, bo i rad sam piję. Jan Kochanowski I wdarłem się na skałę pięknej Kalijopy, Gdzie dotychczas nie było znaku polskiej stopy. Jan Kochanowski Samotność, cóż po ludziach, czym śpiewak dla ludzi? Adam Mickiewicz Nazywam się Milijon, bo za milijony Kocham i cierpię katusze. Adam Mickiewicz Żyłem z wami, cierpiałem i płakałem z wami, Nigdy
Całe życie to farsa błazeńska. Albo się nauczysz błaznować, odrzuciwszy tę żarliwą powagę – albo będziesz cierpiał niezmiennie. Palladas Żeglugą niepewną jest życie. Wśród burz, które nami miotają, nieraz cierpimy bardziej niż żeglarze na rozbitym okręcie. Palladas Wszystko jest poezją, każdy jest poetą. Edward Stachura Cały świat to teatr. Wszyscy mężczyźni i wszystkie kobiety Są aktorami – wchodzą i znikają… I różne człowiek gra kolejne role W siedmioaktowej sztuce swego
W wojnie domowej linia ognia jest niewidoczna – przechodzi przez serca. Antoine de Saint-Exupéry Rewolucja jest zjawiskiem znacznie mniej zorganizowanym niż wojna. Gertruda Stein Nie religia, lecz rewolucja jest opium dla narodu. Simone Weil Rewolucja, jak Saturn, pożera własne dzieci. Georg Büchner Rewolucje to lokomotywy historii. Karol Marks
Twierdzę, że nadmiar powagi jest uwarunkowany nadmiarem niepowagi. Witold Gombrowicz Żart jest orężem bezbronnych. Alberto Moravia Śmiech – to szczere królestwo człowieka. François Rabelais Na świecie nie ma nic piękniejszego od pobudzania ludzi do śmiechu. Marcel Achard Najbardziej straconym dniem jest ten, w którym się nie śmiałeś. Nicolas de Chamfort Radość jest jak kamień, który wrzucony do wody zatacza coraz większe kręgi. Adalbert Balling Prawdziwe szczęście jest rzeczą wysiłku, odwagi i pracy.
Gdzie rządzi siła tam bezsilne prawo. Menander Nie umie być władcą, kto karze wszystkich śmiercią. Seneka Młodszy Nie ma okrutniejszej tyranii od tej, która się spełnia w cieniu praw i pod sztandarem sprawiedliwości. Monteskiusz Być może jutro ludzie będą się mordować i torturować nawzajem wskutek pragnienia, aby wygnać ze świata ostatni ślad przemocy i niesprawiedliwości. James Burnham Im wyższy szczebel, na którym dokonano zbrodni, tym większe prawdopodobieństwo, że będzie ona uznana nie za zbrodnię,
Tradycja to piękno, które chronimy, a nie więzy, które nas krępują. Ezra Pound Tradycja – to rzecz zawodna, ulega często przeinaczeniom. Zenon Kosidowski Tradycja jest rozumem całego narodu, przesianym z jednego wieku w drugi. Ricarda Huch Wszystko co tradycyjne, jest łatwe do polubienia i nie wymaga wysiłku. Gertruda Stein
Istota narodu czy człowieka nie objawia się na drodze pracowitych analiz, a tylko w działaniu. Witold Gombrowicz Narody – jak różnokolorowe kule szklane w ogrodzie: każdy inaczej odbija słońce. Kazimierz Przerwa-Tetmajer Głosem narodu jest harmonia ojczysta, mieczem – jedność i zgoda, celem – prawda. Cyprian Kamil Norwid Jestem z narodu, w którym od lat blisko stu, każda książka wychodzi za późno, a każdy czyn za wcześnie. Cyprian Kamil Norwid