Posts From Zbyszek
Mówi się, że sztuka wzbogaca człowieka – rozważ problem, nawiązując do wybranych dzieł literackich i innych. Komentarz: To chyba najłatwiejszy z możliwych tematów maturalnych. Jeśli ktoś nie umie sobie z nim poradzić, to chyba powinien sobie odpuścić maturę. Jego dodatkową zaletą jest fakt, że dość regularnie (oczywiście w różnych odmianach) pojawia się na maturach. Przed wejściem do sali egzaminacyjnej należy się więc modlić, aby w tym roku padło akurat na Wasze województwo. Pamiętaj jednak,
„Trzeba wiedzieć, z czego się wyrasta” – myśl Henryka Grynberga uczyń tezą rozważań na temat roli artysty w kształtowaniu tożsamości narodowej. Komentarz: Sprawa dość typowa – relacje między literaturą a tożsamością narodową nie są obce żadnemu z Was. Jedna z podstawowych teorii wyjaśniających fakt nie tylko przetrwania, ale i ugruntowania polskiej tożsamości narodowej w okresie zaborów przypisuje tę zasługę właśnie literaturze. Z całą pewnością może być ona nośnikiem narodowej kultury, strażnicą „narodowego pamiątek kościoła”. Tu, rzecz
„Co jest sednem w doświadczeniach dwudziestego wieku? Niewątpliwie bezsilność jednostki”. Uczyń tę myśl Czesława Miłosza przedmiotem swoich rozważań; odwołaj się szczególnie do literatury, możesz także wykorzystać dzieła filmowe, teatralne, malarskie i inne. Komentarz: Temat, o którym pojęcie ma, zdaje się, każdy. Z naciskiem na „zdaje się”. Z tezą zawartą w temacie możesz się zgodzić (odwołując się głównie do literatury wojennej) albo próbować polemizować. Opcja druga uczyni pracę dużo ciekawszą i bardziej obiektywną. Strategie realizacji tematu:
Od Adama i Ewy do… Przedstaw problem utraty domu, utraty swojego miejsca, swojej przynależności. Odwołaj się do utworów literackich różnych epok. Komentarz: Temat rzeka, łatwo się w nim utopić. Bardzo wieloznaczny. Klucz do analizy to utrata domu, miejsca – rozumiana dosłownie albo metaforycznie. Opcją najbardziej wyczerpującą jest przemieszanie ujęcia dosłownego i metaforycznego. Słowo outsider będzie najczęściej używane. Strategie realizacji tematu: Możliwość I: Potraktuj brak domu dosłownie, wskaż konsekwencje. Zacznij od biblijnej eksmisji,
Jeśli chcesz poznać człowieka, patrz na jego czyny. Jaką prawdę o człowieku – o jego wielkości i małości – odkryłeś, analizując i oceniając działania wybranych bohaterów literackich? Zaprezentuj swoje przemyślenia. Komentarz: Temat, który może być kołem ratunkowym dla osób mających pojęcie o jednej tylko i to dowolnej epoce literackiej. Przykłady znajdziesz wszędzie. Sięgnij po literaturę wojenną, współczesną, gdzie w obliczu wojny, totalitaryzmu człowiek albo staje na wysokości zadania, albo nie. Możesz też porównać
„Nietolerancję trzeba zwalczać u korzeni drogą nieprzerwanej edukacji” (Umberto Eco) – rozważania o potrzebie tolerancji inspirowane literaturą i filmem. Komentarz: Temat nie za łatwy. Niby świetny do poteoretyzowania sobie – można się zastanawiać, czy tolerancja jest zawsze wartościowa, definiować samo pojęcie czy narzekać na ponury świat, w którym bywa ona tylko pustym frazesem. Jest jednak pewien haczyk – w programie liceum zdecydowanie za mało jest tekstów, które mogłyby ilustrować powyższe rozważania. Trzeba
Jest taki czas i są takie miejsca, w których człowiek czuje się szczęśliwy – różne oblicza szczęścia utrwalone w literaturze. Komentarz: Jak wszystkie BARDZO WIELKIE WARTOŚCI, także szczęście należy do ulubionych motywów egzaminatorów. No i, również jak one wszystkie, jest tematem rzeką. Możesz pisać o poszukiwaniu szczęścia, o jego odnajdywaniu lub nieustannej za nim pogoni. Możesz opisywać filozoficzne „metody” mające nam w tym pomóc. Możesz zająć się wreszcie literackimi wizjami
„A co życie może być warte… jeśli honor stracony” (Joseph Conrad) – literackie portrety bohaterów, dla których honor był wartością najwyższą. Komentarz: Temat ściśle ukierunkowany – nie pozostawia większej możliwości manewru. Wiemy dokładnie, o czym mamy pisać, wiemy też, że swój wywód musimy podporządkować konkretnym przykładom bohaterów literackich. Dlatego też nie namnożymy tu zbytnio możliwości interpretacji tematu. Honor to honor, a bohater to bohater. Możemy co najwyżej zastanowić się nad formą pracy.
Bywają takie spotkania, które w jednej chwili odmieniają ludzkie życie. Czy zgadzasz się z tym stereotypowym sformułowaniem? Swoją odpowiedź uzasadnij, odwołując się do wybranych utworów literackich i filmowych. Komentarz: Temat polecany dla lubiących fantazjować „co by było gdyby”. Chwytów do analizy bardzo wiele. Przykłady w każdej epoce. Po pierwsze spotkania owocujące miłością (nie zawsze szczęśliwą, spełnioną), po drugie motywujące do czynów wielkich. Każda z możliwości zakłada zgodę na twierdzenie zawarte w temacie. Możesz
„Według mnie – napisał Witold Gombrowicz – literatura niepoważna usiłuje rozwiązać problemy egzystencji, literatura poważna je stawia”. Rozważ te słowa, odwołując się do wybranych utworów literackich różnych epok. Komentarz: Temat trudny, wymagający od Ciebie umiejętności analitycznych. Opcje są dwie. Możesz się z tym zgodzić albo, i to wersja dla ambitnych, możesz próbować to stwierdzenie zakwestionować. Opcja łatwiejsza to budowanie pracy według opozycji literatura komediowa, satyryczna a literatura realistyczna, tragiczna. Przywołaj
Analizując wybrane postawy bohaterów różnych tekstów, skomentuj i rozwiń myśl: „Choć człowiek nie wybiera zdarzeń swojego losu, to jednak może je kształtować”. Komentarz: Jeśli chodzi o „myśl do rozwinięcia”, to trudno o większy banał. Wiadomo – w życiu bywa różnie, a jak jest źle, to trzeba się postarać, żeby było dobrze. Zatem wartość pracy zależy przede wszystkim od doboru atrakcyjnych, możliwie skomplikowanych literackich dowodów popierających lub obalających tę tezę. Przywołaj pojęcia: Wina niezawiniona –
Czy zgadzasz się z opinią, że „istnieje jakieś stałe prawo, na mocy którego dzieci muszą zawsze buntować się przeciwko ojcom”? Wykorzystując właściwe dzieła, potwierdź ten pogląd lub podejmij z nim polemikę. Komentarz: Temat umiarkowanie trudny – jednak wieloznaczny. Pytanie w nim zawarte możesz odnosić zarówno do relacji dzieci – rodzice, jak i do problemu literackiej czy kulturowej pokoleniowej zmiany. We wstępie do pracy musisz więc się zdeklarować i ściśle określić własną interpretację tematu.
Program stypendialny Eiffel – otwarty nabór wniosków! Zdobądź stypendium Eiffel na wymarzone studia we Francji! Ten prestiżowy program stypendialny wspiera zagranicznych studentów chcących odbyć studia we Francji na poziomie magisterskim lub doktoranckim. Eiffel Excellence to prestiżowy program stypendialny francuskiego Ministerstwa Europy i Spraw Zagranicznych, działający od 1999 roku. Skierowany jest do najzdolniejszych studentów zagranicznych, którzy chcieliby odbyć studia we Francji na poziomie magisterskim lub doktoranckim, w czterech dziedzinach: nauki techniczne,
Historia Pocket Monsters, czyli popularnych Pokemonów, sięga już kilkudziesięciu lat. Pomysł, który pojawił się pierwotnie w Japonii, opanował wkrótce cały świat i zjednał sobie rzeszę fanów na każdym kontynencie. . Pokemon – historia gier Ojcem Pokemonów jest Satoshi Tajiri współzałożyciel studia GAME FREAK Inc., któremu zawdzięczana jest nie tylko główny pomysł, ale również fabuła gry. Tajiri zainspirował się popularnym anime, nazywając początkowo grę Capsule Monster. Połączył ją ze swoją pasją z dzieciństwa, czyli
Tytuł Wskazuje na rekwizyt, o którym wspomina się na początku i który odegrał znaczącą rolę w przemianie bohatera na końcu noweli. Katarynka jest motywem wiążącym cały utwór, wpływa na zmianę postawy głównego bohatera – pana Tomasza. Czas i miejsce akcji Czasy współczesne Prusowi – koniec XIX wieku. Wydarzenia rozgrywają się w Warszawie (Śródmieście, podane są nawet nazwy konkretnych ulic). Najważniejsze zdarzenia mają jednak miejsce w bliżej nieokreślonej kamienicy – w mieszkaniu od frontu (własność pana Tomasza), w oficynie
Bohater literacki – święty W polskiej poezji współczesnej spotkamy kilka ważnych utworów poświęconych świętym – np. Święty Szymon Słupnik Stanisława Grochowiaka czy niektóre „franciszkańskie” wiersze ks. Jan Twardowskiego. Nie można jednak powiedzieć, by literatura współczesna preferowała ten typ bohatera, który najczęściej pojawiał się w średniowieczu. Geneza tego typu bohatera Najstarsze żywoty świętych pochodzą z IX w. – przykładem jest dzieło anonimowego twórcy Żywot św. Wojciecha. Wiele utworów hagiograficznych powstawało w okresie XIII–XV w. –
Obozy językowe dla dzieci to popularna alternatywa dla kolonii i wyjazdów wypoczynkowych. Za wysłaniem na obóz językowy dla dzieci przemawiają interesujące destynacje, atrakcyjne wycieczki, a co najważniejsze możliwość podnoszenia kompetencji językowych w przyjaznej atmosferze w miejscach, w których dany język używany jest na co dzień. Niestety nie każde dziecko wraca z obozu językowego zadowolone. Nierzadko zdarza się, że poza kilkoma godzinami zajęć stricte dydaktycznych dziecko nie ma z żywym językiem
Stanisław Wokulski „Stopiło się w nim dwóch ludzi: romantyk sprzed roku sześćdziesiątego i pozytywista z siedemdziesiątego”. Te często cytowane słowa Szumana o Stanisławie Wokulskim pokazują głównego bohatera Lalki jako człowieka „zawieszonego” między dwiema epokami. Pewnie dlatego jest on pełen sprzeczności: jednocześnie marzyciel i realista, werteryczny kochanek i naukowiec, idealista i trzeźwy kapitalista, dorobkiewicz. Z romantyzmem łączy go także biografia (powstanie, Syberia), uczuciowość, nadwrażliwość, skłonność do depresji, indywidualizm. Pozytywistycznymi cechami są jeszcze kult pracy, realizowanie haseł pracy u podstaw i pracy organicznej,
Werter Werter jest głównym bohaterem powieści epistolarnej Johanna Wolfganga Goethego pt. Cierpienia młodego Wertera. Pierwsza wersja utworu powstała w 1774 r., druga w 1787. Dzieło zostało napisane w okresie, który w niemieckiej literaturze nosi nazwę okresu burzy i naporu (Sturm und Drang). Powieść jest dziełem prekursorskim dla epoki romantyzmu. Charakterystyka Imię: tak naprawdę nie wiadomo, jak miał na imię. W tekście powieści postać ta określana jest tylko z nazwiska. Nikt nie zwraca się do Wertera po imieniu, a i
Faust Faust jest tytułowym bohaterem tragedii Johanna Wolfganga Goethego. Nie można jednak mówić o Fauście, zapominając o jego towarzyszu, przewodniku i, jak chcą interpretatorzy tragedii, alter ego (czyli: „drugim ja”) głównego bohatera – Mefistofelesie. Doktor Faust to średniowieczny uczony, studiował różne dziedziny nauk: prawo, literaturę, sztukę, nauki przyrodnicze, teologię. Skąd u jego boku wziął się diabeł? Otóż ta ciemna postać zjawia się jeszcze przed rozpoczęciem właściwej tragedii, w Prologu w niebie, stanowiącym zawiązanie akcji dramatu.
