Posts From Zbyszek

Joanna Kulmowa – Co to jest radość?

Co to jest radość? Niebo kiedy nagle w kałuży zaświeci. Ciepły wiatr niespodziany co nam wybiega naprzeciw. I jeszcze: wcześnie rano chleb kiedy słońce w ostrzu noża tuż obok. I ni stąd ni zowąd twój śmiech mój śmiech. I tam w górze dziko rozpędzony obłok. Radość mała i radość wielka: wielka jak chorągwi mokrych furkotanie mała jak czerwona kropelka biedronki na białym tulipanie. Tytuł wiersza To pytanie, na które znajdziemy odpowiedź po przeczytaniu

Joanna Kulmowa – Moje Gdyby

W moich Gdybach, daję wam słowo, gdyby były, to by było fajowo. Gdyby było – byłoby w deseczkę: każdy mógłby pogdybać troszeczkę. Wszyscy mieliby to, o czym zamarzą. Nikt by nie dokuczał gdybiarzom. Moje Gdyby mogłyby być wszędzie. Gdyby się zdarzyło to, czego nie będzie. Nastrój wiersza Wiersz jest żartobliwy, zabawny. „Gdyby” wyrastają w nim jak grzyby po deszczu. A „gdybiarze” są podobni do grzybiarzy albo wędkarzy – mają swoją pasję. Grzybiarze zbierają grzyby,

Jan Twardowski – Nie tylko my

Nie tylko my Czytamy – Bóg umiłował świat… a więc nie tylko ludzi ale i pliszkę odymioną pszczołę jeża eleganta wprost spod igły nawet muła ni to ni owo bo ani to koń ani osioł (żal że go człowiek stwarzał żyje jak kawaler co się nie rozmnaża) gruszę co kwitnie zaraz przed jabłonią liście konwalii prawie bez ogonka cielę co za matką się wlecze a my tak czulimy się do Boga

Brzózka kwietniowa Tuwima – pytania i odpowiedzi

Brzózka kwietniowa To nie liście i nie listki, Nie listeczki jeszcze nawet – To obłoczek przezroczysty, Pozłociście zielonawy. (1) Jeśli jest gdzieś leśne niebo, On z leśnego nieba spłynął, Śród ogrodu zdziwionego (2) Tuż nad ziemią się zatrzymał. Ale żeby mógł zzielenieć, Z brzozą się prawdziwą zmierzyć, Ściemnieć, smugę traw ocienić – – Nie, nie mogę w to uwierzyć. (3) (1) Po co te zdrobnienia? Na pewno zauważyłeś, że sporo w wierszu pieszczotliwych

O Mędrcach – Jan Twardowski

Jan Twardowski O Mędrcach Przybyli Mędrcy plackiem padli złożyli dar odjechali wół miał pretensje: powinni zaraz wziąć Jezusa ukryć ratować Go przed wrogiem przed panem diabłem i Herodem Kasprze Melchiorze Baltazarze wół dyskutował tupał szurał puknij się w głowę rzekł osiołek bo przecież Matka Boska czuwa Wyjaśnijmy, o co i o kogo chodzi w każdej zwrotce: Przybyli Mędrcy plackiem padli złożyli dar odjechali O jakich mędrców chodzi? Mędrcy to trzej królowie ze Wschodu. Udali się

Jerzy Ficowski – To już zima

Kiedy woda udaje, że jest szkłem, to już wiem, co to znaczy, dobrze wiem: to już zima. Kiedy deszcz się zmienia w biały puch, zwykły deszczyk z jesiennych słot i pluch, to już zima. Kiedy z ziemi tysiące różnych barw znikną gdzieś, jakbyś wszystkie gumką starł, to już zima. Kiedy rankiem wyrosną u twych szyb srebrne kwiaty, choć nie siał tu ich nikt, to już zima. Kiedy oddech bielutki frunie z ust, bo go mróz tak

W leśniczówce – Konstanty Ildefons Gałczyński

W leśniczówce Tu, gdzie się gwiazdy zbiegły w taką kapelę dużą, domek z czerwonej cegły rumieni się na wzgórzu: to leśniczówka Pranie, nasze jesienne mieszkanie. Chmiel na rogach jelenich usechł już i się sypie; w szybach tyle jesieni, w jesieni tyle skrzypiec, a w skrzypcach, byle tknięte, lament gada z lamentem. Za oknem las i pole, las – rozmowa sosnowa; minął dzień i na stole stoi lampa naftowa, gadatliwa, promienna jak ze stołu Szopena. W nocy

Kazimierz Józef Węgrzyn – Wiosna

wiosna patrzy z czułością na zbudzone życie rozkwiliły się ptaki w niecierpliwych dźwiękach ostrożnie więc układa ciepłe gniazdo życia wśród zieleni i kwiatów na swych ciepłych rękach roześmiała się łąka barwami radości i patrzy prosto w słońce wielkimi oczami gdzie ptak zatacza koła przynaglany krzykiem co miesza się z muzyką pomiędzy trawami a życie niecierpliwie natarczywie woła gdy matka nazbyt wolno z pożywieniem lata bo one już by chciały rozprostować skrzydła by mogły zdobyć

Spotkanie z matką – Konstanty Ildefons Gałczyński

Spotkanie z matką Ona mi pierwsza pokazała księżyc i pierwszy śnieg na świerkach, i pierwszy deszcz. Byłem wtedy mały jak muszelka, a czarna suknia matki szumiała jak Morze Czarne. Noc. Dopala się nafta w lampce. Lamentuje (1) nad uchem komar. Może to ty, matko, na niebie jesteś tymi gwiazdami kilkoma? Albo na jeziorze żaglem białym? Albo falą w brzegi pochyłe? Może twoje dłonie posypały mój manuskrypt (2) gwiaździstym pyłem? A możeś

Rozmowa liryczna – Konstanty Ildefons Gałczyński

Konstanty Ildefons Gałczyński Rozmowa liryczna – Powiedz mi, jak mnie kochasz. – Powiem. – Więc? – Kocham cię w słońcu. I przy blasku świec. Kocham cię w kapeluszu i w berecie. W wielkim wietrze na szosie i na koncercie. W bzach i w brzozach, i w malinach i w klonach. I gdy śpisz. i gdy pracujesz skupiona. I gdy jajko roztłukujesz ładnie – nawet wtedy, gdy ci łyżka spadnie. W taksówce. I w samochodzie. Bez wyjątku. I na końcu ulicy.

Nic dwa razy – Wisława Szymborska (analiza wiersza)

Nic dwa razy Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny. Choćbyśmy uczniami byli najtępszymi w szkole świata, nie będziemy repetować żadnej zimy ani lata. Żaden dzień się nie powtórzy, nie ma dwóch podobnych nocy, dwóch tych samych pocałunków, dwóch jednakich spojrzeń w oczy. Wczoraj, kiedy twoje imię ktoś wymówił przy mnie głośno, tak mi było, jakby róża przez otwarte wpadła

Tajemniczy ogród – treść

Rozdział pierwszy Dziewięcioletnia Mary Lennox – nieznośna, rozkapryszona dziewczynka wychowywana w Indiach – traci rodziców w wyniku epidemii cholery. Służba ucieka. Nieświadomą niczego, ukrytą w pokoju Mary znajdują żołnierze i informują o śmierci rodziców. Mary była dzieckiem niechcianym, nie pokazywano jej gościom, ukrywano przed światem, jej matka prawie się nią nie interesowała, pochłonięta zabawami, ojciec, zajęty pracą na stanowisku rządowym, także nie zajmował się dzieckiem. Dziewczynka, samolubna i despotyczna, bezkarnie łajała służbę, zwłaszcza nauczycielki, żadna z

Janko Muzykant – Henryk Sienkiewicz

Czas i miejsce akcji XIX w., bardzo biedna polska wieś Gatunek literacki nowela O czym jest Janko Muzykant? Nowelka opowiada historię wiejskiego chłopca, który był bardzo utalentowany, ale nie mógł się uczyć i jego uzdolnienia zmarnowały się. Uwaga! Stylizacja! Język wypowiedzi stylizowany jest na gwarę, ponieważ bohaterami są mieszkańcy wsi. Zwróć uwagę na słowa i formy, których dziś już nie używamy – będziem jedli, będziewa się weselili, krzcę zamiast chrzczę. Plan wydarzeń Janko

Akademia pana Kleksa – Jan Brzechwa

Autor Jan Brzechwa (1900-1966) – autor słynnych wierszy, m.in. zbiory Kaczka dziwaczka i Przygody Pchły Szachrajki oraz fantastycznych opowieści dla dzieci, a także refleksyjnych utworów dla dorosłych. Czas i miejsce akcji: Nieokreślone jak w baśniach – Akademia mieści się na ul. Czekoladowej, ale nie wiadomo, w jakim kraju w jakim mieście; w sąsiedztwie innych bajek. Czas akcji trwa pół roku, od momentu, gdy Adaś Niezgódka zaczyna pisać pamiętnik po półrocznym pobycie

Jan Parandowski – Przygody Odyseusza

Kim był Homer? Autor Iliady i Odysei, najprawdopodobniej pochodził z greckiej wyspy Chios w Azji Mniejszej (u jej wybrzeży, w części północnej, leżała Troja). Imię Homer (ślepiec) sugeruje, że był niewidomy, tego jednak nie wiemy na pewno. Homer jest postacią dość tajemniczą, niektórzy badacze twierdzą, że w ogóle nie istniał. Przypuszcza się, że był wędrownym śpiewakiem i żył w IX lub VIII w. p.n.e. Wędrował po Grecji, zatrzymywał się na dworach i agorach, gdzie recytował lub

Ignacy Krasicki – Bajki (przegląd)

Najważniejsze informacje Bajki jako gatunek literacki Bajka to na ogół krótki utwór wierszowany, którego bohaterami są zwierzęta, rzadziej ludzie, rośliny lub przedmioty. Bohaterowie bajek reprezentują określone typy ludzkie. Są schematyczni. Celem bajki jest pouczanie czytelnika, potępienie pewnych zachowań, a nakłonienie do innych. Dlatego mówimy o dydaktycznej funkcji bajek. Każda bajka zawiera wypowiedziany wprost lub domyślny morał, czyli pouczenie dla czytelnika. Często przybiera on formę maksymy, przysłowia. Morał może znajdować się

Ernest Nemeczek – bohater literacki

Mini-CV Ernesta Nemeczka Bohater książki: Chłopcy z Placu Broni Ferenca Molnára Imię i nazwisko: Ernest Nemeczek Wiek: Jedenaście lat. Miejsce zamieszkania: Budapeszt (stolica Węgier). Miejsce spotkań z kolegami: plac przy tartaku. Funkcja, jaką pełnił Nemeczek: Ponieważ był chorowity, wątły i słaby, a na dodatek najmłodszy z grupy, musiał pełnić funkcję szeregowca – zresztą jedynego w grupie chłopców z placu Broni. Największe marzenie Nemeczka: Awans – Boka obiecał mu, że dostanie go, jeśli

Anielka – bohater literacki

Mini-CV Anielki Bohaterka książki: Bolesława Prusa pod tytułem Anielka. Imię i nazwisko: Anielka. Nie znamy jej nazwiska. Wiek: 13 lat. Wygląd: Drobna, o bladej cerze. Delikatna twarz, którą okalały ciemne włosy. Szafirowe oczy. Zwykle ubrana w bladoróżową, krótką sukieneczkę, białe pończochy i wysokie buciki. Początkowo Anielka wyglądała bardzo zdrowo. Była panienką ładną, pełną wdzięku, wesołą i sympatyczną. Kiedy sytuacja w domu się pogarszała, dziewczynka była coraz chudsza i bledsza. Miejsce zamieszkania: Najpierw mieszkała

Tomek Sawyer – bohater literacki

Do zapamiętania Książka: Przygody Tomka Sawyera Autor: Mark Twain Czas akcji: XIX w. Miejsce akcji: Stany Zjednoczone, małe miasteczko Saint Petersburg położone nad rzeką Missisipi. Imię i nazwisko bohatera: Tomek Sawyer Wiek: około 10 lat. Wygląd: szczupły, zwinny, ma kręcone włosy, piegowatą skórę. Rodzina: Tomek jest sierotą, opiekuje się nim ciotka Polcia. Cechy: sprytny, odważny, ma bujną wyobraźnię, dobry przyjaciel, nie lubi szkoły. Znaki szczególne: marzy o tym, by być

Przygody Tomka Sawyera – streszczenie powieści

Autor: Mark Twain Czas akcji: koniec XIX wieku. Miejsce akcji: środkowa część USA, miasteczko St. Petersburg i jego okolice, nad wielką rzeką Missisipi. Plan wydarzeń 1. Chłopcy malują płot za Tomka. 2. Tomek i Joe bawią się w wojnę w miejskim parku. 3. Sawyer spotyka piękną nieznajomą. 4. Goście pojawiają się w szkółce niedzielnej. 5. Tomek otrzymuje nagrodę za znajomość Biblii. 6. Chłopiec nie potrafi odpowiedzieć na pytanie sędziego. 7. Czarny chrząszcz zostaje bohaterem mszy.