Konstrukcja ta wymaga użycia trzech czasowników: osobowej formy czasownika to be, czasownika go z końcówką -ing i czasownika podstawowego w formie bezokolicznika (to drik, to write), z którym chcemy utworzyć zdanie, np.: Betty is going to marry Bill next summer. Dlatego też, jeżeli chcemy stworzyć zdanie z czasownikiem to go, musimy użyć go dwukrotnie: My sister is going to go to England next month. Inaczej stworzymy bowiem zdanie w czasie
Konstrukcja have something done Używamy tej konstrukcji, kiedy ktoś ma coś dla nas zrobić (a my umawiamy się z tą osobą, ułatwiamy jej to, zamawiamy tę usługę itd.) Oto przykłady: I’m going to the hairdresser’s. I will have my hair done. – Idę do fryzjera. Uczesze mi włosy. (Wiadomo, że jak idę do fryzjera, to nie po to, żeby samemu się trudzić z maszynerią do fryzury – zrobi to za
Wykorzystując wyrazy podane wielkimi literami, uzupełnij każde z niedokończonych zdań tak, aby zachowane zostało znaczenie wypowiedzi wyjściowej. Nie zmieniaj podanych fragmentów zdań ani form wyrazów do wykorzystania. 1. My sister accused me of taking her doll. Took “You ………………………………………………… you?” said my sister. 2. That’s the longest film I have ever seen! It lasted four hours! Long I have ………………………………………………… film before! 3. A nice taxi driver drove us
Przysłówki, tak jak przymiotniki, służą do ubarwiania języka, a ponieważ określają czasownik, będziemy ich często używać w odniesieniu do czyjegoś zachowania lub sposobu mówienia. Tworzenie przysłówków Większość przysłówków tworzymy, dodając do przymiotnika końcówkę -ly, np.: careful – carefully shy – shyly excited – excitedly quick – quickly sudden – suddenly official – officially usual – usually Jeśli przymiotnik kończy się na -le, zmieniamy -le na -ly, np.: gentle – gently simple –
Przedimki, jak podpowiada nazwa, pojawiają się w angielskim przed „imionami” – rzeczownikami, nazwami rzeczy, osób, zjawisk. W języku angielskim są dwa rodzaje rodzajników: I. rodzajnik nieokreślony (the Indefinite Article) – a lub an (jeśli rzeczownik zaczyna się w wymowie od samogłoski) poprzedza rzeczowniki policzalne, bliżej nieokreślone; .stosowany jest wyłącznie w przypadku rzeczowników w liczbie pojedynczej, np.: a girl, a dog, a car, a bottle; w przypadku rzeczowników w liczbie mnogiej
Na początek – zadanko: Odgadnij wyrazy: A kitchen object which is a common weapon. A person who attacks people in the street. A person that sets fire to buildings. A person whom the murderer kills. Udało Ci się odgadnąć wszystkie wyrazy? Gratulujemy! Oczywiście był to tylko pretekst do pokazania budowy zdań podrzędnych. Dociekliwi mogą zacząć krzyczeć: zaraz, a gdzie przecinek?! Wydawałoby się, że skoro w języku polskim przed „który”, „która” itd. trzeba stawiać przecinek, to i tutaj powinien
Kiedy słuchamy radia lub oglądamy jakąś anglojęzyczną telewizję, co chwilę słyszymy stronę bierną. W medialnej rzeczywistości anglojęzycznego świata trudno się bez niej obejść. Today at midday a Rich Bank was robbed in Oxford Street. Two people were killed and a hostage was taken. The robbers haven’t been found yet but the investigation is being carried by the best detectives in the city so soon some suspects will be identifled. Jak
-ING or INFINITIVE W każdym języku są takie zagadnienia, których nie da się zrozumieć, tylko trzeba się ich nauczyć. Czasowniki nieregularne to właśnie taki temat. Należy więc zapamiętać trzy możliwości połączeń: czasownik łączy się z czasownikiem w formie gerund (czyli z końcówką -ing), np. I like swimming. czasownik łączy się z bezokolicznikiem, np. I decided to swim. czasownik łączy się z bezokolicznikiem bez to, czyli z tak zwanym bare infinitive, np. Let me swim in the river. Uwaga!
W języku angielskim przymiotniki zwykle występują przed rzeczownikami, np. useful experience. Wyjątkiem są tu czasowniki takie jak be czy seem, po których można postawić przymiotnik, np. She seems happy. – Wydaje się szczęśliwa. W pewnych ustalonych wyrażeniach również przymiotnik występuje po rzeczowniku, np. two metres tall (wysoki na dwa metry), the time available, nothing new. Stopniowanie przymiotników Jednosylabowe przymiotniki stopniujemy poprzez dodanie końcówek -er w wyższym stopniu i -est
Spójrz na przykłady zdań: Zero conditional (type 0) – When I listen to this story, I always cry. First conditional (type 1) – If you listen to this story, you will cry, too. Second conditional (type 2) – If love like this happened to you, you would be a different person. Third conditional (type 3) – If this love hadn’t happened to them, they wouldn’t have died. Mixed conditional – If this love
Spójrz na poniższy dialog i jego wersję w mowie zależnej (niżej). Krok po kroku prześledzimy, jak zmieniają się czasy w Reported Speech. – I am starving – he said. – Haven’t you had lunch? It’s seven o’clock – she asked. – I had, but I ate only some lettuce. My wife says I must go on a diet. I have been eating lettuce for five days. Well, yesterday she was cooking dinner and I hadn’t been eating for
QUESTION TAGS ECHO QUESTIONS AGREEING (SO / NEITHER…) – Mum, I want to tell you something. – So do I. – Mum, I want to tell you that I’m getting married! – Are you? – Yes. I have fallen in love. – Have you? – I’m adult, aren’t I? – Yes, you are. But I don’t think marriage is for young people. – Neither do I. Generally it isn’t. But we are different. –
Cechy czasowników modalnych: różnią się one od pozostałych głównie tym, że odmiennie tworzy się dla nich pytania i przeczenia (pytania poprzez inwersję, przeczenia zaś przez dodanie not do czasownika, nie potrzebujemy żadnych czasowników posiłkowych typu do lub did); w trzeciej osobie liczby pojedynczej w czasie Present Simple nie dodajemy do nich końcówki -s (np.: He can go); są one „ułomne”, tzn. nie występują we wszystkich czasach (niektóre z nich mają
Zapamiętaj konstrukcję! If + Past Simple (lub Past Continuous) + zdanie z would + czasownik If you had a dog, you would be very happy. If I had money, I would buy this CD straight away. If I was working now, I would go there. (Jeżeli teraz bym pracował, poszedłbym tam). If I didn’t have a headache, I would go to the cinema. If we didn’t have a car, we would find it difficult to get there. (Jeżeli nie
Pierwszy rodzaj zdań warunkowych mieszanych to zdania, w których część warunkowa zdania określa sytuację ogólną (także teraźniejszą), podczas gdy część główna zdania odnosi się do nierealnej przeszłości, np.: If you weren’t so stupid, you wouldn’t have bought this car. Gdybyś nie był taki głupi (w ogóle), nie kupiłbyś tego samochodu (wtedy). Gdybyśmy skonstruowali zdanie według schematu zdania warunkowego nierealnego, miałoby ono następującą postać: If you hadn’t been so stupid, you wouldn’t
Zdania warunkowe prawdopodobne dotyczą sytuacji, w których opisujemy zdarzenie, które może nastąpić w przyszłości pod określonym warunkiem. Choć cała wypowiedź dotyczy przyszłości, część warunkowa zdania (po if) zwykle występuje w czasie teraźniejszym, a jedynie część główna w czasie przyszłym, np.: If you miss the coach, you will have to get a taxi. Jak nie zdążysz na autokar, będziesz musiał wziąć taksówkę. If you pass this exam, I will buy you
W języku angielskim występują tzw. zdania warunkowe, a więc zdania typu jeżeli stanie się X, to nastąpi Y, albo gdyby A to B, itp. Można je podzielić na kilka różnych grup: I. Wypowiedzi o charakterze prawd ogólnych: If you heat snow, it melts. Jak podgrzejesz śnieg, roztopi się. II. Wypowiedzi opisujące warunek prawdopodobny do zrealizowania w przyszłości i sytuację, która nastąpi przy zrealizowaniu tego warunku: If I am late, my boss will yell at me. Jak