PRACA DOMOWA
Bogumił i Barbara – główni bohaterowie „Nocy i dni”, dwie odmienne postawy wobec życia. Bogumił i Barbara – główni bohaterowie Nocy i dni. Czy aby na pewno? Nie do końca zgadzam się z twierdzeniem zawartym w temacie. Nie mam bowiem wątpliwości, że z tych dwojga postaci to właśnie pani Niechcicowa wyraźnie wysuwa się na plan pierwszy. To jej narrator poświęca najwięcej uwagi. Bogumił interesuje go w stopniu znacznie mniejszym. Wynika to zresztą również z odmiennego sposobu charakteryzowania tych bohaterów.
Rastignac i Raskolnikow – charakterystyka porównawcza. Zdawać by się mogło, że niewiele ich łączy. Tu Paryż, tam Petersburg. Tu pęd do kariery, tam filozoficzne odrzucenie norm społecznych. Tu spryt, tam bunt. W rzeczywistości jednak obu panów łączy całkiem sporo. Obaj są przystojnymi, dość wysokimi brunetami o jasnej, bladej karnacji. Na początku powieści strój codzienny Rastignaca to znoszone ubranie kiepskiego gatunku. Strój Raskolnikowa jest podobny, lecz zdaje się jeszcze bardziej znoszony. Zarówno Dostojewski, jak
Fircyk – przedstaw jego krótką charakterystykę. Franciszek Zabłocki oparł swój utwór (Fircyk w zalotach) na komedii francuskiego komediopisarza, ale nie był to dokładny przekład. Zachował on tylko kompozycję dzieła oraz intrygę. Zmienił miejsce akcji – z Francji przeniósł ją do podwarszawskiej wsi, wprowadził polskie realia i obyczaje, nadał bohaterom swojskie imiona i tytuły. Typ bohatera Tekst Zabłockiego przedstawia charakterystyczny dla epoki typ bohatera, którego określano mianem fircyka, fraczka, trzpiota, kawalera modnego. Jakie są
Śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca Aleksandra Fredry jako literacka gra z czytelnikiem. Wstęp Literacka gra z czytelnikiem to pewien konflikt pomiędzy przyzwyczajeniami czytelniczymi odbiorcy a kompromitowaniem, odrzucaniem ich przez autora. Co powoduje, że my jako czytelnicy mamy pewne przyzwyczajenia literackie? Przede wszystkim powtarzające się schematy literackie, które po pewnym czasie, po przeczytaniu kilku utworów wydają się nam konieczne i oczywiste. Przykładem takiej gry z czytelnikiem mogą być właśnie Śluby panieńskie. Przywołaj schematy literackie Kiedy zaczynamy
Scharakteryzuj polskiego bohatera romantycznego. Bohater romantyczny jest szczególną konstrukcją romantycznej literatury. Swoje korzenie czerpie jeszcze z literatury preromantycznej, wtedy to powstały ważne kreacje – Werter, Giaur, które ukształtowały grunt pod ten nowy typ osobowości literackiej. W literaturze europejskiej jego główną cechą jest doświadczenie wielkiej miłości, jako uczucia wyznaczającego cel i sens życia, a ów „typ psychologiczny”, jakim jest bohater romantyczny, utrwalił się w świadomości odbiorców jako młody zapaleniec i zbuntowany idealista pragnący walczyć sam przeciwko światu,
Scharakteryzuj postać głównego bohatera „Cierpień młodego Wertera”. Werter to młodzieniec około lat trzydziestu. Z zawodu jest urzędnikiem, jednak praca na stanowisku nudzi go i nie przynosi satysfakcji. Woli rysować. Chętnie bawi się z dziećmi – czyta im bajki lub opowiada historie. Jednak zasadniczo Werter to typ samotnika stroniącego od ludzi. Dobrze czuje się z dala od zgiełku wielkomiejskiego. Lubi spacerować. Wybiera ciche zakątki, gdzie w spokoju może kontemplować przyrodę, czytać Homera i rozmyślać o sztuce. To jedna
Realizm a romantyzm – porównaj epoki. Romantyzm i pozytywizm bardzo różnią się między sobą jako epoki literackie. Różnice te dotyczą jednak przede wszystkim spojrzenia na literaturę i sztukę. Dla romantyków źródłem twórczości było przede wszystkim natchnienie i wyobraźnia twórcza kierowana uczuciem, dla realisty rzeczą podstawową jest wiedza na temat środowiska i ludzi, których opisuje. Stąd wykreowana przez realizm sylwetka pisarza to wzór badacza, który wie więcej i swa wiedzą dzieli się z resztą społeczeństwa. Romantyzm relacji
Przywołaj kluczowe pojęcia polskiego romantyzmu i wyjaśnij ich znaczenie. Kluczowe pojęcia dla rozumienia specyfiki polskiego romantyzmu to: wieszcz, mesjanizm, prometeizm i tyrteizm. Wieszcz Szczególna koncepcja poety, który wykreowany jest na duchowego przywódcę narodu, przewidującego przyszłe dzieje Polski. To typ artysty natchnionego, wznoszącego się ponad tłumy. Taka koncepcja poety znalazła swoje odzwierciedlenie w Wielkiej Improwizacji w Dziadach Adama Mickiewicza. Mianem wieszcza określa się tradycyjnie trzech wielkich poetów polskiego romantyzmu: Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego.
Co oznacza określenie „polski dramat romantyczny”? Polski dramat romantyczny to specyficzny rodzaj dramatu, jaki wytworzył się na ziemiach polskich w dobie romantyzmu. Dramat romantyczny był w polskim romantyzmie gatunkiem dominującym, w którym polscy romantycy wypowiedzieli rzeczy niezwykle cenne i ważne dla polskiej kultury. Powstawał on w latach 1832-1835, a jego głównymi twórcami byli: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki i Zygmunt Krasiński. Najważniejsze zaś dzieła to: Dziady (1832), Kordian (1834) oraz Nie-Boska komedia (1835). Co charakteryzuje ten rodzaj dramatu?
Poglądy historiozoficzne w Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego. Najpierw wyjaśnij pojęcie historiozofii (oznacza filozofię dziejów), potem – jako kontekst – wymień utwory, w których polscy wieszczowie romantyczni wyrazili swoje poglądy na prawa rządzące losami świata (Adam Mickiewicz – w III części Dziadów, Juliusz Słowacki – w Kordianie). Zaznacz, że każdy z nich poszukiwał przyczyn wydarzeń historycznych w świecie nadprzyrodzonym – te siły pojawiają się we wszystkich wymienionych utworach. Omawiając Nie-Boską komedię
Hołd złożony wybitnym jednostkom w liryce Cypriana Kamila Norwida. Cyprian Kamil Norwid był przedstawicielem ostatniego pokolenia romantyków, dwadzieścia lat młodszym od Adama Mickiewicza czy Aleksandra Fredry. Obok rozważań o człowieku i jego sytuacji w świecie, roli sztuki i artysty, historii – kult wybitnych jednostek i ich miejsce w społeczeństwie należą do tematów najczęściej podejmowanych przez Cypriana Kamila Norwida w jego twórczości. Coś ty Atenom zrobił Sokratesie – najważniejszy wiersz Wiersz Coś ty Atenom zrobił Sokratesie jest utworem, który
Jak Mickiewicz przedstawia w Dziadów części III Rosję i Rosjan? Mickiewicz, skazany w 1824 r. na opuszczenie Litwy i osiedlenie się w głębi Rosji, dobrze poznał kraj zaborcy. Swoje refleksje na ten temat zawarł w tak zwanym Ustępie do III części Dziadów. Nie znajdziemy tam wyłącznie potępienia! Zły jest despotyzm carski. Lud rosyjski cierpi podobnie jak zniewoleni Polacy. Nowosilcow, jako przykład carskiego urzędnika, jest cyniczny, gardzi ludźmi, myśli wyłącznie o własnej karierze i przypodobaniu się carowi – i właśnie dlatego rozpoczyna
Na podstawie znanych utworów Adama Mickiewicza odpowiedz na pytanie: Jaka była romantyczna miłość? Twórcy romantyzmu interpretowali miłość w szczególny sposób, wzorując się na takich utworach, jak Nowa Heloiza Rousseau czy Cierpienia młodego Wertera Goethego. Miłość była uczuciem nagłym i silnym, często od pierwszego wejrzenia. Dawała niezwykłe szczęście, ale też cierpienia ponad siły, prowadziła do obłędu czy samobójstwa… W tej epoce nie łączy się miłości z małżeństwem, które jest interpretowane jako „grób miłości”. To uczucie
Jakie idee romantyczne po dziś dzień kształtują świadomość narodową Polaków? Romantyzm to bardzo ważna epoka, jeśli chodzi o kształtowanie się świadomości narodowej Polaków. Składają się nań różne mity i wyobrażenia, którym początek dała literatura romantyczna, a które w świadomości narodowej przetrwały po dziś dzień. Należą do nich: Koncepcja poety jako romantycznego wieszcza – głęboko zakorzenione przekonanie o szczególnej roli poezji i poety jako kogoś w rodzaju „sumienia narodowego”, które żąda od poety zaświadczania swym życiem tego, co
Przygotuj referat na temat interpretacji najistotniejszych wątpliwości ludzkich (powstanie świata i śmierć człowieka) w różnych kulturach starożytnych. Jak powstał świat? Stworzenie świata w religiach politeistycznych jest o wiele bardziej skomplikowane niż w religiach mających jednego Boga. Wprost roi się tu od przeróżnych personifikacji, skomplikowanych powiązań rodzinnych, spisków i bratobójczych walk. Człowiek stworzony zostaje na podobieństwo bogów (lub Boga) najczęściej z gliny. W monoteistycznej religii judaistycznej jest inaczej: jeden Bóg tworzy świat, którym nie tylko włada, ale
Przedstaw Bogurodzicę (dwie pierwsze strofy) jako zabytek języka polskiego. Bogurodzica Bogurodzica, dziewica, Bogiem sławiena Maryja! U twego Syna Gospodzina matko zwolena, Maryja! Zyszczy nam, spuści nam. Kyrieleison. Twego dziela Krzciciela, Bożycze, Usłysz głosy, napełń myśli człowiecze. Słysz modlitwę, jąż nosimy, A dać raczy, jegoż prosimy: A na świecie zbożny pobyt, Po żywocie rajski przebyt. Kyrieleison. . Pochodzenie tekstu Bogurodzica jest najstarszą polską pieśnią religijną. Przytoczone zwrotki to najdawniejsza jej część.
Przedstaw Biblię, omów jej historię i znaczenie. Słowo „biblia” pochodzi od greckiego biblion – „księga”. Ta nazwa wystarczy. Jest to bowiem święta księga żydów (nie uznają oni jednak Nowego Testamentu) i chrześcijan. W obu religiach za autora uważany jest Bóg, który tylko posłużył się ludźmi do przekazania swojego Objawienia. Biblia zawiera historię ludu wybranego i jego przymierza (łac. testamentum) z Bogiem. Dlatego też dzielimy ją na Stary i Nowy Testament. Pierwsza księga, napisana między XII
Początek Andrzeja Szczypiorskiego jako powieść o ważnych i bolesnych tematach. Zacznij od podkreślenia bogactwa problemów opisywanych w powieści (ludzkie życie uwikłane w zawiłości historii, miłość, przemijanie, dobro i zło). Teraz przejdź do refleksji o Polsce i Polakach. Oceny są różne – począwszy od dumy i godności (sędzia Romnicki), poprzez zwątpienie (refleksje krawca Kujawskiego, dlaczego właśnie nasz kraj wystawiony został na tak dramatyczną próbę), aż po opisy wstydliwych kart historii Polski (1968 rok – wyrzucenie z kraju Żydów, którzy przeżyli
Groteska i jej elementy w dramaturgii współczesnej Jest to kategoria estetyczna, polegająca na przejaskrawianiu i odrealnianiu przedstawianego świata (elementy fantastyczne i baśniowe), prowokacyjnym mieszaniu stylów, piętrzeniu absurdalnych sytuacji, braku jednolitej, spójnej motywacji działania bohaterów. Znana od dawna, poważniejszą rolę zaczęła odgrywać dopiero w literaturze Młodej Polski, a szczególnie popularna stała się w XX w. Koniecznie przywołaj nazwisko St. I. Witkiewicza, którego twórczość miała typowo groteskowy charakter (postaci o dziwacznych nazwiskach
Omów i spróbuj zinterpretować wybrane opowiadanie z tomu „Sklepy cynamonowe”. Akcja (jak zawsze u Schulza) toczy się w prowincjonalnym miasteczku bez nazwy, w sennej atmosferze żydowskiej rodziny, w której wychował się autor. Opowiadanie jest wspomnieniem z dzieciństwa. Autor wspomina obraz ojca „zaprzedanego już tamtej stronie”. Jest tu opis wieczornego spaceru – rodzinnej wyprawy do teatru, w którym okazuje się, że ojciec zapomniał portfela. Matka wysyła po portfel chłopca i jesteśmy świadkami nocnej wyprawy i wędrówki przez labirynty miasta.
