Strona Główna
Hamlet – bohater „rozdwojony w sobie” Był bliski polskim romantykom. Symbolizował ich rozterki i wątpliwości, dlatego odnajdywali w nim część samych siebie. Nie da się zaprzeczyć, że dominującą cechą osobowości Hamleta było swoiste rozdarcie pomiędzy fantazją a rzeczywistością, między pragnieniem czynu a niemożnością jego realizacji. Trudno jednoznacznie ocenić Hamleta. Pobierał nauki w protestanckiej Wittenbergii. Jego osobowość, postawę, światopogląd ukształtowała w dużej mierze kultura renesansu. Nauczyła go wiary w „kryształowe pojęcia”,
„Każdy pisarz w pewnej mierze opisuje siebie w swoich dziełach – nawet wbrew własnej woli” – napisał Johann Wolfgang Goethe. Cierpienia młodego Wertera – powieść w listach – zawiera wiele wątków autobiograficznych. Badacze twórczości Goethego twierdzą, że podczas pisania utworu korzystał on z oryginalnych listów własnych i cudzych. Powieść powstała w ciągu dwóch miesięcy – lutego i marca 1774 roku i w tym samym roku ukazała się drukiem. Genezy utworu
Marlow opowiada swoim kolegom marynarzom pewne zdarzenie – twierdzi, że rzuciło ono (…) jak gdyby pewien rodzaj światła na to, co mnie otaczało i na moje myśli. Powrócił do Londynu po dłuższej żegludze po Oceanie Indyjskim. Choć spędził tak 6 lat, spotkania z rodziną i ze znajomymi zaczęły go nużyć. Marzył o Kongu – to miejsce interesowało go już od dzieciństwa. Dowiedział się o istnieniu wielkiego towarzystwa handlowego – Belgijskiej
Gloria victis Tytuł noweli Łacińskie słowa w tytule utworu znaczą: chwała zwyciężonym, i stanowią zaprzeczenie rzymskiego „vae victis”, czyli: biada zwyciężonym. Chwała zwyciężonym, bo ich bohaterska śmierć stanie się źródłem nowej siły. Tak naprawdę jednak pochwałę bohaterstwa powstańców wygłasza w utworze tylko wiatr. Pamiątką ówczesnych wydarzeń jest mogiła, której nikt już nie odwiedza. Nawet Anielka, siostra Mariana, nie dba o grób powstańców. Bohaterowie Romuald Traugutt, postać historyczna, dyktator powstania styczniowego,
Tego w powieści nie zabraknie: magii, przesądów i zabobonów, duchów, iście biblijnych plag. Jaki to gatunek? Saga rodzinna, ale jakże inna od typowej! Brat żeniący się z siostrą, siedemnastu braci przyrodnich i zawiłe relacje rodzinne – to na pewno nie jest typowa rodzina! Bracia noszą imiona: Jose Arcadio starszy, Aureliano młodszy. W końcu Aurelianów i Jose jest tylu, że można się pogubić. Różne są ich natury, dziwactwa, przygody. Namiętności, jasnowidztwo,
Geneza dramatu W małym dworku napisał Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy) w roku 1921, a na scenie wystawiono go dwa lata później. W sierpniu 1925 r. Witkacy dopisał zamykającą utwór scenę mimiczną. Dramat jest parodią napisanego przez Tadeusza Rittnera w 1904 r. dramatu realistycznego zatytułowanego W małym domku. Witkacego zirytowała stereotypowość sztuki Rittnera – pisząc swój utwór, zaatakował i skrytykował dramat realistyczny. Tytuł dramatu Witkacego ma jasno określoną funkcję – wskazuje
Dzieło – odkrycie Zbrodnia i kara to pierwsza z tzw. wielkich powieści Fiodora Dostojewskiego. Przed jej napisaniem był on mało znanym autorem kilku niezbyt ciekawych utworów. Za to po ukazaniu się Zbrodni… w roku 1866 stał się niemal natychmiast jedną z najważniejszych osobowości artystycznych Rosji i Europy. Co zadecydowało o takim sukcesie? Nic innego niż to, że był to pierwszy utwór, w którym Dostojewskiemu udało się w pełni zaprezentować własną
Jak powstała książka? Sama autorka pisze, że wszystko zaczęło się od prywatnych rozmów z Markiem Edelmanem, słynnym kardiochirurgiem, ale przede wszystkim naocznym świadkiem przeżyć z getta warszawskiego. To jedyny, ocalały z pogromu członek ŻOB-u, walczący w getcie w 1943 roku. Jak zwierza się Hanna Krall, zarówno sam temat, jak i postać Edelmana, wymagały pokory pisarskiej. Wywiad z Edelmanem w Odrze miał kontynuację w postaci długich, trudnych rozmów o czasach sprzed
Powieść Bułhakowa rozgrywa się w kilku przestrzeniach, można wręcz rzec: w kilku wymiarach, które ściśle są ze sobą powiązane. Rzecz dzieje się w Moskwie lat dwudziestych XX wieku, a zatem w Rosji Sowieckiej. Do stolicy tego państwa przybywa Szatan ze swoją świtą. Występuje tu jako Woland – mistrz sztuki kuglarskiej, zaś jego towarzysze to kot – Behemot, Asasello, Korowiow i wiedźma Hella. Cała ta ekipa stanowi zbiór dziwaczny, pomijając ich
Mamy przed sobą powieść wielowarstwową, złożoną, zapraszającą czytelnika nie do jednego świata przedstawionego, lecz do kilku barwnych krain. Przede wszystkim należy zauważyć, że Bułhakow dokonuje celowej deformacji świata przedstawionego, przez co unaocznia prawidła w owym świecie istniejące. A że są to prawidła uniwersalne, dodawać nie trzeba. Zabiegi deformujące to: wprowadzenie w świat realistyczny Moskwy postaci fantastycznych (Szatan i jego świta), „moc szatańska” jest świetnym chwytem, który motywuje i umożliwia najróżniejsze
Mistrz i Małgorzata jest powieścią bogatą, która, w oryginalnej formie, zawiera ważkie przesłanie, problematykę ogólnoludzką i wiecznie aktualną. Możemy spotkać tu kwestie należące do wielu sfer: oto rozmyślając nad sensem powieści, znajdujemy się w sferze zagadnień filozoficznych, metafizycznych, etycznych, historycznych, wreszcie politycznych, psychologicznych i estetycznych. Sporo. Tematy powieści Bułhakowa: Jest to powieść o miłości. Uczucie Mistrza i Małgorzaty wyrastające ponad konwencje, uwarunkowania realistyczne, ponad realia istnienia, nawet wywołany w
Ta powieść to: utwór o naturze ludzkiej, książka o postępie cywilizacji, protest przeciw wojnie, pochwała piękna Ziemi i międzyludzkiej solidarności. Tło biograficzne, gatunek Jest to powieść słynna i wielce ceniona, choć nie ma zwartej, jednolitej fabuły. Jej treść to kilka epizodów z życia pisarza pilota, luźno powiązane opowieści o przygodach samego twórcy, jego przyjaciół i napotkanych ludzi. Jej przesłanie tkwi głównie w filozoficznej warstwie utworu, refleksji rozbudowanej dzięki opisywanym
Harry Haller, tytułowy bohater powieści, odkrywa w sobie człowieka, czyli sferę ducha, myśli, uczuć, a zarazem wilka: świat popędów, okrucieństwa – surowej pramatki natury. Metafora człowiek-wilk, za pomocą której tłumaczy sobie to wewnętrzne rozpołowienie, symbolizuje nie tylko osobowość Hallera. Jest też, ogólnie, próbą dotarcia do istoty człowieczeństwa. Człowieka można postrzegać jako jednostkę, ale także jako istotę społeczną. Zdaje sobie z tego sprawę autor – i losy wilka stepowego kreśli na
Klechda domowa Wierną rzekę napisał Żeromski w 1912 roku, by uczcić pięćdziesiątą rocznicę powstania. Podtytuł klechda domowa oznacza legendę, podanie, związane z lokalnymi tradycjami, wierzeniami i obyczajowością danego regionu. A więc sugeruje, że opowieść ma związek z konkretnymi miejscami, w przypadku Wiernej rzeki z Kielecczyzną. W powieści odtworzone zostało konkretne wydarzenie z powstania styczniowego, osadzone w określonej miejscowości, Rudzie Zajączkowskiej. Nie tylko ta miejscowość, ale także przepływająca przez nią rzeka Łośna zostały nazwane i urzędowo, i nieoficjalnie przez mieszkańców Wierną Rzeką.
Od czego zacząć? Nie przywołamy ani nie stworzymy uniwersalnej definicji szczęścia (zbyt wielu już próbowało), lecz możemy mieć prywatne zdanie w tej kwestii. Pytamy zatem siebie czym dla mnie jest szczęście? Szczęście i dążenie do szczęścia to jeden z ośrodkowych problemów filozofii – trzeba będzie do niej sięgnąć; Zdefiniuj, czym była Arkadia? Jak dziś rozumiemy mit Arkadii? Jak rozumieli ją różni twórcy? Arkadia Była to kraina „mlekiem i miodem płynąca”,
„I cokolwiek uczynię, zamieni się na zawsze w to, co uczyniłam” (W. Szymborska). Na podstawie wybranych lektur przedstaw swoje refleksje na temat problemu odpowiedzialności człowieka za swoje czyny. Czym jest odpowiedzialność? Według Małego Słownika Języka Polskiego pod redakcją m.in. St. Skorupki odpowiedzialność to „konieczność, obowiązek moralny lub prawny odpowiadania za swoje czyny i ponoszenia za nie konsekwencji”. Odpowiedzialny zaś to „mający świadomość konieczności odpowiadania za swoje czyny”. Odpowiadać można przed Bogiem,
Portret szatana w literaturze W Biblii Pojawia się już w Księdze Rodzaju, jako wąż kuszący Adama i Ewę. Wiele imion i wiele twarzy ma ten, który zbuntował się przeciwko Bogu i stał się twórcą zła i grzechu. Od chwili buntu walczy z Bogiem o panowanie nad światem. Znienawidził człowieka, ponieważ Bóg stworzył go na swoje podobieństwo i uczynił ukochanym stworzeniem. W Biblii widzimy go nieustannie walczącego z Bogiem, jako kusiciela, niszczyciela. To on prosi Stwórcę, by sprawdził wiarę Hioba. To z nim
Przygotuj wypowiedź na temat motywów maryjnych w średniowiecznych i współczesnych tekstach kultury. Wstęp Przypomnij wątki maryjne w zabytkach literatury polskiej: Bogurodzica – tekst prawdopodobnie z początku XIII w. Matka Boska przedstawiona jako majestatyczna pośredniczka między Bogiem a ludźmi. Otacza Ją atmosfera sacrum (świętości) i dostojeństwa. Utwór pełnił rolę zbliżoną do hymnu narodowego (śpiewany przez polskie rycerstwo pod Grunwaldem i pod Warną). Lament świętokrzyski (Posłuchajcie, bracia miła…). W tej pieśni żałobnej z XV w. Maria traci boskie rysy. Anonimowy autor
Wraz z rozwojem dramatu rozwijał się także sam teatr jako budowla. W jego przemyślanej i wielokrotnie modyfikowanej konstrukcji wyodrębniły się pewne stałe miejsca, spełniające określone funkcje. Orchestra, czyli tanecznia (od tego dzisiejsza nazwa orkiestra), to zaczątek właściwego teatru – prostokątny lub kolisty plac, na którym stał i wykonywał swoje partie utworu chór. Skene (od tego dzisiejsza nazwa scena) to drewniany barak służący i jako garderoba, i jako dekoracja wypełniająca tło akcji; był pomysłem Ajschylosa. Proskenion (od
Liryka Ten rodzaj literacki, dopuszczający do głosu przemawiającą o swoich wewnętrznych przeżyciach jednostkę, obejmuje wiele gatunków głównie poetyckich. Liryka uznawana jest za pierwotną formę twórczości literackiej w ogóle. Wywodzi się ją z obrzędów religijnych. Na początku do liryki należały teksty pieśni wykonywanych z akompaniamentem muzycznym w ramach uroczystości religijnych, patriotycznych lub związanych z życiem rodzinnym. Momentem przełomowym w rozwoju liryki było oderwanie się jej od muzyki. Trwałe okazały się wówczas gatunki literackie ukształtowane w okresie jej ścisłego związku
