Tag "dramat romantyczny"
Charakterystyka obozu rewolucjonistów na przykładzie wybranej sceny z Nie-Boskiej Komedii. Wstęp I Hrabia poznaje obóz rewolucyjny podczas wyprawy przypominającej wędrówkę Dantego po piekle. Odbywa ją w przebraniu. W ten sposób ma okazję z bliska przyjrzeć się obozowi wroga, a także okropnościom rewolucji, która jest triumfem zbrodni. Wstęp II III i IV część dramatu ukazują wizję rewolucji, która została ukazana jako symbol zniszczenia wszelkich wartości. Hrabia Henryk, wyruszając do obozu wroga bez obstawy (choć w przebraniu), wykazał
Na czym polega nietypowość Hrabiego Henryka jako bohatera romantycznego? Wstęp I Hrabia Henryk, bohater „Nie-Boskiej komedii”, jest nietypowym bohaterem romantycznym. Choć jest poetą, człowiekiem, który wyróżnia się spośród innych ludzi, indywidualistą, to jednak wiele różni go od Kordiana czy Gustawa-Konrada, typowych bohaterów romantycznych. Wstęp II Hrabia Henryk jest bardzo interesującym bohaterem romantycznym, choć zupełnie nietypowym. Galeria typowych bohaterów romantycznych jest spora – Giaur, ale także Werter, Kordian czy Gustaw-Konrad. Na czym
Jak Zygmunt Krasiński ukazał rewolucję? Przedstaw jego poglądy na podstawie Nie-Boskiej komedii. Wstęp I W „Nie-Boskiej komedii” poeta ukazał abstrakcyjną rewolucję – krwawą, pełną okrucieństwa, wyzwalającą w ludziach najgorsze instynkty. Oczywiście, nie jest bezstronny! Patrzy na rewolucję z perspektywy swojego arystokratycznego pochodzenia. Mimo wszystko skonstruował dramat tak – i chwała mu za to – że obie strony: i rewolucjoniści, i arystokraci, mogą przedstawić swoje poglądy. Wstęp II Nie da się ukryć, że Krasiński faworyzuje „swój”
Dramat Polaka i poety w Wielkiej Improwizacji. Przesłanie Wielkiej Improwizacji. Jak rozumiesz sens utworu? Jak zacząć? Mottem Cytat umieszczony na początku wypracowania pełni rolę motta. Jest to dobry sposób rozpoczynania pracy, ponieważ od razu wskazuje na znajomość literatury, a ponadto pozwala oryginalnie wejść w temat, wzbudzając zainteresowanie czytającego. Motto nie musi pochodzić z omawianego utworu, ważne jednak, by łączyło się z tematem pracy lub jej ideą przewodnią. Jeżeli pochodzi z innego utworu, należy pamiętać o wyraźnym
„Dramat romantyczny był tym gatunkiem literackim, który najpełniej wyraził romantyczną postawę wobec świata”. Rozważ to stwierdzenie, odwołując się do wybranych przykładów literackich. Komentarz Temat brzmi teoretycznie, co dla wielu oznacza ponuro i trudno. Ale wystarczy znać dwie zestawione tu płaszczyzny – konwencję gatunku i romantyczną postawę i już rzecz staje się prostsza. Temat dobry na klasówkę. Jeśli pokażesz, że dramaty romantyczne rzeczywiście świetnie wyrażały ideologię romantyków – będzie dobrze. Użyj sformułowań • Improwizując poeta
Geneza: III część Dziadów napisał Mickiewicz po upadku powstania listopadowego. Są one próba rehabilitacji poety za to, że nie wziął udziału w powstaniu. Od miejsca powstania nazywa się tę część Dziadami drezdeńskimi, w odróżnieniu od wileńsko-kowieńskich (cz. II i IV) Czas i miejsce akcji: listopad 1823, Wilno, ale też okolice Lwowa i Warszawa oraz Petersburg Najważniejsze wydarzenia: Przemiana Gustawa w Konrada Monolog Konrada (Wielka improwizacja) Widzenie księdza Piotra Bal u Senatora Bohaterowie: Gustaw-Konrad – zbuntowany, romantyczny bohater,
Dziady cz. II na egzaminie Treści związane z lekturą potrzebne do egzaminu Motywy Motyw fantastyki, wizji, wyobraźni, duchów i zjawisk irracjonalnych w literaturze. Może być motywem przewodnim testu, jest bardzo inspirujący i gimnazjaliści spotykają się z tematem wielokrotnie. Już wędrówka Odyseusza obfitowała w baśniowe i fantastyczne przygody. O grę wyobraźni opiera się przygoda Don Kichota, w romantycznej Balladynie postacie fantastyczne odgrywają dużą rolę, a lubiana przez młodzież fantastyka choćby bohaterowie
Gatunki literackie najchętniej wykorzystywane w poszczególnych epokach literackich. Antyk Epika Epos (epopeja) – najważniejszy gatunek epicki, dopiero po wiekach zastąpiony przez powieść. To obszerny utwór, zwykle wierszowany. Jego tematem są dzieje jakiejś zbiorowości pokazane na tle ważnych wydarzeń historycznych – opowiada o nich trzecioosobowy narrator. Inną cechą eposu jest rozlewność: liczne opisy zwalniające tempo akcji, także opisy scen batalistycznych. Zaczyna się od inwokacji – rozbudowanej apostrofy kierowanej do bóstwa (muzy).
Na co zwrócić uwagę w trakcie lektury? Przede wszystkim na podział tragedii, który jest bardzo wyraźny i porządkuje problematykę dzieła. Nie jest bowiem do końca prawdą, że dramat romantyczny to utwór pełen kompozycyjnego nieporządku – Nie-Boska komedia zaprzecza tej nieco uproszczonej opinii. Dramat dzieli się pod względem tematycznym na dwie części – dramat rodzinny i dramat społeczny, a ich wspólnym elementem jest postać głównego bohatera. Zwróć uwagę na funkcje, jakie spełnia Hrabia Henryk w planie
Hrabia Henryk, główny bohater Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego, to postać tragiczna. Jego tragizm wynika po pierwsze ze sprzeczności między uprawianiem poezji a rolą męża i ojca. Poza tym ideały romantycznej poezji (piekielna mara Dziewicy – ideał romantycznej kochanki; „stary orzeł wypchany w piekle” symbolizujący sławę; raj-natura – „spróchniały obraz Edenu, dzieło Belzebuba”) okazują się szatańskimi mamidłami, a obowiązki męża i ojca tchną filisterstwem. Czyli – sytuacja już bez wyjścia. Oprócz tego Hrabia Henryk uosabia tragizm
Poznajemy Hrabiego Henryka w momencie zawierania związku małżeńskiego. Wypowiada on wówczas ważne słowa: Zstąpiłem do ziemskich ślubów, bom znalazł tę, o której marzyłem – przeklęstwo mojej głowie, jeśli ją kiedyś kochać przestanę. Niedługo później nawiedza go we śnie Zły Duch pod postacią Dziewicy (ustrojonej w piękne suknie, świeżość i wdzięk zmarłych kobiet). Hrabia wyrzuca sobie, że od dnia ślubu prowadził bezduszne, drętwe, filisterskie życie, uświadamia sobie, że nie kocha żony: Boże, czyś Ty sam
Nieudana próba samobójstwa. Kordiana poznajemy jako piętnastoletniego młodzieńca cierpiącego na ból istnienia. Nasz bohater nie potrafi się odnaleźć w rzeczywistości, pragnie dokonać wielkich czynów, szuka sensu życia. Laura traktuje młodocianego kochanka pogardliwie, nawet szyderczo. Kordian odjeżdża w ustronne miejsce, strzela sobie w głowę i… chybia. Podróże. Kordian poznaje mechanizmy rządzące światem, dojrzewa, pozbywa się młodzieńczych złudzeń: W James Parku w Londynie spotyka dozorcę, który uświadamia mu, że podstawą funkcjonowania angielskiego społeczeństwa jest pieniądz: tak
Gatunki literackie romantyzmu Powieść poetycka To gatunek łączący dwa rodzaje literackie: epikę (powieść) i lirykę (poetycka). Powieść poetycka zwana jest również poematem epickim i jest formą przejściową pomiędzy klasyczną poezją a powieścią realistyczną. Twórcą gatunku był George Byron, a jego utwory (Giaur, Korsarz) są sztandarowymi przykładami tego gatunku. Powieść poetycką rozpoznajemy poprzez: luźną, fragmentaryczną kompozycję inwersję czasową obecność bohatera bajronicznego regularny wiersz narratora ujawniającego swe uczucia liryczne dygresje scenerię egzotyczną bądź historyczną potęgującą efekt
Motyw buntu i pokory w III części Dziadów. Na czym polega romantyczny bunt? To tak silne poczucie własnej potęgi i mocy, że owładnięty nimi, pełen wiary w siebie człowiek uważa się za równego Bogu. Chce – w imię dobra ogółu – zmieniać ustalony porządek świata; mało tego – czuje się na siłach, by podjąć walkę z niesprawiedliwym i zbyt we własnym mniemaniu surowym dla ludzi Stwórcą. W III części Dziadów romantycznym buntownikiem jest ponury
Dziady część III Miejsce akcji Większość scen części III rozgrywa się w wileńskim klasztorze Bazylianów, zamienionym przez władze carskie na więzienie. Miejsca akcji tej części dramatu to także pałac Nowosilcowa w Wilnie, okolice Lwowa i Warszawa. Ostatnia scena dramatu rozgrywa się na cmentarzu. W Dziadów części III Ustępie znajdujemy opisy Petersburga. Konstrukcja dramatu Motta Dziadów części III to trzy cytaty z Biblii. Ich przywołanie ma uwznioślić i uświęcić przedstawioną tu martyrologię Polaków. Zwykło
Uwaga! Rok wydania! II część Dziadów została wydana w roku 1823 w drugim tomie Poezji, w którym zawarte są też: wiersz Upiór, IV część Dziadów oraz Grażyna. Pierwszy tom Poezji, wydany rok wcześniej (w 1822), kojarz z balladami i początkiem romantyzmu! Mickiewicz sam objaśnia genezę oraz tytuł utworu. Dziady to jeden z prastarych pogańskich obrzędów obchodzonych na Litwie, w Prusach i w Kurlandii (na Łotwie). Obrzęd ten poświęcony jest zmarłym, którzy raz w roku mogą przybyć na specjalnie dla
1. Jak miał na imię chłopiec, co psom szył buty, o którym opowiada Kordianowi Grzegorz? 2. Czy żyli rodzice Kordiana? 3. W jaki sposób Kordian popełnił samobójstwo? Co wzbudziło niepokój domowników? 4. Jak miała na imię kobieta, która towarzyszyła Kordianowi tylko dla pieniędzy i co powiedział jej, by ją sprawdzić? 5. Jaki ptak towarzyszy rozmowie papieża z Kordianem i jak żartobliwie nazywa go papież? 6. W jaki sposób tytułowy bohater
TEST 1. Jedną z najważniejszych cech literatury romantycznej jest: a) synkretyzm b) polifoniczność c) liryzm 1. Odpowiedź: a) Komentarz: Chyba najważniejszą cechą romantycznej literatury jest jej synkretyzm. Synkretyzm to inaczej zerwanie z tradycyjnie pojmowanym podziałem na rodzaje i gatunki literackie, jako konstrukcje zamknięte i sztywno skodyfikowane. Utwory synkretyczne to dzieła o niejednolitej strukturze – zawierające cechy charakterystyczne dla różnych gatunków (synkretyzm gatunkowy), bądź rodzajów (synkretyzm rodzajowy) literackich. 2. Ballada to
1. Kto i kiedy opowiada bajkę o ziarnie, które zakopał diabeł, by zniweczyć Boski plan? …………………………………………………………………………………………………………………….. 2. Jakie dwa ptaki pojawiają się w scenie Małej improwizacji? …………………………………………………………………………………………………………………….. 3. Kiedy rozgrywa się Wielka Improwizacja? …………………………………………………………………………………………………………………….. 4. Kto w scenie Widzenie księdza Piotra stoi u stóp ukrzyżowanej Polski? …………………………………………………………………………………………………………………….. 5. Jaką moc przypisuje Konrad poezji w scenie Wielkiej Improwizacji? …………………………………………………………………………………………………………………….. 6. W jakim typie literatury gustują Polacy, zdaniem jednego z literatów towarzystwa stolikowego? …………………………………………………………………………………………………………………….. 7. Kto towarzyszy pani Rollison
Charakterystyczne cechy dramatu romantycznego przemieszanie scen realistycznych z fantastycznymi, nieprzeciętny bohater, którego monologi stają się samodzielnymi partiami lirycznymi, w niezależnych opowieściach bohaterów dramat splata się z liryką i epiką, odrzucenie wymogów dramaturgii klasycznej – nierespektowanie trzech jedności, nieprzestrzeganie zasady decorum przez przemieszanie partii tragicznych z komicznymi, otwarta kompozycja. Nowa, forma dramatu służyła romantycznemu postrzeganiu rzeczywistości, historii i człowieka. Odmienność tego spojrzenia na świat wynikała z odrzucenia racjonalizmu. Zobacz: 46. Wymień cechy dramatu romantycznego Udowodnij, że Dziady Adama
