Nie jesteś za dobry z przedmiotu, który zupełnie nieoczekiwanie zaczął cię bardzo pociągać jako kierunek studiów, ale jakoś boisz się głośno o tym powiedzieć? Nie od dziś masz taki dylemat: mówić szczerze, jaki kierunek mi się marzy czy raczej ukrywać prawdę i nie narażać się ani kolegom ani nauczycielom? Czasem to jest oczywiste i nikt się nie dziwi, że laureatka olimpiady chemicznej idzie na chemię, a czasem ludzie wyznają, że
Motyw śmierci wydaje się poważny i filozoficzny. Ale tak naprawdę jest jednym z tych najbardziej interesujących: każda epoka, każda społeczność zaznaczała temat śmierci w tworzonych przez siebie tekstach kultury. Nie zawsze ponuro: bywało, że śmierć traktowano z humorem, a przerażające widmo uczynił z niej dopiero romantyzm. Jest o czym mówić i jest się czego uczyć… Materiał – chronologicznie Biblia To najstarszy ze znanych nam dobrze tekstów, wiele mówiący na temat śmierci. Tam opisany został jej… początek i koniec.
Mit i archetyp. Omów relacje, jakie zachodzą między tymi pojęciami. Wskaż archetypiczność kilku mitów. Mit jest to przekazywana ustnie opowieść o bogach, początkach świata, bohaterach i mechanizmach rządzących światem. Mity są źródłem wiedzy o świecie i jego tajemnicach, wyjaśniają, skąd wzięli się bogowie i jak powstał człowiek, dlaczego zmieniają się pory roku, dlaczego obchodzimy dane święta i dlaczego towarzyszą im akurat takie obrzędy, dlaczego danemu bogu bliskie jest akurat jakieś
Znajdź swoje miejsce w telewizji Umiesz „myśleć obrazem”? Masz refleks, podzielną uwagę, nie peszy Cię świadomość, że patrzą na Ciebie tysiące, a może nawet miliony widzów? Poszukaj swojego miejsca w telewizji! Językiem telewizji jest obraz, który powstaje w studiu lub na planie filmowym, a programy telewizyjne dzielą się na trzy grupy: studyjne, studyjno-filmowe, filmowe. Wszystkie trzy formy telewizyjne tworzą dziennikarze. Każdy z nich może się specjalizować w jednym z wymienionych gatunków programów, ale powinien umieć zrobić wszystkie. Dziennikarz
Koło naukowe to nie polekcyjne kółko dla prymusów, na którym rozwiązuje się jeszcze więcej zadań albo pisze jeszcze trudniejsze dyktanda. To oddolne – bo tworzone przez studentów dla nich samych – laboratoria, w których można zajmować się tym, co naprawdę Cię zainteresuje, z gronem ludzi, których interesuje to samo. A skoro macie tę samą pasję, to sami wiecie, że tematów do rozmów nigdy nie zabraknie. Koło naukowe jest jedną z
Nie wiesz, co robić z czasem, żeby mieć poczucie, że Twoje życie jest fajne i ciekawe. Miotasz się od jednego pomysłu do drugiego, czas przecieka Ci przez palce, a Ty wciąż jesteś znudzony znajomymi, rodziną, swoim otoczeniem i, niestety, też sobą. Jakie masz wyjścia z tej sytuacji? Trwać w tym dalej – pozornie dobre wyjście, bo nie wymaga żadnego wkładu energii, a teraz energii nie masz w nadmiarze. Pamiętaj jednak,
Wiadomo, nieśmiałość nie ułatwia życia. Często staje się barierą, która nie pozwala dostać lepszego stopnia, nagrody. Z powodu nieśmiałości trudno zawrzeć z kimś przyjaźń, zyskać sympatię chłopaka czy dziewczyny, chociaż bardzo by się tego chciało. To ona właśnie odsuwa od ludzi – od kolegów, sympatii, paczki, towarzystwa. Ale już na wstępie dobra wiadomość: pierwszą falę nieśmiałości przeżywamy jako zupełnie małe dzieci. Odwracamy głowę od obcych, trzymamy się maminej spódnicy. Druga
Agent celny, nazywany popularnie celnikiem, jest pośrednikiem pomiędzy urzędem celnym i podatkowym a podmiotem, który dokonuje obrotu towarowego z zagranicą. Przede wszystkim zajmuje się on wszystkimi czynnościami niezbędnymi do prawidłowego przeprowadzenia odprawy celnej: jako przedstawiciel urzędu celnego przygotowuje potrzebne dokumenty, sprawdza dokumenty dostarczone przez osobę przekraczającą granicę, dokonuje sprawdzenia przewożonego towaru; kontroluje przewożone towary głównie pod kątem ich legalności (wykrywanie przemytu, przewóz nielegalnych materiałów, zagrożonych gatunków itd.) oraz prawidłowego transportu
Praca może być dla człowieka zbawieniem i sensem życia – a może być katorgą. Gdy zgadza się z pasją, jest wynikiem wolnego wyboru – jest wielką wartością. Gdy jest wynikiem niewoli – staje się zbrodnią. O tym traktuje literatura od zarania dziejów. Materiał według chronologii epok Starożytność – praca karą Świat, według przekazu Biblii, powstał dzięki pracy Boga – trwała ona sześć dni, siódmego dnia zaś Stwórca odpoczywał. Ale sam człowiek nie został
Zaproszenie Zaproszenie to zaproponowanie w pisemnej formie komuś wzięcia udziału w jakimś zdarzeniu (koncert, wystawa, mecz sportowy, przedstawienie teatralne). W zależności od tego do kogo kierujemy zaproszenie będzie ono miało miało charakter nieoficjalny, innym razem oficjalny. Jakie zaproszenie dla kogo? Zaproszenie nieoficjalne do koleżanek/kolegów, do rodziny Zaproszenie oficjalne do dyrektora szkoły, muzeum, kierownika, instytucji, urzędów Pamiętaj, że im starsza i mniej znana ci osoba, tym bardziej oficjalna forma zaproszenia. Jak
Aktualnie rozwój wszelkiego rodzaju baz danych (m.in. towarowych, podatkowych, księgowych) postępuje bardzo szybko, w związku z tym administrator baz danych jest bardzo poszukiwanym zawodem na rynku pracy. Administrator baz danych to osoba, która odpowiedzialna jest za tworzenie, instalowanie i zarządzanie bazą danych, czyli zbiorem różnych grup informacji danej firmy czy instytucji, zapisanych w formie cyfrowej i przetwarzanych za pomocą odpowiednich programów komputerowych. Zarządzanie bazą danych obejmuje archiwizowanie danych zgromadzonych w
Doradca zawodowy udziela pomocy w wyborze zawodu, planowaniu kariery oraz przygotowuje do procesu poszukiwania pracy. Z jego usług może skorzystać każdy, zwłaszcza zaś uczniowie stojący przed wyborem kolejnego etapu edukacji lub zawodu, osoby pracujące, które z różnych powodów chcą zmienić zawód oraz osoby bezrobotne. Doradca pomaga w uświadomieniu sobie przez klienta, jaki jest jego potencjał zawodowy, co lubi robić oraz w jakim zawodzie chciałyby się rozwijać. Obecność doradcy w procesie
Tak naprawdę nie ma najmniejszego znaczenia, czy języka obcego będziesz się uczył indywidualnie, na korepetycjach czy na kursie. I tak nikt za ciebie nie wkuje słówek ani odmiany czasowników. Podsłuchuj! Języka nie można się uczyć od przypadku do przypadku. To wybór na całe życie. Gdziekolwiek jesteś, wyłapuj słówka, zwroty, podsłuchuj akcent, a także interesuj się historią, tradycją, kulturą narodu, który używa wybranego przez ciebie języka. Zdecydowanie najlepsza i najskuteczniejsza jest
Stefan Żeromski To jeden z najbardziej kontrowersyjnych polskich pisarzy – jego twórczość budziła tyle samo zachwytów, co głosów oburzenia. W pewnych okresach życia (i w pewnych środowiskach) traktowany był niemal jak wieszcz narodowy, w innych – odsądzany od czci i wiary, oskarżany o szerzenie zgorszenia i propagowanie pornografii. Zarzucano mu także brak patriotyzmu, no i ogólną niemoralność – i w życiu, i w sztuce. Dziś pisarz ten (a także jego biografia) nie budzą już takich emocji, ale nadal często dyskutuje
Stanisław Wyspiański – dramatopisarz, poeta, malarz, grafik, portrecista, ilustrator książek, architekt wnętrz, twórca witraży, kostiumolog, artysta teatru… Rozlicznymi talentami, wszechstronnością zainteresowań, niepospolitą pracowitością zadziwiał i poruszał. Był w istocie artystą o nieprzeciętnych możliwościach: wszechstronnym, oryginalnym i nowatorskim a jednocześnie głęboko polskim. W swoich niesamowitych wizjach chciał uchwycić istotę polskości i objawić ją w symbolicznym skrócie. Pisał dramaty symboliczne, tragedie współczesne, rapsody historyczne i wiersze liryczne. Projektował ilustracje do krakowskiego Życia, Iliady Homera i poezji Lucjana Rydla. Malował pastelowe pejzaże, autoportrety,
Rola literatury w życiu człowieka na przykładzie losów Skawińskiego. Czym jest literatura? Czytadłem połykanym w pociągu, w autobusie, na przystanku. Lekturą omawianą na lekcjach polskiego – dziełem wybitnym, ale niekoniecznie czytanym z przyjemnością, analizowanym szczegółowo aż do obrzydzenia. Kultową książką, polecaną przez przyjaciół, na którą czeka się w kolejce, w bibliotece albo kupuje się ją za duże pieniądze w księgarni, antykwariacie, na bazarze. Bestsellerem reklamowanym przez wydawnictwo i przez to modnym, choć niekoniecznie wartościowym… Czym była dla Skawińskiego?
Opowiadanie (z elementami opisu) Wspaniałości mojej miejscowości. Jak postrzegam swoje miasto, miasto, w którym żyję? Jako piękną miejscowość w górach, z mnóstwem muzeów i małych kawiarenek? Ale nie tylko tak. Może tak samo, smutno i ponuro, jak Sienkiewicz widział Rzym w Quo vadis albo jak Tuwim wyimaginowaną miejscowość w wierszu Mieszkańcy. Z całą pewnością nie! Moje miasto przez wielu ludzi uważane jest za dżunglę, w której podstawowe wartości ludzkie zanikają wraz z rozwojem technologicznym. Ja jednak nie zgadzam się z żadną z powyższych
Opis postaci Osoba, którą podziwiam. Nie będę pisać o ludziach z ekranu ani z pierwszych stron kolorowych gazet. Nie znam ich dokładnie, więc nie mogę się wypowiadać, czy są godni podziwu, czy nie. O tym mogłyby zdecydować osoby z ich najbliższego otoczenia: rodzina, grono przyjaciół, współpracownicy. Kobiety, którą podziwiam, nie widuję na kolorowych zdjęciach, na kinowych afiszach ani billboardach, które mijam w drodze do szkoły. Spotykam ją za to w kolejce po zakupy, przed blokiem, na poczcie.
Wojna w literaturze – na podstawie utworów poznanych w szkole. Lata okupacji niemieckiej podczas II wojny światowej były dla ludzi jak koszmarny sen, z którego nie mogli się obudzić. Nie śpiewały w nim ptaki, dzieci nie bawiły się wesoło, słychać było płacz rozpaczających nad utratą bliskich, dorosłych lub dzieci. Ludzie chcieliby przespać ten czas i obudzić się po wszystkim. Właśnie to zagadnienie porusza Krzysztof Kamil Baczyński w wierszu Z głową na karabinie. Podmiot liryczny ma wielkie
Charakterystyka Twój ulubiony bohater literacki. „Jeziorkowska była (…) drobna, choć nie chuda; różowa jak pączek róży, jasnowłosa. Ale włosy miała, widocznie po chorobie, obcięte, i w złotą siatkę schowane. Te jednak, na niespokojnej głowie siedząc, nie chciały także zachować się spokojnie, jeno wyglądały kończykami przez wszystkie oka siatki, a nad czołem tworzyły bezładną płową czuprynę, która spadała aż na brwi, na kształt kozackiego oseledca, co przy bystrych niespokojnych oczkach i zawadiackiej minie czyniło
