Strona Główna
Jak olśnić towarzystwo i sprawić, by wszyscy skupili na Tobie uwagę, natychmiast gdy wejdziesz na salę studniówkową? Wskazówek udziela Linda Bird, ekspertka w dziedzinie urody oraz autorka bestselleru książkowego pt. „Wyglądaj świetnie każdego dnia”. Odpowiednia sukienka – pomyśl o takiej sukience, która nigdy Cię nie zawiodła. Najważniejsze, abyś wybrała strój odpowiedni na okazję. Na studniówkowy bal sukienka musi być odświętna! To samo dotyczy makijażu, biżuterii, perfum i butów. Twoja prezencja
Lubisz ludzi? A czujesz się częścią licznych grup? Czasem żartujesz, że Twoją podstawową grupą społeczną jest mama, tatuś, młodsza siostra i pies? Podczas oglądania filmu myśli wędrują Ci ku zagadnieniu – jakim procesom podlega ta grupa ludzi? Jeśli tak, jesteś urodzonym socjologiem i zrobisz błąd, jeśli nim w przyszłości nie zostaniesz. Co robi socjolog? To zależy, kogo o to zapytasz. Niektórzy powiedzą Ci, że parzy kawę w Irlandii lub uczy
Twoje IQ może być wyższe, jeśli nad nim popracujesz. Oto ćwiczenia, które przynoszą efekty! Rozpoznaj dźwięki Obejrzyj film: taki, w którym jest dużo dźwięków. Klasyczny obraz Roberta Altmana „M.A.S.H.” jest tu dobrym przykładem. Ale możesz też sięgnąć po bardziej współczesny, rozgrywający się w szybkim tempie thriller. Spróbuj zidentyfikować jak najwięcej dźwięków występujących w tle – sapiącą lokomotywę, szemrzącą wodę, kroki itd. Trening z wizualizacji Na ziemi połóż swoją rękawiczkę. Rzucaj
Do jakich przemyśleń na temat trudnych problemów moralnych skłoniła się lektura wybranych utworów. Moralność, piękne słowo. Jedno, niezmienne od tysiącleci… Tak to już jednak jest z człowiekiem, że im coś jest potężniejsze, tym bardziej różnorodne stają się zapatrywania na to. A moralność właśnie jest potężna niczym piramida egipska, którą każdy zwiedzający widzi z innej strony. Ludzie pióra od początku swego zaistnienia na Ziemi poruszają w swych dziełach problem moralności. Niektórzy
Co literatura mówi Ci o Tobie samym? Uargumentuj odpowiedź, odwołując się do wybranych tekstów modernizmu i XX-lecia międzywojennego. Wstęp – zarysowanie sytuacji fabularnej Co ja teraz będę robiła? Nie wzięłam tej książki, którą przygotowałam sobie już wczoraj. W porannym pośpiechu zapomniałam o Doktorach Segala, którzy mieli umilić czas mojej podróży. Teraz pozostają mi jedynie rozmyślania. Myślenie o sobie nie jest mym ulubionym zajęciem, gdyż zwykle po takiej autoanalizie jestem przygnębiona, dręczą mnie wyrzuty sumienia, będące
PERSONAL DETAILS I spent my last holidays at my aunt’s place. Her name is Mary Brown and her maiden name is Nowak. She comes from Poland but she has been living in England for 15 years. She got married to a British police officer John Brown. She works as a nurse, but it’s only a temporary occupation because she wants to be a doctor. It should be possible in two years time when she
– Tomek, młody człowieku, powiedz no mi: kto jest autorem „Boskiej komedii”? – Eee… to był… to był… O rany, zapomniałem, panie profesorze! – Tomek, wiesz, że to Twoja ostatnia szansa na poprawkę, znowu się nie nauczyłeś! – Ale ja się uczyłem! Tylko teraz mi wypadło z głowy… Ile razy zdarzyło Ci się mieć kłopoty z przypomnieniem sobie czegoś? Ile razy zawiodła Cię pamięć w ważnych dla Ciebie momentach? – jak naszego Tomka w czasie
Precyzyjna, skomplikowana maszyna… Wypracowana w ciągu tysięcy lat ciągłego udoskonalania… Tajemnicza sieć neuronów zdolnych niemal do wszystkiego… Prawdziwe cudeńko! A Ty jesteś jego szczęśliwym posiadaczem! Twoja najważniejsza pomoc naukowa w drodze do wiedzy jest szczelnie zamknięta w sejfie, chroniona dodatkowymi systemami zabezpieczającymi – jak przystało na cud techniki i superprecyzyjną maszynę. Tak, mózg jest dobrze chroniony przez nasze biologiczne struktury, bo też funkcja, jaką pełni, jest niezwykle istotna dla naszego przetrwania. I tyle, jeśli o biologię chodzi.
Tak naprawdę najważniejszym narzędziem w drodze do sukcesu jest podświadomość. To ona wyznacza ogólne ramy naszego postępowania. Zatem zaprogramowanie jej – niczym autopilota – w kierunku sukcesu spowoduje, iż cały nasz organizm zacznie się mobilizować do pracy, aby wymarzony cel osiągnąć. Tylko jak zaprogramować coś, co – jak sama nazwa wskazuje – jest poza naszą świadomością, do czego nie mamy bezpośredniego dostępu? Tymczasem sposób jest niezwykle prosty. Znali go już nasi praprzodkowie
Nie jest tajemnicą, że różnimy się między sobą. Nie tylko wyglądem, kolorem skóry czy oczu, językiem, charakterem, ale także tym, na jakie bodźce wyczulone są nasze zmysły. Niektórzy najważniejsze informacje wyłapują przez wzrok, inni lepiej chłoną informacje docierające drogą słuchową. Jeszcze inni najwięcej znaczących dla nich bodźców odbierają ciałem. Najczęściej jest tak, że informacje docierają do nas głównie poprzez jeden kanał: wzrokowy, słuchowy, kinestetyczny (czyli ten najbardziej związany z doznaniami cielesnymi).
Andrzej Stasiuk napisał powieść sensacyjną? Na pierwszy rzut oka – tak. Dziewięć skonstruowane jest wedle żelaznych zasad gatunku. Mamy tu wartką akcję, nieoczekiwane zmiany, pościgi, ucieczkę dachami śródmieścia, miotanie się bohaterów w kleszczach nieuchronnego przeznaczenia, morderstwo, broń, szybkie samochody, pieniądze i piękną tajemniczą Rosjankę – Irinę. Czas akcji – Wielkanoc, gdzieś pomiędzy samobójczą śmiercią Kurta Cobaina a denominacją złotówki, u końca pewnej epoki – heroicznego okresu „oddolnego” polskiego kapitalizmu spod znaku polowego łóżka,
Charakterystyka Gustaw z Innego świata. Porównanie z Tadkiem z Opowiadań Borowskiego. Postacie bohatera Innego świata i vorarbeitera Tadka, bohatera opowiadań Borowskiego, często są zestawiane. Jednak o ile w obu przypadkach mamy do czynienia z narracją pierwszoosobową, bohatera-narratora możemy utożsamiać z autorem powieści, zaś w przypadku opowiadań Borowskiego nie mamy do tego prawa. Co ich różni? Zauważmy, jak różne są postawy Tadka i Grudzińskiego. Tadek to człowiek zlagrowany, przystosowany do życia w obozie, momentami wesoły i cyniczny. Grudziński to człowiek,
Losy inteligencji czeskiej po praskiej wiośnie Wszyscy bohaterowie powieści poszukują szczęścia i niezależności, ale na ogół ponoszą klęskę. Taki sam los spotyka Tomasza, Teresę i Sabinę, bohaterów powieści. Początkowo ich uwiklanie polityczne jest ledwo widoczne. Utalentowany chirurg Tomasz i dwie kochane przez niego kobiety – jego towarzyszka życia Teresa i ekscentryczna kochanka Sabina mają swoje pasje i marzenia. Polityka nie interesuje ich… Do czasu. Teresa, niegdyś kelnerka, okazuje się utalentowaną fotografką. Robi zdjęcia w czasie wkroczenia
Jego rola w literaturze europejskiej Bohaterowie Dostojewskiego miotają się między moralnym upadkiem a najwyższymi uczuciami, szczęściem a nędzą, wiarą a niewiarą. Ciągłe rozdarcie, popadanie ze skrajności w skrajność, poddawanie się władzy potężnych uczuć – bywa określane jako dostojewszczyzna. W swych dziełach Dostojewski realizował model powieści polifonicznej (patrz niżej). Postacie Dostojewskiego muszą z reguły zmagać się z „przeklętymi pytaniami” (z ros. „proklatyje woprosy”). Jest to zbiór niezwykle ważnych problemów moralnych i filozoficznych, wobec których bohaterowie są z reguły bezradni. Te pytania
Szalone lata 20. Epoka jazzu. Amerykański mit sukcesu i widmo jego klęski. Występki, zbrodnie, pożary, kłótnie, samobójstwa… – tego w powieści nie zabraknie. Nowojorczycy Kluczem do ogarnięcia całości jest postać młodej aktorki, Ellen, wokół której koncentrują się losy większości pozostałych bohaterów powieści. Wśród nich jest John Oglethorpe – pierwszy mąż aktorki, świadomy swoich wpływów, zdemoralizowany kapitalista; Stan Emery – cyniczny uwodziciel, którego kocha Ellen; Harry Goldweiser – impresario próbujący zdobyć względy dziewczyny; Jimmy
Hermann Hesse Wilk stepowy Choroba epoki W powieści autor przedstawia (demaskuje!) neurozę swojego pokolenia. Zapiski Harry’ego, samotnika i indywidualisty pogrążonego w melancholii są czymś więcej niż tylko jego prywatnymi zapiskami – są dokumentem czasu i próbą pokonania wielkiej choroby epoki – poprzez jej opisania, jej analizę. Choroba epoki, na którą cierpi Harry Haller, to samotność i wyobcowanie duchowe, nieumiejętność odnalezienia się w życiu. Kim jest Harry Haller? Harry Haller to bohater tajemniczy. Prowadzi dziwny,
Brawurowe loty nad szczytami gór i bezkresem pustyni. Ziemia widziana z odległości kilku kilometrów. Zmagania człowieka z siłami natury i z samym sobą… To wszystko w książce Ziemia, planeta ludzi dedykowanej koledze, lotnikowi Henrykowi Guillaumet. Czego w książce nie zabraknie: • szalonych przygód • fascynacji lataniem • walki człowieka z żywiołem • zachwytu nad pięknem ziemi • refleksji o tym, co w życiu najważniejsze Gatunek? Trudny do jednoznacznego sklasyfikowania. Ziemia, planeta ludzi to jedna z tych książek, które potwierdzają tendencje
Historia Początki noweli jako gatunku literackiego sięgają czasów antycznych. Najstarszym zbiorem były Opowieści mileckie Arestydesa z Miletu (II/I wiek p.n.e.). Już wtedy nowela stanowiła gatunek opozycyjny (przeciwstawny) do eposu, w którym motywacja wydarzeń jest zdecydowanie fantastyczna (udział bogów w akcji), podczas gdy dla noweli charakterystyczne jest w pełni realistyczne uzasadnienie zdarzeń. Poza tym nowela przynosi relacje o sprawach codziennych, zwyczajnych, a epos opiewa czyny bohaterów w przełomowych momentach historycznych. Nowela, taka, jaką znamy, wykrystalizowała się na przełomie
Niejasne porachunki dwojga kochanków, w które zostaje wplątany główny bohater. Zbrodnia bez motywu w upalne popołudnie. Człowiek rzucony w absurd rzeczywistości… To wszystko dzieje się na przedmieściach Algieru. Obcy to jedna z wcześniejszych powieści niespełna trzydziestoletniego wówczas pisarza. Przypuszcza się, że Camus napisał ją pod wpływem fascynacji pesymistyczną filozofią Jeana Paula Sartre’a. Nakreślił porażający i wręcz niewiarygodny obraz samotności i wyobcowania człowieka w świecie. Książka stała się również głosem w dyskusji na temat kary śmierci. Camus był jej
Czy dobrze mnie rozumiesz, czytelniku? Imię róży to ogromny zbiór aluzji, zagadek i sprzeczności, do rozwiązania których zachęca autor. Wilhelm jest z pewnością bohaterem pozytywnym, chociaż… ma inkwizytorską przeszłość. Adso krytycznym okiem patrzy na mnichów w opactwie, a sam uprawia seks z dziewczyną z wioski. Opat żywi niezdrową miłość do bogactw zgromadzonych w klasztorze, świętobliwym mnichom nieobce są homoseksualne pokusy, a stary niewidomy mnich Jorge jest winien śmierci współbraci! Nikt tu nie jest jednoznacznie dobry, klasztor okazuje się
