Search Results for "Sklepy cynamonowe"
Przedstaw motyw kobiety demonicznej w wybranych tekstach kultury różnych epok. Komentarz Temat jest dość oryginalny i stosunkowo mało stereotypowy. Wbrew pozorom, nawet wśród lektur szkolnych można znaleźć sporo przykładów „kobiet demonicznych”, choć na ogół w interpretacjach szkolnych mało zwraca się uwagę na te właśnie bohaterki. Nie będziemy ukrywać, że na samych lekturach obowiązkowych trudno byłoby bazować i na pewno będziesz musiał (musiała) co nieco poczytać dodatkowo, zaś na teksty już znane, spojrzeć na nowo
Literackie portrety kobiet. Omów ich typy i funkcje na wybranych przykładach. Komentarz To bardzo rozległy temat; siłą rzeczy musisz skupić się tylko na wybranych zagadnieniach – tych, które uważasz za szczególnie interesujące lub które są Ci szczególnie bliskie. Nie warto chyba omawiać sposobów pisania o kobiecie w poszczególnych epokach literackich. To bardzo wyczerpująca strategia. Inne możliwe sformułowania tematu: Kobieta – matka, towarzyszka życia, emancypantka, patriotka… Jak ukazywana jest kobieta w dziełach
Topos miasta w literaturze i innych tekstach kultury. Analiza wybranych dzieł. Temat jest ogromny i stwarza wielkie możliwości wyboru, choćby dlatego, że znacząca część literatury XIX i XX wieku dotyczy miasta: tam żyją bohaterowie, z nim związana jest akcja. Na początku trzeba powiedzieć: miasto to miejsce i ludzie. Dlatego też powinna interesować Cię przestrzeń – ulice, place, zaułki, parki, domy, knajpy, restauracje, strychy, piwnice i podwórka – cała topografia miejskości, jej sens i symboliczność. Na tym tle pokaż
Mity jako ważne tworzywo literatury.Ukaż i scharakteryzuj to zjawisko, odwołując się do wybranych przykładów. To bardzo szeroki temat. Pisarze we wszystkich właściwie epokach literackich nawiązywali do dziedzictwa antyku. Znajomość mitologii to w końcu podstawa wykształcenia każdego człowieka. Twoja wypowiedź powinna dotyczyć wszelkich literackich zastosowań mitów – takich jak parafrazy, celowe odwołania, cytaty, wzorce bohaterów. Ważne abyś zaprezentował najbardziej reprezentatywne dla tego tematu dzieła literackie – to znaczy takie, w których mitologia antyczna odgrywa
Motyw wędrówki w literaturze. Przedstaw jego najciekawsze realizacje. Wypowiedź zilustruj odpowiednimi przykładami. Komentarz Twoim zadaniem jest przeanalizowanie jednego z najbardziej popularnych motywów literackich. Topos wędrówki pojawia się już w starożytności. Podróż kojarzą pisarze najczęściej z poznaniem, rozwojem jednostki, osiąganiem wyznaczonych celów lub po prostu z ucieczką od zgiełku świata. Inne możliwe sformułowania tematu Podróż jako ważny motyw literacki. Omów zagadnienie na wybranych przykładach. Wędrówką życie jest człowieka” (Edward Stachura). Skomentuj tę myśl odwołując się do
Literatura oniryczna – z gr. oneiros – sen. Literatura, która odwołuje się do motywu snu. Jego przywołanie umożliwia pisarzowi swobodne kreowanie świata, który przestaje rządzić się prawami realnej rzeczywistości, przesycanie go swobodnymi, fantastycznymi wizjami, odrzucenie krępujących reguł czasu. Przykładem mistrzowskiego posługiwania się tą techniką twórczą są Sklepy cynamonowe Brunona Schulza (zwłaszcza opowiadanie tytułowe, w którym jak we śnie spotykamy przepastne podwórka, podwójne ulice, zacierają się różnice między porami roku), jej elementy znajdujemy
Artur – tragicznym bohaterem współczesności. Temat narzuca formę rozprawki, dlatego postaw tezę. Tak, rzeczywiście Artur stanowi w dramacie Mrożka typ postaci tragicznej. Jest jedynym bohaterem Tanga, który nie został karykaturalnie zdeformowany. Inne postacie są śmieszne, w jego kreacji dostrzegamy przede wszystkim tragizm. Zbierz argumenty Rozważ przyczyny tragizmu bohatera. Artur ma świadomość beznadziejności swej sytuacji. Rodzice, tworząc świat bez zasad, odebrali mu coś bardzo ważnego: możliwość buntu. Mówi: „Bo ja wchodzę w życie. W jakie
Bruno Schulz (1892-1942), prozaik, grafik, krytyk literacki. Jego życie i twórczość związane były z rodzinnym Drohobyczem, który stał się inspiracją dla prac pisarza. Choć zbiór dzieł Schulza jest ograniczony, z całą pewnością można stwierdzić, że jest to jedna z najciekawszych postaci literatury polskiej. Stworzył swój własny, wyjątkowo oryginalny sposób pisania (i rysowania), kreowania świata i rzeczywistości na sposób oniryczny, nasycony lękami, fobiami i kompleksami. Niestety, większość jego prac została zniszczona w czasie II wojny światowej. Biografia Życie
Zenon Ziembiewicz – polski typ karierowicza Biografia bohatera Dzieciństwo – Boleborza (część dóbr hrabiów Tczewskich, w których ojciec po utracie własnego majątku otrzymuje miejsce rządcy). Nauka w szkole w pobliskim mieście. Pierwsze krytyczne oceny wobec rodziców – ciasnota ich horyzontów i anachroniczność sposobu myślenia. Nieodwzajemniona młodzieńcza miłość do koleżanki ze szkoły, Elżbiety Bieckiej, wychowanki ciotki Cecylii Kolichowskiej, właścicielki kamienicy. Studia w Paryżu. Znajomość z Karolem Wąbrowskim, synem pani Kolichowskiej. Związek ze śmiertelnie chorą na gruźlicę Adelą.
1. Które z wymienionych cech przypisałbyś powieści Marcela Prousta W poszukiwaniu straconego czasu? a) chronologia wydarzeń b) metaforyczny styl c) pierwszoosobowa narracja d) tradycyjna fabuła e) zmienność nastrojów 2. Który z wymienionych pisarzy był twórcą powieści zwanej „strumieniem świadomości”? a) Andre Gide b) Marcel Proust c) Franz Kafka d) James Joyce 3. Które z wymienionych opowiadań stanowi polemikę z dziełem Prousta W poszukiwaniu straconego czasu? a) Sklepy cynamonowe Brunona Schulza
Scharakteryzuj powieść jako gatunek literacki. Jak rozwijała się na przestrzeni epok i jakie znasz rodzaje powieści? Sam termin: powieść ustalono w latach 40-tych XIX w., a jest to najważniejszy gatunek epiki. Powieść jest utworem obszernym, pisanym prozą, jej konieczne elementy to: narrator i narracja, akcja, czas, przestrzeń, bohaterowie. W każdej powieści coś, gdzieś się dzieje – jest to świat przedstawiony, narrator może do niego należeć lub nie – może opisywać
Przeczytaj uważnie przytoczone fragmenty powieści Lalka. Scharakteryzuj sposób, w jaki Bolesław Prus kreśli obraz Warszawy drugiej połowy XIX wieku. Stanął i patrzył. Dzień przedświąteczny i ładna pogoda wywabiły mnóstwo ludzi na bruk miejski. Sznur powozów i pstrokaty falujący tłum między Kopernikiem i Zygmuntem wyglądał jak stado ptaków, które właśnie w tej chwili unosiły się nad miastem dążąc ku północy.(…) Nieustanny turkot i szmer wydał się Wokulskiemu nieznośnym, a wewnętrzna pustka straszliwą. Chciał czymś się zająć i przypomniał sobie, że
Miejsce magiczne, cywilizacyjna dżungla, przestrzeń destrukcji. Do jakich przemyśleń na temat różnych obrazów miasta przedstawionych w literaturze skłania cię lektura wybranych tekstów. Zestaw lektur • Bolesław Prus – Lalka (Warszawa) • Władysław Reymont – Ziemia obiecana (Łódź) • Honoriusz Balzak – Komedia ludzka (Paryż) • James Joyce – Ulisses (Dublin) • Emil Zola – cykl powieściowy Trzy miasta (trylogia Paryż, Lourdes, Rzym) • Tadeusz Konwicki – Mała apokalipsa (Warszawa) • Albert
Dom rodzinny… idealizowany i ten karykaturalnie przedstawiony w wybranych przez Ciebie utworach literackich. Wyjaśnij przyczyny tak różnorodnego rozwinięcia przez twórców tego motywu. Zestaw lektur • Homer – Odyseja • Jan Kochanowski – Fraszki i Pieśni • Mikołaj Rej – Żywot człowieka poczciwego • Adam Mickiewicz – Pan Tadeusz • Gabriela Zapolska – Moralność pani Dulskiej • Czesław Miłosz – Dolina Issy • Witkacy – W małym dworku • Maria Dąbrowska – Noce i dnie •
Autobiografia jako tworzywo literackie – przedstaw to zjawisko, odwołując się do wybranych tekstów kultury XIX i XX wieku. Autobiografizm to cecha przede wszystkim literatury współczesnej. Już jednak w wieku XIX twórcy lubowali się we włączaniu do utworów literackich wątków związanych z własnym życiem. Czasem było to zupełnie świadome posunięcie, czasem jednak informacje autobiograficzne niejako „wymykały się” autorowi. Albo raczej – to dopiero krytycy i historycy literatury wyłapywali je w tekście. Jak bowiem rozpoznać, czy w danym
Dlaczego autobiografia stała się ważnym tworzywem literackim w prozie i poezji XX wieku – odwołaj się do znanych Ci dzieł. We wstępie Można by się zastanowić, jak sytuacja wyglądała w ubiegłych wiekach, w dawnych epokach historycznoliterackich. Punktem wyjścia mogą stać się rozważania, czy autobiografia była wykorzystywana jako tworzywo literackie także wcześniej. Oczywiście, odnajdujemy takie sytuacje. Jednak dopiero dojrzały romantyzm w pełni nobilituje autobiografię jako inspirujące tworzywo literatury. To założenie zgadza się z tak cenionym w tej epoce indywidualizmem.
,,Zdaje mi się, że widzę… gdzie? Przed oczami duszy mojej” (Szekspir). Zjawy, duchy, sny, wizje… Określ, jaką funkcję pełnią one w wybranych przez ciebie utworach literackich różnych epok. Pełna wolność wyboru – można czerpać ze wszystkich epok i lireratury różnych narodów. Wiadomo, że potrzebne nam będą takie utwory, w których wizja, sen, czy duch istnieje i odgrywa ważną rolę. Będzie więc potrzebny romantyzm, neoromantyzm, na pewno coś z awangardy dwudziestolecia, ambitni wspomną surrealizm. Uwaga! Temat
Nowe konwencje narracyjne w prozie XX wieku. Narracja to wypowiedź przedstawiająca ciąg zdarzeń, postacie oraz okoliczności, w których się rozgrywały. Stanowi ona zasadniczy sposób wypowiedzi w dziele epickim. Dwie zasadnicze odmiany, w jakich występuje to: narracja autorska (albo trzecioosobowa), w której narrator znajduje się na zewnątrz świata przedstawionego i rozwija o nim relację obiektywną oraz narracja pamiętnikarska (albo pierwszoosobowa), w której narrator opowiada jako „ja” o zdarzeniach z własnego życia,
Motyw literacki – POWRÓT Kierunki powrotów: DO ŻRÓDEŁ I NATURY DO KRAINY DZIECIŃSTWA DO DOMU I RODZINY DO WIARY DO PRZESZŁOŚCI DO DOMU DO RZECZYWISTOŚCI Motyw powrotu do domu i rodziny Tego literackiego powrotu do domu nie da się porównać z powrotem żadnego innego bohatera. Opuszczając Troję, Odyseusz liczył, że najdalej po dwóch tygodniach powróci do Itaki – stało się jednak inaczej. Aż dziesięć lat trwała jego tułaczka, której poświęcony jest
Motyw ojca w literaturze. Odwołaj się do kilku wybranych przykładów. Wstęp I Matka jest domem, z którego wychodzimy, jest murem, glebą, oceanem, ojciec nie reprezentuje żadnego takiego naturalnego domu. (…) Ale reprezentuje on drugi biegun ludzkiego istnienia: świat myśli i ładu, dyscypliny, podróży i przygody. Ojciec jest tym, który uczy dziecko, tym, który mu wskazuje drogę w świat. Erich Fromm, O sztuce miłości (rozdział Miłość rodzicielska) Cytat z Fromma definiuje ojca, sytuuje go w roli nauczyciela, utożsamia
