Strona Główna
Lord Jim – postać romantyczna? Komentarz: Formuła tematu sugeruje rozprawkę przy częściowym wykorzystaniu charakterystyki postaci. Nie musi, a nawet nie powinna być to charakterystyka pełna. Należałoby skupić się na tych cechach, które wskazują na romantyczną osobowość bohatera, przywołać elementy biograficzne potwierdzające, że życie Jima było wyrazem romantycznego pojmowania świata. Jeśli rozprawka, to musisz rozpocząć od postawienia tezy np.: Istotnie, Lord Jim to bohater w znacznej mierze ukształtowany według romantycznego wzorca.
Hrabia Henryk wobec rodziny, sztuki, historii. We wstępie przypomnij funkcję bohatera: W pierwszej części, czyli tak zwanym dramacie rodzinnym, główny bohater spełnia dwie funkcje – występuje jako poeta i Mąż. Obydwu ról nie sposób od siebie oddzielić, albowiem wzajemnie się na siebie nakładają, chociażby dlatego, że autor zastosował schemat trójkąta małżeńskiego w sposób nie do końca typowy. W rozwinięciu przyjrzyj się bliżej jego działaniom: Hrabia Henryk zostaje postawiony wobec dwóch kobiet: prozaicznej, przeciętnej
Giaur a Werter – dwaj bohaterowie romantycznej Europy Co ich różni co łączy? Jak zacząć? • Od przedstawienia literackich adresów postaci i ich kulturowych ról Werter – bohater niemieckiego preromantyzmu, jest bohaterem powieści w listach autorstwa Goethego – Cierpienia młodego Wertera. Giaur – tytułowym bohaterem powieści poetyckiej Byrona. Pierwszy prezentuje typ bohatera werterowskiego, drugi to postać bajroniczna. • Od stwierdzenia faktu Werter i Giaur to dwaj najważniejsi w romantyzmie europejskim
Pamiętniki Paska dokumentem mentalności XVII-wiecznego szlachcica Sarmaty. Temat na rozprawkę. W pracy musisz pokazać obraz psychiki przeciętnego przedstawiciela polskiej szlachty wieku XVII, a, jak wiadomo, sposób myślenia autora Pamiętników jest tego najlepszym przykładem. Zgodnie z formułą rozprawki na wstępie wypracowania postaw tezę: Tak, istotnie Pamiętniki Paska stanowią trafny zapis szlacheckiej mentalności. Poprzez ukazanie szlachcica w wielu różnych, a jednocześnie typowych dla niego rolach obrazują postawę wobec życia, sposób myślenia i
Dokonaj porównania literackich wizerunków Rolanda – bohatera starofrancuskiego eposu i polskiego szlachcica-Sarmaty z Pamiętników Paska. Praca porównawcza, oparta w głównej mierze na zestawieniu dwóch różnych przecież portretów: rycerza średniowiecznego i szlachcica z czasów baroku. W prezentacji bohaterów powinieneś uwzględnić następujące aspekty: Wstępną charakterystykę postaci Roland: postać historyczna, rycerz i przyjaciel Karola Wielkiego, jeden z 12 parów francuskich, dowódca tylnej straży wojska podczas wyprawy Karola Wielkiego do Hiszpanii w 778 roku.
Wacław Potocki Nierząd Polski Zwyczaj był stary, który w prawo obrócił się z laty, (1) Między starymi, jako czytamy, Sarmaty, Że choć się kto szlachcicem w ojczyźnie swej rodził, Dotąd w złotym pierścieniu na palcu nie chodził, Ale nosił żelazny, jakoby we zbroi, Póki znacznej przysługi nie uczynił swojej Ojczyźnie, ani szable przypasował, aże Wojewoda mu ją wziąć na sejmiku każe, Jeśli nią mógł i umiał jako trzeba władać; Inaczej nie mogł mówić i inszych posiadać.
Daniel Naborowski Cnota grunt wszytkiemu (1) Fraszka wszytko na świecie, fraszka z każdej strony! (2) Nic to, choć ty masz pałac kosztem wystawiony; Nic to, że stół zastawiasz hojnie półmiskami; Nic to, żeć złoto, srebro leży gromadami; Nic to, że gładka żona i domu zacnego; Nic to, że mnóstwo wnuków liczysz z boku swego; Nic to, że masz wsi gęste i wielkie osady; Nic to, że sług za tobą niemałe gromady; (3) Nic to,
Mikołaj Sęp Szarzyński Sonet IV O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem Pokój szczęśliwość. Ale bojowanie Byt nasz podniebny. On srogi ciemności Hetman i świata łakome marności O nasze pilno czynią zepsowanie. Nie dosyć na tym, o nasz możny Panie! Ten nasz dom – ciało, dla zbiegłych lubości Niebacznie zajźrząc duchowi zwierzchności, Upaść na wieki żądać nie przestanie. Cóż będę czynił w tak straszliwym boju? Wątły, niebaczny, rozdwojony w sobie? Królu powszechny, prawdziwy
O zachowaniu się przy stole (1) (2) Gospodnie, da mi to wiedzieć, Bych mogł o tem cso powiedzieć, (2) O chlebowem stole (…) (3) Przetoć stoł wieliki świeboda: Staje na nim piwo i woda, I k temu mięso i chleb, (3) I wiele jinych potrzeb, (…) (4) A mnogi jidzie za stoł Siędzie za nim jako woł, Jakoby w ziemię wetknął koł Nie ma talerza karmieniu swemu,
Cuda miłości (1) Sonet Karmię frasunkiem miłość i myśleniem, (2) Myśl zaś pamięcią i pożądliwością, Żądzę nadzieją karmię i gładkością, (2) Nadzieję bajką i próżnym błądzeniem. Napawam serce pychą z omamieniem, (2) Pychę zmyślonym weselem z śmiałością, Śmiałość szaleństwem pasę z wyniosłością, Szaleństwo gniewem i złym zajątrzeniem. Karmię frasunek płaczem i wzdychaniem, (2) Wzdychanie ogniem, ogień wiatrem prawie, Wiatr zasię cieniem, a cień oszukaniem. Kto kiedy słyszał o takowej sprawie, (4) Że i z tym o głód cudzy się staraniem (4) Sam przy
Do galerników Sonet (2) Strapieni ludzie, źle się z wami dzieje, (2) Lecz miłość ze mną okrutniej poczyna: (3) Was człowiek, a mnie silny bóg zacina, (4) Wy macie wyniść, jam bez tej nadzieje. (3) Was spólne słońce, mnie własny jad grzeje, (4) (3) Was pręt od grzbieta, mnie z serca zacina, (4) (3) Wam nogi łańcuch, a mnie szyję zgina, (4) (3) Wam ręka tylko, a mnie dusza mdleje. (4) (3) Was wiatr, a mnie
Na oczy królewny angielskiej Twe oczy, skąd Kupido na wsze ziemskie kraje, (2) Córo możnego króla, harde prawa daje, (1) Nie oczy, lecz pochodnie dwie nielitościwe, (3) Które palą na popiół serca nieszczęśliwe. Nie pochodnie, lecz gwiazdy, których jasne zorze (4) Błagają nagłym wiatrem rozgniewane morze. Nie gwiazdy, ale słońca, pałające różno, (5) Których blask śmiertelnemu oku pojąć próżno. Nie słońca ale nieba, bo swój obrót mają (6) I swoją
Utwór poświęcony znikomości ludzkiego życia. Poeci metafizyczni, do których zaliczany jest Daniel Naborowski, rozważali chętnie życie ludzkie w aspekcie wieczności, a także kondycję człowieka. To poezja elitarna, intelektualna. Nurt metafizyczny kierował uwagę człowieka w stronę spraw ostatecznych. Daniel Naborowski Na toż Dzień jeden drugi goni i potem zostawa (1) tam, skąd wiek wszytkokrotny odwrotu nie dawa. Żaden dzień i godzina bez szkody nie bywa człowieku, który ze dniem zarówno upływa. Karmią nasz byt godziny, która
Zbigniew Herbert U wrót doliny Po deszczu gwiazd Na łące popiołów zebrali się wszyscy pod strażą aniołów z ocalałego wzgórza można objąć okiem całe beczące stado dwunogów naprawdę jest ich niewielu doliczając nawet tych którzy przyjdą z kronik bajek i żywotów świętych ale dość tych rozważań przenieśmy się wzrokiem do gardła doliny z którego dobywa się krzyk po świście eksplozji po świście ciszy ten głos bije jak źródło żywej wody jest
Zbigniew Herbert Nike która się waha Najpiękniejsza jest Nike w momencie kiedy się waha prawa ręka piękna jak rozkaz opiera się o powietrze ale skrzydła drżą widzi bowiem samotnego młodzieńca idzie długą koleiną wojennego wozu szarą drogą w szarym krajobrazie skał i rzadkich krzewów jałowca ów młodzieniec niedługo zginie właśnie szala z jego losem gwałtownie opada ku ziemi Nike ma ogromną ochotę podejść i pocałować go w czoło ale boi
Zwróć uwagę na tematy Napisz list miłosny w imieniu wybranego bohatera literackiego. Bez miłości nasze życie byłoby puste. Rozważ tę myśl, odwołując się do przykładów z literatury i filmu. Miłość uszczęśliwia ludzi, ale może też doprowadzać ich do zguby. Czy zgadzasz się z tym twierdzeniem? „Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą…” O wielkiej sile miłości przekonaj swojego przyjaciela w formie listu. Te dni zmieniły mnie zupełnie. Napisz fragment pamiętnika zakochanego. Niezależnie
Jakich przeżyć wewnętrznych dostarczyły ci przeczytane niedawno utwory literackie? Poloniści, którzy wymyślili taki temat, pytają niby krótko o wewnętrzne uczucia, ale wiadomo, że chcą też wiedzieć: dlaczego, skąd te uczucia, jakie cechy utworu spowodują taką reakcję? Nie wystarczy napisać, że płakało się rzewnie nad pożegnaniem Małego Księcia z lisem. Trzeba jeszcze dodać, skąd to wzruszenie i żal rozstania. Wtedy wiadomo, że ten kto płakał, nie tylko potrafi odczuwać, ale potrafi
Zestaw zagadnień maturalnych z nauki o języku i teorii literatury. 1. Pochodzenie języka polskiego: Język polski należy do grupy języków słowiańskich. Są to języki pokrewne, gdyż pochodzą od wspólnego przodka – języka prasłowiańskiego, którym posługiwali się wszyscy Słowianie. W połowie pierwszego tysiąclecia naszej ery stosunki historyczne panujące w wczesnej Europie (wędrówki ludów, upadek cesarstwa rzymskiego) przyczyniły się do rozpadu wspólnoty Słowian na trzy wielkie grupy: zachodniosłowiańską, wschodniosłowiańską, południowosłowiańską. W obrębie tych
Czy jeśli bohater – to koniecznie charakterystyka? Nie. Nie zawsze i niekoniecznie. Właściwie tylko wtedy, gdy słowo „charakterystyka” zawarte jest w temacie. Wówczas – trudno. Przypominamy sobie schemat tej formy. Nawet gdy nie piszemy charakterystyki, przy tych tematach potrzebne są nam jej elementy. Przykład charakterystyki Ani z Zielonego Wzgórza ukazuje, jak można rozwijać poszczególne punkty schematu, jak go realizować i modyfikować. Uatrakcyjnić ankietę personalną, czyli dane o postaci. Szereg typowych
Napisz recenzję adaptacji Zemsty Aleksandra Fredry w reżyserii Andrzeja Wajdy. Przykładowa recenzja Ostatnimi czasy w polskim kinie zapanowała wyraźna moda na adaptowanie klasyki naszej literatury. Modę tę zapoczątkował chyba Jerzy Hoffman swym Ogniem i mieczem. Później przyszedł czas na Quo vadis Jerzego Kawalerowicza, Przedwiośnie Filipa Bajona, Starą baśń Jerzego Hoffmana. Różne są opinie na temat przyczyn tej mody. Teoria oficjalna – najczęściej przywoływana przez reżyserów – łączy ją z chęcią wskrzeszania tradycji i klasyki w czasach popkultury.
